228
bir şey yoxdur. Çünki hakim tərəfindən buraxılan səhvi yuxarı
məhkəmə instansiyası təkrar baxışda düzəldir. Məhkəmə açıq
prosesdir,
vay o gündən, hakim vətəndaşların gözü qarşısında
qanunun tələblərini qəsdən pozsun, bax, bundan dəhşətli şey
ola bilməz. Belə hakimlərə cəmiyyətdə yer olmamalıdır.
Mənim fikrimcə, hakim əvvəlcə müstəntiq işləməlidir, çünki ən
böyük səhv hakimlər tərəfindən məhkəmə istintaqı zamanı
buraxılır. Məhkəmə istintaqından hakim baxdığı işin bütün
mahiyyətini açmalı, ən xırda detallar belə onun fikrindən
yayınmamalıdır.
Qaldı ki, hakimlərin müstəqil fəaliyyət göstərmək
məsələsinə,
onu deyim ki, bəli, bu gün hakimlər müstəqil işləyə
bilirlər. Açıq şəkildə indi hakimlərə heç kim təzyiq göstərə
bilmir. Vicdanı olan xalq hakimi heç bir təzyiqdən və heç
nədən qorxub çəkinmir. Bizim nazir həmişə deyir: “Qanuna
əməl et, çalış öz işində qanunu rəhbər tut! Bəzən hakimin
qanuni işini də ləğv edirlər. Bundan ötrü qanunu rəhbər tutan
hakimə heç nə deməzlər.” Hakim bütün şəxsi prinsiplərdən
uzaq olmalı, yalnız qanunun keşikçisi kimi çıxış etməlidir.
- Oqtay müəllim, xalq hakimi işlədiyiniz müddətdə elə an
olubmu ki, hər hansı şəxs barəsində çıxardığınız hökmdən
özünüz daxilən razı qalmayasınız?
- Mən hələ ilk dəfə təyinatımı Sumqayıt Şəhər Prokurorluğuna
alanda ticarətdə mühasib işləyən bir qadının istintaq işini mənə
tapşırdılar. Mən əməlində cinayət tərkibi olduğuna görə həmin
qadını müvəqqəti həbsə almışdım, amma həmin gün inanırsınız
ki, evə gələndən sonra öz-özümə ağladım. Sonradan şəhər
prokuroru İ. Əliyev mənimlə məsləhətləşdi ki, uşağı olduğu
üçün qadını buraxaq. Əlbəttə,
prokurorun bu sahədə iş
təcrübəsi çox idi. Mənimsə bu cür hərəkət etməyim çox güman
ki, cavanlıqdan irəli gəlmişdi.
229
Məhkəmə işində isə tamam başqadır. Belə baxırsan, görürsən
ki, müttəhimlər kürsüsündə dayanan qatı cinayətkardır,
cəzasını da hökmən almalıdır. Digər tərəfdən baxırsan ki,
ailəlidir, körpə uşaqları var, anası, atası zalda əyləşib, göz yaşı
axıdırlar. Bax, hakim üçün ən çətin an budur. Bu zaman
hamının gözü səndə olur.
Mən hmişə deyirəm ki, hakim qanunu vətəndaşın xeyrinə bir
balaca poza bilər. Məsələn, 5 il azadlıqdan məhrum etməklə, 3
il azadlıqdan məhrum etmək arasında
elə böyük də fərq
yoxdur. Yəni məhkumun tərbiyə olunmasında 2 il müəyyən rol
oynayacaqmı ki, bu şəxs tərbiyələnsin? Bunanla əlaqədar bir
misal gətirmək istəyirəm. Suraxanı Rayon Xalq Məhkəməsində
işləyən vaxt bir nəfər sərxoş halda xuliqanlıq etmişdi. Ailəli
idi, xırda uşağı da var idi. Məhkəmə istintaqı sona çatıb, mən
iclasçılarla zaldan çıxıb müşavirə otağına gedəndə bir kiçik
uşaq mənim pencəyimin ətəyindən tutub dedi: “Əmi, əmi,
atama kömək eləyin”. İnanın ki, uşağın bu hərəkətindən ürəyim
yaman kövrəldi. Axı, o uşaq idi. Uşaq yaddaşı da çox möhkəm
olur. Bundan sonra mən fikrimi dəyişdim. O
adama qanunla
həbslə əlaqədar cəza verilməliydi, ancaq mən ona məcburi
əmək verdim. Məhkəmə qurtarandan sonra bunu yalnız uşağın
xatirinə görə dəyişdiyimi onun zalda oturmuş qohum-
əqrəbasına da bəyan etdim.
Düzü, deyə bilərəm ki, hər uşağın xatirinə qanunu pozmaq da
düzgün hal sayıla bilməz. Ancaq bu, bir an idi və mən də
həmin an manevr etməyə məcbur oldum. Mən
həm də o, uşağın
xatirində ədalət məhkəməsi haqqında xoş təəssürat yaratmaq
fikri ilə bu addımı atdım.
- Oqtay müəllim, xalq hakimi tərəfindən çıxarılan hansı
hökmü ədalətsiz hesab edirsiniz?
- Ən ədalətsiz hökm odur ki, qanunun bütün tələblərini
pozaraq günahı, təqsiri olmayan adama cəza verəsən. Məhkəmə
230
istintaqında hakim ədalət naminə işin bütün mahiyyətini
açmağa çalışmalıdır. Hakim prinsipial olmalıdır. Əgər işdə
bəraət
veriləsi hal mümkündürsə, hakim bəraət verməlidir. Bu,
əvvəllər çox çətin idi. Hakim baxdığı işdə bəraət vermək
mümkün olduğu halda belə bəraət verə bilməzdi. Indi isə bəraət
verməyə cəsarət artıb.
- Oqtay müəllim, səhv etmirəmsə, Siz adam öldürmüş yaşlı bir
kişiyə bəraət verib, birbaşa məhkəmə zalından buraxmısınız.
Bu barədə nə deyə bilərsiniz?
- Bəli, mən belə bir riskə getmişəm. Çünki o kişi 13 yaşlı
qızının namusuna toxunmuş adamı öldürmüşdü. Həm də qız
namusunun ləkələndiyinə dözməmiş, özünü yandırmışdı.
Düzünü deyim ki, mənim çıxardığım bu hökmdən yuxarı
instansiyalarda razı qalmamışdılar. Amma bu hökmümdən
ictimaiyyət xeyli razı qalmışdı və bu barədə mənə çoxlu
təşəkkür məktubları da gəlmişdi...
“Mühakimə” qəzeti, 03 noyabr 1994-cü
il.
231
Ekspertlər verdikləri rəylər üçün
məsuliyyət daşıyırlar
(Müsahibimiz Azərbaycan Elmi-Tədqiqat Məhkəmə
Ekspertizası, Kriminalistika və Kriminologiya Problemləri
İnstitutunun direktoru, hüquq elmləri doktoru İlham
Rəhimovdur)
Tanıtma:
İlham Rəhimov 1951-ci ildə Tovuz rayonunda
anadan olub. 1975-ci ildəSank-Peterburq Universitetini
bitirib. Həmin ildə Universitetin Cinayət hüququ
kafedrasında aspiranturaya qəbul olunmuş, 1978-ci ildə
hüquq elmləri namizədi adını almışdır. 1988-ci ildə 37
yaşında Sank-Peterburqda doktorluq dissertasiyasını
müdafiə edərək hüquq elmləri doktoru adını almışdır.
İ.Rəhimov 1988-ci ildən ədliyyə orqanında işləyir. Evlidir, iki
övladı var.
- İlham müəllim, institutunuzun fəaliyyəti, habelə məhkəmə
ekspertizasının təyin edilməsi və onun aparılması qaydası
haqqında oxucularımıza qısaca da olsa, məlumat verməuinizi
xahiş edirik.
- Bizim institut ekspertizalar aparmaq sahəsində Zaqafqaziya
regionunda yeganə institutdur. Bu institut cinayətkarlığa qarşı
mübarizədə hüquq-mühafizə orqanlarına, eləcə də müharibə
gedən zonalarda hərbi prokurorlara və dövlət gömrük
komitələrinə yaxından köməklik göstərir. Təkcə bunu demək
kifayətdir ki, həmin orqanların tapşırığı ilə institut yalnız 1992-
ci ildə 7 minədək ekspertiza keçirmişdir.