Qətnamədə tövsiyə olunurdu ki,
akkreditiv dövlət, əgər bu
nümayəndəliyin funksiyalarının yerinə yetirilməsinə ziyan vurmazsa
mülki iddialara münasibətdə immunitetdən imtina etsin.
Akkreditiv dövlətin immunitetdən imtina etməsi və diplomatik
agentin yerləşmə ölkəsində məsuliyyətə cəlb olunması hallarına
praktikada rast gəlinir.
İmmunitetdən diplomatın özü deyil, yalnız akkreditiv dövlət
imtina edə bilər. Bunun üçün diplomatın razılığı tələb olunmur və
diplomat bu qərara tabe olmalıdır. Akkreditiv dövlət immunitetdən
imtinanı geri götürə bilməz.
İmmunitetdən imtina olunmasının dəqiq proseduru Konvensiya
ilə müəyyən olunmamışdır. Doktrinalarda üstünlük təşkil edən fikrə
əsasən nümayəndəliyin başçısı bunu akkreditiv dövlətin adından
həyata keçirə bilər.
İmmunitetdən imtina ilə bağlı son olaraq onu da qeyd edək ki,
Konvensiyaya uyğun olaraq mülki və inzibati
işlərə münasibətdə
yurisdiksiya immunitetindən imtina qərarın yerinə yetirilməsinə qarşı
imtina etmək deyildir, bunun üçün xüsusi imtina tələb olunur.
Konvensiyaya əsasən diplomatik, agentlər həmçinin immunitet
və imtiyazlara ziyan vurmadan yerli dövlətin qanun və qaydalarına
hörmət etməli, onun daxili işlərinə qarışmamalıdırlar (maddə 41,
bənd 1). Azərbaycan Respublikasının “Diplomatik xidmət haqqında”
qanununda da müəyyən olunmuşdur ki, diplomatik xidmət
əməkdaşları xaricdə işlədikləri dövrdə olduqları dövlətin qanun və
qaydalarına hörmət bəsləməyə borcludurlar (maddə 17).
d) Vergi və gömrük imtiyazları.
Konvensiyanın 34-cü maddəsində nəzərdə tutulan vergi
imtiyazları diplomatik agentlərin şəxsi və əmlak xarakterli bütün
ümumdövlət, rayon və bələdiyyə vergi,
rüsum və xərclərdən azad
edilməsini nəzərdə tutur. Lakin burada da bir sıra istisnalar vardır.
Belə ki, diplomat aşağıdakı vergilərdən azad olunmur: 1) adətən,
malın və ya xidmətin qiymətinə əlavə olunan vasitəli vergilərdən; 2)
yerli dövlətin ərazisində yerləşən və nümayəndəliyin məqsədləri üçün
istifadə olunmayan şəxsi daşınmaz əmlakın vergi və xərclərindən; 3)
yerli dövlət tərəfindən toplanan miras vergilərindən və varislik
rüsumlarından; 4) yerli dövlətdə yerləşən gəlir mənbələrindən
qazanılan şəxsi gəlirə olan rüsum və vergilərdən və həmçinin yerli
dövlətdəki kommersiya müəssisələrinə kapital qoyuluşunun
vergilərindən; 5) konkret xidmət növünə görə yığılan rüsumlardan; 6)
qeyd, məhkəmə və reyestr (siyahıya alınma) xərclərindən,
ipoteka
rüsumlarından və daşınmaz əmlaka münasibətdə gerb rüsumundan
(sənədlərdən alınan dövlət rüsumu).
169
Diplomatik agentin digər mühüm imtiyazı gömrük imtiyazıdır.
Vyana Konvensiyasının 36-cı maddəsi diplomatik agentin şəxsi
istifadəsi üçün nəzərdə tutulan əşyaların gətirilməsini və onların
gömrük rüsumlarından azad edilməsini (1
b
bənd), həmçinin
diplomatik agentin şəxsi baqajının gömrük nəzarətindən azad
edilməsini (2-ci bənd) nəzərdə tutur.
Diplomatik agentin və onun ailəsinin şəxsi istifadəsi üçün
ölkəyə gətirilən və həmçinin ölkədən çıxarılan əşyaların gömrük
rüsumlarından azad edilməsi beynəlxalq hüququn adi ümumtanınmış
normasıdır və bir çox dövlətlərin daxili qanunvericiliyində də öz
əksini tapmışdır. Artıq öncə də qeyd etdiyimiz kimi bu imtiyazların
verilməsində müəyyənedici rol yerləşmə dövlətinin milli
qanunvericiliyinə ayrılır. Yerləşmə dövləti bu və ya digər əşyaların
ölkəyə gətirilməsi və ya ölkədən çıxarılması qaydalarını və həmçinin
məhdudiyyətləri müəyyən edə bilər.
Azərbaycan Respublikasının Gömrük Məcəlləsinin 197-ci
maddəsi (xarici dövlətin diplomatik nümayəndəliyinin başçısı və
nümayəndəliyin diplomatik heyətinin
üzvləri üçün gömrük
güzəştləri), 198-ci maddəsi (xarici dövlətin diplomatik
nümayəndəliyinin inzibati-texniki heyətinin əməkdaşları üçün
gömrük güzəştləri) və 199-cu maddələri məhz bu məsələlərin
tənzimlənməsinə xidmət edir.
1
Konvensiya yerləşmə dövlətində əldə olunan və xaricə
çıxarılan əşyaların gömrük rüsumlarından azad olunmasını nəzərdə
tutmur. Şəxsi istifadə üçün nəzərdə tutulmayan əşyaların gətirilməsi
üçün də gömrük rüsumları müəyyən edilə bilər.
Diplomatik agentin şəxsi baqajının gömrük nəzarətindən azad
edilməsi isə mütləq xarakter daşımır. Belə ki, baqajda ölkəyə
gətirilməsi və ya çıxarılması qanunla qadağan olunan ya da yerləşmə
dövlətinin xüsusi qaydaları ilə tənzimlənən mallar olması haqqında
1
Azərbaycan Respublikasının Gömrük Məcəlləsi. Bakı, 2001. s. 109-110
168
170
kifayət qədər əsas olduqda, gömrük baxışı diplomatik agentin və ya
onun səlahiyyətli nümayəndəsinin iştirakı ilə həyata keçirilə bilər. Bu
maddə Azərbaycan Respublikası Gömrük Məcəlləsinin 197-ci
maddəsində də öz əksini tapmışdır.
Onu
da qeyd edək ki, Konvensiyanın bu maddəsi onun 30-cu
maddəsinin 2-ci bəndi ilə ziddiyyət təşkil edir. Həmin maddədə
diplomatik agentin şəxsi mülkiyyətinin toxunulmazlığı təsbit olun-
muşdur. Və bu toxunulmazlığa əsasən diplomatın baqajı onun şəxsi
mülkiyyəti kimi nəzarətdən tamamilə azad edilməlidir. Bu
uyğunsuzluq diplomatiya hüququnun sonrakı məcəllələşdirilməsində,
zənnimizcə, aradan qaldırılmalıdır.
Diplomatın özünə gəldikdə isə, o, şəxsi nəzarətdən azaddır.
Lakin son dövrlərdə, xüsusilə terror hadisələri ilə əlaqədar bəzi
dövlətlər, hətta ayrı-ayrı aviaşirkətlər tərəfindən təhlükəsizlik
məqsədilə gömrük keçidlərində nəzarət daha da gücləndirilmişdir ki,
bununla əlaqədar olaraq diplomatların şəxsi bagajlarına, hətta onların
özlərinə nəzarət həyata keçirilir. Baş vermiş hadisələri nəzərə alaraq
buna müəyyən mənada haqq qazandırmaq mümkün olsa da,
zənnimizcə, bu məsələni diplomatik agentlərin hava gəmilərinə
buraxılmasının xüsusi prosedurlarını nəzərdə tutan
beynəlxalq
razılaşmaların imzalanması yolu ilə tənzimləmək daha düzgün olardı.
Dövlətlərin praktikasında qarşılıqlı əsasda digər imtiyazların
verilməsi də mümkündür. Onların bir çoxu beynəlxalq hüquq
normaları ilə deyil, nəzakət normaları ilə nəzərdə tutulur.
Yerli dövlətin vətəndaşı olan diplomatik agentlərə gəldikdə isə
onlara zəruri olan minimum immunitetlər verilir. Konvensiyanın 38-
ci maddəsinin 1-ci bəndinə əsasən onlar yalnız öz funksiyalarını
yerinə yetirərkən etdiyi rəsmi hərəkətlərə münasibətdə yurisdiksiya
immuniteti və toxunulmazlıqdan istifadə edirlər. Bununla yanaşı yerli
dövlət belə diplomatik agentlərə əlavə immunitet və imtiyazlar da
verə bilər.
Bütün bu diplomatik immunitet və imtiyazlardan diplomatik
agentlərdən başqa, onlarla bir yerdə yaşayan və yerli dövlətin
vətəndaşları olmayan
ailə üzvləri də istifadə edir. Bu o deməkdir ki,
diplomatik agentin ailə üzvünə şəxsi toxunulmazlıq hüququ, əmlak
və iqamətgahın toxunulmazlığı hüququ, artıq qeyd etdiyimiz
istisnalarla yerləşmə dövlətinin yurisdiksiyasından immunitet, vergi
və gömrük imtiyazları verilir.
171
Diplomatik agentin ailə üzvlərinin diplomatik agentlə eyni
immunitet və imtiyazlardan istifadə etməsi beynəlxalq
hüquq və
dövlətlərarası praktika ilə hər zaman tanınmışdır. Onlara bu cür
immunitet və imtiyazların verilməsi nümayəndəliyin normal
fəaliyyətini təmin edən vasitələrdəndir. Lakin diplomatın konkret
olaraq hansı ailə üzvlərinə bu immunitet və imtiyazların şamil
edilməsi ilə bağlı ədəbiyyatlarda və praktikada vahid fikir və meyar
yoxdur. Konvensiyanın 37- ci maddəsinə müvafiq olaraq ailə üzvləri
yerləşmə dövlətinin vətəndaşları olmamalı və diplomatik agentlə bir
yerdə yaşamalıdır. Lakin praktikada bəzən diplomatik agentdən ayrı
yaşayan ailə üzvlərinin də immunitetlərdən istifadə etməsi hallarına
rast gəlinir. Bu məsələ əsasən daxili qanunvericiliklə tənzimlənir.
Ailə üzvləri də diplomatik personalın üzvləri kimi xüsusi dip-
lomatik kartoçka alırlar.
5.4.2. İmmunitet və imtiyazlardan istifadə edən digər
kateqoriyalar
Dövlətlərarası əmakdaşlığın hərtərəfli geniş forma aldığı
müasir günümüzdə immunitet və imtiyazlardan
istifadə edən
şəxslərin dairəsi də artmışdır. Bu cür imtiyazlardan istifadə edən daha
bir kateqoriya nümayəndəliyin
inzibati- texniki personalı və
onların ailə üzvləridir.
Nümayəndəliyin personalının əhəmiyyətli hissəsini məhz
inzibati-texniki personal təşkil edir. Konvensiyanın layihəsi
hazırlanan zaman bir sıra dövlətlərin təklifi əsasında mövcud
diplomatik immunitet və imtiyazların qeyd-şərtsiz inzibati-texniki
personala və onlarla bir yerdə yaşayan və yerli dövlətin vətəndaşları
olmayan ailə üzvlərinə də şamil olunması müzakirə olunmuşdu.
Müasir diplomatik praktikanın reallıqlarını əks etdirən bu tendensiya
Beynəlxalq Hüquq Komissiyası tərəfindən də dəstəklənirdi. Bu cür
yanaşmaya əsas
verən səbəb odur ki, inzibati- texniki personalın bir
çox üzvləri həyata keçirdikləri funksiyalarına görə ayrı-ayrı
diplomatlardan daha artıq məxfi xarakterli informasiya haqqında
bilgiyə malik olurlar (məslən, səfirin katibi, şifrəçi və s.).
Lakin inzibati-texniki personala da diplomatik immunitet və
imtiyazların şamil edilməsi böyük sayda xarici vətəndaşın yerli
yurisdiksiyadan azad olunması deməkdir ki, bu da yerli dövlətin
maliyyə maraqlarına (vergi və gömrük rüsumlarından azad olunma),