Nərəkimilər – dinozavrların həməsrləri
29
Nərə balığının Volqa çayında kürü tökdüyü dövrdə suyun tərkibində oksige-
nin miqdarı 10,1-8,2 mq/l-dən az olmamalıdır. Nərəkimilər fəsiləsindən olan
başqa balıqlar kimi, nərə balığının da rüşeyminin və cavan fərdlərinin inkişa-
fına mənfi təsir göstərə bilən amillərdən digərləri isə çayların sənaye çirkab
suları, neft və digər maddələrlə çirklənməsidir. İnkişaf edən kürü üçün çayın
dibinə cökən neft xüsusi təhlükə törədir.
Xəzər dənizində nərə balığı erkən yaşlarında onurğasızlarla, yaşa dolduqca
isə molyusk və balıqlarla (xulbalıq, siyənək, kilkə) qidalanmağa başlayır.
Təbiətdə nərə balığı bölgə, uzunburun, qaya balığı, çökə balığı ilə
cütləmələr nəticəsində hibridlər əmələ gətirir. Süni mayalanma yolu ilə isə
nərə x cökə, cökə x nərə, nərə x bölgə, bölgə x nərə hibridləri alınmışdır.
Antropogen amillərin bu növə təsiri
çay məcralarında nizamlama işləri;
-
brakonyer ovu;
-
su mühitinin çirklənməsi.
-
Xəzər dənizində nərə balığının populyasiyası uzun dövr ərzində - 1931-
1940-cı və 1951-1962 illərdə dəfələrlə intensiv ovlanmaya məruz qalmış-
dır. 1962- 1981-ci illər ərzində çaylarda ovlanma dövründə Xəzər-Volqa
hövzəsində nərə balığının tutulma intensivliyi aşağı səviyyədə olmuşdur. Bu
populyasiyanın miqdarından və biokütləsindən tam istifadə edilməmişdir.
1981-ci ildə yeni ovlanma qaydalarının təşkili ilə ovların intensivliyi xeyli
artdı ki, bunun da nəticəsində kürü tökən populyasiyanın sayı və biokütləsi,
həmçinin təbii şəraitdə çoxalmağa gələn fərdlərin sayı azalmağa başladı.
70-80-ci illərdə Ural-Xəzər hövzəsində ovlanmanın yüksək intensivliyi də
bu balığın sayının azalmasına təsir göstərmişdir. Su qovşaqlarının tikintisi
şəraitində 50-ci illərin ortalarında başlamış süni bərpa bu növün qorunması
istiqamətində görülmüş kompensasiya tədbirləri hesab edilə bilər.
90-cı illərin əvvəllərindən başlayaraq dənizdə və çaylarda bu balığın sa-
yının azalmasının əsas amili qeyri-qanuni, brakonyer ovlanma olmuşdur.
RUS NƏRƏSİ növü beynəlxalq Qırmızı Kitaba daxil edilmişdir.
Q.M.Palatnikov, R.Y.Qasımov
30
Fars nərəsi – Acipenser guldenstadti persicus Borodin, 1897
Qohum formaları: Acipenser cinsindən olan digər növlər
Çox işlənilən adı: rusca – persidskiy osetr; azərbaycanca – nərə; ingiliscə -
persian sturgeon
Fars nərəsi əsasən Xəzər dənizinin mərkəzi və cənub hissələrində isti su-
larda məskunlaşmışdır.
Rus nərəsindən fərqli olaraq Fars nərəsinin bədəni daha uzun forma-
da və maviyə çalan rəngdədir. Onun başı daha uzunsov olaraq bədəninin
17,6%-ni təşkil edir, üzü və gözünün ardı daha genişdir. Üzü özünəməxsus
quruluşa malikdir: yandan görünüşdə o açıq-aşkar aşağı əyilmiş və nisbətən
qısa və ucu biz, amma rus nərəsinin üzünə nisbətən daha böyükdür. İran
nərəsi rus nərəsindən həmçinin daha qalın və iri bədəni ilə fərqlənir. Yan-
lardakı pulcuq sıralarından yuxarıda iri sümük lövhəciklər qaydasız şəkildə
səpələnmişdir.Yan sıralarda radial uclu 20-24 pulcuq, qarın sıralarında isə
7-14 pulcuq yerləşir.
İran nərəsinin uzunluğu 2 m-ə çatır.
Qiymətli ov növüdür. Azərbaycanın sularında ən yüksək ov səviyyəsi
1936-cı ildə 1940 ton olmuşdur. 50-ci illərin əvvəllərində bu rəqəm 630
tona, 60-cı illərdə isə 310 tona qədər azalmışdır. İran sularında 50-ci illərin
əvvəllərində bu balıqdan 250 ton, 60-cı illərin əvvəllərində isə 920 ton ovlan-
mışdır.
Qidalanmaq, kürü tökmək məqsədilə və kürü tökmədən sonra miqra-
siya edir. Kürü tökmək üçün əsas etibarilə Kür çayına, nisbətən az Volqa-
ya və Urala, Dağıstan çaylarına (Samur, Terek), Azərbaycanın sahil çayları-
na (Lənkəran, Astara), İranda Sefi drud çayına daxil olur. Gündüz və gecə
vaxtları daha fəal qidalanır. İran nərəsi üçün xarakterik xüsusiyyətlərdən
biri mövsümə uyğun qidasının tərkibini dəyişməsidir. Yazda əsas qidası
xərçəngkimilər, balıqlar və aterindən ibarət olur.
Nərəkimilər – dinozavrların həməsrləri
31
Kür çayındakı kürü tökmə yerləri Varvara su anbarı bəndindən yuxa-
rı zonada Pirazı kəndinə qədər olan hissədə, Araz çayında Bəhrəmtəpə
bəndindən 10 km aşağıda yerləşir. Kürün məcrasında nizamlama (su qov-
şaqlarının tikilməsi) işlərinə qədər əsas kürü tökmə yerləri Mingəçevir şəhəri
yaxınlığında (çayın mənsəbindən 660 km məsafədə), Arazda isə Qaradonlu
kəndi yaxınlığında (çayın mənsəbindən 330 km məsafədə) yerləşmişdir.
Kür çayında çoxalma yerlərinə aprelin ikinci yarısından sentyabrın
ortalarına qədər olan dövrdə, ən çox avqustda yaxınlaşır. Fars nərəsinin
törəməsinin eff ektivliyi abiotik faktorlardan – hidroloji rejimdən və suyun
temperaturundan asılıdır.
Fars nərəsi də öz inkişafında nərəkimilər fəsiləsindən olan başqa balıq-
ların keçdiyi mərhələləri keçir: rüşeym, sürfəyə qədər forma, sürfə, körpə,
cavan və yetkin fərd.
İnkubasiya dövrünün uzunluğu rus nərəsində olduğu kimidir. Emb-
rional dövründə və embrionaldan sonrakı inkişafın ilk mərhələlərində
Fars nərəsinin törəmələrini rus nərəsinin törəmələrindən demək olar ki,
fərqləndirmək mümkün olmur. Rüşeym halında inkişaf 2-10 sutka davam
edir. Kürüdən çıxdıqdan sonra fəal qidalanmaya keçmə 9 gün çəkir. Sürfəyə
qədər fərdlər 17-18 mm uzunluğa çatdıqda xarici mühitdə olan qidalarla qi-
dalanmaya başlayır. Cavan balıq cinsi yetkinliyə çatdıqdan sonra yetkin fərd
hesab olunur. Kür çayında Fars nərəsinin erkəkləri 7-8 yaşlarında, dişiləri isə
10-11 yaşlarında cinsi yetkinliyə çatırlar.
Son illər ovlanan Fars nərəsinin miqdarı kəskin şəkildə azalmaqdadır.
Belə ki, əgər 80-ci illərdə bu balıq Volqada ovlanan bütün balıqların 4,0%-ni
təşkil edirdisə, 2000-ci ildə həmin göstərici cəmi 0,03 % olmuşdur. Ural çayın-
da bu balıqdan 5% ovlanmışdı. İran sahilləri yaxınlığında aparılan ovlarda
kürü tökən populyasiyanın sayı kəskin azalır və nəticədə təbii çoxalmanın
miqdarı da azalır.
Fars nərəsinin populyasiya sayının azalmasının əsas səbəbləri antropo-
gen faktorlar çay vadilərinin nizamlanması, kürü tökmə yerlərinin məhv
edilməsi, Xəzər dənizi hövzəsinin uzun illərdən bəri davam edən və art-
maqda olan çirklənməsidir. Bu nərənin sayının azalmasının digər səbəbi də
Xəzərin İran zonasında aparılan dəniz ovu olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |