260
tənqidə, realist ədəbiyyata, satira və yumora ehtiyac daha çox idi.
Bu gün ədəbiyyatın ayrı-ayrı aktual problemlərini sistemli
şəkildə öyrənilməsi müasir filologiyanın əsas vəzifələrindəndir.
Satiranın, satirik nəsrin də bu şəkildə, bu quruluşda öyrənilməsi
yeni və aktualdır. Azərbaycan satirasının yaranmasını, təşəkkülünü,
mərhələlərini, inkişafını və digər elmi-nəzəri məsələlərini sistemli
şəkildə araşdırmaq da bu qəbildəndir.
XIX əsrdən başlayaraq Azərbaycanın ictimai-mədəni həyatında
müşahidə edilən dəyişikliklər təbii olaraq ədəbi prosesə də öz
təsirini göstərmişdir. Ona görə də həmin dövrdən ədəbiyyatımızın
yeni mərhələsi başlayır. Lakin Azərbaycan klassik nəsrində satira və
yumordan, gülüşdən, komik vasitələrdən, üsullardan ayrı-ayrı
müəlliflərin satirik nəsrindən bəhs edilsə də, bütövlükdə 1920- ci ilə
qədərki dövrün satirası ayrı-ayrı janrlar üzrə bir mərhələ, problem
kimi işlənməmişdir. XIX yüzillik keçid dövrü olduğu üçün burada
klassik ənənələrlə yeni dövr ədəbi-mədəni cərəyanları arasında
qarşılıqlı əlaqə də bariz şəkildə özünü göstərir və bu problemlər
filologiya elmləri namizədi, ədəbiyyatşünas Baba Babayevin bu
günlərdə işıq üzü görmüş “Azərbaycan satirik nəsrinə dair
araşdırmalar” (Bakı, “Müəllim”, 2009, 258 s. Elmi redaktoru,
filologiya elmləri doktoru, professor Şamil Vəliyev, rəyçilər,
professorlar İslam Ağayev və İbrahim Bayramovdur) kitabında
toplanan 27 məqalədə öz əksini tapmışdır.
Ədəbi prosesdə baş verən yeniləşmə meyilləri, nəzəri məsə-
lələrin qoyuluşu və təhlili metodologiyada da müşahidə olunur.
Lakin yeniləşmə heç də bədii təfəkkürdə klassik ədəbi ənənələrin
inkarı yox, onların bu və ya digər yöndə dəyişmələrə uğraması və
təkmilləşməsi deməkdir. Ona görə də klassik ənənələrin və poetik
vasitələrin XX əsr ədəbi prosesində davam etdirilməsi, bu gün -
XXI əsrin əvvələrində işlənilməsi təbii qəbul edilməlidir.
Baba Babayev “Azərbaycan satirik nəsrinə dair araşdırmalar”
kitabında M.F.Axundov, C.Məmmədquluzadə, Ə.Haqverdiyev,
Y.V.Çəmənzəminli, B.Talıblı, M.Cəlal, S.Hüseyn, Ü.Hacıbəyov,
T.Şahbazi və başqa sənətkarların yaradıcılığı, xüsusilə, onların
satirik nəsr əsərlərinin poetikasını uzun illər öyrənmiş, bu əsərlərin
tədqiqinə böyük zəhmət sərf etmişdir. Kitabda Azərbaycan satirik
261
nəsrinin təşəkkül tarixindən söhbət açan alim belə hesab edir ki,
“XIX əsrə qədərki ədəbiyyatımızda ancaq satiranın rüşeymləri
təzahür etmişdir. Bu janra daha çox XIX əsr və sonrakı dövr
ədəbiyyatımızda təsadüf edilir.” Alim bu qənaətini kataba daxil
etdiyi məqalələrində sübüta yetirərək orijinal bir üslubda şərh
etmişdir.
“Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin satirik hekayələri”, “Realist
nəsrdə M.F.Axundov ənənələri”, “Ü.Hacıbəyovun satirik hekayə-
ləri”, “Tağı Şahbazi (Simurq) satirik hekayələr ustası kimi”,
“Abdulla Şaiqin hekayələrində satirik hədəflər” başlıqlı məqalələrdə
tədqiqatçı satirik nəsr əsərlərinin poetikasını araşdırmış, satirikləri-
mizin yaradıcılıq laboratoriyasının özünəməxsusluğu, bədii gülüş-
dən istifadə məharəti barədə oxucuda dolğun təsəvvür yaratmağa
müvəffəq olub.
“Gülüşlə düşündürən sənətkar” məqaləsi görkəmli söz ustası
Mir Cəlalın yaradıcılığindakı satirik, yumorlu məqamlara həsr olun-
muşdur.
B.Babayev diqqəti sənətkarın yaradıcılıq laboratoriyası üçün
səciyyəvi olan bu cəhətlərə cəlb edərək yazır ki, “Mir Cəlal
əsərlərinə sərlövhə seçməkdə çox usta idi. O, bilirdi ki, nəzərə
çarpan sərlövhə oxucuda dərhal maraq oyadacaq. Ədibin əsərlərinin
adları bu baxımdan səciyyəvidir.; ”Xarici naxoşluq”, “Rola girib”,
“Neçə cür salam var”, “Təzə toyun nəzakət qaydaları” və s heka-
yələrin adları oxucunun diqqətini yaşadığı dövrün mənəvi
eybəcərliklərinə, əsərdə qaldırılan problemin, təsvir edilən həyat
hadisəsinin mahiyyətini dərk etməyə, düşünməyə yönəldir”. Ayrı-
ayrı bədii nümunələrin təhlili B.Babayevi böyük sənətkar, istedadlı
gülüş ustası Mir Cəlalın hekayələrinin dili üçün təbiilik, orijinallıq,
səlistlik kimi bədii məziyyətlərin özünəməxsus olması qənaətinə
gətirib. Nasir hekayələrində yaddaşlardan silinməyən mənfi tiplər
toplusu yaratmışdır. Mir Cəlal, əsasən xalq gülüşünü özundə ehtiva
edən, dilimizdəki satira, yumor səciyyəli söz və ifadələr, atalar sözü
və məsəllərdən bütün məqamlarda sənətkarlıqla istifadə edibdir.
Artiq neçə vaxtdır ki, Azərbaycan təhsil sistemi Avropa
təhsilinə inteqrasiya edir. Prezident İlham Əliyevin sərəncamı ilə
Azərbaycan təhsilində Baloniya sisteminin tətbiqinə başlanıbdır. Bu
262
gün ənənəvi təhsil sistemi sıradan çıxmaqdadır. Fəal inteqrativ təlim
texnologiyasının orta və ali məktəblərdə tədris prosesində tətbiqi
özünü doğruldur və müsbət nəticələr verir. Günümüzün gerçək-
liyində ədəbiyyat tədrisinin qarşısında duran ümdə məsələlərdən
biri də dərslərin yeni metodla (F.İ.T) keçirilməsidir. Bu nöqteyi-
nəzərdən tədrisi prosesində məzmundan daha çox poetikaya diqqət
yetirilməsi zəruri məsələlərdəndir. Haqqında söhbət açdığımız
“Azərbaycan satirik nəsrinə dair araşdırmalar” əsəri həm ali, həm də
orta ümumtəhsil məktəbi müəllimlərimiz üçün dəyərli mənbədir.
Çünki B.Babayev tədqiqata cəlb etdiyi klassiklərimizin satirik
nəsrindən söhbət açarkən, əsasən bu əsərlərin poetik cəhətlərini şərh
etmişdir. Bizcə, müasir ədəbiyyatşünaslığımızda poetika
məsələlərinə diqqətin artırılması müsbət hal kimi qiymətlən-
dirilməlidir.
Nəhayət, müəllifin uzun illər apardığı tədqiqatın uğurli yekunu
onu göstərir ki, bu kitab müasir ədəbiyyatşünaslığımızda yaranan
yeni metodologiyaya arxalanaraq hazırlanmış, tədqiqatçılar üçün
dəyərli məxəzdir.
Xuraman Məmmədova