Fuad Məmmədov
574
ların və şəxsi inkişaf imkanlarının tapılması üçün istifadə etməyə kömək
edər.
Şəxsiyyətin təkmilləşdirilməsi və özünüidarə məsələlərinə XIII əsrin
görkəmli Azərbaycan alimi Məhəmməd Nəsirəddin Tusi böyük əhəmiyyət
verirdi. Uğurlu idarə və özünüidarə məsələlərini nəzərdən keçirərək o, insa-
nın aşağıdakı keyfiyyətlərə sahib olmasının vacibliyini qeyd edirdi: gercək-
liyin düzgün dərk edilməsinə şüurun təbii iqtidarının olması, təhsilə və tər-
biyə, həqiqətin dərk edilməsinə və inkişaf qanunlarını kəşf etməyə imkan
verən elmi biliklər, proqressiv dəyişikliklərə və bəşəriyyətin kamilləşdiril-
məsinə istiqamətlənmiş müdriklik, təcrübə, istedad, möhkəm iradə və yara-
dıcı əmək, həmçinin insan münasibətləri mədəniyyəti. Dövlətin mənafeyini
nəzərə alaraq, Tusi müdriklərə olan tələbatdan və peşəkar məmurların ha-
zırlanması zəruriliyindən danışır. Ölkənin idarə edilməsi məsələsinə toxu-
nan alim, diqqəti insanların mədəni inkişaf ehtiyaclarının, şəhər həyat tərzi-
nin inkişafına imkan yaradan insan münasibətləri sisteminin formalaşdırıl-
ması təhlilinin vacibliyinə, effektiv istehsala, dövlət quruculuğu və idarəçi-
liyi üsullarının təkmilləşdirilməsinə, sosial ədaləti və xalqın rifahını təmin
edən dövlət siyasətinin həyata keçirilməsinə xüsusi diqqət yetirirdi. İnsan
münasibətləri mədəniyyətindən danışaraq, Tusi cəmiyyətin sosial terapiya-
sını onunla əlaqələndirir. O, insanın sosial dəyərini artıran və ünsiyyət mə-
dəniyyətində mümkün səhvlərdən çəkinməyə, şəxsiyyətin inkişafına və ka-
milləşməsinə mane olan qanunsuz qərarların qarşısını almağa, sosial bəlala-
rı aradan qaldırmağa və ictimai münasibətləri təkmilləşdirməyə imkan ve-
rən insanların davranışı haqqında elmin öyrənilməsi zəruriliyinə xüsusi
diqqət yetirir.
İdeal insan, ideal ailə və ideal cəmiyyətin formalaşdırılması zəruriliyini
qeyd edən Tusi, bu prosesdə nitqin, əməyin, xeyirxahlığın və elmin inkişafı-
na xüsusi rol ayırır. Tusinin insan mədəniyyətinin həyati vacibliyini qeyd
edən konsepsiyasının əsas müddəalarının mahiyyəti aşağıda göstərilənlərə
gətirir: başa düşülən nitqin inkişafı olmadan mədəniyyət mümkün deyil; şü-
urlu əmək olmadan xoşbəxtlik mümkün deyil; məqsədin formalaşdırılması
xeyirxahlıq və xoşbəxtliyə istiqamətlənməlidir; elm və təcrübənin vəhdəti
olmadan şəxsiyyətin inkişafına və təkmilləşməsinə nail olma mümkün deyil.
Tusinin bu müddəalarının dərk edilməsi və təhlil edilməsi şəxsiyyətin özü-
nüidarəsi üçün praktik əhəmiyyətə malikdir. Onun konsepsiyasına görə şəx-
siyyətin özünü idarəsinin və onun mənəvi sağlamlığının qorunmasının baş-
lıca şərtlərindən biri - insanın nəzəri və praktik hazırlığı, onun yaxşı və fay-
dalı işlə məşğul olması, yaradıcı əməkdir. Bununla bərabər Tusi insanın
özünün öz mənəvi mədəniyyətini formalaşdırmasının zəruriliyi haqqında
danışır və bunu necə etmək lazım olduğunu izah edir.
İdarəetmə mədəniyyəti
575
Şəxsiyyətin özünüidarə problemini nəzərdən keçirərək, Tusi
nəfsin idarə
edilməsi məsələsinə xüsusi diqqət ayırır. Ən böyük hünər - öz nəfsinə qarşı
olan hünərdir. O öz nöqsanlarına qalib gəlməyə və müdrikliyə yaxınlaşmağa
kömək edir. Ağıl və qəlb ilə şüurlu surətdə idarə edilən nəfs, insanı yüksək mə-
dəniyyət səviyyəsinə ucalda bilər, özbaşına buraxıldıqda isə - insanın heyvan
səviyyəsinə enməsinə səbəb ola bilər. Nəfsin tərbiyə edilməsində Tusi pey-
ğəmbərlərə, alimlərə, rəhbərlərə, tərbiyəçilərə və müəllimlərə böyük rol ayırır.
Müəllimin xüsusi missiyasından danışaraq, Tusi belə bir məlum faktı misal gə-
tirir: Makedoniyalı İsgəndər öz müəllimini atasından daha yüksək qiymətləndi-
rirdi, bunu belə izah edirdi ki, əgər atası ona həyat bəxş etmişdirsə, müəllimi
ona əbədiyyəti bəxş etmişdir. Mənəvi sağlamlığını qorumaq və öz nəfsini idarə
etmək üçün insan özünə göz qoymalı, əməllərini şüurunun nəzarəti altında sax-
lamalı, davranışını təhlil etməli və qərəzsiz olaraq qiymətləndirməli, öz xarak-
terinin neqativ xüsusiyyətlərindən qətiyyətlə azad olmalı və xeyirxah əməlləri-
nə görə öz qarşısında hər gün hesabat verməlidir. Tusi ruhi və psixi xəstəlikləri
aid etdiyi, “ölüm qarşısında qorxu” yaradan “nəfs xəstəliklərinə” toxunaraq,
ölümdən deyil, faydasız həyatdan qorxmaq lazım olduğu haqqında
59
danışır.
Ölüm qarşısındakı qorxunu dəf etmək üçün təmiz vicdana malik olmaq və öz
yaradıcı əməyi ilə insanlara xeyir vermək lazımdır.
Ünsiyyət mədəniyyəti
İnsanın ən parlaq özünüidarə keyfiyyəti göstəricilərindən biri - cəmiy-
yətdə onun davranışıdır. Uğurlu,
xoşbəxt həyat yaşamaq və özündən sonra
xoş xatirə qoymaq üçün - özündə
yüksək insan münasibətləri mədəniyyətini,
başqa insanlarla yola getmək qabiliyyətini yetişdirmək lazımdır. O, xeyir-
xahlığa, həqiqətə və ədalətə tərəfdarlığı, layiqli olanları qiymətləndirmək,
ehtiyacı olanlara kömək etmək, başqalarının səhvini bağışlamaq, yaxşı ol-
mayan insanların şüuru, təfəkkürü və davranışını pozitiv dəyişməyə kömək
etməyə çalışaraq, onlara qarşı səbrli və iltifatlı olmaq bacarığını nəzərdə tu-
tur. İnsanın mədəni potensialı və onun inkişaf imkanları əsas etibarilə mü-
şahidəçilik - “görmək” və “eşitmək” qabiliyyətindən asılıdır. Eşitmək və
eşitdiklərini düzgün interpretasiya etmək bacarığı bizim ətraf aləm haqqın-
dakı təsəvvürlərimizi genişləndirir, insan münasibətləri mədəniyyətinin in-
kişafına yardım edir. Mədəni insan müşahidəçi olmalı və irad tutmaq əvəzi-
nə, digər insanların motivlərini başa düşməyə çalışmalıdır. Ətrafdakılarla
ruhi harmoniyaya nail olmaq üçün onları nəyin hərəkətə gətirdiyini bilmək,
59
Qeyd etmək maraqlıdır ki, müdrikliyi həqiqətdə görən İohan Volfhanq Höte, faydasız
həyatı “vaxtsız ölüm” adlandırırdı.