17
Mkrtıç: Ay allah bəndəsi, bizi nahaq yerə niyə öldürürsən?
Hacı Qara: Tərpənməyin! (
Sonra üzün Kərəməliyə tutub) A gədə, Kərəməli, mən buları
əyləmişəm, tez qaç qurtar!
Kərəməli: Ay ağa, geri qaçım, ya irəli?
Hacı Qara: Gic oğlu gic, geriyə hara qaçacaqsan? Genə Araza qayıdıb gedəcəksən? İrəliyə
qaç, qurtar, tez!
Kərəməli: Yəni yük ilə qaç demirsənmi?
Hacı Qara: Fu, gic balası gic! Əlbəttə, yüksüz necə gedərsən?
Kərəməli: Mən özüm də belə bilirəm. (
Atı çubuqlayıb qabağa, gözdən itir. Bu halda Arakel
istəyir ayağa dursun.)
Hacı Qara: (
qaim sövt ilə) Ay, tərpənmə, yoxsa vurdum!
Arakel genə yerə enir. Bu əsnada murov, üstüncə bir dəstə adam yetişir.
Xəlil yüzbaşı: (murova) Ay ağa, burdadırlar, tapmışam, gəlin!
Mkrtıç: Ay başınıza dönüm, gəlin bizi bu zalımın əlindən qurtarın!
Arakel: (ayağa durmuş) Ay qurbanınız olum, yetişin, bizə bu quldurdan nicat verin!
Hacı Qara: Gözünüzə dönüm, hər kimsiniz gəlin! Bular mənim qorxumdan tərpənə bilmirlər.
Buların qolun bağlıyın, eliyin, mən çıxım gedim.
Bu halda murov adamları ilə bulara tərəf çevrilir.
Murov: Haramzadalar, mənim əlimdən hara gedəcəksiniz? Sorağınızı alıb dalınızca
gəlmişəm! Xəlil yüzbaşı, qoyma!
Xəlil yüzbaşı: (irəli yeriyib ermənilərə) Ey, vallah tərpənərsiniz, hamınızı qırrıq, yarağınızı
salın!
Mkrtıç: Ay başına dönüm, biz quldur deyilik. Bizim üstümüzə tökülən bu kişidir.
Hacı Qaraya işarə edir. Xəlil yüzbaşı onun tərəfinə çevrilir.
Xəlil yüzbaşı: A kişi, tərpənmə, yarağını sal!
Hacı Qara: A qardaş, mən dinc, farağat kəsb əhliyəm. Yoldan ötdüyüm yerdə bular məni
qabaqlayıb eyliyiblər, istəyirdilər soyalar, çalışıb özümü soydurmamışam.
Murov: Xəlil yüzbaşı,
buyur ki, hamınız yarağınızı salın! Sonra hər kim təqsirlidir, məlum
olar!
Mkrtıç və Arakel: Ay ağa, vallah bizim yarağımız yoxdur! İstəyirsən, yaxın gəlin, baxın.
Xəlil yüzbaşı: (
Hacı Qaraya) A kişi, sən yarağını sal, murov buyurur!
Hacı Qara: A başına dönüm, murov burdadır? Başım üstə, budur saldım! Mənim canım və
malım murova peşkəşdir. Amma bunlar yalan deyirlər, yaraqları gizliyib. (Yaraq-əsbabın yerə
salır, sonra murov öz adamları ilə yavuqlaşıb Hacı Qaraya)
Murov: A kişi, mən səni üç kecədir, axtarıram. Xəlil yüzbaşı, bağla bunun qolların! (
Xəlil
yüzbaşı Hacı Qaranın qolların bağlayıb.)
Hacı Qara: A başına dönüm, mənim təqsirim nədir?
Murov: Çox danışma, yoldaşlarını de, yoxsa sabah səni dar ağacından asdırram!
Hacı Qara: Ağa, məni niyə dar ağacından asdırırsan? Mən quldur deyiləm, yol kəsən
deyiləm. Quldur, yol kəsən dar ağacından asılar.
Murov: Necə quldur deyilsən? Bəs sən Əylis ermənilərini soyub ipəklərini aparanların
yoldaşı deyilsən?
Hacı Qara: Ay ağa, başına dönüm, mən bir fağır adamam, peşəm sövdagərlikdir. Adam
soymaq bacarmanam.
18
Murov: Bəs yaraqlı-əsbablı bu gecə vaxtı burda nə qayrırsan? Düz adam burda gəzməz. Ay
uşaqlar, bunu bərk saxlayın, görüm bu adamlar kimdir. (Üzün çevirir ermənilərə) A kişi, siz
kimsiniz?
Mkrtıç: A qurbanın olum, biz tuğlu fağır biçinçiyik, əkindən evimizə qayıtdığımız yerdə bu
kişi bizi əyliyib, qoymuyub gedək. Sən yetişməsəydin, bunun əlində dustaq idik.
Murov: (
Hacı Qaraya) A kişi, buları sən burda saxlamışdın?
Hacı Qara: Mən buları saxlamışdım? Yalan isə allah buların evin yıxsın! A başına dönüm,
bular mənim yolumu kəsib məni soymaq istəyirdilər.
Mkrtıç: Ağa, yalan deyir, o bizi soymaq istəyirdi!
Hacı Qara: Bularda
çox hiylə var, ağa! Bulara inanma! Deyirdilər ki, guya sizin
yasavullarınızdırlar. İndi öz sözlərini gizlirlər.
Mkrtıç: Ay ağa, vallah bu kişi yalan deyir! Bunun sözünə inanma! Biz əvvəldən axıra
özümüzə tuğlu biçinçi deyib buna yalvarmışıq ki, bizdən əl çəksin. Bunun bir yoldaşı da var
idi qaçdı.
Murov: Xəlil yüzbaşı, di gəl qan ki, bunların hansı doğru deyir. Şeytan da bunların sözündən
baş aça bilməz. Kim bilsin bular necə adamdırlar? Buların üçün də götürün gedin, sabah
naçalnikə göstərrik, silist olunar. Hər necə buyursa, əməl edərik.
Xəlil yüzbaşı hamısını dustaq edir.
Hacı Qara: (başlayır ağlamağa) Evin yıxılsın mənim evimi yıxan! Qan qusasan məni qana
çalxayan! İmansız öləsən məni bəlaya salan! Mən harda, divan harda! Mən silistdən qaçırdım,
yenə silistə düşdüm! Cibindən birəyədək başlayacaqlar soruşmağa. Di gəl boş-boş suallara
cavab ver! Gözlə ki, axırı nə olacaq!
Ermənilərdən birisi: A kişi,
səni görək könlün şad olub, üzün gülməsin ki, bizi nahaq yerə
müsibətə saldın. Kim bilsin indi silistdən havaxt qurtaraçağıq! Urusun silisti beş ilə
qurtarmaz. Taxılımızı kim yığacaq, xırmanımızı kim döyəcək. Ax-ax!
Xəlil: A kişi, az danışın, yeriyin!
Hamı gedirlər, gözdən itirlər.
Pərdə salınır.
BEŞİNCİ MƏCLİS
Beşinci məclis vaqe olur obada. Heydər bəy alaçığın içində oturubdur, bir gün irəli toy edib
gətirdiyi gəlini ilə. Çöldə zurna-qaval çalırlar. Cahıl uşaqlar oynuyub söz oxuyurlar.
Heydər bəy: Allah, kərəminə şükür! Yuxudur, görəsən, ya zahirəndir ki, mən səninlə qabaq-
qabağa oturmuşam. İki il çöllərdə dərdinlə gün keçirib axır ki, arzuma yetişdim. Bu nemətin
şükrünü yerinə yetirə bilmənəm.
Sona xanım: Heydər bəy, səni allaha and verirəm ki, bundan sonra dəxi gəzməyə
getməyəsən! Vallah, dəxi mənim ayrılığa tabım yoxdur. Allah eləməmiş, əgər sənin başına bir
iş gələ, ya qaçaq olasan, ya tutulasan, mən dünyada sağ qala bilməyəcəyəm. Bundan sonra
səni bir gün görməsəm, öləcəyəm!
Heydər bəy: Xatircəm ol! Quldurluğa, oğurluğa hərgiz getməyəcəyəm. Naçalnik də mənə
dililə tapşırıbdır. Amma bir yaxşı qazanc yolu tapmışıq. İnşallah sən özün də ona mane
olmazsan. Bir artıq iş deyil.
Sona xanım: De görüm, necə işdir?
Heydər bəy: Özün bilmirsən? İyirmi beş gün bundan irəli sənə demədim ki, Hacı Qaradan