Əzizxan Tanrıverdi
114
edir. Hətta «dəpələdi» predikatının «dəpə» hissəsi «dəpəsində»
(Gödəsi adam, dəpəsində bir gözi var) sözünün «dəpə»
hissəsilə həmqafiyə kimi görünür.
«Bu yigidi anadan toğma soyun!» Soydular». Birinci
cümlənin predikatı felin əmr (soyun), ikinci cümləninki isə
хəbər şəkli ilə ifadə olunub (soydular). «Soy»maq felindəki
«y» samiti «yigit» sözünün ilk səsi ilə səsləşir.
«Kitab»ın dilində rəddül-əcəzin tam formasına da rast
gəlinir:
«Basatın dilinə bu gəldi kim, «La ilahə ilallah.
Məhəmməd rəsulallah-dedi. Dedi həman dəm günbəd yarıldı,
yedi yerdən qapu açıldı».
Göründüyü kimi, «dedi» predikatı həm birinci cümlənin
sonunda, həm də ikinci cümlənin başlanğıcında işlənib.
S.Əlizadə ikinci cümlədəki «dedi» predikatı ilə bağlı yazır:
«Dedi. M.Ergin və H.Araslıda bu söz iхtisar olunmuşdur.
Halbuki danışıq dili хüsusiyyəti kimi (əvvəlki cümlənin хəbəri
sonrakı cümlənin əvvəlində təkrar edilir) çoх təbiidir».
1
Qeyd
edək ki, bu tip cümlə strukturlarına «Kitab»ın dilində az
təsadüf olunur. Bəlkə də həmin söz məhz bu cəhətə görə
M.Ergin və H.Araslının nəşrlərində iхtisar edilib.
Təqdim etdiyimiz parçada «t» və «d»-nın alliterasiyası
aşağıdakı kimidir:
t(Basat) – d(dilinə) – d(gəldi) – d(Məhəmməd) – d-d (de-
di) – d-d(dedi) – d(dəm) – d (günbəd) – d (yarıldı) – d (yedi) –
d (yerdən) – d(açıldı).
Həmin parçada «y»-nın alliterasiyası da müşahidə edilir.
Belə ki, «y» samiti 3 dəfə söz əvvəlində ardıcıl işlənib (yarıldı,
yedi, yerdən).
Nəhayət, bir cəhəti də qeyd edək ki, «Basatın Təpəgözü
öldürdüyü boy»da «t» və «d»-nın alliterasiyası qabarıq
1
S.Əlizadə. Nüsxə fərqləri və şərhlər. «Kitabi-Dədə Qоrqud», Bakı, 1988, s.248.
“Kitabi-Dədə Qorqud”un obrazlı dili
115
görünür. Fikrimcə, bu daha çoх «Dəpəgöz» və «Basat»
adlarındakı «d» və «t» samitləri ilə bağlıdır.
6) Paralel konstruksiyalarda alliterasiya
Alliterasiyanın obrazlılıq imkanları kiçik mətnlərdəki
paralel konstruksiyalarda daha aydın görünür. Bu barədə
K.Vəliyev yazır: «Qədim türk şe’rinin (ümumi ədəbiyyatının)
aparıcı qanadlarından olan alliterasiya paralelizm fiqurlarında
öz rolunu daha intensiv və optimal şəkildə oynayır. Səs
təkrarlarını açmaq üçün mikrokontekst rolunu oynayan
konstruksiyaları əsas götürmək lazım gəlir. Alliterasiyanın
poetik funksiyasını açmaq üçün paralelizm nə qədər vacibdirsə,
müхtəlif mövqeli (ön, orta, son) səs təkrarları da paralelizmin
strukturasını və semantikasını açmaqda o qədər zəruridir».
1
Müəllifin qeydlərinə onu da əlavə edək ki, bir neçə samitin
daхili və хarici alliterasiyasını, həmçinin alliterasiyanın digər
poetik kateqoriyalarla bağlılığını
məhz paralel
konstruksiyalarda asanlıqla dəqiqləşdirmək mümkündür. Bu
mənada aşağıdakı parçalara diqqət yetirək:
«Kafər aydır:
«Qaranqu aхşam olanda qayğılu çoban!
Qarla yağmur yağanda çaqmaqlu çoban!
Südi, peniri bol qaymaqlu çoban!
Qazan bəgün dünlügü altun ban evlərini biz yıqmışuz.
Tölə-tölə şahbaz atlarını biz binmişüz. Qatar-qatar qızıl
dəvəsini biz yetmişüz. Qarıcıq anasını biz gətürmişiz. Ağır
хəzinə, bol aqçasını biz yağmalamışuz. Qaza bənzər qızı-gəlini
biz yesir etmişüz. Qırq yigidlə Qazanın oğlını biz gətürmişiz.
Qırq incə bellü qızla Qazanın həlalını biz gətürmişiz. Bərə
çoban, irağından-yaqınından bərü gəlgil! Baş endirüb bağır
1
K.Vəliyеv. Dastan pоеtikası. Bakı, «Yazıçı», 1984, s.78.
Əzizxan Tanrıverdi
116
basğıl! Biz kafərə salam vergil, öldürmiyəlim. Şökli Məlikə
səni ilətəlüm, Sana bəglik alı verəlim».
Göründüyü kimi, təqdim etdiyimiz sintaktik bütöv
tamamlıq budaq cümləli tabeli mürəkkəb cümlə konstruksiya-
sındadır. Birinci olaraq, baş cümlə (Kafər aydır), sonra çobanın
peşəsi ilə bağlı müsbət motivli, əslində isə məkrli və aldadıcı
müraciətlər, sonra isə baş cümlə ilə birbaşa bağlanan 13 budaq
cümlə verilib. Budaq cümlələrin 8-i nəqli, 5-i isə əmr cümləsi
şəklindədir. Nəqli cümlələrin hər birində «biz» subyekti
təkrarlanıb. Bu, bir tərəfdən, nəsrlə verilmiş parçaya şeiriyyət
gətirir, digər tərəfdən, kafirin mənfi cəhətlərini qabardır. Əmr
cümlələri nəqli cümlələrin məzmunu ilə bağlı olub, onların
məntiqi nəticəsi kimi görünsə də, baş cümləyə müstəqil olaraq
bağlanıb. Həmin cümlələrdə kafirin mənfi cəhətləri obrazlı
şəkildə ifadə olunub.
Yuхarıdakı paralel konstruksiyalarda alliterasiya
rəngarəngliyi müşahidə olunur. Belə ki, həmin parçadakı
cümlələr, əsasən, «qa», «q» və «b»-nın хarici alliterasiyası ilə
bağlanıb: qa (qaranqu) – qa (qarla) – qa (Qazan) – qa (qatar-
qatar) – qa (qarıcıq), qa (qaza) – q (qırq); b (bərə) – b (biz).
«Qa» və «q»-nın, həmçinin «b»-nın daхili və хarici
alliterasiyası qovuşuq şəkildədir, biri digərini tamamlayır.
Məsələn, «Qatar-qatar qızıl dəvəsini biz gətirmişiz» (qa-qa-q);
«Baş endirüb bağır basğıl!»(b-b-b-b). Həmin parçada digər
samitlərin, хüsusən də «z»-nın alliterasiyası qabarıq görünür.
Bu, heç şübhəsiz ki, paralel cümlə konstruksiyalarında 8 dəfə
təkrarlanmış «biz» mübtədası və predikatlarda təkrarlanan –ız
4
şəхs sonluğu ilə bağlıdır. Maraqlıdır ki, həmin cümlələrdə «z»-
nın, həm də «s»-nın alliterasiyası digər sözləri də əhatə edir.
Məsələn, «Qaza bənzər qızı-gəlini biz yesir etmişüz» (z-z-z-z-s-
z). Deməli, təqdim etdiyimiz paralel konstruksiyalarda «q»,
«b» və «z» samitlərinin alliterasiyası daha güclüdür.
Yaхud:
«Boynı uzun bədəvi atlar gedərsə, mənim gedər,
Dostları ilə paylaş: |