139
Yuxuydu dünyada dərdi-sərimiz,
Dağ idi arandan qaçan yerimiz.
Odur, orda qalıb ocaq yerimiz,
Gözümdə oynayan ocaqlar hanı?
Dağlar o dağlardır, o çağlar hanı?
Sallanıb gələrdi bulağın üstə,
O yanağı lalə, dodağı püstə.
Biz də boylanardıq qulağı səsdə,
Hanı, o əvvəlki “qoçaq”lar hanı?
Dağlar o dağlardır, o çağlar hanı?
HƏYAT NƏĞMƏSİ
Sən doğulan şəhər birdi,-
Şəhərlər o qədərdi ki...
Mən boğulan qəhər birdi,-
Qəhərlər o qədərdi ki...
Biz yaşında nəsil birdi,
Nəsildə kök, əsil birdi.
Biz yaşayan əsr birdi,-
Əsrlər o qədərdi ki...
Səni mən tək duyan birdi,
Mənə sən tək həyan birdi.
İkimizə dünya birdi,-
Dünyalar o qədərdi ki...
140
OLAN OLDU, KEÇƏN KEÇDİ
Aşıq Alıya
Nə qalmısan tənha, könlüm,
Gələn gəldi, köçən köçdü.
Bal süzülən çiçəklərə
Qonan qondu, uçan uçdu.
Gəzirəm məni duyanı,-
Dar günümdə dostlar hanı?
Qəlbim bir sınaq meydanı,
Qalan qaldı, qaçan qaçdı.
Görməyələr bu günümü,
Seçəmmirəm zili, bəmi.
Mən yazığa dərdi, qəmi
Əkən əkdi, biçən biçdi.
Niyə belə yatdı baxdım,
Yatıb məni atdı baxdım.
Hanı qız bəyənən vaxtım?
Alan aldı, seçən seçdi.
Rafiq, dərd-qəm yesən də sən, –
Düz qəddini əysən də sən,
Yüz başına döysən də sən,
Olan oldu, keçən keçdi.
1984.
141
GÜNAHLARIM... CƏZALARIM...
Gah acılı, gah şirinli,
Bu dünyada ömr edirəm.
Tale elə gətirir ki,
Heç özüm də istəmədən,
Bəzən günah işlədirəm.
Bir ömürün yollarında,
Yamanların ucbatından
Günahsız cəza almışam.
Yaxşıların əllərində,
Bağışlanıb günahlarım,
Dönüb cəzasız qalmışam.
Həm yaxşılı, həm yamanlı
İnsan gözəl, həyat gözəl.
Həm işıqlı, həm dumanlı
Ömür gözəl, qismət gözəl.
Qismətimdəm küsməyirəm,
Küsməyim hədərdi mənim.
Günahım nə qədərdisə,
Cəzam o qədərdi mənim.
142
ƏFRAHİM
(1954)
Əfrahim (Əfrahim İsma-
yıl oğlu Hüseynov) 23 fevral
1954-cü ildə Cəlilabad rayo-
nunun Alar kəndində anadan
olmuşdur. Orta məktəbi doğ-
ma rayonunda bitirdikdən
sonra, 1972-ci ildə Azərbay-
can Dövlət Tibb İnstitutunun
müalicə-profilaktika fakültəsinə daxil olub və 1978-ci
ildə yüksək qiymətlərlə təhsilini başa vuraraq tera-
pevt ixtisası almışdır.
Ədəbiyyata orta məktəb oxuyarkən – 1970-ci ildə
“Bakının gecə lövhəsi” şeiri ilə gəlib.
“Səni gözləyə-gözləyə”, “Yollar qayadan asılır”,
“Ömrü hamıtək yaşasan”,”Məni axtaran varsa”, “Nə
yaman çətinmiş məni tanımaq”, “Yağan yağış yolla-
rını döydümü” və “Ürəyi aldatmaq olmur” kitab-
larının müəllifidir. Şeirləri Türkiyədə çap olunan
“Altun kalemler” kitabında da yer almışdır.
1999-cu ildən AYB-nin üzvüdür.
Ailəlidir. Bir övladı var.
143
ÜRƏYİ ALDATMAQ OLMUR
Axtarırıqsa gümanı,
Çəkilmir qəmin dumanı.
Həkim, yığışdır dərmanı, –
Ürəyi aldatmaq olmur.
Göy biçənəklər yuxudu,
Salxım söyüdlər qurudu...
Bu payızın işi budu, –
Küləyi aldatmaq olmur.
Çəmən dönüb ah yerinə,
Darayan yox meh yerinə...
Yaş ələnir şeh yerinə,
Çiçəyi aldatmaq olmur.
Ömür tilsim, arzu düyün; –
Açsan, nə din, nə də öyün!
Bircə gün qazanmaq üçün
Fələyi aldatmaq olmur.
Axtarırıqsa gümanı,
Çəkilmir qəmin dumanı.
Həkim, yığışdır dərmanı,
Ürəyi aldatmaq olmur.
144
TORPAQ BİZNƏN HESAB ÇƏKİR
Yalanmış, bu sevgi yalan!
Ölmədi gözləri dolan.
Yadların əlində qalan
Torpaq biznən hesab çəkir.
Biri qəmli, beşi gülən...
Hara getdi dərdi bilən?
Vaxtsız saralıb tökülən
Yarpaq biznən hesab çəkir.
Bilmədik ulduz neçədi, –
Ölüb dirilmək necədi.
Göz-gözü görməz gecədi,
Çıraq biznən hesab çəkir.
Eniş, yoxuş, qaya, gədik
Baxır yolumuza dik-dik.
Gəzdirə bildik... bilmədik?! –
Papaq biznən hesab çəkir.
145
ÖMÜR BURA QƏDƏR İMİŞ
Dayan, əzmə bu çəməni,
Yollar bura qədər imiş.
Unut məni, bilim ki, qoy,
Ömür hara qədər imiş.
Qucaqlayır duman yeri,
Bacarırsan, güman, yeri!
Bilsə, açılar dan yeri
Axtardığım səhər imiş.
Bil ki, yazılıb günaha,
Dərd gedir üzü sabaha.
Ürəyimdən çıx get daha,
Qalmağın bir qəhər imiş.
Bir çay səsli gecə üçün
Ağlamışıq için-için.
Bu ürəkdən gəlib keçən
O ürəkçün hədər imiş.
Dayan, əzmə bu çəməni,
Yollar bura qədər imiş.
Unut məni, bilim ki, qoy,
Ömür hara qədər imiş.
Dostları ilə paylaş: |