33
mövcudluğuna baxmayaraq, hasilat sahələrinin inkişafı ümumilikdə
emaledicidən geri qalır. Çinin energetika sahəsində xarici mənbələrdən
asılılığı daim artır. Hazırda Çində istifadə olunan bütün neftin
həcmində idxal neftinin payı təxminən 32% təşkil edir və bu artım
tempini saxlamaqla 2010-cu ilə qədər ikiqat arta bilər. Yaxın Şərq
bazarında öz yerini tutmağa cəhd edən Çin bir də baxıb gördü ki, bu
bazar artıq Birləşmiş Ştatlar, Yaponiya və Avropa ölkələri tərəfindən
demək olar ki, tam tutulmuşdur. Bu cür şərtlər daxilində Çin hələ
tutulmamış, yaxud heç kimi maraqlandırmayan çox az sayda azad
“riskli” bazarları mənimsəməyə və bazara heç kimin təklif etmədiyi
məhsulları təklif etməyə məcbur oldu. 1990-cı ildə Çinin yaxın Şərq
ölkələrinə ixracı 1,5 mlrd. ABŞ dolları təşkil edirdi. Eyni zamanda 50
min çinli fəhlə və qulluqçu bu region ölkələrində əsasən tikintidə
çalışırdı. 1994-cü ildə Çinlə İran körfəzindəki ərəb ölkələri arasında
yalnız ticarət dövriyyəsi 2,26 mlrd. ABŞ dolları təşkil edirdi.
Xarici energetika bazarında Çinin üç əsas dövlət kompaniyaları –
CNPC, CNOOC və Petrochina fəaliyyət göstərir, bunlar da son illər
Yaxın Şərqdə, Şimali Afrikada, Cənub-Şərqi Asiyada, Mərkəzi
Asiyada, Avstraliya, İndoneziya, Rusiya və Azərbaycanda neft axtarışı
və hasilatında öz fəaliyyətlərini xeyli artırmışdılar. Onların
fəaliyyətlərini genişlənməsi ilk növbədə Çinin özündə enerji daşıyıcısı
hasilatı həcminin azalmasından doğur.
Metallurgiya. Əlində böyük xammal ehtiyatları olduğundan Çin
metallurgiya sənayesinin inkişafı üçün möhkəm bazaya malikdir. Son
illərdə keçirilən genişmiqyaslı geoloji işlərin nəticəsində isə dəmir və
maqnezium filizləri, kömür, neft və digər xammal növlərinin yeni
yataqları müəyyənləşdirilmiş
və köhnələrin hüdudları
dəqiqləşdirilmişdir. Dəmir filizi ehtiyatlarına görə Çin dünyada üçüncü
(Rusiya və Belçikadan sonra), tədqiq olunmuş maqnezium filizi
ehtiyatlarına görə isə ikinci yeri tutur.
Ümumilikdə qara metallurgiya müəssisələri 1,5 mindən çoxdur
və onlar demək olar ki , bütün əyalət və muxtar rayonlar boyu
yayılmışlar. Bununla yanaşı metallurgiya sənayesinin ümumi texniki
səviyyəsi yüksək deyil, aparıcı müəssisələrin müasir avadanlıq növləri
ilə təchizatı isə qismən və idxalın hesabına həyata keçirilir. Bu sahənin
müəssisələrinin 70%-dən çoxu isə ümumiyyətlə təmizləyici qurğulara
malik deyillər. Çində aviasiya sənayesi üçün hərarətə davamlı ərintilər,
nüvə hissəcikləri sürətləndiriciləri üçün çox aşqarlanmış ərintilər və
34
əvvəlcədən xüsusiyyətləri verilmiş ərintilər də daxil olmaqla mindən
artıq polad növü əridirlər. Bundan başqa ölkədə antimon, qalay,
volfram, civə və molibden konsentratlar da istehsal olunur ki, bunlar da
xarici bazarlarda yüksək tələbata malikdir. Bununla belə ölkənin
alüminium, qurğuşun və sink tələbatları tam təmin olunmur və Çin bu
metalları idxal etməli olur.
Maşınqayırma. 70-ci illərin ikinci yarısında Çinin təsərrüfatın
modernizasiyasına və nəhəng iqtisadi dəyişiliklərə keçidi dünyada
ikinci Elmi Texniki Tərəqqinin (ETT) inkişafı ilə üst-üstə düşürdü.
Onun başlıca istiqamətləri mikroelektronika, informatika,
biotexnologiya idi.
ETT-nin yeniliklərinə uyğunlaşmaq Çin üçün asan başa gəlmədi.
Məhdud maliyyə imkanları, nisbətən aşağı elmi potensial (əsasən
mədəni inqilab dövründə zəifləmiş), əhalinin nisbətən aşağı təhsil və
mədəni səviyyəsi – bütün bunlar genişmiqyaslı elmi-texniki inqilabın
inkişafına mane olurdu. Bununla belə, 70-ci illərin sonunda Çində
1978-1985-ci illər üçün elmin inkişafı üçün səkkizillik plan işlənib
hazırlanmış və qəbul edilmişdir, bu da mikroelektronika, yeni EHM
nəslinin, habelə informatika, gen mühəndisliyi sahəsində geniş həcmli
tədqiqatların və araşdırmaların aparılmasını, eləcə də kənd
təsərrüfatında böyük texniki dəyişiklikləri nəzərdə tuturdu. Tezliklə
aydın oldu ki, bu plan həddən artıq genişdir və bir sıra səbəblərdən
hazırkı şəraitdə yerinə yetiriləsi deyil.
Çoxsaylı müşavirələr və məsləhətləşmələr, xaricdə, o cümlədən
ABŞ, Yaponiya, Rusiya və Qərbi Avropa ölklələrində elm və
texnikanın inkişafı təcrübəsinin əsaslı öyrənilməsi 1986-2000-ci illər
üçün Dövlət planının əsasını təşkil edən elm və texnikanın inkişafının
12 başlıca istiqamətini ayırmağa imkan verdi. Bu gün Çində elmi
texnologiyanın inkişafının əsas vəzifələri aşağıdakı kimi müəyyən
edilmişdir:
-
xalq təsərrüfatının yüksəlişi;
-
istehsal qüvvələri səviyyəsinin artımı;
-
elmi-texniki tərəqqinin sənaye inkişafının mühüm faktoruna
çevrilməsi;
-
ənənəvi sənaye sahələrinin texniki səviyyəsinin hər vasitə ilə
artımı;
-
ictimai istehsalın effektivliyinin artımı;
35
-
dünya bazarı üçün keyfiyyətli, rəqabətə davamlı malların
buraxılışı.
Elmi texnika və texnologiyaların yeddi prioritet sahədə inkişafına
səyləri yönlətmək qərarı qəbul olunmuşdur. Onların arasında:
biotexnologiya, informatika, avtomatlaşdırma, energetika, kosmik və
lazer texnikası, yəni ki, ETT-nin əsas istiqamətlərinin adları sadalanır.
Biotexnologiya sahəsində tədqiqat və araşdırmalar ərzaq
ehtiyatlarının kəskin artımına, ağır xəstəliklərin qarşısının alınması və
müalicəsinə, köhnə enerji mənbələrinin bərpası və yenilərin
mənimsənilməsinə, tullantısız istehsalın inkişafına və ətraf mühitə
zərərli təsirin azaldılmasına yönəlmişdir.
İnformasiya texnologiyası sahəsində əsas diqqət EHM
“intellektual” sistemlərinin əhəmiyyətli dərəcədə təkmilləşdirilməsini
və geniş istifadəsini təmin edən texnologiyaların yaradılmasına ayrılır.
Müasir ölçmə, hesablama və əlaqə texnikalarının; faydalı qazıntı
axtarışları və axtarış məlumatlarının, hava proqnozu, keyfiyyətə
nəzarət, kənd təsərrüfatı, meşə və sənaye məhsullarının çirklənmə
dərəcəsinin işlənməsi texnikalarının təkmilləşdirilməsi sahəsində
tədqiqatlar aparılır.
Qəbul edilmiş planın həyata keçirilməsində mühüm rol “Fakel”
proqramına verilir, bu da bütün ölkə boyu yeni texniki və elmi
texnologiyaların inkişafı rayonları və mərkəzlərinin yaradılmasını
nəzərdə tutur. Bu, sahəsi bir neçə kvadrat kilometr olan iri elm və
sənaye mərkəzlərinin xüsusi ayrılmış rayonlarıdır, onların ərazisində
Elmi Tədqiqat İnstitutları, yeni texniki və elmi texnologiyaların
mənimsənilməsi və tətbiqi üzrə müvafiq sənaye müəssisələri,
kompaniya və firmalar yerləşir. Proqramın qəbul edilməsindən sonra
(1990-cı ilin avqustu) Pekin, Şanxay, Tyantszin, Şenyan, Uxan,
Nankində (30-dan çox rayon) belə rayonlar yaradılmışdır.
Kimya. Kimya sənayesi daxili xammal bazası ilə təmin olsa da,
ölkənin tələbatını tam ödəmir. Polimerlərin istehsalı nisbətən yenidir,
lakin sürətlə inkişaf edir. Kimyəvi lif istehsalı (ABŞ-dan sonra dünyada
ikinci) nəhəng miqyaslı toxuculuq sənayesini təchiz edir və əsasən
dənizkənarı əyalətlərdə (Şanxay, Pekin, Nankin, Lançjou) təqdim
olunur. ÇXR-də həm sintetik, həm də təbii kauçuk əldə olunur.
Əczaçılıq sənayesi böyük miqyasa çatmışdır. Ölkədə istehsal olunan
bütün əczaçılıq məhsullarının 50%-i Şanxayda cəmlənib.
Dostları ilə paylaş: |