45
gedişində Tsin dövründə mövcud olan müfəttişlik təsisatları bərpa
edilir.
Xan dövrünün əvvəlində hökumət daosizm təliminin tərəfindəydi.
Bu axında Lyu An (e.ə. 179-122-ci illər) özünün kifayət qədər eklektik
təlimini inkişaf etdirir. E.ə. II əsrdə sarayda leqizmlə sintezdə
konfutsiçiliyə maraq yaranır, bu da filosof Dun Çjunşu (e.ə. 179-104-
cü illər) tərəfindən həyata keçirilir. Qanuni inzibati metodların və
konfutsiçiliyin əxlaqi dəyərlərinin kombinasiyası Çin imperiyasına
sonrakı iki min ildən artıq dövr ərzində mövcud olmağa kömək
göstərmişdir. Xanlılar itirilmiş konfutsiçi və digər mətnləri bərpa
etdilər, əlyazmaların axtarışı, onların sistemləşdirilməsi və bərpası üzrə
böyük işlər gördülər. Xan dövründə “Dəyişikliklər kitabı”nda, “in-yan”
və “beş ünsür” nəzəriyyəsində əsası qoyulmuş baxışlar “simvollar və
rəqəmlər haqqında təlimdə” formalaşmışdı. Bu dövrdə ensiklopediyaçı-
filosof Van Çun (e. 27-97-ci illəri) antiavtoritarizm fəlsəfəsini işləyib
hazırlayır. Van Çun konfutsiçilərin və daoçuların bəzi baxışlarını sintez
edərək ümumiləşdirir.
Zadəganlar əsas dövlət vəzifələrinin əksəriyyətini tuturdular.
Bununla belə Xan hökmdarları xidmətə, mövqeyindən asılı olmayaraq
istedadlı insanları cəlb etməyə çalışırdılar. E.ə. 124-cü ildə imperator
Udiy “Ali məktəbin” (“Taysyue”) əsasını qoydu və ölkənin bütün
əyalətlərindən bacarıqlı gənclərin orada təhsil alması üçün seçilməsini
əmr etdi. O vaxtdan başlayaraq bütün Çin sülalələri bu və ya başqa
şəkildə dövlət təhsilinə kömək etmişdilər. Dövlət xidmətinə qəbul üçün
ənənəvi imtahan sisteminin yaranması da Taysyuenin açılışı ilə
bağlıdır. Məktəbin planına konfutsian “Beşkitabçılığın” – Utszin
(Şitszin – “Nəğmələr kitabı”, Litszin – “Ayinlər kitabı”, Şitszin –
“Tarix kitabı”, Çjoun – “Dövrü dəyişikliklər”, Çuntsyu – “Bahar və
payızlar”) öyrənilməsi daxil idi. Həmçinin ox atmaq, musiqi, ayin və
“Altı sənət”dən digərləri öyrənilirdi. Təlimlər “Boşi” (doktor) adına
malik və Udiy sarayında xidmət edən konfutsian-alimlər tərəfindən
aparılırdı. Bir ildən sonra tələbələrdən imtahan götürülür və onlar öz
biliklərinə müvafiq vəzifələrə təyin olunurdular. Udiy özü imtahan
verənlərin sınaqlarında iştirak edirdi. Məmur vəzifəsi almaq məqsədilə
seçim sisteminin və konfutsian təliminin birləşdirilməsi sonralar Xan
sülaləsinin axırına qədər möhkəmləndirilmiş və tətbiq edilmişdir.
46
İlk vaxtlar məktəbdə 50-yə qədər tələbə təhsil ala bilərdi. E.ə. 8-ci
ildə tələbələrin sayı üç minə qədər artmışdı, sonrakı Xan dövründə isə
onların sayı təqribən otuz minə çatmışdı.
Bu sülalənin ən parlaq nümayəndəsi tamamilə konfutsiçiliyə
qayıdan beşinci imperator Udiy (e.ə. 140-87-ci illər) olmuşdur. Öz
hakimiyyət dövrünün quldarlıq cəmiyyətindən feodalizmə keçidlə üst-
üstə düşməyi faktını nəzərə alaraq o, başa düşürdü ki, konfutsiçilik
feodal cəmiyyətinin və ümumiyyətlə istənilən hökmran cəmiyyətin
ideya istinadgahıdır. İmperator Udiy deyirdi ki, dövlət vəzifəsi tutmaq
üçün Konfutsinin müqəddəs kitablarındakı mətnləri bilmək lazımdır.
Onun hakimiyyəti dövründə Çin çox gücləndi. İmperator Udiy hunlarla
uğurlu döyüşlər apardı; ilk dəfə olaraq Cunqariyadan və Qaşqardan
Avropaya ipək yolu saldı, baxmayaraq ki, o, həmin vaxt belə
adlanmırdı, Vyetnamdan Quandum və Quansini zəbt etdi, Koreyanı
istila etdi, yəni Çin imperiyası az qala bugünki miqyaslara gəlib çatdı.
Qeyd etmək laxımdır ki, ilk dəfə olaraq nahtszu, xan milləti anlayışı
Xan dövründən gəlmişdir və çinlilər özlərini xanlılar adlandırır.
Bu sülalənin bir xarakterik cəhəti vardır: iki min illik hazırkı Çin
milli memarlığı da o dövrdə yaranmışdır.
İmperator Udiyin zamanında Sı Ma Tsyan adlı çox böyük bir şəxs
yaşayırdı, o, Çin tarixşünaslığının əsasını qoymuş və ilk dəfə olaraq
tarixi monoqrafiyanın kompleks prinsipini tətbiq etmişdir. O, “Şi Tszi”
adlanan tarixi əsərin müəllifi olmuşdur, salnamə traktlatlarla bir-birini
əvəzləyir, yəni o, təkcə xronoloji hadisələrin təsvirini verməmiş, eyni
zamanda konseptual xarakterli tarixi təhlil aparmışdır. Xanlıların Çjou
sülaləsinin ətraflı tarixini yazmaları ilə əlaqədar olaraq bir sülalənin
ondan əvvəlki sülalənin tarixini yazmaq ənənəsi yaranmışdır, həm də
bu o qədər səhih olurdu ki, məsələn, hind alimləri Hindistan tarixini
Çin mənbələrindən öyrənirlər.
Erkən və Sonrakı Xan hökmranlıqları dövrü arasında, daha dəqiq
e. 9-25-ci illərində Sin – “Yeni” imperiyası mövcud olmuşdur. Öz
hakimiyyətinin lap əvvəllərindən imperator Man Van islahatlara başladı
ki, bunların da əsas məqsədi dövlət hakimiyyətinin
möhkəmləndirilməsi və ilkin Çjou qanun-qaydalarının bərpası idi.
Lakin Van Manın şöhrətpərəst niyyətləri onu özlərinə əngəl törədəcək
heç bir dəyişikliyi arzulamayan mülkədarlardan uzaq saldı. Digər
tərəfdən kəndlilər də onun islahatlara qabil olmamasından məyus
olmuşdular.
47
11-ci ildə Xuanxe çayı qarçısına çıxan şəhər və qəsəbələri məhv
edib tarlaları basaraq məcrasını dəyişdi. Ölkədə hökm sürən xaos
çoxsaylı kəndli üsyanlarına gətirib çıxardı.
Eramızın 17-ci ilində Şandunda Fan Çunun başçılığı altında güclü
üsyan baş qaldırdı. Qiyamçılar fərqlənmək üçün qaşlarını qırmızı rəngə
boyayırdılar, bu səbəbdən də onları qırmızıqaşlılar adlandırırdılar. 23-
cü ildə Fan Çun hökumət qoşunlarını məğlub edib paytaxt Çanyanı ələ
keçirdi. Van Man özünə qəsd etdi.
Qırmızıqaşlılar bir ildən artıq hakimiyyəti əllərində saxladılar.
Bundan sonra xanlı Lyu Syu zadəganların və məmurların bir hissəsini
ətrafında birləşdirib qiyamçıları sarsıdıcı məğlubiyyətə uğratmağa nail
oldu. Fan Çun paytaxtdan ölkənin şərqinə qaçmağa məcbur oldu. 25-ci
ildə Lyu Syu Xan imperatoru elan olundu. Bu, Sonrakı (Şərqi) Xan
(25-220-ci illər) sülaləsi hakimiyyətinin başlanğıcı hesab olunur.
Şərqi Xan hakimiyyətinin ilk illərində qiyamçı dəstələrin qalıqları
ilə mübarizə davam edirdi, bundan sonra nisbətən sakitlik və
çiçəklənmə dövrü gəlir. Lyu Syu minlərlə qulu azadlığa buraxdı.
Torpaq bölgüsünün bərabərləşdirici sistemi ləğv edildi. Hökumət
vergiləri azaltdı və ticarətdə məhdudiyyətləri aradan qaldırdı.
Sonrakı Xan dövründə əvvəllər itirlmiş ərazilərin bərpası üçün
çox cəhdlər edildi. Köçəri hunlarla mübarizədə qələbə çalındı. 73-cü
ildə kiçik dəstə ilə şimal qərb sərhəddindəki müttəfiq tayfalara kömək
göstərmək məqsədilə göndərilmiş istedadlı general Ban Çao, son
nəticədə, demək olar ki, Şərqi Avropanın sərhədlərinə qədər gedib
çıxmışdır. 91-ci ildə o, hunlara sarsıdıcı zərbə vurdu, 97-ci ildə isə
Baktriyaya daxil oldu. 101-ci ildə Çinə qayıdan general, Roma
imperiyası barədə çoxlu məlumat gətirir. Onun yürüşləri sayəsində
Böyük ipək yolunu bərpa etmək mümkün oldu ki, bunun da vasitəsilə
Çin Aralıq dənizinə ipək, zərxara, bəzək məmulatları və çini qab idxal
edirdi.
Şərqi Xan sülaləsi zamanında incəsənət, təhsil və elm çiçəkləndi.
Tarix və lüğətlər yazıldı. Daha qədim zamanların klassik əsərləri
yığıldı. Imperator Çjan-linin hakimiyyəti dövründə (75-88-ci illər)
Bayxuquan zalında dövlət ideologiyası prinsiplərinin işlənib
hazırlanması məqsədilə klassik kitabların müzakirəsi keçirilmişdi.
Eramızın I əsrində Hindistandan Çinə buddizm daxil olur.
Buddist missioner An Şiqao 148-ci ildə Loyana gəlib çıxır, bunun da
Dostları ilə paylaş: |