62
Dedi:
– Anam vermişdi min manat, min altı yüz manat gətir-
mişəm.
Dedi:
– Ay oğul, onu sən hardan qazandın mana de?
Dedi:
– Ateyi-mehriban, getdim belə bir vəziyyət alındı. Filan
kəntdə gördüm bir kişi meyidi döyür. Mən də anam verən pulun
yarısını o meyidə verdim, apardım onu dəfn elədim. Onnan
sonra kəntdə hamı məni hörmətdi bildi, mana iş verdi, işdədim.
Öz pulumun üstünü də düzəltdim, bu pulu da əlavə qazandım.
Dedi:
– Oğul, sən həqiqi tacir olajaxsan.
Böyük oğlunu çağırdı, dedi:
– Oğul, bu var-dövlət, ev-eşiy, mal-buzov sənindi, tacir-
lik balaca qardaşınındı.
Dedi:
– Yaxşı.
Kiçik oğluna dedi:
– Oğul, gedərsən bazara, bazarda qul satannar olur. Ge-
dərsən qul satanın yanına, deyərsən mənə ticarətdən başı çıxan
bir qul lazımdı. O sizə yol görkəzəjək. Başı çıxan olmasa, alma.
Getdi birinə yaxınnaşdı, salam verdi. Dedi:
– Mənim atam tacir olub, indi gözləri tutulub. Mən isti-
yirəm tacir olam, mana yol bilən qul lazımdı, – deyəndə qul
satan dedi:
– Ay oğul, saa bir söz deyim. Qulu halal pulamı verim,
haram pulamı?
Dedi:
– Yox, mən haram pul istəmerəm. Halal pul verif, bir az
da artıq verif bilən bir qul alajam, – deyəndə dedi ki, quldan
soruş. Qul dedi ki, mən İranı, Türkiyeyi, Suriyoyu – hər yeri
63
gəzmişəm. Məni ala bilsən, sənnən gedərəm. Əmbə qul satan
dedi ki, bu qul bütün vəhşi heyvannarın dilini bilir. Dedi:
– Çox gözəl. Qulu neçəyə verirsən?
Dedi:
– Beş minə.
Bu çıxartdı halal beş mini verdi, qulu aldı, gətirdi atası-
nın yanına. Atası qulnan söhbətləşdi. Dedi:
– Oğul, haralısan?
Dedi:
– Filan yerdən.
– Sən de görüm, heç tacirnən gedifsənmi?
Dedi:
– Mənim sənətim tacirlərnən getməkdi.
– İndi de görüm, sən, məsəlçün, İrana hareynan gedifsən?
Dedi:
– Mən İrana filan yernən, filan yernən, filan yernən get-
mişəm.
Adlarını dedi. Əmbə – dedi, – iki-üç yer var, ordan get-
merəm. Dedi:
– Hansı yerdi?
Dedi:
– Mən getmədiyim yer odu ku, filan yerdə qırx quldur
var, ordan getməmişəm. Gələn başı filan dağnan gəlməmi-
şəm, çünki ora təhlükəlidi.
Dedi:
– Oğul, gedin. Bu pul, bu var.
Qəflə-qatırı yüklədilər. Qul dedi ki, filan şey almaq la-
zımdır, orda yaxşı qiymətə gedir. Qəflə-qatırı yüklədilər, yola
rəvan oldular. Əmbə kor tacir dedi ki, çalışın quldur olan
yernən getmiyin, mənim gözüm o dağda kor oluf.
Getdi. Cavan oğlan idi. Bir gün, beş gün qəflə qatırı
hayladılar. Elə variant alındı ki, bu bələdçi qul qırx quldurun
64
iqaməti tərəfə getdi. Getdi burda köç saldılar. Köç salanda qul
bilirdi fəndi. İndi orda nə cür elədisə, bu qırx quldurun hamı-
sını yuxu xəstəliyi tutdu. Yuxu buları tutan kimi bir-bir buların
qulaxlarını kəsdi, torvasına doldurdu. Burda nə qədər qızıl,
gümüş var idi, öz xurcununa doldurdu, yola rəvan oldular.
Tacir bilmədi ki, beyjə nə hadisə oluf. Getdilər lazımı yerə.
Dedi ki, ay xazeyin, ay tacir, sən burda dur, mən aparıb veji
26
satajam. Veji apardı. On manatdıx veji dedi ki, otuz manata
satmışam. Halbuki quldurrarın puludu. Qul dedi ki, burda qal-
maq üçün gərək bir ev tikdirək. Patcaha xəbər verdilər ki, bir
tacir ev tikdirmək üçün torpaq almaq istiyir. Patcah dedi ki,
filan zdanyoyu
27
ona ver, pulunu al. Bu minvalnan evi aldılar.
Patcahın bir qızı var idi. Patcahın qızı gejə vəəğasında
gördü kü, bu tacir bunu istiyir. Bu minvalnan qul getdi pat-
cahın düz iqamətgahında veji satanda qıznan görüşdü. Dedi:
– Gəlsənə səni xazeynimə alam?
Qız dedi:
– Onsuz da mən vəəğamı görmüşəm, ona getməliyəm.
Qul bir neçə yerli mədəni adamları yığdı başına, ağasına
dedi ki, patcahın qızını sana aleram. Getdi qıza elçi düşdü.
Patcah tutuldu. Dedi:
– Bu nə hadisədi?
Qıza adam göndərdi ki, gör razıdımı tacirə getməyə. Qız
dedi, mütləq getməliyəm. Toy elədilər. Toy eliyənnən sonra
bir neçə atlı, nə qədər cahi-cəlalnan taciri yola saldı. Gələndə
tacir dedi ki, atam deyib filan dağdan getməyin. Dedi:
– Yox, məni eşidirsənsə, oroynan gedəjeyik.
Dağa gələndə gördü iki tuladı, bir-biriynən boğuşur. Bo-
ğuşanda biri dedi ki, sən pissən. Dedi, niyə? Dedi, filan tacir
26
Vej – ayın-oyun
27
Zdanyoyu – binanı
65
burdan gedəndə getdin dəsmalına siydin, tacir dəsmalnan gö-
zünü silən kimi kor oldu. O birisi dedi, yaxşı, mən kor elədim,
sənin də xazeyninin qızılını basırıflar, sən də neçə ildi burda
aj-susuz gözdöörsən. Sən də pissən deyəndə qul tacirə dedi ki,
beyjə burda qalmalıyıx. Gejə burda qalanda qul getdi həmən
daşın altından qızılı, gümüşü yığdı, qəflə-qatıra yüklədilər.
Bir neçə günnən sonra gəldilər kor tacirin evinə. Tula o birinə
dedi ki, bir adam isteerəm səni vura, beyniyin yağını o kor
kişinin gözünə çəkə, onun gözləri açıla. Deyən kimi qul
tuloyu vurdu. Gejə gəldi beyninin yağını bir şüşəyə yığdı. O
daşın altından qızılı-gümüşü götdü, qəflə-qatıra yüklədi. Bir
necə günnən sonra gəldilər düz tacirin qapısına. Qəflə-qatır,
təzə gəlin, cahi-cəlal... Xəbər gəldi ki, oğlun arvad alıb, bu
qədər də vej gətirib. İndi bu kor tacir oğlunu da, qulu da gətdi
otağa. Gəlini bir otağa saldılar. Qula dedi:
– Oğul, bu qədər varı-dövləti sən hardan düzəldə bildin?
Mən əlli ildi tacirrik eliyirəm, bu qədər var-dövlət qazanma-
mışam.
Dedi:
– Söhbət eləsəm, sonra məni tapmıyajaxsınız.
Dedi:
– Yox, eləməlisən.
Dedi:
– Qırx qulduru yatızdırdım, qulaxlarını kəsdim. Bu qırx
quldurun qulaxlarıdı.
Söhbət elədiyimi danışdı. Şüşədən yağı çıxartdı, tacirin
gözünə çəkəndə tacirin gözü sağaldı. Dedi:
– Bu gəlini də mən aldım oğluna. Mən bilirsən kiməm?
Mən halal pula alınmış adamam. Sənin halalca pulunu oğlun
mana verdi. Mən də tacir idim, öldüm, filankəsə borcum qaldı.
Gündə məni döydü, döydü, oğlun da borcumu qaytardı, məni
dəfn elədi. Mən həmən o palçıxdakı kişiyəm.
Dostları ilə paylaş: |