10
noktürn, prelüd və etüdları, A.N.Skryabinin,
S.V.Raxmaninovun fortepiano üçün kiçik formalı əsərləri,
S.S,Prokofyevin “Aniliklər” və “İstehzalar”ı, D.D.Şostakoviçin
prelüdləri, Y.Rəetsin “Haşiyələr”i, P.İ.Çaykovskinin
“Melodiya” və “Skerso”
tipli violino pyesləri, Tsintsadzenin
müxtəlif alətlər üçün prelüdləri və s. bu qəbildəndir. XVIII
əsrin sonunda və ələlxüsus XIX əsrdə vokal kamera
musiqisinin mahnı və romans janrları musiqi incəsənətində
xüsusi yer tutur. Romantik üslubda yazan bəstəkarlar bu
janrlara müstəsna diqqət yetirirdilər. Onlar musiqiyə vokal
miniatürü janrını daxil etdilərvə həmçinin
eyni ideya ilə
birləşdirilən vokal-mahnı silsiləsi yaratdılar (F.Şubertin “Qış
yolu”, R.Şumanın “Qadının məhəbbəti və həyatı” və s.). XIX
əsrin ikinci yarısında İ.Brams gözəl vokal kamera musiqisi
nümunələri yaradır. XIX əsrin sonu- XX əsrin əvvəllərində
fəaliyyət göstərən bəzi bəstəkarların yaradıcılığında kamera
vokal janrı aparıcı yer tutur (Avstriyada H.Volf, Fransada
H.Düpark). Rusiyada XVIII əsrdən başlayaraq mahnı və
romans janrı geniş vüsət alır; M.İ.Qlinka, A.S.Darqomıjski,
P.İ.Çaykovski, A.P.Borodin, M.P.Musorqski, İ.A.Rimski-
Korsakov, S.V.Raxmaninov kimi bəstəkarlar
kamera vokal
əsərlərində görünməz bədii zirvələr fəth ediblər. Sovet
bəstəkarlarından A.N.Aleksandrov, Y.A.Şaporin,
V.N.Salmanov, G.V.Sviridov və başqaları çoxsaylı romans və
kamera vokal silsilələri yaratmışlar. XX əsrdə janrın təbiətinə
cavab verən kamera-vokal ifaçılıq üslubu yaranər. Bu üslub
deklamasiyalıq və musiqinin ən incə intonasiya-məna
detallarının açıqlanması üzərində qurulub. ... XIII əsrdə kamera
musiqisi yalnız evdə, məişətdə musiqi bilicilərinin və
musiqisevərlərin dar çərçivəsində musiqi
məşğələləri üçün
istifadə olunurdu. XIV əsrdə artıq camaat qarşısında açıq
kamera konsertləri keçirilir (bunlardan ən birinciləri – 1314-cü
11
ildə Parisdə violinoçu
P.Bayyo-nun konsertləri olub); XIX
əsrin ortalarında bu konsertlər artıq Avropa musiqi həyatının
ayrılmaz tərkib hissəsinə çevrilir (Paris konservatoriyasının
kamera axşamları, Rusiyada RMC-nin konsertləri və s.);
Kamera musiqisinin pərəstişkarları cəmiyyətləri yaranır
(Kamera musiqisinin Peterburq cəmiyyəti 1872-ci ildə
yaranıb). Sovet filarmoniyaları xüsusi zallarda mütəmadi
olaraq kamera konsertləri təşkil edirdi (Moskva
konservatoriyasının Kiçik Zalı, Leninqradda M.İ.Qlinka adına
Kiçik Zal və s.). 1960-cı ildən başlayaraq isə bu konsertlər
böyük zallarda da keçirilirdi.
Vasina-Qrossman V.A., XIX əsr rus klassik romansı,
Moskva, 1956; Rааbеn L., Rus musiqisində instrumental
ansambl, Мoskva, 1961; Rааbеn L., Sovet kamera-
instrumental
musiqisi,
Leninqrad, 1963; Rааbеn L., XX əsrin
1-ci yarısının kамera-instrumental musiqisi. Avropa və
Amerika ölkələri, Leninqrad, 1986 L.N.Raaben.
(Музыкальная
энциклопедия, 6-титомник,
изд.
«Советская энциклопедия», 1973-82, 2-ой том, стр. 671)
Kamera ansamblı – 1) vahid bədii kollektiv kimi çıxış
edən kamera musiqisi ifaçılar qrupu.
Kamera ansamblının
instrumental tərkibləri arasında ən geniş yayılanları –
fortepiano triosu (fortepiano, violino, violonçel), simli kvartet
(2 violino, viola, violonçel), fortepiano kvinteti (fortepiano və
simli kvartet), nəfəsli alətlər kvinteti (fleyta, qoboy, klarnet,
faqot, valtorna). Qarışıq tərkibli müxtəlif kombinasiyalı kamera
ansambllarına da rast gəlinir (fortepiano, simli, nəfəsli, zərb
alətləri, arfa və s.). 2) Bir neçə instrumental ifaçılardan və ya
vokalistlərdən ibarət, həmçinin vokal-instrumental ansambllar
üçün (adətən sonata silsiləsi formasında) yazılan musiqi
əsərləri.
(Музыкальный энциклопедический словарь,
Москва, «Советская энциклопедия», 1990, стр.229-230)
12
2.1. Tərif
Müasir musiqi nəzəriyyəçiləri tərəfindən qəbul edilmiş
təriflərə əsaslanaraq, müəllif azərbaycan dilində “ansambl” və
“kamera musiqisi” anlayışlarına aşağıdakı tərifləri təklif edir:
Ansambl – qədim zamanlarda insanlar arasında yaranmış
birgə yaradıcılıq ünsiyyətinin ilkin formasıdır (fransızca
“ensemble” – “birgə, cəm halında” deməkdir). Ansamblın,
yəni birgə yaradıcılığın əmələ gəlməsi, individualizmdən (solo
ifaçılığından) kollektiv yaradıcılığa keçid olaraq insanların
daha yüksək mədəni-mənəvi inkişafına təkan vermişdir.
Kamera musiqisi –
kiçik bir məkanda (zalda, otaqda)
kiçik musiqiçi kollektivi (instrumental və ya vokal kollektivi)
tərəfindən ifa edilən musiqidir (
camera [it. kámera] – italyanca
“otaq” deməkdir).
2.2. Kamera musiqisinin yaranması və inkişafı
barədə qısa məlumat
Birgə ifa, yəni
ansambl ifaçılığı qədim
zamanlardan
mövcuddur. Hələ qədim Misir və Assuriya barelyeflərində bir
qrup musiqiçilərin və onlara əlində əsa
ilə rəhbərlik edən
insanın təsvirlərinə rast gəlmək olur. Instrumental musiqi
Qədim Misirin ibadətxanalarında, Qədim Romanın saray
şənliklərində və məbəd bayramlarında, Orta əsrlərdə cəngavər
yarışlarında və kənd yarmarkalarında səslənirdi.
Qədim musiqi
ansamblları tərkibcə müxtəlif idi: Qədim Misirin saray
ansambllarının tərkibinə müğənnilər, instrumentalist
musiqiçilər, bəzən rəqqasələr daxil olurdu, bəzi hallarda
onların ümumi sayı 500 nəfərə çatırdı.
Qədim yəhudi tarixçisi