160
Septorioz
Törədicisi
Septoria spp. Badımcan yarpaqlarında əvvəlcə açıq-
yaşıl, sonradan bozumtul-qonur rəngli kiçik ölçülü (2-8 mm) ləkələr
müşahidə olunur. Bu ləkələr getdikcə quruyur və qopur.
Nəticədə,
yarpaq üzərində müxtəlif forma və ölçülü yaralar əmələ gəlir. Xəstə
orqanların mikroskopiyasından alınmış nəticələr əsasında göbələyin
Septoria cinsinə aid olduğu müəyyənləşdi. Xəstəlik yüksək iqtisadi
ziyanlı həddə malik deyil. Törədicinin ehtiyatı bitki qalıqları ilə
ildən-ilə keçir (Şəkil 99).
Serkosporoz
Törədicisi
Cercospora spp. əsasən, yarpaqlarda müşahidə edi-
lir. Üst hissədə sarımtıl-yaşıl ləkələr müşahidə edilsə də, yarpağın
alt hissəsində bozumtul-qonur, şehli
havalarda isə qonur və qara
örtüklü kiçik ləkələr aydın görünür. Materialın mikroskopiyasından
məlum oldu ki, törədici
Cercospora cinsinə aiddir. İsti və rütubətli
havalarda daha sürətlə yayılır. Bitki qalıqlarında ehtiyat halında
qalır. Yüksək məhsul itkisi yaratmır. Odur ki, digər geniş yayılan
xəstəliklərlə mübarizədə tətbiq edilən sistem təsirli funqisidlər onun
inkişafını məhdudlaşdırır (Şəkil 100).
Fuzarioz soluxma
Fusarium oxysporum f.sp.melongenae,
F. solani Mart.,
Vertisillioz soluxma-
Verticillium spp.,
Yarpaqlarda boz ləkəlik-
Stemphylium spp.
Ağ çürümə Sclerotinia sclerotiorum (Lib) de Bary.göbələkləri
müşahidələr zamanı badımcan bitkisinin xəstə orqanlarının üzərin-
dən ayrılmış və təyin olunmuşdur. Qeydə alınmış xəstəlik törədici-
lərinin əksəriyyəti pomidor və kartof
bitkilərinin üzərində pato-
genlik edir və yuxarıdakı fəsillərdə bir sıra xüsusiyyətləri öyrənil-
mişdir (Şəkil 101).
161
BİBƏR (Capsicum annuum L.) XƏSTƏLİKLƏRİ
Bibər bitkisinin müxtəlif xəstəliklərlə yoluxması üzrə məlumat-
lar araşdırılmışdır. Azərbaycanın əksər bölgələrində açıq və örtülü
sahələrdə müxtəlif növ və sortları becərilir. Azərbaycanda geniş
yayılan və rayonlaşdırılmış şirin bibər sortlarından Murad, Şəfa,
Yadigar (AzETTİ), Podorok Moldavii, acı bibər sortlarından
Slonoviy Xobot 304, Göy-Gölü göstərmək olar. Bu sortlarla yanaşı
rayonlaşdırılmamış bir çox sortlar (Red-set F1, İlanqa F1, Sampozi
F1, Punto F1, Kandil F1, Stanley F1, Whitney F1, Nemezis F1,
Sakira F1 və s.)
respublikaya gətirilir, introduksiya olunur və yayı-
lır. Məhsul istehsalının artmasında yüksək-keyfiyyətli və xəstəlik-
lərə davamlı sortların tətbiqi bibər üzərində xəstəliklərin yayıl-
masının qarşısının alınmasında mühüm rol oynayır. Bəzi hallarda
keyfiyyətsiz və xəstə sortların nəzarətdən kənar və qeydiyyatsız ya-
yılması xəstəlik törədicilərinin də növ tərkibinin dəyişməsinə və ye-
ni xəstəlik növlərinin yayılmasına səbəb olur. Son illərdə bu xəstə-
liklərin növ tərkibinin dəyişməsi yeni, ixtisaslaşmış növlərin yayıl-
ması bu sahənin öyrənilməsini və xəstəliklərin
növ tərkibinin dəqiq-
ləşdirilməsini və onlara qarşı inteqrir mübarizə tədbirlərinin öyrənil-
məsini aktuallaşdırır.
2000-2014-cü illərdə Azərbaycanın Abşeron, Quba-Xaçmaz və
Lənkəran-Astara bölgələrində marşrut müşahidələri zamanı bibər
bitkisinin xəstə orqanlarının mikroskopik analizi zamanı qeydə alın-
mış xəstəliklər və onların törədiciləri müəyyənləşdirilmişdir. Aşkar
olunan xəstəliklər aşağıdakılardır:
- Mozaika virus xəstəliyi törədən To.MV, Po.MV; (Şəkil 102).
- qonur ləkəlik yaradan Cladosporium fulvum Cooke; (Şəkil 103).
- Acı bibərdə qara çürümə yaradan Alternaria sp. (Şəkil 104).
Bakterial ləkəlilik
Xəstəliyin patogeni: Xanthomonas campestris pv. Vesicatoria
(sinonimi:
X. axonopodis pv. vesicatoria) bakteriyası.
162
Yayılması: Bibər becərilən rayonlarda hər yerdə.
Əlamətləri: Xəstəliyin əlamətləri şirin bibərin gövdə,
yarpaq
və meyvələrində müşahidə olunur. Acı bibərdə xəstəliyin əlamətləri
bir o qədər də hiss olunmur. Xəstəliyin ilkin əlamətləri kiçik,
qeyri–düzgün formalı sulu ləkələr şəklində yarpağın alt səthində
meydana gəlir. Bir müddət keçdikdən sonra sirayətlənmiş toxuma
sahələri böyüyərək yarımşəffaf sarı su ilə əhatə olunan rəngini tünd-
qəhvəyidən qara rəngə qədər dəyişən ləkələrə çevrilir. Bu ləkələrin
mərkəzi isə solgun sarı–qəhvəyi rəngdə olur. Yarpaqların
üst sət-
hindəki ləkələr yüngülcə basıq, alt səthindəkilər isə nisbətən qabarıq
olur. Xəstəliyə güclü yoluxan yarpaqlar xlorotikləşir və didilmiş
şəkil alır. Xəstəlik güclü inkişaf etdiyi zaman yarpaqlar vaxtından
əvvəl məhv ola bilər. Gövdələr yoluxduğu zaman onların səthində
məhdud sayda şəffaf–qəhvəyi, nisbətən qabarıq uzunsov yaraların
əmələ gəlməsi müşahidə olunur. Meyvələrdə isə ilk öncə sulu
ləkələr əmələ gəlir.Sonradan bu sahələr nekrotikləşirlər. Bu ləkələr
zolaqlı səthə malik olub, ölçüləri böyüdükcə partlayır (Şəkil 105).
Xəstəliyin inkişaf şərtləri: Xanthomonas cinsindən olan bak-
teriyalar toxumun xaricində və daxilində olmaq şərti ilə, toxumlarla
ötürülür. Uzaq məsafələrə köçürülən
yoluxmuş toxum və şitillər
ilkin infeksiya mənbəyi olaraq epidemiyanın inkişafında əsas rol
oynayırlar. Bu bakteriyalar yabanı bitkilərdə, pişikotu fəsiləsinin
alaq otlarında və quru bitki qalıqlarında olurlar. Yüksək rütubətlilik
və isti hava ilə birlikdə yarpaqların səthində külli miqdarda şehin
olması bitkinin yoluxmasına və bakterial ləkəliliyin inkişafına gə-
tirib çıxarır. Bakteriyalar su damcıları ilə birlikdə yoluxmuş bitki-
lərdən ya da quru bitki qalıqlarından sağlam bitkilərə asanlıqla
keçirlər. Meyvələrin yoluxması böyümə zamanı əmələ gələn çatlar,
cızıqlar, qidalanma prosesində həşəratlar tərəfindən qoyulan dəliklər
və s. vasitəsi ilə baş verir. Rütubətli hava şəraitində bakterial
ləkəliliyin əmələ gətirdiyi zədələrin ətrafında
adətən meyvələrin
ikincili çürüməsi baş verir.
Mübarizə tədbirləri: Yalnız yoxlanılmış və öncədən dərman-
lanmış toxumlardan istifadə edilməlidir. Əgər xəstəlik artıq bitki-