127
Moderato
Əsasən sıçrayışlar qaydasına əməl edərək, yuxarıda gətirilən
parçada görduyümüz kimi, Ü.Hacıbəyli onları pozmağa da qorx-
mur, yəni o bu qaydalara yaradıcı yanaşır. Yuxarıda göstərilən
parçada o, iki dəfə qaydanı pozaraq alt kvartanın mayəsindən
sekstaya və kvintanın mayəsindən oktavaya sıçrayış edir.
Azərbaycan məqamlarında musiqi bəstələmək üçün sıçrayış-
lardan əlavə çox vacib məsələ kadanslardır.
Ü.Hacıbəyli iki cür kadensiya göstərir: tam və yarım kaden-
siyalar. Tam kadensiya məqamın mayəsində bitir, yarım kaden-
siyalar üçün isə kvinta, tersiya, kvarta, üst aparıcı tonda və me-
diantada dayanma xasdır.
“Koroğlu”nun 1-ci pərdəsindən Nigarın ariyasında kadansla-
rı göstərək:
128
Ü.Hacıbəyli deyir ki, bütün məqamlarda tam kadensiya me-
lodiyanın məqamın mayəsində bitməsi ilə tamamlanır. Azərbay-
can məqamlarından bu mənada “Şüştər” və “Hümayun” məqam-
ları istisnalıq təşkil edir. Məsələn, “Şüştər” məqamında melodi-
yanın mayədə dayanacağı yarım kadensiya təsəvvürü yaradır.
Buna misal olaraq “Sevgili canan” qəzəlini göstəririk. Qəzəl
“Şüştər” məqamında yazılıb, onun “Tərkib” şöbəsini buna misal
gətirə bilərik.
Ü.Hacıbəyli tədqiqatında bu qaydaları göstərdikdən sonra
məqamlarda melodiya bəstələmək qaydalarına keçir. Bu qayda-
lar elə bil ki, melodiya bəstələmək qaydalarının struktur əsasları-
nı hazırlayır. Ü.Hacıbəyli məqamların melodiyalarının quruluşu
uçün xas olan musiqi ifadələrinin, cümlələrin və periodlarının
simmetriyasını göstərir. O, melodiyaları əvvəl kiçik ifadələr,
sonra cümlələr və daha sonra periodlar şəklində qurur. Hər bir
məqam xarakter dayanacaq ilə özünün şöbələrinə malikdir. Mə-
sələn, “Segah” məqamının aşağıdakı şöbələri vardır: Mayə-se-
gah – dayanacaq mayədir; Şikəsteyi-fars – dayanacaq əsas tonun
kvintası; Mübərriqə – dayanacaq əsas tonun kvintasının aparıcı
tonu; Əraq – dayanacaq məqamın mayesidir və bütün səsqatarı
bir oktava yuxarı keçirilir; Gərai – mayəyə qayıdışdır.
Əraq ilə əlaqədar olaraq Ü.Hacıbəyli məqamın diapazonunun
genişlənməsi, melodiya və onun inkişafı haqqında çox maraqlı
mülahizə irəli sürür. Bu, ifaçılar üçün, həm oxuyanlar, həm də
çalanlar üçün, böyük imkanlar yaradır. Bu prinsip əsasında mu-
ğamat sənəti, “zil” adlanan xarakter yuxarı registr qurulmuşdur.
“Bayatı-Şiraz” məqamına modulyasiya edilmiş “Segah” mə-
qamının “Əraq” şöbəsində yazılmış “Sənsiz” qəzəlinin orta his-
səsini misal gətiririk:
129
Beləliklə, “Azərbaycan xalq musiqisinin əsasları” tədqiqatın-
da Azərbaycan məqamlarının xüsusiyyətiylə bağlı əsas müddəa-
ları araşdırdıq.
Melodiya
Azərbaycan musiqi dilinin digər çox vacib, spesifik əlaməti
onun melodik özünəməxsusluğudur. Ü.Hacıbəyli yazır: “Hava
işinə gəldikdə musiqiyə cüzi də olsa əhəmiyyət verənlərin hamı-
sına aydındır ki, bizim havalarımız heç də Avropa havalarına
bənzəməz. Bunun da əsl səbəbi odur ki, bizim havalarımız, ba-
xüsus dəstgah havalarımız “Tessitura” deyilən bir kiçik dairədə
hərəkət etdiyi halda, avropalıların havaları, baxüsus “ariya”ların-
130
da sərbəst surətdə aşağı-yuxarı atılıb gəzişir və bu nəhv ilə bizim
qulağımıza qərib və anlaşılmaz gəlir”.
1
Azərbaycan melosu məsələsi Ü.Hacıbəylinin musiqi nəzəriy-
yəsində geniş işıqlandırılmamışdır. Yalnız onun ayrı-ayrı söylə-
diyi fikirlərindən məlum olur ki, o, Azərbaycan musiqi dili üçün
xarakter olan iki növ melodik inkişafı ayırır. Bu, bir tərəfdən
xalq mahnıları və təsniflərdə olan melodik inkişaf prinsipidir, di-
gər tərəfdən isə muğamatın melodik inkişafıdır. Hacıbəyli yazır
ki, “Bizdə bir çox təsnif və el mahnıları vardır ki onların havala-
rı yalnız üç tonun (tonlar burada səslər mənasındadır – Z.S.)
kombinasiyasından əmələ gəlir. Avropalılarda isə boylə hava
gülüncdür.
Qərəz, bizlər hava ixtira edərkən tonlarımızı böyük bir qəna-
ət və hətta xəsislik ilə işlətməkdə olduğumuz halda, avropalılar
buna əks olaraq, tonlar işlətməkdə payansız bir israf göstərirlər”.
2
Bu fikrin doğruluğunu trixord əsaslı bir çox xalq mahnıları is-
bat edir. Məsələn, “Kəklik”, “Yeri dam üstə yeri”, “Qaladan qa-
laya”, “Küçələrə su səpmişəm”, “Dara zülfün”, “Ağacda leylək”,
“Yarın bağında” və başqalarını göstərmək olar. Trixord əsası olan
bu mahnılardan birini – “Dara zülfün” mahnısını misal gətirək
(“Azərbaycan xalq mahnıları” məcmuəsi, I cild, 1956). Trixord
əsaslı bu mahnı “Segah” məqamında – re majorda yazılmışdı.
Xalq mahnılarının və təsniflərin trixord melodik əsası ilə ya-
naşı, Ü.Hacıbəyli “Azərbaycan musiqi həyatına bir nəzər” məqa-
1
Hacıbəyov Ü. Azərbaycanda musiqi tərəqqisi. Əsərləri, II c., B., 1965,
s. 242.
2
Yenə orada, s. 242-243.
131
ləsində “Şirvan şikəstəsi”, “Qarabağ şikəstəsi” kimi ritmik mu-
ğamların da trixord əsasını qeyd edir. Xalq musiqimizin gözəl
bilicisi Ə.Bakıxanovun yazısında “Qarabağ şikəstəsi”ni gətiririk:
Qeyd etmək lazımdır ki, xalq mahnılarının özünəməxsusluğu
yalnız onun həcmi və diapazonu ilə məhdudlaşmır. Tersiya səsi
ətrafında gəzişmə, tersiyanın əsasında sekvensiya zəncirləri və
ya cavabverici quruluşlarda tersiyanın qeydə alınması, eləcə də
kadensiyalarda tersiyalıq, tez-tez üçüncü pərdədən birinciyə və
alt aparıcı tondan birinci pərdəyə yol və s. çox xarakterdir. Bu
xüsusiyyətlərə malik olan bir neçə xalq mahnısını misal gətirək.
Küçələrə su səpmişəm
Qaladan qalaya
Dostları ilə paylaş: |