Fuad Məmmədov
580
insanda günəş var. Ona yalnız işıq saçmaq imkanını verin.” Özünüidarəyə öy-
rənərək və zəkamızın tükənməz imkanları sayəsində biz öz fikirlərimizi, hisslə-
rimizi və davranışımızı daha səmərəli idarə etməyə başlayırıq.
Digər insanlarla ünsiyyətdə, ətrafdakıların obyektiv qiymətləndirilməsi və
özünün yaxşı cəhətlərini və keyfiyyətlərini özünü qiymətləndirmə əsasında in-
san müəyyən sosial rola olan hüququnu bərqərar edir. Yanlış tərbiyə, E.From-
ma görə “sizə necə lazımamsa - mən eləyəm” prinsipi ilə yaşayan “bazar xa-
rakterli” insanın formalaşmasına gətirib çıxara bilər. Bu, şəraitdən asılı olaraq
dəyişən, yüksək mədəniyyətli insana xas olan möhkəm mənəvi prinsiplərin, ar-
dıcıllığın, alicənablığın və sədaqətin ondan gözlənilməsi mümkün olmayan if-
rat konformistdir. İnsan azad olmalıdır. Bu o demək deyil ki, o, istədiyi hər şe-
yi edə bilər. Xeyr. Burada əsas meyar yüksək ruhi mədəniyyətdir. Davranış
etik mədəniyyətin və vicdanın tələbləri ilə şərtlənməlidir. Kimin isə şüurlu ola-
raq manipulyasiya edə biləcəyi “ictimai rəydən” asılılıq isə düzgün deyil, çünki
bu, şəxsiyyətin fərdiliyinin itirilməsinə səbəb olur, onun yaradıcı inkişafına
mane olur, təşəbbüsünü və mütərəqqi yeniliklərini məhdudlaşdırır. Cəmiyyət
tərəfindən daim “qiymətləndirilənlər” rolunda olma - özünütəsdiqin, inkişafın
və yaradıcılığın ən yaxşı üsulu deyil. İnsana möhkəm iradə, təmiz vicdan, öz
gücünə inam və sərbəst yaradıcılıq lazımdır. Başqa sözlə, insan “dalğaların ira-
dəsinə görə” üzməməlidir, lakin öz həyatını, şüurunu, iradəsini, arzularını və
məqsədlərini idarə etməlidir, öz taleyində mütərəqqi dəyişikliklərin və nailiy-
yətlərin memarı və inşaatçısı olmalıdır. İnsanın ünsiyyətində “əməkdaşlıq” fəl-
səfəsi və texnologiyası düzgün özünüidarəyə doğru aparır. Bu - sosial münasi-
bətlərin yüksək mədəniyyətinə, şəxsiyyətin formalaşdırılmasına və dürüstlük,
xeyirxahlıq və məsuliyyət kimi insani keyfiyyətlərin inkişafı hesabına ictimai
həyatda destruktiv hadisələrin aradan qaldırılmasına doğru yoldur. Təəssüf ki,
real həyatda biz yeni formaya düşməyi çox tez bacaran çoxüzlü ifrat konfor-
mistlərlə tez-tez rastlaşırıq. Belə adamlar üçün dərin həyat təsisləri və əqidələri
mövcud deyil. Lakin hər bir cəmiyyətdə digər insanlar da az deyil. Bu - “sın-
dırmaq mümkün olan, lakin əymək mümkün olmayan” şəxsiyyətlərdir. Bütün
həyat şəraitlərində onlar mərdlik, sarsılmazlıq, qəhrəmanlıq kimi məziyyətlərə
nümunə olurlar, həyat fəaliyyətinin sosial əhəmiyyətli obrazını və yüksək insan
mədəniyyətini nümayiş etdirirlər.
65
Məhz belə insanlar
şəxsiyyətlərin və liderlə-
rin tərbiyə edilməsi üçün nümunədirlər.
65
Mişel Montenin sözlərini xatırlayaq: “Həqiqi ləyaqət çaya bənzəyir: o nə qədər dərindirsə,
o qədər az səs çıxarır”.
İdarəetmə mədəniyyəti
581
Münaqişələrin idarə edilməsi
Özünüidarə mədəniyyəti insanlarla qarşılıqlı münasibətlərdə
münaqişəli
situasiyanı idarə etmək qabiliyyətini də nəzərdə tutur. Burada başlıcası,
təmkin və başqasını dinləmək, onun mövqeyini obyektiv və özünütənqid
şəklində qiymətləndirmək və düzgün nəticələr çıxarmaq bacarığıdır. Başqa-
sının rəyi sizinki ilə uygun gəlmirsə, çəkinmək lazım deyil. Sakitliyini və
təmkinini saxlayaraq, mübahisənin mahiyyətini opponentin üzərinə keçir-
məmək, onun insani ləyaqətlərinin alçaldılmasına yol verməmək və ona
münasibətdə hörmət göstərmək vacibdir. Bu zaman anlaşılmazlığı aradan
qaldırmaq və hansı hisslərin onun davranışına istiqamət verdiyini aydınlaş-
dırmaq üçün suallar vermək lazımdır. Münaqişə həm də özünə müəyyən ça-
ğırış, özünün, bəlkə də yaxşı tərəfə dəyişmək lazım olan düşüncələri və
davranışının düzgünlüyü haqqında fikirlərinə bəhanədir. Sosial münaqişələ-
rin azaldılması və qarşısının alınması üçün effektiv insan fəaliyyətinin mü-
hüm motivasiyası olan şəxsiyyətin - cəmiyyət, vətən və bütövlükdə bəşəriy-
yət qarşısındakı xidmətlərinin obyektiv ictimai qəbul edilməsidır. Öz tərə-
findən obyektiv seçim prinsipləri və meyarlarına malik olmayan
ədalətsiz
qiymətləndirmələr və bölgü münasibətləri sistemi insanların sosial fəallığı-
nın və ictimai əmək məhsuldarlığının azalmasına, böyük yaradıcı imkanla-
rın itirilməsinə, ictimai münasibətlərin qeyri-sabitliyinə və vətəndaşların
hakimiyyətə inamının qırılmasına səbəb olur. İnsan münasibətləri və sosial
münasibətlərdəki ziddiyyətlər, münaqişələr və böhranlar öz başlanğıcını
məhz buradan götürür. Bunun üçün demokratik ölkələrin dövlət idarəçiliyi
sistemində hər bir vətəndaşın mədəni keyfiyyətlərinin, peşəkarlıq məziyyət-
lərinin və sosial-mədəni inkişafa töhfəsinin ədalətli qiymətləndirilməsinə
birinci dərəcəli əhəmiyyət verilir.
Xoşbəxtlik - həyat stimulu kimi
Şəxsiyyətin ən mühüm özünüidarə stimulu xoşbəxtlik olub və olacaqdır.
Fəaliyyət sahəsindən asılı olmayaraq, bütün insanlar, daha çox onların ruhi
mədəniyyəti və uğurlarının səviyyəsi ilə müəyyən edilən xoşbəxtliyə can
atırlar. Xoşbəxtliyə can atma – hər bir insanın həyat fəaliyyətinin təbii və
başlıca stimuludur, özünü təkmilləşdirməyə can atma isə - özünü mədəni
şəxsiyyət hesab edənlər üçün xoşbəxtliyin mütləq şərtidir. Bu sosial qanu-
nauyğunluq insanın tələbatları, maraqları və məqsədlərinin formalaşma mo-
tivlərini bir çox cəhətdən izah edir, insanların təfəkkürünə və davranışına
təsir edir, şəxsiyyətin psixologiyasını və xarakterini anlamaq imkanını ve-
rir. Xoşbəxtlik – insanın və onun yaxınlarının mənəvi və fiziki sağlamlığı-