48
nəticəsində Çində buddist mətnlərin tərcüməsi həyata keçirilməyə
başlanır.
Şərqi Xanın sonrakı dövrlərində saray xadimlərinin güclənməsi
ucbatından imperiyanın siyasi həyatı çox əziyyət çəkirdi. Nüfuzlu
regional vəzifəli şəxslər mərkəzi hakimiyyəti saymamağa başladılar.
Əyanlar və sərkərdələr arasında mübarizə başladı.
Ölkədəki hərc-mərclik xalqın narazılığına səbəb oldu. Yəni 60
illik tsiklin başlanğıcı olaraq 184-cü ildə “sarı sarıqlılar” üsyanı baş
qaldırdı, onun nümayəndələri fərqlənmək üçün başlarında sarı sarıq
gəzdirirdilər. Üsyana dao müəllimi Çjan Tszyue başçlıq edirdi, o,
“böyük səadət yoluna” (taypin dao) əsaslanmalı olan yeni qanun-qayda
yaratmağa çağırırdı. Qiyamçılar iki mindən çox əyanın qırğınını
törədən və bir-birinin ardınca diktatora çevrilən generalların tərəfinə
keçdilər. 207-ci ildə ölkənin şimalında diktator sərkərdə Tsao Tsao
hakimiyyətə gəldi. Tsao Tsaonun ölümündən sonra onun oğlu Tsao Pey
gücsüz Xan imperatorunu hakimiyyətdən uzaqlaşdırıb Vey
hökmdarlığını yarada bildi. Bu Xan sülaləsinə son qoydu.
Xan sülaləsinin süqutundan sonra Çin imperiyası üç əsr yarım
ərzində parçalanmış halda qaldı. “Üçhökmranlıq” (Sanqo) adlanan ilk
yarım əsr üç hökmdarlıq, Çinin şimalında yerləşən – Tsao ailəsinin
idarə etdiyi Vey hökmdarlığı (220-264-cü illər); Lyu Beyin əsasını
qoyduğu cənub-qərbdə yerləşən Şu hökmdarlığı (221-263-cü illər); Sun
Tsyuan tərəfindən yaradılan, cənub-şərqdə yerləşən U hökmdarlığı
(220-280-cı illər), aralarında gedən arasıkəsilməz müharibələrlə yadda
qalmışdır.
263-cü ildə Vey hökmdarlığı Şu hökmdarlığını fəth etdi. 265-ci
ildə Veydə hakimiyyəti Vey qoşunlarının baş komandanı Sıma Yan ələ
keçirdi. Elə həmin il o, Qərbi Tszin sülaləsinin əsasını qoydu və 280-ci
ildə U hökmdarlığını zəbt edib qısa müddət ərzində imperiyanı
birləşdirdi.
İmperiyanın vəziyyətini sabitləşdirmək üçün Sıma Yan bir sıra
mühüm iqtisadi islahatlar həyata keçirdi. O, torpağın dövlət
mülkiyyətin olmasını möhkəmləndirdi və pay torpaqlardan istifadə
sistemini tətbiq etdi.
“Altı sülalə” dövrü 265-ci ildən başlayaraq 589-cu ildə bitən
uzun zaman kəsiyini əhatə edir. Bu müddət altı hakimiyyət dövrünə
bölünür: Qərbi Tszin (265-316-cı illər), Şərqi Tsin(317-420-ci illər), Ön
49
Sun (420-479-cu illər), Cənubi Tsi (479-502-ci illər), Cənubi Lyan
(502-559-cu illər) və Cənubi Çen (557-589-cu illər).
Qısamüddətli Suy sülaləsi (589-618-ci illər) Çini yenidən
birləşdirdi. O, 581-ci ildə Şimali Veydə hakimiyyəti ələ alıb özünü
imperator elan edən sərkərdə Yan Tszyan tərəfindən yaradılmışdır.
589-cu ildə o, Çinin cənubunu fəth edib Ven-di titulunu qəbul edir.
İlk Suy imperatoru bir sıra iqtisadi islahatlar həyata keçirir. O,
vergiləri azaltmış, əhalinin siyahıyaalınmasını həyata keçirmiş, ümumi
pul vahidi tətbiq etmişdi. Kəndlilər vergiləri ödəmədiyi halda geri
qaytarılacaq dotasiya torpaqları aldılar. Bərpa edilmiş imperiyaya daha
çox sayda savadlı məmur tələb olunurdu. Buna görə də dövlət təhsil
sistemi və vəzifəyə qəbulda imtahan sınaqları praktikası bərpa olundu.
605-ci ildə ilk Suy imperatorunun oğlu Yan Quan (Yan-di) atasını
öldürüb hakimiyyətə gəldi. Onun hakimiyyəti zamanı Yantszı vadisini
şimali Çinlə bağlayan Böyük kanalın tikinti işlərinə başlanıldı. Kanalla
şimalın siyasi və hərbi tələbatlarını ödəmək üçün cənubdan zəruri olan
buğda və digər məhsullar nəql olunurdu. Böyük Çin səddinin bərpası və
keçmiş paytaxt şəhərləri Loyanda və Çananda yenidən tikinti işləri
aparıldı.
Yan-di fəal xarici siyasət yürüdürdü. O, Yaponiya ilə dostluq
münasibətləri yaratdı və Koreya ilə beş il döyüşdü. Yan-di tərəfindən
həyata keçirilən nəhəng tikinti layihələri və hərbi kompaniyalar Suy
sülaləsinin süqutuna gətirib çıxardı. Koreyaya bir neçə uğursuz hərbi
ekspedisiyadan sonra Suy ordusu məğlub edildi. Çinin şimal-şərqində
kəndli üsyanı alovlandı. Yan-di 616-cı ildə hərbi çevriliş nəticəsində
öldürüldü, bundan sonra bir ildən çox ölkədə sərkərdələrin daxili
çəkişmələri davam etdi. Bu çevrilişin liderlərindən biri olan Li Şimin
618-ci ildə taxta atası Li Yuanı gətirdi. Li Yuan Çini təqribən 300 il
idarə edən Tan sülaləsinin (618-907-ci illər) əsasının qoyulduğunu
bəyan etdi. Tan dövrü böyük mədəni nailiyyətlərin də çiçəkləndiyi
dövrdür. Tan hökmdarlarının tədbirli hakimiyyəti tezliklə kənd
təsərrüfatının artımına, ticarətin inkişafına və şəhərlərin artmasına
gətirib çıxardı. Fəaliyyətinə müfəttişlər palatası tərəfindən nəzarət
edilən güclü iyerarxik məmur aparatı formalaşdı. Ölkə öz növbəsində
mahal və qəzalara ayrılmış 10 böyük vilayətə bölündü. Hər üç ildən bir
əhalinin siyahıyaalınması aparıldı.
Tanın Çananidəki paytaxtı bir milyondan artıq əhali ilə o dövr
üçün dünyanın ən böyük şəhəri idi. Bir çox Çin paytaxtı kimi Tanın
50
paytaxtı da saraya, imperiya şəhərinə və daxili şəhərə malik idi, bunları
da bir-birindən əzəmətli divarlar ayırırdı.
Tandakı əmin-amanlıq bütün Asiya və Aralıq dənizindən
diplomatları, tacirləri, şair və alimləri buraya cəlb edirdi. Li Bo və Du
Fu da daxil olmaqla bir sıra böyük Çin şairləri Tan dövründə yaşayıb
yaratmışdılar. Bu əlyazma və tətbiqi incəsənətin də çiçəklənmə dövrü
idi.
VII əsrdə Çində oyma lövhələrdə çap etməyə başlanılmışdı. VIII
əsrdə Çananidə artıq dünyada ilk qəzet nəşr olunmuşdur. Elə bu dövrdə
böyük dövlət kitabxanaları yaradılmışdı. Müxtəlif kitabların nəşri
nəzərə çarpacaq dərəcədə artmışdı.
653-cü ildə “Tan sülaləsi qanunlar külliyatı” tərtib edilmişdi. 737-
ci ildə nəşr edilən –öz son formasında Tan kodeksi ənənəvi Çinin əksər
hüquqi problemlərini əhatə edir və təkcə Çində deyil, eləcə də
Yaponiya, Koreya və Vyetnamda qanunun inkişafı üçün əsas olan
başlıca elmi əsərə çevrilmişdi.
Çində konfutsiançiliyin dövlət dini olmasına baxmayaraq Tan
dövründə xristianlıq, islam və buddizm də inkişaf edirdi. Bu dövrdə Çin
mədəniyyətinə uyğunlaşdırılmış buddizmin siyasi nüfuzunun
çiçəklənməsi baş verir. Buddizmin incəsənətdə, xüsusən
heykəltəraşlıqda təsiri güclənir. Buddist monastrları mülkədarlara
çevrilirdilər və zəngin kənd təsərrüfatı icmalarına malik idilər.
Buddizmin təsiri altında dao monastrları yaranır.
VII əsrdə buddist müəllim Syuan-tszan (600-664-cü illər)
Hindistana səyahət edir və çox saylı müqəddəs buddist yazıları ilə
qayıdır. Onun rəhbərliyi altında Çin dilinə 75 buddist əsəri tərcümə
olunmuşdur. VII- VIII əsrlər kəsiyində Çin-buddist təlimi olan Çanın,
bu məktəbin altıncı patriarxı Xueynen (638-713-cü illər) tərəfindən əsas
müddəalarının tərtibatı baş verir.
IX əsrin əvvəlində konfutsiçiliyin dirçəlişi başlanır. Bu dövrdə
mütəfəkkir Xan Yuy (768-824-cü illər) və tələbəsi Li Ao (772-841-ci
illər) konfutsiçi təlimin modifikasiyasını həyata keçirirlər, onun bəzi
müddəalarını daosizm və buddizmlə müqayisədə yenidən
mənalandırırlar.
Tan dövründə dövlət imtahanları sistemi köklü dəyişmişdir.
Mühüm yeniliklərdən biri ondan ibarət idi ki, indi imtahana namizədlər
təkcə zadəganların uşaqlarının oxuduğu paytaxt Taysyuenin məzunları
yox, həm də ölkənin digər məktəblərindən olan məzunlar ola bilərdi.
Dostları ilə paylaş: |