b – m
səs
dəyiĢməsini göstərək. BaĢqa türk dillərindən fərqli
olaraq Azərbaycan dilində ö səsi
m
səsinə keçmiĢdir.
Məs.: «Dədə Qorqud» dilində
m
iĢlənir. Oğlan yenə
aydır: «Ana, ağlamağıl, mana bu yaradan ölüm yoxdur,
qorxmağı Boz atlı Xızır mana gəldi». (D. Q.)
Füzulinin dilində isə diĢlənmiĢdir.
Heyrət, ey büt, surətin gördükcə lal eylər bəni,
Surəti-halim görən surət xəyal eylər bəni.
Səbəb nədir ki, Fuzulidə həm
m,
həm də
b
iĢlənir:
Kargər düĢməz xədəngi-təneyi-düĢmən mana
Kəsrəti-peykanın etmiĢdir dəmirdən tən mana
(Fuzııli)
və ya
Məsti eĢq etdin məni, Məcnunu əmin neylərəm,
Ey susamıĢ qanıma, nərgizləri xunxar bir.
(Xətai).
Misalardan göründüyü kimi,
b
səsi «mən» sözünün
əvvəlində XVI – XVII əsrlərdə müvazi iĢlənmiĢ, sonra
m
üstünlük təĢkil etmiĢdir.
Kimi
qoĢmasının tərkibindəki
m
səsi də vaxtilə
bunu əvəz etmiĢdir. Sözün inkiĢaf sxemi belə olmuĢdur:
kip
–
kipi
–
kibi-
–
kimi.
Yəni müasir Azerbaycan dilindəki
kimi
qoĢması
ayaqqabı qəlibi mənasında iĢlənən
kip
sözündən
törəmiĢdir.
Eyni üsulla
«muncuq»
sözünün
«boyun»
sözündən
törədiyini sübut etmək olur
(boyun
–
moyun, moyuncuq
–
muncuq).
Tarixi fonetikanın köməyi ilə bir sıra maraqlı dil
hadisələrini izah etmək olar.
Müqayisəli fonetika. Fonetikanın bu növü qohum
dillərin fonetik sistemini müqayisə yolu ilə tədqiq edir.
Qohum olmayan dillərin səs tərkibini yalnız praktik
məqsədlər üçün tutuĢdurmaq olar. Əsl müqayisə isə eyni
dil ailəsinə daxil olan dillərin səs tərkibini müqayisə
əsasında meydana çıxır.
Eyni bir sözün qohum dillərdə müxtəlif cür
deyilməsi, əlbəttə, tarixi inkiĢafın sonrakı məhsuludur.
Amma bu ayrılıq dillər arasındakı yaxınlığı inkar etmir
Məs.: Azərbaycan dilindəki
ə
səsi türk dilində
e,
tatar
dilində
ı, a
və s. Ģəkildə ifadə edilir
Türk dilində: «Bekir Sami bəy mesaili-siyasiye ve
iktisadiye hakkımda Türkiyenin metarbini ihtiva eden
sureti melfun muhtiryi kiraat eyledi»
Tatar dilində:
Nə mirzə var soyumda, nə aytlu Bay
Babam bir çoban, anam zeydabay.
(B. Çobanzado)
1
1
Atatürkün milli dil politikası. Ankara 1981. söh. 298
218
Müqayisəli fonetika qohum dillərin həm müasir,
həm do tarixi inkiĢafını təhlil etməklə diqqətəlayiq elmi
nəticələr əldə edir.
Eksperimental fonetika. Bu, təsviri fonetikanın və
akustık fonetikanın birləĢməsindən ibarətdir Yuxarıda
bu iki fone tikanın vəzifələri haqqında danıĢılmıĢdı!
NĠTQ CĠHAZI
DanıĢıq səslərinə onların səciyyələndirilməsinə
keçməzdən əvvəl onların yaranması – fizioloji mənbələri
haqqında ötəri də olsa bəhs etmək lazımdır. Qeyd etmək
lazımdır ki, insan bədəninin fizioloji tənzimlənməsi,
nitqi, hətta onun davranıĢı əsəb sistemindən asılıdır.
Əsəb sistemi vahid bir orqan deyil. O, konkret bir danıĢıq
üzvü kimi çıxıĢ etmir, amma səsin yaranmasında,
xüsusilə fəal danıĢıq üzvlərinin idarə edilməsində
mühüm rol oynayır. Ona görə də əsəb sistemini nitq
cihazından konarda hesab etmək olmaz. DanıĢıq
üzvlərini iki mövqedən bölınok olar. Birincisi, bədəndə
yerləĢmə yerinə, ikinci isə danıĢıq səslərinin
tələffüzündəki mövqeyinə görə. Birinci parametrə görə
danıĢıq üzvləri: aĢağı, orta və yuxarı: ikinci parametrə
görə isə fəal və qeyri-fəal danıĢıq üzvlərinə ayrılır?
AĢağı danıĢıq üzvləri. Bu üzvlər ona görə belə
adlanır ki, onlar boğazdan aĢağıda yerləĢir. Bu, əsasən,
ağciyərdən ibarətdir. Ağciyər səsin əmələ gəlməsində
bilavasitə iĢtirak etmir. Səsin yaranması üçün mühüm,
amma köməkçi rolunu oynayır Ağciyər olmasa səs
tellərini hərəkətə gətirən hava axını da yaranmaz.
Ağciyər danıĢığın tonundan və məzmunundan asılı
olaraq havanı tənzimləyir. Ağciyərdəki bronxlar havanı
alır. Bu, əslində, insanın bütün orqanlarını: beyni, ürəyi,
qanı və s. oksigenlə təmin etmək üçündür. Bu məqsədlə
nəfəs aldıqda oksigen hava bronxlara müntəzəm vo
harmonik Ģəkildə daxil olub, eləcə də geri qayıdır.
DanıĢıq prosesində isə bu müntəzəmlik pozulur. Ağciyər
havanın bronxlardan və nəfəs borusundan keçərək səs
kanalına daxil olmasını təmin edir. Səs tellərini hərəkətə
gətirən də məhz ağciyərdən gələn havadır.
Diafraqma pərdəsi, nəfəs borusu da aĢağı üzvlərə
daxil olub səs yaranmasında müəyyən rol oynayır.
Orta danıĢıq üzvləri. Orta üzv dedikdə, əsasən,
qırtlaq nəzərdə tutulur Qırtlaq halqavari Ģəkildə olan
qığırdaqların birləĢməsindən ibarətdir. Qırtlaqdakı
qığırdaqlar birbirinə əzələlərlə birləĢmiĢdir. «Qırtlağın
içərisində hər iki tərəfdən onun divarına yapıĢmıĢ olan ət
çıxıntıları burada üfiqi vəziyyətdə uzanmıĢdır. Bu ət
çıxıntılarının baĢlanğıc ucu qalxanvari qığırdağın içəri
küncünə, son ucu isə çalavari qığırdaqlarına
bitiĢmiĢdir».
Qırtlağın belə bir quruluĢa malik olması onun
sərbəst hərəkətinə Ģərait yaradır ki, bu da nəfəsvermə
zamanı havanın maneəsiz axınını təmin edir. Ağciyərdən
gələn hava qırtlağdakı ot çıxıntılarının uclarında olan səs
tellərinə toxunur. Səs tellərı hava axınının təsiri ilə
hərəkətə gəlir. Hələ fizikadan məlumdur ki, təzyiq sahə
ilə tərs mütənasibdir. Yəni sahə böyük olduqda təzyiq
aĢağı olur və əksinə. Səs kanalı daraldıqda səs telləri
simli alət telləri kimi daha çox gərilir. Beləliklə, tellər
arasındakı «sos çıxıntıları» kiçilmiĢ olur, nəticədə
cingiltili səslər yaranır. Kar səslərin tələffüzü prosesində
isə səs telləri az gərilir tellər arasındakı çıxıntılardan
hava sərbəst surətdə ağız boĢluğuna daxil olur.
Yuxan danıĢıq üzvləri. Buna ağız üzvləri də
deyilir. Çünki yuxarı üzvlərin əksəriyyəti ağız
boĢluğunda yerləĢir. Bəlli olduğu kimi, səs tellərinin
ehtizazı nəticəsində yaranmıĢ sos hələ formalaĢmıĢ səs
deyil. Səs yalnız ağız üzvləri adlan n üzvlərin köməyilə
formalaĢır. Ağız adlı orqan yoxdur, amma ağız
boĢluğunda yerləĢən üzvlərin hamısı birlikdə ağız
üzvlərim təĢkil edir. Bunlar ağız boĢluğu, dil, damaq,
dilçək, diĢlər, dodaqlar, alt çənə, burun boĢluğudur.
Bu üzvlərin səsin formalaĢması və tələffüzündə öz
konkret rolu vardır.
Ağız boĢluğ u öz həcminin kiçilib böyüməsi
nəticəsində səsin formalaĢmasına, avazın dəyiĢməsinə
xidmət edir
D i 1. DanıĢıq səslərinin formalaĢmasında ən
mühüm rol dilə aiddir. DanıĢıq prosesində dilin rolu o
qədər böyükdür ki, hətta bütövlükdə ünsiyyət vasitəsi
onun adı ilə adlanır. DanıĢıq üzvlərindən elələri vardır,
onların iĢtirakı olmadan bu və ya digər səsi tələffüz
etmək olar. Məs., diĢlərin, dodaqların iĢtirakı olmadan
bəzi səsləri asanlıqla tələffüz etmək oldıığu halda, dilsiz
səsin tələffüzü mümkün deyildir. Dilin vəziyyəti və
iĢtirakı ilə həm sait, həm də samit səslər formalaĢır. Dilin
həm ön, həm uc, həm orta, həm də arxa hissəsi səslərin
formalaĢmasında fəal iĢtirak edir. Dilin diĢlərə
yaxınlaĢması, dodaqların diĢlərə toxunması ilə, habelə
dodaqların bir-birinə toxunması ılə ağız boĢluğuna daxil
olmuĢ səs maneəyə rast gələrək formalaĢır.
Damaq iki: sərt və yumĢaq damaqlardan ibarətdir.
Damaq ağız boĢluğunun yuxarı, burun boĢluğunun isə
aĢağı hissəsini təĢkil edir. Damağın ön hissəsi sərt,
nisbətən arxa hissəsi yumĢaqdır. Bu hissələrin hər birinin
öz funksiyası vardır.
Ağız boĢluğunda d ilç ə y i n də xüsusi rolu vardır.
Dilçək yuxarı hissəyə birləĢmiĢ qırtlağa doğru meyl
etmiĢdir. O, mütəhərrik olub, yuxarı qalxdıqda burun
boĢduğunun yolunu haqlayır. AĢağı endikdə isə burun
boĢluğunun yolu açılır, səs axını burun boĢluğuna keçir
və burun səsləri
m, n
kimi sonorlar alınır.
Ġlk baxıĢda diĢlər əhəmiyyətsiz görünür: hətta çox
vaxt belə deyirlər ki, diĢsiz adam danıĢa bilirsə, deməli
diĢlərin o qədər də əhəmiyyəti yoxdur.Amma bu, belə
deyil, əgər diĢlər səslərin fərqləndirilməsində rol
oynamırsa da, dil və dodaqların müxtəlif səsləri
formalaĢdırmasında iĢtirak edir
1
Dodaqlar dilə nisbətən qeyri-fəal, diĢlərə
nisbətən fəaldır. Dodaqlar bir sıra səslərin tələffüzündə
heç iĢtirak da etmir (dodaqdəyməzlər də vardır),
məsələn:
Dostları ilə paylaş: |