229
inkişafına təkan verirdilər. Bu da bir növ klassik ənənə, irs-varis
münasibətlərinin qorunub saxlanılması ilə bağlıdır.
Baba Babayev “Azərbaycan realist nəsrində satira “ monoq-
rafiyasında barəsində söhbət açdığı və tədqiqata cəlb etdiyi sati-
riklərin əsərlərinin sənətkarlıq məsələlərindən bəhs edərkən pole-
mika doğuran situasiyalara da sanki zəmin yaratmışdır. Mən bu
əsəri müəllifin yeni elmi uğurlarının nəticəsi kimi qiymətləndirirəm.
Bəkir Nəbiyev,
akademik
230
İddiasız tədqiqatçı – ziyalı
Omrün yarım əsrinə yetən Baba Maqsudoğlu öz mühitinin
layiqli ziyalılarından biridir. Ədəbi mətbuatı həvəslə və mütəmadi
izləmək, təzə çapdan çıxmış bədii əsərləri, elmi-tənqidi kitabları,
teatr tamaşalarını daxili bir ehtiyacla izləmək, onların haqqında
məqalə, resenziya yazmaq, fikir söyləmək, ədəbiyyat xadimləri,
yazıçı və şairlərlə ünsiyyətdə olmaq istəyi onun yalnız peşə-sənət
borcundan deyil, ilk növbədə qanından, mayasından gəlir. Məhz
ədəbiyyata vurğunluğu, elmə həvəsi, məşhur alimləri yaxından
görüb tanımaq, onlardan elmi tədqiqat işlərinin sirlərini öyrənmək
eşqi onu doğma kəndin sakit qoynundan qoparıb Bakının qaynar
mühitinə gətirmişdir. B.Maqsudoğlu Azərbaycan Milli Elmlər
Akademiyası Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunda görkəmli yazıçı
və müəllim Abdulla Şaiqin bədii nəsri haqqında namizədlik
dissertasiyası yazmış, həmin dissertasiyanın mətni əsasında eyni
adlı monoqrafiyanı çap etdirmişdir.
Sələflərinin elmi ənənələrini davam etdirən tədqiqatçı kitabda
Şaiq nəsrinin özünəməxsusluqlarını aydınlaşdırmış, yazıçının
povest, hekayə və romanlarının ideya-mövzu aləmi, janr-üslub
xüsusiyyətiəri, yaradıcılıq metodu, onun bədii qəhrəmanlarının
xarakteri haqqında deyilən mülahizələri dəqiqləşdirmişdir. Azərbay-
can ədəbiyyatında hekayə janrının klassik nümunələrindən sayılan
“Məktub yetişmədi”, “Köç”, “Daşqın, yaxud hümmətli cavan”,
“İntiharmı, Yaşamaqmı?”, “Qarakilsə xatirəsi”, “İblisin hüzurunda”,
“Vəzifə” və başqa əsərlərin hər birini yeni baxış bucağından təhlil
edib qiymətləndirmiş, bu əsərlərdə qaldırılan ictimai-fəlsəfi
problemlərin mahiyyətini aydınlaşdırmışdır.
Şaiq hekayələrinin təhlillərində elmi orijinallığı səciyyələndirən
mühüm keyfiyyətlərdən biri bu əsərlərin personajlarının prototipləri
və avtobioqrafik cizgiləri haqqında mülahizələridir. Bu baxımdan
“Köç”, “Dəyərli bir xatirə”, “Masama” hekayələrinin təhlili xüsusi
maraq doğurur. Tədqiqatçı həmin hekayələrdə təsvir olunan hadi-
sələrlə yazıçının şəxsi həyatında baş verən əhvalatlar arasında yaxın
assosiasiyalar, oxşar məqamlar görür və bunları Şaiq romantizminin
həyati mahiyyəti ilə əlaqələndirir.
231
Məlumdur ki, Azərbaycan romantiklərinin, o cümlədən Şaiqin
əsərlərində kədər aparıcı motivlərdəndir. Lakin bu kədər ümüd-
sizlik, pessimizm deyil. Əksinə, onun mayasında yüksək bir
optimizm-nikbinlik var. Romantiklər həyatın, cəmiyyətin müsibət-
lərini əks etdirərkən diqqəti onun işıqlı tərəflərinə yönəldir, əzablar,
faciələr içərisində zövqü və həzzi göstərməyə çalışırdılar. Əslində
Azərbaycan romantiklərinin yaradıcılığında kədər cəmiyyətdəki
eybəcərliklərə, antihumanizmə ciddi etirazın, qatı müxalifətin
ifadəsi olub, insanları fəaliyyətə, intibaha çağıran bir bədii vasitə idi
ki, bunları Baba “Ağlaşma” hekayəsinin təhlili prosesində əsas-
landırır.
Monoqrafiyanın ikinci bölməsi Şaiqin “İki müztərib, yaxud
əzab və vicdan”, “Xasay”, “Əsrimizin qəhrəmanları”, “Bədbəxt
ailə”, “Araz” kimi roman və povestlərinin təhlilinə həsr olun-
muşdur. Tədqiqatçı bu əsərlərin ideya mündəricəsi ilə yanaşı,
sənətkarlıq keyfiyyətlərinin də şərhinə diqqət yetirmiş, milli nəsr
tarixində onların yerini müəyyənləşdirməyə çalışmışdır. O, Şaiqin
əsərlərinin dili, üslubu, xüsusilə bədii təhkiyə mədəniyyəti, detal-
lardan istifadə səriştəsi, psixoloji vəziyyətləri canlı, təsirli təsvir
ustalığından söhbət açmaqla ədibin sənətkarlığı haqqında dolğun
təsəvvür yaratmışdır. Öz təhlillərini əsasən ənənəvi üsulla aparan
B.Maqsudoğlu kitabının müvafiq səhifələrində Şaiqin roman və
povestlərinin qəhrəmanları, onların xarakteri, romantik düşüncələri
barədə sələflərinin söylədiklərinə təshih-düzəliş verməkdə də
çəkinməmişdir. Bəzi hallarda bu təshihləri əsaslandırmaq üçün onun
söylədikləri fikirlər, güvəndiyi arqumentlər kövrək görünsə də,
inandırıcı səslənir və bütövlükdə müəllifin təkcə tədqiqat obyektinə
deyil, eyni zamanda da həmin obyekt haqqında ədəbi-elmi
mənbələrə də yaxından bələd olduğunu təsdiq edir.
Namizədlik dissertasiyasını müdafiə etdikdən sonra B.Maq-
sudoğlu çağdaş ədəbi prosesi diqqətlə izləməyə başlamış, mətbuat
səhifələrində yeni əsərlər barədə məqalə və resenziyalarla çıxış
etmişdir. Onun İsa Hüseynov, Bəxtiyar Vahabzadə, Nəbi Xəzri, Əli
Kərim, Anar, Elçin, İsa İsmayılzadə kimi tanınmış sənətkarların
yaradıcılığı, həmçinin gənc şair və nasirlərin yeni kitabları haqqında
məqalələri söz sənətinə, doğma ədəbiyyata sevgisindən xəbər verir.
232
Yığcamlıq, konkretlik kimi məziyyətl ilə seçilən bu məqalələrin
bəzilərində müəyyən bəsitlik, emprizm, hətta qeyri-professionallıq
da görünə bilər. Amma onların heç birində süni pafos, saxta
münasibət yoxdur; həmin yazılarda deyilənlərin hər biri müəllifin
daxili səmimiyyətinin açıq, birbaşa ifadəsidir.
Baba Maqsudoğlunun ədəbi yazılarının bir qismi xalis jurnalist
qələminin məhsuludur. Bu təsadüfi deyil. O, bir müddət “İki sahil”
və “Arqument” qəzetlərinin redaksiyalarında işləmiş, vəzifəsi ilə
əlaqədar görkəmli sənət adamları, ədəbiyyat xadimləri ilə görüşüb-
söhbətləşmiş, onlardan müsahibələr almışdır. Onun xalq şairi Cabir
Novruz, yazıçı Afaq Məsud, müğənni Simarə İmanova, tənqidçi
Arif Əmrahoğlu, ədəbiyyatşünas Kamran Əliyev, folklorçu Məhər-
rəm Qasımlı, professor Məmmədhənifə Musayev, muzeyçi Aybəniz
Vəkilova, kinorejissor Şeyx Əbdül Mahmudbəyovdan götürdüyü
müsahibələr ilk növbədə suallardakı səmimiyyətin, müəllifin ünsiy-
yət mədəniyyətinin yüksək dərəcəsi ilə fərqlənir.
Baba hər sorğusunda həmsöhbətinin təkcə iş, yaradıcılıq,
zəhmət qayğılarını deyil, həm də onu qəlbinin sarı simini tərpətmək,
iç dünyası, mənəvi aləmini - mövcud həyat, cəmiyyət, yaşamaq
barədə fikir və düşüncələrini, arzu və istəklərini açmaq istəyir. Belə
yanaşma üsulu ona öz həmsöhbətlərindən “ürək sözü” çəkməyə
kömək edir: müsahibi ona yalnız varını deyil, yoxunu da səmi-
miyyətlə söyləyir: ‘Texnikumu qurtarıb ali məktəbə qəbul olunmaq
istəyirəm. “Cahargah” muğamını lentə yazdırmaq fikrindəyəm, Bir
də arzu edirəm ki, kirayənişinlikdən qurtarım, mənim də evim
olsun”. Bu sözlərlə Baba oxucuya sənətdə ilk addımlarını atan
müğənni Simarə İmanovanın iç dünyasını təqdim edir.
“Narazılığım, əsasən öz çatışmayan cəhətlərimlə bağlıdır.
Hövsələsizəm, təkliyi sevirəm, adamlara gec isinişirəm və çox nadir
adamları daxilən qəbul edirəm. Bir sözlə, bir az xudbinəm... Mən
çox yaşamaq, qocalıb heydən düşənə qədər yazıb-yaratmaq və uşaq-
larımın gələcəyini görmək istəyirəm. Onlardan çox nigaranam...
Xörək bişirməyi sevmirəm, hərdən yoldaşımın arzusu ilə onun ən
çox sevdiyi xörəkləri - quymaq, dovğa, plov bişirirəm”. - Bunları
isə Baba yazıçı Afaq Məsudun dillndən almaqla onun şəxsi xarak-
terini, gələcək arzularını və məişətini oxuculara çatdırır...
Dostları ilə paylaş: |