Dil qaydaları
1
10. M tnd göy r ngl verilmiş sözl rin t rkibini mü yy n edin.
Hansı feill r h r k tin icrasında iki subyektin iştirakını t l b
edir?
11. H r k tin qarşılıqlı v ya birg icra edildiyin gör feill ri qrup -
laş dı rın.
1. H y td uşaqlar qaçışırdılar.
2. Ağcaqanadlar başımızın üstünd vızıldaşırdılar.
3. Onlar dost kimi görüşdül r.
4. T r fl r s h r kimi atışdılar.
5. Meydandakılar evl rin dağılışdılar.
6. Qoşunlar s h r kimi döyüşdül r.
12. Yaz, de, anla, gül feill rin -ış
4
(-ş) ş kilçil rini artırmaqla cüml d
işl dib yazın. H r k tin qarşılıqlı, yoxsa birg ş kild icra olun du -
ğu nu göst rin.
13. Verilmiş sözl ri h m isim, h m d feil kimi cüml d işl dib yazın.
görüş, qaçış, döyüş, gülüş
*
14. Debat.
I qrup:
g zişm k, qızışmaq qarşılıq-birg lik növ feill rdir.
II qrup:
g zişm k, qızışmaq m lum növ feill rdir.
15. Dördünd n biri qrammatik m na növü baxımından f rqlidir:
A) atış(maq) B) civild ş(m k) C) soruş(maq) D) ağlaş(maq)
A) barış(maq) B) yazış(maq) C) yapış(maq) D) alış(maq)
A) m l ş(m k) B) quruldaş(maq) C) gül ş(m k) D) salamlaş(maq)
A) qarış(maq) B) axış(maq) C) döyüş(m k) D) atış(maq)
Qarşılıq-birg lik növ, feill r
-ış
4
(-ş) ş kilçisi artırmaqla düz lir.
Bu növ feill rd h r k t iki v ya daha çox subyekt t r find n
qarşılıqlı ş kild v ya birg icra edilir.
Uşaqlar gülüşdül r. (birg h r k t)
Dostlar çoxdan yazışırlar. (qarşılıqlı h r k t)
Yadda saxla!
QARŞILIQ-BİRG LİK NÖV
FƏRD VƏ CƏMİYYƏT
27
Çap üçün deyil
II
BÖLMƏ
28
QAYIQDA DÖRD
NƏFƏR
Göyərtəni işıqlandıran zəif lam
panın kə dərli işığında dörd nəfər idilər:
sarısa çlı qadın, çiy ət qoxu yan qəs
sab, daz professor, bir də tənbəki çə
kən gənc. Dördü də sonuncu gə miyə
ge cik miş, qa yı ğa min miş di.
Gecə ulduzsuz, dəniz aza cıq dal
ğa lı idi. Qayığa çırpılan kiçik dalğalar
arabir gö yərtəni isla dır dı.
Sarışın qadın skamyada əyləşib
dənizə baxırdı. Gənc oğlan gözaltı
onu süzürdü. Professorun fikri tram
vayda oxuduğu məqalədə qalmışdı.
Qəssab isə bu gün alverdən əldə etdiyi gəliri hesablayırdı.
Qadın, deyəsən, üşümüşdü. O qalxıb kayuta doğru getdi. Am ma içəri
girəndə başı fırlandı. İçəridən benzin və qızmış dəmir qo xusu gəlirdi.
Qadın dərhal pəncərəni açıb qarşısında oturdu.
Uzaqda iki zenit projektoru sanki göy üzündə nə isə axtarırdı. Projek
torlardan birinin işığı qaranlıq səmada sağdan sola, o birininki soldan sağa
sürətlə hərəkət edir, bəzən ortada birləşirdi. Bu zaman gecənin zülmətini
yaran gur işıq zövq oxşayırdı.
Sarışın qadın bu mənzərəyə baxarkən bir az aralıda dənizə işıldaböcək
kimi bir şey uçdu. Sonra onların sayı çoxalmağa başladı. Qadın birbirini
qovan bu əcaib böcəklərin qapqara dənizə enmələrinə dalğın şəkildə ta
ma şa etdi.
Birdən qızmış dəmir qoxusu daha da kəskinləşdi.
Qadın nə baş
verdiyini bilmək üçün ətrafa göz gəzdirdi.
Kapitan kayutunun qapısından
bayıra tüstü sızırdı. Qadın çaşmış halda qapının dəstəyindən yapışıb açdı
və bu zaman tüstünün içində kapitanla köməkçisini yerə çömbəlmiş halda,
qantər içində gördü. Az qaldı özündən getsin. Sonra: “Yanırıq... Kömək
edin!” – deyib özünü kənara atdı.
1. Oxuduğunuz hiss d t hkiy v t svir verilmiş abzasları f rq -
l ndirin.
Çap üçün deyil
Qadının fəryadı bir andaca göyərtədəkiləri birbirinə vurdu. Kapitan ka
yutunun açıq qapısından sızan acı tüstü vahiməli şəkildə burularaq gö yər
təni ağuşuna alırdı. Qəssab çaşmış halda bayaqdan üstündə oturduğu
döşəkçəni qu caqlamış, professor isə qayıqdakı yeganə xilasedici həlqəni
boynuna keçirmişdi.
Sarışın qadın həyəcandan tənbəkisini əlindən salan gənc oğlana doğru
qaçdı:
– Xilas edin məni... Məni xilas edin, üzməyi bacarmıram! – deyə
yalvardı.
Gənc titrək bir səslə: “Mən də bacarmıram”, – dedi. Amma yalan
danışırdı. Az da olsa, üzməyi bacarırdı. Hər halda, yarım saat suyun
üzündə qala bilirdi... Amma tək özü...
Qadın ondan ümidini kəsib qəssabdan kömək istədi. Qəssab isə əl lə
ri ni qaldırıb: “
Bu təhlükəli vəziyyətdən qurtulsam, üç qurban kəsdirə
cəyəm
”, – deyə Allahdan kömək istəyirdi.
Professorun vəziyyəti lap xarab idi. Hələ səhər dərsdə Sokratın həyata
önəm vermədiyini bildirir, əsl filosof üçün bunun heç də çətin ol ma dı ğını,
özünün də Sokrat kimi ölümü təbəssümlə qarşılaya biləcəyini söy lə yir di.
Təəccüblüsü də budur ki, bütün bunlara tələbələri kimi özünü də inan
dırmışdı.
Qadın indi də qaba su dolduran köməkçini qucaqlayaraq yalva rır dı:
“Siz Allah, məni buraxmayın, nə olursa olsun, tək qoymayın”. Köməkçi onu
sakitləşdirməyə çalışdı.
Elə bu zaman kapitanın səsi eşidildi:
– Tərpənməyin, nə edirsiniz?! Qayığı batıracaqsınız!
Hiddətli olmasına baxmayaraq, səsində insana inam verən bir şey var
dı. Yoxsa... Yoxsa yanğını söndürmüşdü? Bəli, əlbəttə, söndürmüşdü. Sön
dürməsəydi, qışqırmağa vaxt tapardı?
– Necə mərdimazarlara rast gəldik e!
Nə qədər təhqiramiz səslənsə də, indi kapitanın sözləri sərnişinlər üçün
xoş avaz kimi səsləndi.
Professor yaxasını düzəldib biriki dəfə öskürdü
. O da istədi: “Bu nə
çaşqınlıqdır? Bir sakitləşin, bəylər”, – deyə hamını təmkinli olmağa çağırsın.
Ancaq yaxşı ki, demədi. Çünki xilasedici həlqə hələ də boynunda idi.
Bir az sonra hər şey öz qaydasına düşmüşdü. Külək boğucu tüstü ilə
bərabər, ölüm qorxusunu da göyərtənin üstündən sovurub aparmışdı. Kö
məkçi qolu ilə tərini silirdi. Bu həngamədə çox yorulmuşdu.
Göyərtəni işıqlandıran lampanın kədərli işığında yenə dörd nəfər idilər.
Yenə öz dünyasına qapanmış dörd adam.
2
2. Sizc , bundan sonra hekay q hr manları özl rini nec apara-
caqlar?
FƏRD VƏ CƏMİYYƏT
29
Çap üçün deyil
Dostları ilə paylaş: |