158
Bir vaxt mən də Çingizin
Xətrinə dəydiyimçün.
Bəli, qoy “Qocalmadan, qocalaq!”
Sözləri hər bir kişinin şüarına çevrilsin.
Bir dəfə Almatıda, mən qonaqlarla birlikdə kumıs içərək bu şei-
ri
oxuyanda, Aytmatov zarafatyana dedi:
- Sən məndən 14 il balaca olsan da, qoy qocalığa təslim olma-
maq ideyası bizim ümumi məqsədimiz olsun. Qoy sənin şeirlərin in-
sanların kumısa rəğbətini artırsın və dünyaya gələn Yetmişbayların,
Səksənbayların sayı lap çox olsun. Şeirdəki bir fi kri təkrarlayıram.
Heyf, mənim artıq bir faydam yoxdur. Amma, qoy gəlinlərin xe-
yir-duası ilə qocalığa boyun əyməyən cəsarətli kişilərin yolu açıq
olsun!
Sonra isə o, Bişkekdə bəzi kumıssevər imkanlı iş adamları
arasında ikiarvadlılığın dəb olduğunu danışdı.
- Mən Baybosın Zulpıxarov adlı bir oğlan tanıyıram, o, Otrar-
dandır, amma indi Şımkentdə yaşayır, - Aytmatova dedim. – Bir dəfə
Şımkentdə sizi onunla tanış etmək istədim, amma alınmadı.
Onun iki
arvadı var: Jansulu və Nelya. İkisi də Baybosını dəli kimi sevirlər.
Ən maraqlısı isə budur ki, qadınlar bir-birilərinə səmimi hörmətlə
yanaşırlar. Hər ikisi ayrı evdə yaşayır, amma Baybosan evin birinə
özü ilə qonaq gətirəndə digəri tez özünü yetirib biş-düşə kömək edir.
Ayrı-ayrı analardan olan uşaqların da aralarında gözəl mehriban mü-
nasibətləri var. Mən dəfələrlə hər iki arvadın öz ərinin üzərində əs-
diyinin şahidi olmuşam. Biz nə danışsaq da, iki qadının bir kişinin
məhəbbətini qazanmaq üçün sanki yarışması və kişinin də qarşılıqlı
hissləri ilə bərabər bunların bir damın altında toplanması halı çox az
araşdırılıb.
-
Təəssüf ki, məni bu oğlanla tanış etməmisən, - məni təəccüblə
dinləyən Aytmatov dedi. – Bu hadisədə arvadlar arasında dostluq
münasibətləri və qonaqlıq zamanı ümumi maraqlar o qədər də təəc-
