174
müəyyən edilir. Digər lərəfdən cəmiyyətin mənəvi mədəniyyəti nə
qədər zəngin olursa, fərdin mənəvi mədəniyyətinin kamilləşməsi
üçün bir o qədər çox imkan yaranır.
Əxlaq ümumbəşəri mədəniyyətin bir hissəsidir, eyni zamanda
o, müasir sivilizasiyaya qarşı da etinasız deyildir. Şəxsiyyətin əxlaq
mədəniyyəti müasir sivilizasiya problemini insanların
fəaliyyətlərində aktuallaşdırır.
Əxlaq normaları, həmçinin əxlaqi əqidələr, əxlaqi hisslər və
qiymətlər spesifik xüsusiyyətlərə malikdir. Bu xüsusiyyətlər əxlaqı
bütün nizamlama formalarından, xüsusilə hüquqdan fərqləndirir.
Hüquqi nizamlama kimi əxlaqi nizamlama da davranışa verilən
sosial tələblərin fərd tərəfindən şüurlu surətdə mənimsənilməsini
nəzərdə tutur. Əxlaqi nizamlama şəxsiyyətin şüurlu iradəsinə, onun
ictimai borca şüurlu əməl etməsinə əsaslanır. Əxlaqi tələb hər bir
fərd tərəfindən irəli sürülür və onun vicdanının səviyyəsi ilə
müəyyənləşir. Əxlaqi münasibət isə obyekt münasibətidir ki, burada
şəxsiyyət ictimai əxlaq normalarını gözləyir və eyni zamanda həmin
normalara yeniliklər əlavə edir.
Əxlaqi borc-doğma vətənimizin tərəqqisi uğrunda mübarizə
zərurətindən yaranan və yüksək şüurluluq, dərin daxili təlabat
qüvvəsi ilə yerinə yetirilən əsas ictimai vəzifələrin məcmusudur.
Onun məzmununa həm cəmiyyətin öz üzvləri qarşısında irəli
sürdüyü vəzifələr, həm də adamların cəmiyyət qarşısında daşıdığı
məsuliyyət hissi daxildir.
Hər bir cəmiyyətin inkişafının müxtəlif mərhələlərində onun
qarşısında müxtəlif vəzifələr durur. Buna uyğun olaraq cəmiyyətin öz
üzvlərinə olan tələbinin, eyni zamanda cəmiyyət üzvlərinin borcunun
xarakteri dəyişir. Elə ona görə də ictimai inkişaf qanunlarını
öyrənmədən, cəmiyyətin qarşılaşdığı vəzifələrin həllində iştirak
etmədən şəxsiyyət öz əxlaqi borcunu dərk edə bilməz.
Əxlaqi borcun yerinə yetirilməsi şəxsiyyətin meylləri əqidəsi,
iradəsi və xarakter xüsusiyyətlərindən, inam və vər-
175
dişlərindən də asılıdır. Şəxsiyyətin əxlaqi borca münasibətini
aydınlaşdırarkən aşağıdakıları nəzərə almaq lazımdır:
a) Şəxsiyyət öz arzu və istəklərini təmin etməyə daha meyllidir,
yoxsa ümumi mənafeyin tələbləri ilə razılaşmağa,
b) O, təmiz əqidəli, bütöv xarakterli şəxsiyyətdirmi?
v)Yerinə yetirəcəyi borcun düzlüyünə, gərəkliliyinə inanırmı?
q)Güzəştə getməyi, çətinliyə dözməyi bacarırmı?
ğ) Borca əməl etmək onun daxili istəyindən irəli gəlir, yoxsa
vərdişdirmi?
Təlim-tərbiyə müəssisələri, kollektivlər tərbiyənin bütün metod
və vasitələrindən istifadə edərək cəmiyyət üçün öz əxlaqi borcunu
hərtərəfli dərk edən gənclər yetişdirməlidirlər.
§ 5. ESTETİK MƏDƏNİYYƏT
Müasir dövrdə estetik mədəniyyət getdikcə daha böyük
əhəmiyyət kəsb edir. Estetik mədəniyyət də cəmiyyətin ümumi
mədəniyyətinin bir hissəsidir. Estetik mədəniyyətin spesifikası və
funksiyası ondan ibarətdir ki, o subyektin dünyaya münasibətinm
azad özünüifadəetmə formasıdır.
Bəs estetika nədir?
Estetika yunan sözüdür. “Aisthetiko” hiss edən, həssas
mənasındadır. O, gözəllik qanunlarını, incəsənətin gerçəkliyə
münasibətini, onun növ və janrlarını, bədii şüurun qanunauyğun
inkişafının özünəməxsus xüsusiyyətlərini bədii yaradıcılıq metodunu
öyrənən fəlsəfi elmdir.
Təxminən 8-10 il əvvəl respublikamızın demək olar ki, bütün
ali məktəblərində bir fənn kimi tədris olunan estetika son illər tədris
planından çıxarılmışdır. Yaranmış mövcud boşluğu az da olsa
doldurmaq, müasir gənclərə bu mövzuda bilgilər vermək məqsədilə
biz “Mədəniyyətşünaslıq” fən-
176
ninin mövzuları sırasına “Estetik mədəniyyət” mövzusunu da daxil
etməyi lazım bildik.
Estetika termini elmə hələ XVIII əsrdə alman filosofu
Aleksandr Qotlib Baumqarten (1714-1762) tərəfindən gətirilmişdir.
O bu anlayışı gözəllik nəzəriyyəsi, “Hissi idrak elmi” adlandırmışdır.
Onun estetik hadisəni idrak nəzəriyyəsi yönümündən işləməsinin
alman klassik fəlsəfəsinin sonrakı inkişafı üçün böyük əhəmiyyəti
olmuşdur.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, estetik fikrin tarixi daha
qədimdir. Belə ki, 2500 il bundan əvvəl quldarlıq dövründə Misir,
Babilistan, Hindistan və Çində yaranmış, Qədim Yunanıstan və
Qədim Romada inkişaf etmişdir. Antik filosofların əsərlərində
incəsənətin cəmiyyətdə rolu və onun insanın əxlaqına təsiri
məsələlərindən bəhs olunmuşdur. Orta əsrlərin “İlahi gözəllik”
haqqında mistik təlimlərində hər cür gözəlliyin mənbəyi və ali
gözəlliyin təcəssümü allah hesab olunurdu.
Maarifçi estetikanın nümayəndələri E.Byerk, Hoqart, D.Didro,
J.J.Russo, İ.İ.Vinqelman, İ.Herder və b., xüsusilə onların davamçıları
F.Şiller və Göte incəsənətlə gerçəkliyin əlaqəsi ideyasını inkişaf
etdirdilər.
Marksizm-leninizm klassikləri icə incəsənəti ictimai şüur
formalarından biri və gerçəkliyin estetik dərk olunmasının spesifik
forması kimi öyrənirlər. Gerçəkliyin estetik dərkinin isə üç tərəfi
vardır:
l) Obyektiv gerçəklikdə estetiklik;
2) Subyektiv estetiklik;
3) İncəsənət-subyektiv və obyektiv estetikliyin vəhdəti.
Estetika bu tərəflərin mahiyyətini, qanunauyğunluqlarını və
onların konkret təzahürlərini tədqiq edir.
Cəmiyyətin estetik mədəniyyətinə həm estetik şüurun (estetik
biliklərin, estetik hisslərin, estetik zövqlərin, estetik idealların)
məzmunu və inkişaf səviyyəsi, həm də insanların estetik
yaradıcılığının xarakteri, istiqaməti və yayılma dərə-
Dostları ilə paylaş: |