Ağarəhim Əsərlər
45
çərçivədə qalmır, oxu prosesində öyrəndiklərini müşahidələri, eşit-
dikləri və şəxsi təcrübələri ilə əlaqələndirməli olurlar. Əşya və ha-
disələr arasındakı səbəb və nəticə əlaqəsini müqayisə və tutuşdur-
ma əsasında öyrənirlər. L.N.Tolstoya görə, şüurlu oxu prosesində
şagirdlər yaradıcılıq fəaliyyəti göstərir, başqalarını yamsılamaq,
təqlid etmək cəhdlərindən əl çəkirlər. Beləliklə, I-IV sinif şagirdlə-
rinin təfəkküründə əşya və hadisələrin obrazı yaranır, sonra “fikrin
daxili fəza sxeminin qurulması‖ (İ.A.Zimniyaya) baş verir. Bu za-
man şagirdin praktik və nəzəri fəaliyyəti planlaşdırılır (A.A.Leont-
yev), məzmun daxili nitqin köməyi ilə təfəkkürdə diferensiallaşdırı-
lır, sonra tərkibi-əməliyyat, inteqrasiya aparılır. Bütün bu prosesdə
mətnin məzmunu hələ sonuncu instansiya olmur, əksinə yaradıcı və
məntiqi şəkildə şagird şüurunun sferasından doğur, orada formala-
şır və inkişaf edir (L.S.Vıqotski).
Psixoloji və neyrolinqvistik tədqiqatlar, məktəb təcrübəsi göstə-
rir ki, oxunan mətnin şüurlu başa düşülməsi üzrə işləri əsasən üç
növə ayırmaq olar:
a) sözün mənasının anlaşılması;
b) cümlənin mənasının anlaşılması;
c) eyni mövzuya həsr olunmuş ayrı-ayrı obzasların mənasının
anlaşılması (Y.A.Mik).
Sözün mənasının müxtəlif əlaqələrdə anlaşılması təsvir obyekti-
nin müəyyən elementlərini mənimsəməyə imkan verir. Cümlənin
mənasının anlaşılması sözlərin kontekst daxilindəki mənasının də-
qiq açılmasını təmin etməklə, obyektin daha geniş əlamət və hissə-
lərini, faktorlarını müəyyənləşdirməyə, onları yeni əlaqələr siste-
mində dərk etməyə imkan verir. Ayrı-ayrı abzasların açılması üçün
zəmin yaradır. Abzasların anlaşılması isə fikrin ayrı-ayrı punktları-
nın, onun əsas və başlıca hissələrinin ikinci dərəcəlilərdən fərqlən-
dirilməsini tamamlayır. Söz və cümlələrin mənasının açılması üzrə
işlərin bilavasitə nəticəsi kimi meydana çıxır.
Dedik ki, oxu qavrama prosesi və informasiya mənbəyidir. Ona
görə də təlim prosesində oxunacaq mətnin mürəkkəbliyinə (çətinlik
dərəcəsinə), şagirdlərin yaş və bilik səviyyəsinə uyğunluğuna, hə-
Ağarəhim Əsərlər
46
yatımızın, məişətimizin müxtəlif sahələrini əhatə etməsinə, müm-
kün qədər məzmunun əyaniləşdirilməsinə çalışılmalıdır.
Şagirdin tam fəaliyyətini təmin etmək üçün oxunun düzgünlü-
yünə, sürətinə, ifadəliliyinə və şüurluluğuna xüsusi diqqət yetiril-
məli, bunlar arasındakı qarşılıqlı əlaqələr, birinin digərinin inkişafı-
na göstərdikləri müsbət təsir nəzərə alınmalıdır.
Oxunun səmərəliliyi mətnin məzmununun açılmasına xidmət
edən sualların qoyuluşundan çox asılıdır. Metodik ədəbiyyat və
məktəb təcrübəsi sübut edir ki, bu sualları xarakterinə görə üç şə-
kildə qruplaşdırmaq olar:
a) oxunmuş mətnin məzmununu şagirdlərin təsəvvüründə yeni-
dən canlandırmağa xidmət edən suallar;
b) oxunmuş mətnin məzmununun, əsas məğzinin, ideyasının
açılmasına, hadisələrin necə cərəyan etməsinə, onların səbəb və nə-
ticə əlaqələrinin müəyyənləşdirilməsinə və s. xidmət edən suallar;
c) oxunmuş mətndən əsas nəticənin çıxarılmasına, mətnin məz-
mununun ictimai həyatla, uşaqların müşahidə və təcrübələri ilə əla-
qələndirilməsinə xidmət edən suallar.
Məqsəddən asılı olaraq, hər hansı qrupa daxil olan suallar
müəyyən sistemlə verilməli, hadisənin kulminasiyasının, əsas dü-
yün nöqtəsinin açılmasına zəmin yaratmalı, səbəb və nəticə əlaqə-
lərini müəyyənləşdirməyə imkan verməlidir. Başqa sözlə, şagird
düşuncəsinin açarı olmalıdır.
Oxu təliminə müəyyən tələblər verilir:
1) məzmunun müxtəlif vasitələrlə əyaniləşdirilməsi;
2) məzmunun şagirdlərin müşahidələri, şəxsi təcrübələri ilə əla-
qələndirilməsi və onların aldıqları bilik və bacarıqlarının dairəsinin
genişləndirilməsi və elmi əsaslar zəminində sistemə salınması;
3) mətndəki söz və ifadələrin, ayrı-ayrı cümlələrin emosional-
ekspressiv məna çalarlığının şagirdlərin şüurunda tam mənası ilə
əks olunması;
4) mətndəki söz və ifadələrin, obrazların konkretləşdirilməsi və
abstraktlaşdırılması üçün situasiyanın yaradılması;
5) mətndəki əsas fikrin, məzmunun və ideyanın şagirdlərə mə-
Ağarəhim Əsərlər
47
nimsədilməsi.
Bu tələbləri həyata keçirmək üçün məktəb təcrübəsində ən opti-
mal iş formalarından istifadə olunmalıdır:
— mətndəki çətin söz və obrazlı ifadələrin şagirdlərə seçdiril-
məsi, onlarm sinonimlərinin axtarılıb tapdırılması, mənaların ara-
sındakı fərqli cəhətlərin izah etdirilməsi və yaxud müəllim tərəfin-
dən aydınlaşdırılması;
— sözlə onun ifadə etdiyi əşya, təbiətin konkret obyekti arasın-
da əlaqənin yaradılması;
— oxşar və bir-birinə əks olan müxtəlif əşyanın ümumi və fərq-
li cəhətlərinin müqayisə əsasında müəyyənləşdirilməsi, bir neçə
əlamətin tapdırılması və ən əsaslarının ayrılması;
— emosional-ekspressiv məna çalarlı sözlərin stilistik cəhətdən
neytral vahidlərlə müqayisə etdirilməsi və həmçinin onların məna-
larının açdırılması, yaxud müəllim tərəfindən izah edilməsi;
— mətndəki antonim sözlərin seçdirilməsi və mənalarının izah
etdirilməsi;
— mətndəki çoxmənalı sözlərin seçdirilməsi və onların izah et-
dirilməsi;
— müxtəlif obrazlar, onların hərəkəti arasındakı oxşar və bən-
zər cəhətləri ifadə edən söz və söz birləşmələrinin seçdirilməsi;
— müxtəlif mətnlərdə eyni əşyaya aid olan epitetlərin müqayisə
etdirilməsi və onlarin emosional-ekspressiv məna çalarlığının
müəllim və şagirdlər tərəfindən izah edilməsi, şagirdlərin özlərinə
epitet seçdirilməsi;
— mətnin məzmunu ilə əlaqədar şəkillərin tərtibi və onlara baş-
lıqların verilməsi;
— mətndə iştirak edən iki-üç obrazın müqayisəli şəkildə xarak-
teristikasının tərtib etdirilməsi;
— oxunmuş materialın yaradıcı (yığcam, müxtəsər, kitabda ol-
duğu kimi və öz sözləri ilə, mətndə nağıl edəni dəyişməklə, məz-
munla bağlı illüstrasiyalarla və s.) nağıl etdirilməsi;
— əvvəlcədən verilmiş söz və ifadələri işlətməklə mətnin məz-
mununun nağıl etdirilməsi;
Dostları ilə paylaş: |