Filologiya məsələləri, 2017
86
atlar, doru renkli, burnunda bəyazlıq olan, sürətlə qaçan, insana tez öyrənən,
ayağının sağ tərəfində bəyaz xalları olan atlardır".
Hz. Peyğəmbərin atlarının adları da bir-birindən fərqlənmişdir:
-Əl-Mürteciz: İbn Abbas belə söyləmişdir: "Rasulullah'ın (s.a.v.)
denilen bir atı vardı.[3]
-Əs-Sekb: Musannif (yazar) şöyle demiştir: Rasulullah'ın (s.a.v.) sahip
olduğu ilk at, "es-Sekb" deyilən atdır. Əl-Murteciz de Ona aid olmuşdur.
Eyni zamanda, Əl-Lizaz, et-Tırf, el-Verd, en-Nahif (bazıları "el-
Lahîf' demişlər), əl-Yasub adlı atlar da Hz. Peyğəmbərə aid olmuşdur.
B)Dəvələr:
-Əl-Adba: Çox sürətli olmuş, heç bir dəvə onu keçə bilməmişdir. Fəqət
bir bədəvinin (ərəb) iş dəvəsi onu keçmişdir.
- Kasva: İbn Ömər şöyləmişdir ki,Rəsulullah (s.a.v.), Məkkəyə
devesi Kasvanın üzərində girdi. Kasva Peyğəmbər Əfəndimizin dəvəsinin
adıdır. Peyğəmbər Əfəndimiz bu dəvə üzərində hicrət etmişdir.
Peyğəmbərimizə vəhy gəlincə, Onu bu dəvədən başqası götürə bilmirdi. Bu
dəvənin adının
Əl Adba və ya Əl-Ceda olduğu da söylənmişdir. Əl-Ceda
qulağı qoparılan deməkdir. Bu dəvənin qulağının
ucunda kəsiklik olduğu
üçün belə adlandırılmışdır.
-Ya'fur / / Ufeyr: Peyğəmbər Əfəndimizin uzunqulağının adıdır.
Dini mənbələrdə rast gəldiyimiz zoonimlər özündə belə bir fikri ehtiva
edir ki, bu adlar digər adlardan daha qədim tarixə malikdir.
Həmin fikri folklor nümunələri də isbat edir.
Şifahi xalq ədəbiyyatının ilk nümunələri – ibtidai insanların məişət,
təbiət hadisələri, ovçuluq, əmək və digər bu kimi məsələləri haqqında
təsəvvürləri və bununla əlaqədər keçirdikləri hissləri tərənnüm edən
əsərlərdir.
Həmin əsərlərin ilk nümünələri isə əmək nəğmələri, nağıllar, dastanlar,
hikmətli sözləri və s.-dir. Şifahi xalq ədəbiyyatı kollektiv yaradıcılıq
məhsulu olduğu üçün xalqın çox hissəsinin arzu və istəklərini, müxtəlif
hadisələrə münasibətini, dünya görüşlərini özündə əks etdirir. Folklor
nümunələrində eyni zamanda biz tədqiqat obyektimiz
olan zooleksemlərlə
bağlı, heyvanlara münasibətlə bağlı, onların adlandırılmasının
qanunauyğunluqları haqqında kifayət qədər məlumat almaq mümkündür.
Belə məlumatlar şifahi xalq ədəbiyyatının lirik, epik və dramatik növünə
daxil olan janrlarda öz dolğun ifadəsini tapmışdır.
I. Lirik növün müxtəlif janrlarında zoonimlər:
1. Nəğmələr: Nəğmələr lirik növün qədim və geniş yayılmış
janrlarından biridir. Məznununa görə bir neçə yerə bölünür: əmək, mərasim,
mövsüm, qəhrəmanlıq və məişət nəğmələri.
Filologiya məsələləri, 2017
87
Əmək nəğmələri: Əmək nəğmələri əmək prosesində yaranan və
oxunan nəğmələrdir. Holavarlar və sayaçı sözlər əmək nəğmələrinin ən geniş
yayılmış növlərindəndir. Holavarlar əkinçilik və cütçülüklə bağlı
nəğmələrdir. Holavarlarda etnoqrafik xüsusiyyətlərə, istehsal alətlərinin
adına, öküzün, kəlin tərifinə tez-tez təsadüf edilir. Məsələn:
Qızıl öküzüm, yeri,
Qoyma şum qala, yeri,
İti tərpən, maralım,
Düşmənlər baxır bəri.
Sayaçı sözlər qoyunçuluqla bağlı yaranmış nəğmələrdir. Sayaçı
sözləri, adətən, qoyuna müraciətlə oxunur və ondan xeyir-bərəkət dilənir.
Məsələn:
Nənəm, a narış qoyun,
Yunu bir qarış qoyun.
Çoban səndən küsübdür,
Südü ver, barış, qoyun.
2. Epik və lirik növə aid edilən yığcam janrlardan biri tapmacalardır.
Folklor ədəbiyyatında zoonim tərkibli tapmacalar da geniş yayılmışdır.
Dinləyicilərin, xüsusilə uşaqların və gənclərin
zehni qabiliyyətini, biliyini
yoxlamaq məqsədilə işlədilib, üstüörtülü əlamətləri deyilir və əşyanın,
hadisənin özünün tapılması tələb olunur. Tapmacada hökmən iki tərəf iştirak
etməlidir. Həm nəzmlə, həm də nəsrlə ola bilərlər. Məsələn:
1.Aşıq eldən yuxarı
Şana teldən yuxarı.
Aşıq bir şey görübdür,
Dizi beldən yuxarı (çəyirtkə).
3. Zoonim tərkibli bayatılar: Ağız ədəbiyyatının ən qədim nümunələri
hesab edilən bayatılarda zooleksemlərə dair kifayət qədər nümunələr vardır:
1. Analar, yanar ağlar.
Tellərin sanar ağlar.
Dönər göy göyərçinə
Yollara qonar ağlar.
2. Nənəm, a nazlı qoyun.
Qırqovul gözlü qoyun
Pendiri kəsmə-kəsmə
Qatığı üzlü qoyun.
3. Mən aşiq Maralyana
Sən də gəl maralyana.
Necəsən bir ah çəkim.
Dağlarda maral yana. Və s.
II. Epik növün müxtəlif janrlarında zoonimlər:
Filologiya məsələləri, 2017
88
Əfsanələr xalqın əski dünyagörüşü, düşüncə tərzi, arzu və istəkləri ilə
əlaqədar yaranmışdır. Əfsanəni digər janrlardan fərqləndirən əsas əlamət
odur ki, əfsanədə real zəmindən kənar, müasir ağlın,
düşüncənin uydurma,
fantastika kimi qəbul etdiyi qeyri-adi, fövqəltəbii əhvalat və hadisələr təsvir
olunur. Əfsanələrdə xeyrə, gözəlliyə məhəbbət; şərə, eybəcərliyə nifrət hissi
var. Mövzu-məzmun baxımından əfsanələrin aşağıdakı növləri var:
Zoonimik əfsanələr: "Maral", "Qu quşu", "Qızıl ilan", "Turac",
"Şanapipik"
Toponimik əfsanələr: "Pəri qala", "Siyəzən", "Beşbarmaq dağı",
"Səngəçal", "Dədəgünəş", "Dəmirqaya"…
Etnonimik əfsanələr: "Oğuz", "Bayat"…
Kosmoqonik əfsanələr: "Ayla Günəş"…
Göründüyü kimi, qədim tarixə malik olan əfsanələrin bir qrupu
zoonimik əfsanələrdir. Bu cəhət xalqımızın ta qədim dövrlərdən ətraflarında
olan heyvanlara münasibəti, onların təsərrüfat,
qida və döyüş üçün ram
edilməsi, eyni zamanda adlandırılması ilə bağlı fikirləri ifadə edilmişdir (3.
98).
4. Zoonimlərin iştirakı ilə formalşan atalar sözləri:
1. Cücəni payızda sayarlar. 2. Pişiyin ağzı ətə çatmayanda deyər iy
gəlir. 3. Dəvədən böyük fil də var. 4. İt hürər karvan keçər. 5. İt qaya
kolgəsində yatır, elə bilir öz kölgəsidir. 6.
Pişiyi çox sıxışdırma, pələngə
dönər. 7.Siçan görəndə pələngə dönən pişik, pələng görəndə siçana dönər.
8.
Pişik ölüb, siçanların bayramıdır.
9.Sahibinin
yanında pişik də it basar.
10.
Pişiyi bağlayıb süfrə açır.
11.
Pişiyi çox sıxışdırma, pələngə
dönər.
12.
Pişiyi bir vursan – dinməz, iki vursan – dinməz, axırda üz-gözünü
cırmaqlar.
13.
Siçan görəndə pələngə dönən pişik, pələng görəndə siçana
dönər.
14.
Pişik ölüb, siçanların bayramıdır.
15.
Sahibinin yanında
pişik də it
basar. 16.Pişik yeyəni, aslan qusdura bilməz. 17.Yatağan aslandan gəzəyən
pişik yaxşıdır.
18.
Pişik miyoldamasın, toyuq qaqqıldamasın.
19.
Pişik
arxasını yerə vurmaz.
20.
Eşşək nə bilir zəfəran nədir? 21.Məscid şamını
yeyən pişik kor olar. 22. Pişik atası xeyrinə siçan tutmaz.
23.
Yaxşı ata bir
qamçı, yaman ata min qamçı. 24. Pişiyi bağlayıb çörək yeyənlərdəndir.
25.Yəhərin ağır yüngülün, at bilir.
26.
Dəvəni yel aparsa, keçini göydə
gör.
27.
Eşşək nə eşşək - tükü məxmər, incə kəmər, üzü qəmər, yerişi at,
üstündə yat, belinə min, evinə çat.
28. Meydansız at sürülməz, sınaqsız ər
bilinməz. 29.
At gücünü karvanda gör, mərd gücünü meydanda. 30. İtə
səlam, dəliyə sual olmaz. 31. Quru torba ilə tutulmaz at. 32. Dostuna at
vermə, verdinsə "yavaş get" demə. 33. Ər altında at olur, qeyrət altında ər
olur. 34.
Yemsiz torba, at gətirməz
və s.
Göründüyü kimi, atalar sözləri kəmiyyət etibarı ilə xeyli çoxdur və bu
sayı artırmaq da mümkündür. Bu nümunələrin kəmiyyət etibarı ilə çox