melanin olur. Bu maddə tirozinin kondensasiyası və
oksidləşməsinin məhsuludur.
3.3.2.3. Vitaminlər və digər aktiv birləşmələr.
Göbələklərin
böyümə və inkişafı üçün, karbon, azot mənbələri və kül
elementlərindən başqa, həm də vitaminlərin olması zəruridir.
Vitaminlər, əsas etibarilə, avtotrof olan yaşıl bitkilərdə əmələ
gəlir. Heyvanlar isə, vitaminləri bitki qidaları ilə birlikdə alırlar.
Bir çox xlorofilsiz orqanizmlər, o cümlədən göbələk də
vitaminlər sarıdan heterotrofdurlar, bununla belə, onlar özləri
də müstəqil olaraq bəzi vitaminləri (B
12
, A, D, E, C və s.) sintez
edib toplaya bilirlər.
Vitaminləri təsnifatlandırarkən, onların suda və ya yağda
həll olmaları nəzərə alınır. Göbələklərin bir çoxunda
vitaminləri sintez etmək qabiliyyəti, temperaturdan, mühitin
pH-dan, tərkibindən və s. asılıdır. Hal-hazırda, 15-dək suda həll
olan vitamin aşkar edilmişdir. Bunlar, əsasən B-qrupuna aid
vitaminlərdir. Vitaminlərin xarakter xüsusiyyətləri aşağıdakı-
lardan ibarətdir:
1) onlar üzvi birləşmələrdir;
2) bu maddələr, çox kiçik dozalarda effektlidir;
3) böyümə və inkişafa sürətləndirici təsir edirlər;
4) onların təsiri spesifikdir.
Vitamin B
1
və ya tiamin – göbələklərdə böyümə prosesi
üçün ən çox lazım olan vitamindir. O, taxıl bitkiləri dənlərinin
qabığında çoxlu miqdarda olur. Tiaminin pirofosforlu efiri,
karboksilazanın kofermentidir. O, iki komponentdən: piridin və
tiazoldan ibarətdir. Vitamin B
1
-ə kif göbələkləri çox
tələbkardır. Bu vitaminə tələbatına görə göbələkləri 4 qrupa
bölürlər:
1) Tamamilə tiamin molekuluna tələbatı olanlar. Bunlara
daha çox küllücə göbələklərini (fitoftor) aid edirlər;
2) Mühitdə hər iki komponent-pirimidin və tiazol olduqda
B
1
vitamini sintez edə bilən göbələk;
3) Mühitdə yalnız pirimidin olduqda böyüməyə qabil olan
göbələk. Vitamin B
1
-in tiazol hissəsini onlar özləri müstəqil
sintez edirlər;
4) Tiamin molekulunun tiazol hissəsini sintez edə bilməyən,
lakin pirimidin hissəsini sintez edən göbələk. Bunlara, torpaqda
olan kif göbələklərini və ağacçürüdən – bazidiomitsetləri aid
etmək olar.
B
1
– vitamini çörək mayasında çoxlu miqdarda olur. Odur
ki, bu cür mayadan B
1
– vitamininin mənbəyi kimi müalicə
məqsədilə tətbiq edirlər. Tiaminin spirt qıcqırmasına təsiri, kar-
boksilazanın kofermenti kimi, mühitin pH-dan asılıdır. Belə ki,
pH-ın aşağı qiymətlərində (pH<7) tiaminin spirt qıcqırmasına
sürətləndirici təsiri zəif ifadə olunur.
B
2
– vitamini və ya riboflavinə – göbələklərin çox hissəsi
tələbkar deyildir. Burada neyrosporları süni variantla alınmış
göbələk müstəsnalıq təşkil edir. Belə ki, bunlarda, 28
0
C tem-
peraturdan yuxarı olduqda göbələklərin inkişafı üçün B
2
vitamininə
tələbat vardır. Riboflavin fosforlaşdırıcı
fermentlərin kofermentidir. B
2
vitamini göbələklərin
əksəriyyətində çoxlu miqdarda sintez olunur.
Biotin və ya vitamin H - Tiamindən sonra göbələklərin
böyümə amili kimi çox böyük əhəmiyyətə malikdir. Hey-
vanlarda bu vitamin spesifik olub, dəri örtüyünün normal funk-
siyasını tənzim edir. Güman edilir ki, biotin, tənəffüs və qıc-
qırma proseslərində koferment kimi fəaliyyət göstərir. Bunsuz
ammonyakın mənimsənilməsi baş vermir. Biotinin funksiya-
larından biri də Krebs tsiklində karbon qazının fiksasiyasında
(təsbitində) iştirak edən fermentin kofermenti olmasıdır. Buna
misal, aşağıdakı reaksiyaları göstərmək olar.
biotin
CO
2
+ CH
3
·CO·COOH HOOC ·CH
2
·CO·COOH
piroüzüm turşusu kəhrəba -sirkə turşusu
Biotinin funksiyaları bununla bitmir. Məlum olmuşdur ki,
o, həm də pivə mayası vasitəsilə sidik cövhərinin istifadə ol-
unmasını da həyata keçirə bilir. Göbələklərin bəzi növləri
üçün biotik destiobiotinlə (kükürdsüz biotinlə) əvəz oluna bilər.
O
||
C
/ \
HN NH
| |
H
3
C - HC — CH (CH
2
)
5
- COOH
destiobiotin
Vitamin B
6
və ya piridoksin - bir çox göbələklərin
böyüməsi və inkişafı üçün lazımdır. Onun quruluşu aşağıdakı
kimidir.
Bu vitaminin göbələk orqanizmindəki rolu, onun amin-
turşularının, xüsusilə də, alaninin sintezində iştirak etməsindən
ibarətdir. Vitamin B
6
-ya ən çox tələbatı olanlar kisəli və maya
göbələkləridir.
Suda həll olan və göbələklərin metabolizmində mühüm rol
oynayan vitaminlərdən nikotin və pantoten turşularını da
göstərmək olar. Bunlardan nikotin turşusu NAD və NADF-in
tərkibində, pantoten turşusu isə pivə mayasının böyümə amili
kimi fəaliyyət göstərir. Digər vitaminlərdən biri də para-
aminobenzoy turşusudur. Bu turşu, çəhrayı maya
göbələklərinin inkişafı üçün lazımdır. Onun 0,03/l. qatılığı
maya göbələklərinin inkişafına müsbət təsir edir. Bu turşunun
quruluşu aşağıdakı kimidir.
Çəhrayı maya göbələklərinin inkişafına müsbət təsirdən
başqa, para-aminobenzoy turşusu həm də, qırmızı piqmentin
əmələ gəlməsinə də səbəb olur.
Yağda həll olan vitaminlər içərisində ilk dəfə öyrəniləni vi-
tamin A-dır. O, quruluşuna görə karotinin törəməsidir. A - vi-
tamini,
β
- karotinin molekulundakı karbohidrogen zəncirinin
tən ortadan bölünməsi yolu ilə əmələ gəlir. Məlumdur ki,
karotinoidlər göbələklərin çoxunda rast gəlinir. Onlar
göbələklərə (məsələn, pas, papaqlı və s. göbələklər) rəng
verirlər. Bundan başqa, karotinoidlər mukor göbələklərinin
çoxalma orqanlarında xeyli miqdarda olur. Karotinoidlərin
göbələklər üçün əhəmiyyəti tam öyrənilməmişdir. Amma
güman edilir ki, onlar hüceyrənin oksidləşmə-reduksiya
sistemlərinin bir hissəsini təşkil edir.
3.3.2.4. Sterinlər və digər aktiv maddələr.
Sterinlər də, vi-
tamin A və karotinoidlər kimi yağlarla əlaqədardırlar. Onlar
göbələklərdə tez-tez və çoxlu miqdarda rast gəlinir. Maya
göbələkləri və hifəmələgətirən göbələklərin mitsellərində
erqosterin kifayət qədər olur. Penicillium göbələklərinin mit-
sellərində erqosterinin quru çəkiyə görə miqdarı 1,1%-ə çatır.
Odur ki, penisillin istehsalında tullantı kimi qalan mitsellərdən