12
5. 1920 – 1991 – ci illər sovet dövrü ( II Respublika dövrü)
6. 1991 – 2007 – ci illər müstəqil Azərbaycan Respublikası dövrü
( III Respublika dövrü)
Sizə təqdim etdiymiz kitabda bu günümüz üçün daha zəruri olan
XVI – XIX əsrlər tarixinə yeni baxış öz əksini tapmışdır. Bu kitabın elmi
əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, bu günə qədər əksər tarixçilərin müdafiə
etdikləri sovet dövründən qalmış konsepsmiyalardan imtina edilmiş,
tarixi hadisələrə bu günki siyasi proseslərin təsiri ilə subyektiv deyil,
həqiqəti əks etdirən obyektiv münasibət bəslənilməsinə cəhd edilmişdir.
Tarixi ədalətin bərpa olunmasına edilmiş bu cəhtin gələcəkdə daha da
inkişaf etdirilməsinə ehtiyac var.
Fikrimizcə XVIII əsrin ortalarına qədər eyni dövlətin vətəndaşları
olaraq eyni tale yaşamış insanların varisləri olan Iran və Azərbaycanın
hazırki əhalisi mövcud müştərək tarixə "mənim" və ya "sənin"
konteksindən deyil "bizim" konteksindən yanaşmasının vaxtı çoxdan
çatmışdır. Məhz tarixi keçmişə bu cür yanaşma müasir dövrdə mövcud
problemlərin həllinə yaxından kömək göstərə bilər.
1. Səfəvi dövləti müştərək tarixin ən parlaq dövrü kimi
Azərbaycan və Iran arasında münasibətlərin inkişafında Səfəvi
dövləti (1501 – 1736) tarixinin obyektiv öyrənilməsinin mühüm
əhəmiyyəti vardır. Ərazisi Azərbaycan, Şərqi Ermənistan, Şərqi
Gürcüstan, Iran, Cənubi Türkmənistan, Əfqanıstan (Bəlx vilayəti istisna
olmaqla), bəzi dövrlərdə Iraqi – Ərəb və başqa torpaqları əhatə edən
Səfəvi dövləti müasir dövrdə hər iki dövlətin əhalisinin qürur duya
biləcəyi güclü və qüdrətli bir dövlət olmuşdur. Bu dövlətin tarixinə aid
Azərbaycanda bir çox əsərlər(23) yazılmasına, Bakının mərkəzində Şah
Ismayıl Xətainin möhtəşəm abidəsi ucaldılmasına, adına metro stansiyası
verilməsinə baxmayaraq hələ də bu görkəmli şəxsiyyətə və Səfəvi
dövlətinə yad münasibət bəsləyənlərə, hətta düşməncəsinə yanaşanlara
rast gəlmək olur.
2001 – ci ildə Səfəvil dövlətinin yaranmasının 500 illik yubleyinin
təntənə ilə keçirlməsinə ilə bağlı təkliflər səslənməsinə baxmayaraq bu
yubleyin keçirilməsinə qarşı kampaniya aparılması deyilənləri sübut edir.
Mətbuatda keçirilən debatlarda bir çox ziyalıların, o cümlədən o zaman
Azərbaycan Jurnalistlər Ittifaqının sədrinin Səfəvi dövlətinin əleyhinə
fikirlər söyləməsi, Şah Ismayılı Şirvan ərazilərini işğal etmiş, yerli əhalini
qılıncdan keçirmiş təcavüzkar adlandırması müştərək tarixə düşmən
münasibətin nəticəsidir. Hələ də keçmiş kommunist rejiminin ideoloji
təsirindən azad ola bilməyən bu cür insanlar tarixin düzgün dərk
olunmasına əvvəlki illərdə olduğu kimi bu gün də maneçilik törədirlər.
13
Məhz bu cür ziddiyyətli fikirlərin mövcudluğu, öz tarixinə ögey
münasibət müasir dövrdə Azərbaycan – Iran münasibətlərin inkişafına
mənfi təsir göstərir ki, bu ziddiyyətlərdən də regionda maraqlı olan
qüvvələr bəhrələnirlər.
Tarixən dünyanın müxtəlif ərazilərində hökümdarlar mərkəzləşmiş
dövlət yaradılmasına ayrı – ayrı əylətləri öz hakimiyyəti altına salmaqla
başlamışlar. Bu prosesə görə məsələn, Rusiyada I Pyoturu, Almaniyada
Bismarkı heç kim işğalçı adlandırmır. Əksinə həmin şəxsləri
mərkəzləşmiş dövlətin başçısı kimi qəhrəman səviyyəsinə yüksəldirlər.
Akademik M. Ismayılov yazırdı: " Bir tarixçi 1969 – cu ildə
"ehtiyatsızlıq" edərək cəmisi 15 – 20 nəfərin iştirak etdiyi elmi şuranın
iclasında rəsmi ədəbiyyatda I Pyotrun Azərbaycana yürüşünü, onun
Azərbaycan xalqına "azadlıq göstərməsi" kimi qiymətləndirmənin tarixi
həqiqətdən uzaq olduğunu, bu yürüşün əsl mahiyyəti barəsində öz
mülahizələrini söyləmişdi. Həmin məclisdə iştirak etmiş iki nəfər də –
indi artıq akademik olmuş Z. M. Bünyadov və professor olmuş S. S.
Əliyarov da Azərbaycanın Rusiyaya birləşdirilməsini qiymətləndirərəkən
bəzi nöqsanlara yol verilməsi barəsində öz fikirlərini dinləyicilərə
çatdırmışlar. Buna görə onların başına nə oyun açmadılar? Iş o yerə çatdı
ki, Azərbaycan KP MK- nın plenumunda edilən rəsmi məruzədə də onlar
tənqid hədəfinə çevrildilər."(24)
Azərbaycan KP MK - nın "Sov.IKP XXV qurultayının qərarları ilə
əlaqədar olaraq ideoloji işin daha da gücləndirilməsi sahəsində respublika
partiya təşkilatlarının vəzifələri haqqında " plenumunda (oktyabr 1971 -
ci il ) Respublikada ictimai elmlər sahəsində az əsər yazılmadığı qeyd
olunsa da, lakin bu əsərlərin bir çoxunun lazımi səviyyədə olmaması,
həmin əsərlərdə metodoloji səhvlərin olması, elmi təhlilin dayazlığı, fakt
materiallarının nəzəri cəhətdən lazımınca ümumiləşdirilməmsi, bəzi
müəlliflərin tarixi keçmişdən bəhs edərkən partiyalılıq prinsiplərindən
kənara çıxması, istismarçı siniflərin ayrı - ayrı nümayəndələrinin
müəyyən dərəcədə ideallaşdırması, burjua filantropiyasının ictimai
təbiətinin düzgün izah edilməməsi tənqid olunaraq alimələrə aşağıdakı
göstərişlər verilmişdir: "Ictimai elmlərlə məşğul olan alimlərimiz tarixi
keçmişi və müasir dövrü qiymətləndirərkən həmişə aydın partiya
mövqeyində durmalı, ideya büdrəmələrinə, burjua təsirinin hətta ən kiçik
təzahürlərinə qarşı barışmaz olmalı, antikommunizmə qarşı, burjua
alimlərinə qarşı ideoloji mübarizənin ön cərgəsində getməlidirlər."
Bundan başqa plenumda qeyd olunmuşdur ki, Azərbaycan EA
müxbir üzvü Z. Bünyadov, prof. M. Ismayılov və universitetin dosenti S.
Əliyarov bir sıra tarixi faktları qiymətləndirərkən kobud səhvlərə yol
verilmişlər.(25)
Məhz sovet dövründə tarixi keçmişə bu cür münasibət bəzi tarixi
şəxsiyyətlərə, o cümlədən Şah Ismayıla qarşı bəzi şəxslərdə düşmən