5
Bununla belə, tədqiq olunan dövrdə Şimali Azərbaycanın Rusiya tərəfindən
işğalının mütərəqqi xarakteri heç də Azərbaycanda və habelə bütün Cənubi Qafqazda
çarizmin müstəmləkəçilik siyasətinin həyata keçirilməsini təkzib etmir. Lakin çarizmin
müstəmləkəçilik siyasətinə baxmayaraq, bu tarixi aktın Cənubi Qafqaz xalqlarının
taleyində mütərəqqi rolunu da etiraf etməmək olmaz.
Yuxarıda qeyd edildiyi kimi, ikinci Rusiya—İran müharibəsi dövründə (1826—
1828) Rusiya tərəfindən işğal edilən torpaqlardan biri də Naxçıvan xanlığı olmuşdur.
Hər iki Rusiya—İran müharibəsi dövrünün, habelə Şimali Azərbaycanın
Rusiyaya ilhaq edilməsi prosesinin tədqiqi həm də ona görə aktualdır ki, müasir dövrdə
bir sıra burjua ideoloqları və təbliğatçıları Azərbaycanın şimal xanlıqlarına İranın tərkib
hissəsi kimi baxmış, XVIII əsrin ortalarında müstəqillik əldə edən xanlıqları İrandan
ayıra bilməmişlər. Halbuki hər bir Xanlıq özü-özlüyündə müstəqil dövlət qurumu
olmuş, müstəqil daxili və xarici siyasət həyata keçirmişdir.
[5-6]
Təəssüflə qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanın şimal xanlıqları arasında özünün
siyasi və ictimai-iqtisadi tarixinə görə müstəsnalıq təşkil edən Naxçıvan xanlığı bu günə
qədər tarixi ədəbiyyatda öz əksini tapmamışdır. Məhz bunu nəzərə alaraq oxuculara qısa
da olsa orta əsr Azərbaycan tarixində mühüm rol oynayan Naxçıvan xanlığı barədə
məlumat verməyi məqsədəuyğun hesab etmişik.
Naxçıvan xanlığının tarixini bilmək bir də ona görə vacibdir ki, nankor erməni
ideoloqları heç bir əsas olmadan bu torpağı Ermənistanın tərkib hissəsi kimi qələmə
verməyə çalışırlar.
Naxçıvan xanlığının tarixini öyrənməkdən ötrü müəlliflər XIX əsrin əvvəllərində
Qafqaza dair Rusiyada nəşr edilən tarixi ədəbiyyatla tanış olmuş, onlara tənqidi
cəhətdən yanaşaraq bir sıra faktiki materiallardan faydalanmış, habelə bu günə qədər
tarix elminə məlum olmayan yeni arxiv sənədlərini üzə çıxarmışlar
Əsərin yazılışına Mərkəzi Dövlət Hərbi Tarix Arxivindən (MDHTA), Rusiyanın
Xarici Siyasət Arxivindən (RXSA), Azərbaycanın, Gürcüstanın, Ermənistanın mərkəzi
tarix arxivlərindən götürülmüş bir sıra sənədlərdən ilk dəfə istifadə olunmuşdur. həmin
arxiv sənədlərindən rus zabitlərinin mərkəzə göndərdikləri məlumatları, Qafqazdakı rus
ordusu qərargahının sənədləri, Naxçıvanın hakim feodallarından Kəlbəli xanın,
Cəfərqulu xanın, Abbasqulu xanın, Şıxəli bəyin rus dilinə tərcümə edilmiş məktublarını,
Kartli-Kaxeti çarı II İraklinin Naxçıvan xanlığının siyasi vəziyyətinə, habelə özünün
Naxçıvan xanlığına münasibətinə dair rus hakimlərinə göndərdiyi məktubları göstərmək
olar.
2
Əsərdə müəlliflər tərəfindən rus qafqazşünası A. P. Berjenin (1826—1886) XIX
əsrdə nəşr etdirdiyi aktlardan da istifadə olunmuşdur.
Kartli-Kaxeti çarı II İraklinin yanında rezident olmuş rus ordusunun polkovniki S.
D. Burnaşevin raportlarında xüsusilə zəngin faktlar vardır. Arxiv sənədləri arasında II
Yekaterinanın, knyaz Q. A. Potyomkinin məktubları, raport və sərəncamlarındakı
faktlar da diqqəti cəlb edir. Rus sərkərdələrindən P. S. Potyomkinin, Qudoviçin,
Sisyanovun, Katlyarevskinin, Nebolsinin və başqalarının da raportlarında,
məktublarında maraqlı faktlara rast gəlmək olur.
[5-6]
2
Кавказский «сборник», т. ХХХ. Тифлис, 1910
6
Naxçıvan xanlığı haqqında çox qiymətli məlumatlar həmin dövrdə diplomatik
fəaliyyət göstərən rus yazıçısı A. S. Qriboyedovun yazılarında da vardır. A.S.
Qriboyedov ikinci Rusiya—İran müharibəsi dövründə aparılan danışıqlarda iştirak
etdiyindən hadisələrin şahidi olmuşdu. «Qafqaz məcmuəsində» Aleksan
dr
Sergeyeviç
Qriboyedovun tərcümeyi-halı haqqında nəşr edilmiş sənədlər qiymətli materialla
zəngindir. Həmin məcmuədəki sənədlər arasında Kəlbəli xanın, Nəzər Əli xanın, Həsən
xanın, Ehsan xanın və Şıxəli bəyin Rusiya hərbi xadimləri ilə məktublaşmaları vardır.
Maraqlıdır ki, Nəzərəli xanın və Həsən xanın siyasi xadim kimi fəaliyyəti ilk dəfə A. S.
Qriboyedov tərəfindən göstərilmişdir.
Məlum olduğu kimi, 1816-cı ildə A. E. Yermolovun rəhbərliyi ilə Rusiya
imperiyasının səfirliyi İrana göndərilmişdi. Həmin səfirlik və A. E. Yermolovun
apardığı danışıqlar haqqında ədəbiyyatlarda geniş material olmasına baxmayaraq,
nədənsə A. E. Yermolovun Naxçıvanda olması və Kəlbəli xan ilə danışıqları bu günə
qədər tarixi ədəbiyyatlarda öz əksini tapmamışdır. İlk baxışda bu hadisə diqqəti o qədər
cəlb etməsə də, A. E. Yermolovun başçılığı ilə İrana göndərilən nümayəndə heyətinin
tərkibində iştirak etmiş Vasili Boroznanın
3
, A. E. Sokolovun
4
və başqalarının
5
verdikləri
məlumatlarda A. E. Yermolovla Kəlbəli xanın görüşlərindən maraqlı faktlar gətirilir.
Xüsusilə, Kəlbəli xanın söhbətləri daha maraqlıdır; birinci, Kəlbəli xanın sözlərindən
aydın olur ki, o, hüquqi cəhətdən İrandan asılı olsa da, İran şahlığına nifrət bəsləyir;
ikincisi, danışıqların gedişindən aydın olur ki, o, gözlərindən məhrum olsa da, həmişə
Naxçıvan xanlığının müstəqilliyinə çalışmış, xanlığın siyasi həyatında fəal iştirak
etmişdir.
XVIII əsrin ikinci yarısından başlayaraq Türkmənçay (1828) müqaviləsinə
qədərki dövrdə Naxçıvan xanlığında
[7-8]
baş verən ara müharibələri və yadelli
işğalçılara qarşı mübarizə, birinci və ikinci Rusiya—İran
müharibələri dövründə
Naxçıvan xanlığının müharibə meydanına çevrilməsi xanlığın həm siyasi, həm də
təsərrüfat həyatına ağır zərbə vurmuşdu. Bu müharibələr Naxçıvan xanlığında
məhsuldar qüvvələrin zəifləməsinə, maddi mədəniyyət abidələrinin, o cümlədən yazılı
mənbələrin məhv olmasına gətirib çıxarırdı. Bunlar da Naxçıvan xanlığına aid bir çox
faktların üzə çıxarılmasında çətinlik törədir. 1936-cı ildə Tiflis şəhərində nəşr olunmuş
«XVII—XIX əsrlərdə Naxçıvan əlyazmaları sənədləri»
6
mübaliğəsiz demək olar ki,
Naxçıvan xanlığına aid yeganə «yerli» materialdır
Naxçıvan xanlığı Rusiya tərəfindən işğal edildikdən sonra hökumətin göstərişinə
əsasən rus hərbi xadimləri, məmurları burada əvvəllər mövcud olan vəziyyəti
öyrənməklə əlaqədar bir sıra əsərlər yazmışlar ki, onlardan da bir mənbə kimi istifadə
edilmişdir. XIX əsrin ikinci yarısında Naxçıvan vilayəti ilə əlaqədar məsələləri öyrənən
3
.Василий Брозна Краткое описании путешествия российского императорского посольства в Персию в 1817г СПб., 1821.
4
, Дневные записки о путешествии российско-императорского посольства в Персию в 1816-1817 годах, веденные Советском
этого посольства Соколовым М.,1910
5
Журнал посольства в Персию генерала А.Б. Ермолова. Чтение в Императорском обществе истории и древностей российских
при Московском Университета .Апрель-июль, кн. 2. М.,1863.
6
Нахичеванские рукописные документы XVII- XIX.вв. см. Передняя Азия в документах (серия памяти Ю.Н. Марра), кн. 1,
Тибиси,1936