32
əngəl törətdikləri haqda işğal edilmiş ərazilərdə köçürülmə işlərinə rəhbərlik
edən general Pankratyev Paskeviçə şikayət məktubu göndərmişdi.
1
Köçürülən ermənilərin qoyub getdikləri əmlak və ərazilərin satılması
məsələsini həll etmək üçün Paskeviç mayor Vannikovu Ərzuruma
nümayəndə kimi göndərmişdi. Lakin ermənilərin sahib olduqları kəndlərin
əksəriyyəti bir qədər əvvəl, yəni müharibə zamanı təhlükəsiz yerlərə
köçməyə məcbur olan və ermənilərin satış yolu ilə aldıqları müsəlman
kəndlərindən ibarət idi. Təkcə Qars bölgəsində bu yollarla ermənilər 80
kəndə bütünlüklə, 15 kəndin isə yarısına yiyələşmişdilər. Digər tərəfdən,
Rusiyanın işğal etdiyi ərazilərdən (əsasən Axılkələk və Axıska
bölgələrindən) Türkiyəyə qaçan türklərin qoyub getdikləri əmlak və
torpaqların satışı müqabilində vəsaitin onlara çatmaması Rusiya tərəfini
maraqlandırmırdı. Ona görə də onlar daşınmaz əmlaklarını, mülklərini və
torpaqlarını qoyub gedirdilər.
Ədirnə müqaviləsində göçürülmə işləri üçün nəzərdə tutulan 18 aylıq
müddətin başa çatmasının yaxınlaşmasını və bu işin ləngidiyini görən
Paskeviç 1829-cu il fevralın 29-da Ərzurum və Qars valilərinə rus və türk
dillərində məktub göndərərək bildirir ki, Türkiyədən köçürülən katolik
ermənilərin təmsilçiləri arximandrit Tatosu, Müğdisi Karapeti və Ağacan
Karapetyanı, frankların təmsilçiləri Ter-Hovanes Matevosovu, Ağacan
Osipovu və Hakop Hanakovu Ərzuruma göndərmişdir ki, ermənilərin qoyub
gəldikləri əmlakların, taxıl sahələrinin və s. satışını təşkil etsinlər.
1
Müqavilədə göstərilən müddətin başa çatması ərəfəsində, yə’ni 1831-
ci il aprelin 3-nə qədər tərtib edilən sənəddə Türkiyədən köçürülən erməni
ailələrinin təxmini sayı
və
məskunlaşdırıldıqları
ərazilərin adları
göstərilmişdir.
2
Həmin sənədi təqdim edirik:
Haradan
köçürül-
müşdür
Köçürülən
ailələrin
sayı
Harada məskunlaşdırılmışdır
Ərzurumda
n
7288
1. 5000 ailə Axıskada (paşalığın
ərazisində)
Ərdəhandan
67
2. 1050 ailə Borçalı
distansiyasında və Zalqa ətrafında
3. 1305 ailə Pəmbək və Şörəyel
1
Yenə orada, səh. 387.
1
Yenə orada, sənəd N 44293
2
AKAK, VII cild, sənəd 830.
33
distansiyalarında
Qarsdan
2464
1. 2264 ailə Pəmbək və Şörəyel
distansiyalarında
2. 200 ailə Talın mahalında
Bəyaziddən
4215
Erməni vilayətində – Göyçə gölü
ətrafında, Baş Abaranda
Cəmi
14044 ailə
Sənədin bu cədvələ əlavə qeydində göstərilir ki, heç də digər
yerlərdəki nümayəndələrin hamısı tam və dəqiq hesabat təqdim etmədikləri
üçün neçə nəfərin köçürüldüyü göstərilməmişdir. Əgər bir ailədə orta hesabla
altı nəfər götürülsə, nəticədə 84 mindən artıq erməni və yunanların
köçürüldüyü məlum olur. Bəzi erməni tarixçiləri köçürülənlərin 90 mindən
artıq
1
, bəziləri isə 100 minə yaxın olduğunu göstərirlər
2
.
Ermənilərin İrandan köçürülməsi zamanı fəallıq göstərən hərbçilər
və din xadimləri mükafatlandırıldıqları kimi, Türkiyədən köçürülmələr
zamanı xidməti olanlar da mükafatlandırılmışdılar.
Ərzurumdan ermənilərin köçürülməsi işindəki xidmətlərinə görə
1830-cu il oktyabrın 20-də arixiyepiskop Karapet 1-ci dərəcəli Müqəddəs
Anna ordeni ilə təltif edilmişdi.
3
Sonralar İmperator I Nikolay 1837-ci ilə
Axıskaya gedərək Karapetlə görüşmüş, həmin xidmətinə görə ona öz
minnətdarlığını bildirmişdi.
4
İmperatorun fərmanı ilə 1831-ci il aprelin 24-də Türkiyədən
köçürülən ermənilərin təsərrüfat ehtiyaclarını ödəmək üçün verildiyi vaxtdan
4 il keçəndən sonra, 6 il müddətinə faizsiz olaraq qaytarmaq şərti ilə
xəzinədən 380 min gümüş rubl ayrılmışdı.
5
Ümumiyyətlə, 1828-29-cu illər Rusiya-Türkiyə müharibəsindən
sonra İ.Şopenin Erməni vilayətində (keçmiş İrəvan və Naxçıvan xanlıqlarının
ərazisində) apardığı siyahıyaalınmanın nəticələrinə görə, vilayətin ərazisinə
21666 nəfər (3682 ailə) erməni, 324 nəfər (67 ailə) yezidi kürdlərinin
köçürüldüyü göstərilir, Köçürülən ermənilər Qırxbulaq, Sürməli, Talın,
1
Parsamyan V,A., göstərilən əsəri, səh. 66.
2
Hovannesiyan R., Armenia on the Road to Independence, Los Angeles, 1976, səh.
9.
3
Собрание актов..., I hissə, səh.59.
4
Езов Г.А., göstərilən əsəri, səh. CXXXIX.
5
Собрание актов..., I hissə, səh. 304-305.
34
Körpübasar, Abaran, Dərəçiçək və Göyçə mahallarının 129 kəndində
yerləşdirilmişdilər.
1
İndiki Ermənistan ərazisinin Şörəyel və Loru-Pəmbək bölgələri
1801-1805-ci illərdə Gürcüstana birləşdirildiyindən Erməni vilayətinə daxil
edilməmişdi. 1829-cu ilə qədər, yəni Rusiya-Türkiyə müharibəsindən sonra
ermənilərin rəsmi köçürülməsinə qədər Şörəyel-Pəmbək distansiyasına 1536
ailə (5425 nəfər kişi cinsi) köçürülmüşdü. Sonra isə Türkiyədən 3148 ailə
(10575 nəfər kişi cinsi) köçürülmüşdü. 1832-ci ilin sonu, 1833-cü ilin
əvvəlində Türkiyədən Zalqaya köçürülən ermənilərdən 182 ailə (674 nəfər
kişi cinsi) yenidən Şörəyel-Pəmbək distansiyasına köçürülmüşdülər.
Köçürülənlərin arasında 169 yunan və 963 nəfər erməni katolikləri
(frankları) var idi.
2
Şörəyel-Pəmbək bölgəsində 100-ə yaxın kənddə
Türkiyədən köçürülən ermənilər yerləşdirilmişdilər. Şörəyel bölgəsinin
(Gümrü ətrafı – indiki Axuryan rayonu) əhalisinin vaxtilə Türkiyədən
köçürülən ermənilərdən ibarət olması haqqında Z.Balayan «Ocaq» kitabında
yazır: «Demək olar ki, bu bölgənin bütün əhalisi Qars, Van, Muş və
Bidlisdən, Qərbi Ermənistanın bir çox əyalətlərindən olan bədbəxt
qaçqınlardan ibarətdir. Hesablanmışdır ki, vaxtilə Axuryan rayonunda
(keçmiş Düzkənd rayonu) Qərbi Ermənistanın 80-dən artıq yaşayış
məskənindən türk yatağanından (əyri qılıncından) xilas olan ermənilər gəlib
məskunlaşmışlar».
3
Z.Balayan bu bölgəsnin əhalisinin bütünlüklə Türkiyədən
gələn ermənilərdən ibarət olmasını qeyd etməklə, həmin ərazidə vaxtilə
türklərin məskunlaşmış olduğunu bilavasitə təsdiq etmiş olur.
İndiki Ermənistan ərazisinə ermənilərin kütləvi axını 19-cu əsrin
əvvəllərində baş verən Rusiya-İran, Rusiya-Türkiyə müharibələrindən sonra
da davam etmişdir. Həmin dövrdə ermənilərlə yanaşı yezidi kürdlər də gəlib
indiki Ermənistan ərazilərində yerləşmişdilər. 1834-cü ilin məlumatına görə
İrəvan əyalətində Bəyaziddən gəlmiş 1000 nəfər (təqribən 300 ailə) yezidi
kürdləri məksunlaşmışdılar.
4
Ələyəz dağının ətəyində bir sıra boşalmış türk kəndlərində də
Türkiyədən gələn yezidi kürdləri məskunlaşmışdılar. Yezidi kürdləri 1839-cu
ildə Mirək, Quruboğaz, Carcarçı, Çobangərəkməz kəndlərində, sonralar isə
1
Шопен И., göstərilən əsəri, səh. 636-642.
2
Обозрение Российских владений за Кавказом в статистическом,
этнографическом, топогрфическом и финансовом отношениях, СПб, 1836, II
hissə, səh. 302-304.
3
Балаян З., Очаг, Ирəван, 1984,səh. 273.
4
Обозрение Российских владений за Кавказом, СПб, 1836, IV hissə, səh. 270.
Dostları ilə paylaş: |