zəncirin başlanğıcı olur.
Bu yolla zəncirin
şaxələnməsi əmələ gəlir ki, bu da yeni-yeni
şaxələr yaradır ki, onlar da çoxalır, nəticədə
reaksiya zəncirlərinin yaranmasının selvari
prosesi əmələ gəlir. Bu proses işıq şüalandırma
ilə, çox vaxt partlayışla müşayət olunur. Belə
reaksiyalar şaxələnmiş zəncirvari reaksiyalar
adlanırlar. Əgər təzyiq olduqca azdırsa, onda
aktiv hissəciklərin qabın divarına hərəkəti
zamanı demək olar ki, şaxələnmə baş vermir
və reaksiya dayanır. Təzyiqi artırdıqda, qabın
ölçülərini artırdıqda, təsirsiz qaz daxil etdikdə
kifayət qədər şaxələrin yaranma ehtimalı artır,
zəncir qırılmır və reaksiya davam edir. Bu
mexanizm uzun müddət sirr olan müşahidəni
izah etdi. Nəhayət biz həmçinin müəyyən etdik
ki, bu mexanizm çoxlu digər kimyəvi
reaksiyaları, polimerləşməni, karbohidrogenlərin
krekinqini və yanmanı da xarakterizə edir.
Bizim işlərimiz bütün dünyada o cümlədən
İngiltərədə böyük maraq doğurdu. İngiltərədə
professor Xinşelvud nəticədə təzyiqin yuxarı
həddini keçdikdə reaksiyanın dayanmasının
izahini tapdı. Şaxələnmiş zəncirvari reaksiyalar
hələ də müxtəlif yerlərdə çoxlu alimlər tərəfindən
öyrənilir.
1960-cı illərdə elmin inkişafı nöqteyi-
nəzərindən Sizin sahədə tədqiqatların hansı
istiqamətini siz ən çox ümidverici hesab
edirsiniz?
Fiziki kimya uzun müddətdir ki, öz
populyarlığını saxlayır, fizika ən məhsuldar
formada kimyaya tətbiq olunur. Əvvəllər bu,
əsasən klassik fizikanın, xüsusən də
termodinamikanın istifadəsi demək idi. Amma,
bu yüz illiyin başlanğıcında fizikada inqilab
baş verdi. Elektron və kvantların kəşvinin
ardınca atomun quruluşunun öyrənilməsi
sahəsində inkişaf müşahidə olundu, kvant
mexanikası yarandı. Bütün bunlar kimyaya
güclü təsir etdi. Alimlər kimyəvi əlaqənin
təbiətini öyrəndilər. Mən nəhayət başa düşə
bildim ki, iki aqressiv maddə natrium və
xlordan zərərsiz xörək duzunun necə əmələ
gəlir.
Xeyli işlər fiziki kimyanın kimyəvi
reaksiyaların sürəti problemləri ilə məşğul olan
sahəsində başqa sözlə, kimyəvi kinetikada da
gedirdi. Molekullar və elektronlar və molekullar
və kvantlar arasındakı qarşılıqlı təsirlərin
tədqiqinə artan təlabat yarandı. Molekulların
strukturlarını tədqiq etmək üçün yeni güclü
fiziki üsullar istifadə olunmağa başlandı.
Getdikcə daha çox alim bu problemə müraciət
edir. Biz əvvəlcə bu sahəni “elektron kimyası
adlandırdıq və hətta bu adda kitab çap etdirdik.
Amma, Almaniyada “ kimyəvi fizika”
adlandırıldı və məhz o bütün dünyada ümumi
qəbul olundu. Çoxlu sayda kimyəvi fizika
institutları, o cümlədən SSRİ Elmlər
Akademiyasının kimyəvi fizika institutu
mövcuddur. Mən SSRİ Elmlər Akademiyasının
kimyəvi fizika institutu yarandığı gündən onun
direktoruyam. İlk gündən biz xarici institutlar
və alimlər, o cümlədən də Bodenşteyn ilə çox
yaxşı əlaqələr qurduq. Bizim ikinci
məqaləmizdən sonra Bodenşteyn bizim kəşfimizi
etiraf etdi.
Getdikcə müxtəlif elmlərin mövqelərini
dəqiqləşdirmək, kimya və fizika arasında və
ya kimya və biologiya arasında sərhəd qoymaq
çətinləşir. Hə, və bu sərhədlər kimə lazımdır?
Mən xatırlayiram ki, biz fizika və kimyanın
fərqlərindən danışırdıq: fizika çirkli materiallarla
işləyir, amma, təmiz üsullarla hərəkət edir,
kimya isə təmiz materiallarla iş görür, amma,
çirkli üsullarla hərəkət edir. İndi bu zarafatı
başa düşməzdilər, axı fizika olduqca tez-tez
təmiz maddələr istifadə edir, kimyada isə dəqiq
fiziki üsullar getdikcə daha çox istifadə olunur.
Odur ki, fizika və kimya arasında ayırıcı
hüdudlar qoymaq getdikcə daha da çətinləşir.
Yüksək enerji fizikası müstəsnalıq təşkil edə
bilər, bəli, və orda da elementar hissəciklərin
dövri sistemi müşahidə olunmuşdur ki,
elementlərin dövri sistemi ilə oxşarlıq təşkil
edir.
Elmin digər sahəsinə - biologiyaya baxaq.
7
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013
Həyata aid olan müxtəlif hadisələri müəyyən
edən bütün maddələri ən incə detallarına qədər
öyrənmək sadəcə lazımdır. Artıq biologiyada
kimyasız və kimyaçıların iştirakı olmadan ciddi
tədqiqatlar aparmaq mümkün deyil. Canlı
materiya təkcə öz quruluşuna görə yox, həm
də kimya nöqteyi nəzərindən yüksək inkişaf
etmişdir. Bioloji struktur – yüksək təşkillənmiş
kimyəvi və fiziki strukturdur. Bu növbəti inqilab
baş verəcəyi sahədir. 1820-ci illərdə Völer
karbamidi sintez etdi, qeyri-üzvi maddələrdən
üzvi maddələr alınması imkanını göstərdi.
Völerə qədər üzvi maddələri yaratmaq qabiliyyəti
hansısa həyat qüvvəsinə aid edilirdi. Bu kəşf
üzvi kimyanın inkişafına olduqca güclü təkan
verdi və plastik kütlələrin və çoxlu digər
tamamilə yeni sinif birləşmələrin sintezinə
gətirib çıxardı.
Lakin, canlı orqanizmdə proseslərin tədqiqi
çox çətin məsələdir. Canlı materiyada kimyəvi
reaksiyalar otaq temperaturunda getdiyi halda,
sənayedə onların aparılması üçün ekstremal
şərait tələb olunur. Bu proseslər böyük olmayan
pillələrin uzun ardıcılığından ibarətdir və onların
hər birinin reallaşdırılması üçün böyük
aktivləşmə enerjisi tələb olunur. Zülalların
sintezi canlı orqanizmlərdə reaksiyaların necə
müxtəlif ola biləcəyinə yaxşı nümunədir. İnsulin
laboratoriyada fövqalədə uzun müddətli
prosedurlar nəticəsində alındığı halda
orqanizmdə bu proses bir neçə dəqiqədir.
Yüksək sürət orqanizmdə fəaliyyət göstərən
katalizatorlarla əldə olunur. Onlar ferment
adlandırılırlar. Biz onları öyrənməliyik və nə
zaman ki, biz bunu edəcəyik, o, görünməmiş
miqyasda yeni sənaye inqilabının başlanğıcı
olacaq.
Yekunda icazə verin bir misal gətirim.
Günəş enerjisindən istifadə sahəsində
tədqiqatlara böyük güc sərf olunur. Amma,
təklif olunan həllərin heç birinin səmərəliliyi
canlı orqanizmdə fotosintezin səmərəliyi ilə
bir müqayisəyə gəlmir. Axı fotosintezdə də
günəş enerjisi həlledici rol oynayır. Əgər təbiətin
canlı orqanizmdə fotosintezi necə apardığını
bilsək, bu, bizi günəş enerjisindən səmərəli
istifadə etməyə gətirib çıxarır. Bioloji
quruluşların sirlərinin açılması ən azı biologiya
ilə eyni dərəcədə digər sahələrdə də inkişafın
sürətlənməsinə imkan verər.
Əgər olduqca uzaq gələcək haqqında
danışsaq, mənə elə gəlir ki, elmi tədqiqatların
ən vacib iki istiqaməti var. Onlardan biri
elementar hissəciklərdir. Onların təsnifatının
işlənib hazırlanması ilə yanaşı əhəmiyyətli
məsələ bu böyük sayda elementar hissəciklərin
daxili qarşılıqlı münasibətlərinin açılmasıdır.
Bu, biri materiyanın fundamental
təşkilatlanmasının mahiyyətinin açılmasına
gətirib çıxarardı. Digər istiqamət daha
təşkilatlanmış materiyaların, kristalların,
yarımkeçiricilərin və s. və son nəhayətdə, bütün
mövcud olanlardan ən mütəşəkilin – canlı
materiyanın tədqiqidir.
Nikolay Semyonov bir sıra elmlər
akademiyalarının və cəmiyyətlərin üzvü idi.
İngilis kimya cəmiyyətinin fəxri üzvü (1943-
cü il).
Hindistan Elmlər Akademiyasının fəxri üzvü
(1954-cü il).
London kral cəmiyyətinin xarici üzvü (1958-
ci il).
Almaniya Təbiətşunaslar Akademiyasının
üzvü (1959-cu il).
Macarıstan Elmlər Akademiyasının fəxri
üzvü (1961-ci il).
ABŞ Milli Elmlər Akademiyasının xarici
üzvü (1963-cü il).
Rumıniya Elmlər Akademiyasının fəxri
üzvü (1965-ci il)
O, Oksford (1960-cı il), Brüssel (1962-ci
il), London (1965-ci il), Budapeşt Texniki
Universitetinin, Milan politexnik institutunun
(1964-cü il) fəxri doktoru seçilmişdi.
İki dəfə Sosialist Əməyi Qəhramanı (1966
və 1976-cı illərdə) adına layiq görülmüşdü.
Nikolay Semyonov 1986-cı ilin aprelin 3-
də Moskvada vəfat etmişdir.
8
ELM DÜNYASI
/ Elmi‐kütləvi jurnal / 5‐6 (04) 2013