Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
147
ayrıca bir söhbətdir. Mənə elə gəlir ki, Qabil kimlərlə
oturub-durubsa, kimlərlə ədəbi söhbətlərdə iştirak
edibsə, orada olmusunuz – bütün bunların hamısını öz
gözlərinizlə görmüsünüz, zaman-zaman baş verənlərin
hamısı sizin yaddaşınıza yazılıbdır. Sizin özünüz də
əhəmiyyətinə varmadan ədəbiyyatın içində bişmisiniz.
Bir sözlə, mühit sizi yazmaq üçün hazırlayıbdır.
İndi isə ədəbi düşüncənizin fontan vurduğu bir
mərhələyə gəlib çatmısınız. Artıq sizin yazmamağınız
mümkün deyil. Daxili aləminiz o qədər doludur ki,
yazmalısınız, həm də bununla rahatlıq tapmalısınız. Bunu
son illərdə yazdığınız məqalələr, hekayələr də sübut edir.
“Ərmən – Şuşanikin sevgisi”, “Canavar qanunu”, “Arvad
və maşın”, “Arvadla kişinin fərqi öləndə olur” və s.
hekayələriniz, “O dünyadan məktublar” silsiləsindən olan
məqalələriniz, “Həyat müşahidələrim” başlığı altında
yazdıqlarınız, “Atam Qabilin və dostlarının baməzə
əhvalatları” sərlövhəsi ilə çap olunmuş yazılarınız diri,
canlı və həyatidir. Bunların hər biri ədəbiyyatımızda yeni
bir hadisədir. Siz müasir ədəbiyyata yeni təhkiyə üsulu,
oxunaqlı və sadədən-sadə bir dil gətirmisiniz. Bunun
sayəsində öz üslubunuz və dəstxətiniz ilə seçilirsiniz.
Sizin məqalələrinizi də, hekayələrinizi də, hətta təzə çap
olunmuş “Cəncəhim” romanınızı da oxumağa başlamaq
lazımdır. Oxucu oxumağa başlayan kimi axıra çıxmaq
istəyində olur. Bu fikri mənə sizin əksər oxucularınız da
söyləyibdir. Siz olduqca aktual mövzulara toxunursunuz,
oxucunun istək və zövqünə uyğun hərəkət edirsiniz.
Bunların hamısı sizin uğurunuzdur.
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
148
Yazdıqlarınızın hamısı sizin beyninizdə uzun illər
boyu hazırlanıbdır. İndi isə siz onları sadəcə olaraq ipə-
sapa düzürsünüz. Mən sizin yazdıqlarınızdan onu da
hiss edirəm ki, yaza-yaza rahatlaşırsınız, içində püskü-
rən odun istisini sətir-sətir vərəqlərə köçürməklə sakitlə-
şirsiniz. Yaşınızın və düşüncənizin elə bir mərhələsin-
dəsiniz ki, yazmaq sizin üçün hava və su qədər lazımdır.
Yazmadığın vaxt, elə bil ki, havanız və suyunuz çatış-
mır. Müşahidəm belədir ki, yazmayanda depressiyaya
qapılırsınız. Ona görə də yazmalısınız və yazdıqlarınızı
çap etdirməlisiniz.
Hörmətli Mahir Qabiloğlu, yazdıqlarınızı çap et-
dirməlisiniz. Oxucularınız sizin heç kəsə bənzəməyən
yaradıcılıq üslubunuzdan xoşhal olurlar. Sizin yaradıcı-
lığınızda Mirzə Cəlil, Sabir, Əziz Nesin üslubu özünü
açıq-aydın göstərir. Ancaq siz bu üslubları və onların
ruhunu yaşatmaqla yanaşı, öz üslubunuzda, təhkiyə
üslubunuzda, Mahir Qabiloğlu üslubunda yazırsınız.
İnanıram ki, gələcəkdə bu barədə çox deyiləcək, çox
yazılacaq. Sizin qələminizdə yeni ruh, yeni nəfəs hiss
olunur. Düşüncə tərziniz yenidir, hadisələri canlı və diri
təsvir etməyiniz yenidir. Oxucunu ovsunlamaq, ələ
almaq qabiliyyətiniz başqalarından fərqlidir. Düşün-
dürmək gücünüz və potensialınız qənaətbəxşdir. İndiyə
qədər heç zaman üzünüzə demədiyimi yazmaq istəyi-
rəm. Siz Qabilin ailəsində macəralarla dolu qeyri-adi
həyat yaşamısınız. Bu da sizin özünüzü, daha doğrusu,
bədii düşüncənizi sərbəst ifadə etmək qabiliyyətini
formalaşdırıbdır. Bunun nəticəsində şəxsən gözünüzlə
Ə B Ə D İ Y A Ş A R Ə D Ə B İ Y Y A T
149
gördüyünüz hadisə və personajları, eləcə də müşahidə
etdiklərinizi yazırsınız. Özünüz də bilirsiniz və inanır-
sınız ki, yaxşı yazırsınız. Ancaq “müvəffəqiyyətdən başı
gicəllənən”lərə bənzəyərək “ulduz xəstəliyi”nə tutulmaq
arzusundan uzaq olun. Yazdıqlarınız və həyatda səmimi
olduğunuz kimi, uğurlarınızda da səmimi olun. Açığı
deyim ki, həyatda olduğu kimi, yazdıqlarınızda da fərqli
görünürsünüz. Bu fərqlilik yaradıcılığınıza yaxşı
mənada təsir edibdir.
Yazdığınız “Cəncəhim” romanında da bunu gör-
məmək mümkün deyildir. Ona görə də yazdığınız roma-
nı dövrün ən uğurlu, maraqlı əsəri hesab etmək olar.
Təsvir etdiyiniz səhnələr həyatın ən qaynar nöqtələri ki-
mi diqqəti cəlb edir. Bunu özünüz də çox yaxşı bilir-
siniz. Ona görə də yazdıqlarınızı oxucuların mühakimə-
sinə verərkən bir şeyi umursunuz. Bu da birmənalı şə-
kildə yazdıqlarınızın hamı tərəfindən oxunmaq istəyidir.
Ancaq unudursunuz ki, hamı sizin yazdıqlarınızı oxuya
bilməz. Oxu mədəniyyətinin, bədii düşüncənin, zövqün
azaldığı bir dövrdə bu, mümkün deyildir. Bu, laqeydlik,
biganəlik deyil, məhz reallıqdır. Ona görə də heç nə si-
zin gücünüzü, iradənizi, dözümünüzü, ədəbiyyata sevgi-
nizi və ehtirasınızı azaltmamalıdır. İnciməyin ki, mən
sizin yaradıcılığınızın anatomiyasını açmaq istədiyim
kimi, həm də arzu və istəyinizi də təhlil etmək istəyi-
rəm. Görürəm və müşahidə edirəm ki, yazdıqlarınızın
qarşılığında və müqabilində münasibət görməyəndə də-
rin ruhi sarsıntı keçirirsiniz. Ancaq unudursunuz ki, ya-
zıçıların böyük əksəriyyəti sağlığında və ölümündən bir
B U L U D X A N X Ə L İ L O V
150
müddət sonra da diqqətdən kənarda qalmışdır. Daha
doğrusu, onların yaradıcılığı mübahisə və polemika
mövzusu olmamışdır. Ona görə də narahat olmağa dəy-
məz. Elə bil ki, sizin istəyiniz ədəbiyyat üzrə Nobel
mükafatçısı Ernest Hemenqueyin istəyinə bənzəyir.
Ancaq mən sizi heç kəsə yox, özünüzə bənzədirəm.
Ernest Hemenquey “Qadınlarsız kişilər” hekayələr
kitabının nüsxəsini atasına göndərir və düşünür ki, atası
onunla fəxr edəcək. Ancaq onun düşündüyü kimi olmur.
Ernest Hemenqueyin atası hekayələri diqqətlə oxuduq-
dan sonra kitabları geri qaytarır. Oğluna yazdığı mək-
tubda isə oğlunu, onun yaradıcılığını sevmədiyini bildi-
rir. Oğluna əsəbiləşmiş ata məktubunda bunu da yazır:
“Mən ümid edirdim ki, sənə verdiyim tərbiyə cinsi xəs-
təliklərini yalnız həkimin kabinetində açıqlaya bilmək
ağlında olmağına kifayət edib. Görünür, yanılmışam”.
Ata oğluna belə əsəbi məktubu ona görə yazmışdı ki,
oğlunun “Qadınlarsız kişilər” hekayələr kitabında bütün
personajların küçə dili ilə danışmaları, baş qəhrəmanın
honoreya xəstəliyindən əziyyət çəkməsi və s. məqamlar
Ernest Hemenqueyin həkim atasını qıcıqlandırmışdı.
Əziz Mahir Qabiloğlu, sizin yazdığınız romanda
(“Cəncəhim” romanında) personajların açıq-saçıq dia-
loqları, hərəkətləri ola bilsin ki, kimlərisə qıcıqlandırsın.
Atanız Qabil sağ olsaydı, bilmirəm, onu qıcıqlandırar-
dımı?! Axı onun özü də açıq danışır və açıq yazırdı.
Onun 20 Yanvardan bəhs edən “Mərsiyə”si, “Səhv dü-
şəndə yerimiz”, “Ümid sənədir ancaq, Azərbaycan əs-
gəri” şeirləri buna bariz nümunədir. Mənə elə gəlir ki, o,
Dostları ilə paylaş: |