163
Halqavarı strukturların öyrənilməsi üzrə Moskva
Dövlət Universitetinin
“Kosmik geologiya” laboratoriyasının materialları və təcrübə təsdiq edir ki,
ikimərhələli: a) aşkaretmə mərhələsi; b) identifikasiya (eyniləşdirmə) mərhələsi
daha optimal təhlil sxemidir.
10.2.1.Aşkaretmə mərhələsi
Bu mərhələ distansion planalma materiallarının deşifrələnməsi, topoqrafik
xəritələrin, geoloji və geofiziki materialların təhlilindən ibarətdir.
Halqavarı strukturların aşkar edilməsində ən həssas üsul distansion
zondlama materiallarının deşifrələnməsidir. Məlumdur ki, aerokosmik şəkillər-
də dairəvi anomaliyalar özünü konsentrik halqalar, ellipslər, qövslər, fototonal
ovallar, çevrələr və s. kimi büruzə verir. Belə foto anomaliyaların dayanıqlığını
həmin rayonun şəkillərinin dövrülüyünün yoxlanılması ilə (hər
il və hər
mövsüm üzrə) təyin etmək olar. Bu anomaliyalardan daha inandırıcı olan -
müxtəlif zamanda çəkilmiş, müxtəlif miqyas və spektr zonalarından alınmış
şəkillərdə saxlanılanlardır. Halqavarı strukturların deşifrələnməsində RL-şəkil-
ləri (radiolokasiya) optik diapazonda alınmış şəkillərdən heç də geri qalmır.
Landşaft indikasiya deşifrələmə üsulu halqavarı strukturların indikatoru
rolunu oynayan landşaft elementlərinin aşkar edilməsi üzərində qurulmuşdur.
Müxtəlif landşaft struktur vilayətlərdə indikasiya əlamətləri fərqli olur. Məsə-
lən, səhralarda eol qumlarının dinamik tiplərinin (silsilə, barxan və təpəciklərin)
sərhədlərinin, dağlıq rayonlarda erozion dərələrin və dağ silsilələrinin rəsmini,
kənd təsərrüfatı üçün yararlı əkin sahələrinin sərhədlərini, erozion buzlaq
relyefi inkişaf etmiş sahələrdə buzlaq mənşəli göllərin forma dəyişməsini
istifadə etmək olar. Halqavarı strukturların aşkar edilməsində topoqrafik
xəritələrin böyük əhəmiyyəti vardır. Bu
məqsədlə, əksərən ortamiqyaslı dəqiq
topoqrafik planalma xəritələri daha çox yararlıdır. Bu xəritələrdə aerokosmik
şəkillərlə aşkar edilmiş halqavarı strukturların sərhədləri ilə üst-üstə düşən
halqavarı, dairəvi və konsentrik elementləri, çay şəbəkələrini, suayırıcıları,
izometrik qalxma və düşmə elementlərini seçmək olur. Buna baxmayaraq,
V.A.Buş müəyyən etmişdir ki, bu üsulun imkanları aerokosmik deşifrələmə
üsulundan iki dəfə azdır.
Halqavarı strukturlar həmçinin,
struktur geomorfoloji, neotektonik, geo-
loji, geofiziki, geokimyəvi, hidrogeoloji və digər xüsusi xəritələrin təhlili
nəticəsində aşkar edilə bilər.
Diametri yüz və ya min kilometrlərə çatan nəhəng halqavarı strukturları
aşkar etmək üçün xüsusi vərdiş tələb olunur. Çünki onların sərhədləri qeyri-
dəqiq, yuyulmuş olur, aydın seçilmir və yaxud üstəgəlmiş cavan strukturlarla
örtülür. Müasir relyefdə belə strukturlar iri oroqrafik sistemlərlə, dağ massiv-
lərilə və yaxud dağarası və dağətəyi çökəkliklərlə izlənilir. Belə iri halqavarı
strukturların tədqiqiat
təcrübəsi göstərir ki, adətən kontinental səviyyəli şəkil-
164
lərdə dağ sistemi kimi özünü büruzə verən qalxımlara tünd, çökəkliklərə isə
açıq fototon (fotorəngçaları) uyğun gəlir.
10.2.2.İdentifikasiya mərhələsi
Bu mərhələdə halqavarı strukturları formalaşdıran tektonik strukturların
və geoloji kütlələrin yaşı və əmələgəlmə səbəbləri öyrənilir.
Halqavarı strukturların genezisinin aydınlaşdırılmasının əsas üsulu
onların geoloji işlər zamanı alınmış məlumatlarla müqayisəsidir. V.A.Buş hesab
edir ki, distansion geoloji və geofiziki materialların müqayisəsində əsas şərt
onların miqyaslarının yaxın olmasıdır. Müqayisə edilən materialların miqyas-
larındakı fərqin iki dəfədən artıq olmaması tövsiyə edilir. Müqayisə edilən
materialların kompleks olması və öyrənilən halqavarı strukturun təxmini gene-
zisindən asılı olaraq seçilməsi mütləqdir. Məsələn,diametri bir neçə yüz km
olan platformaların tektonik halqavarı strukturlarını öyrənmək üçün,
ilk növbə-
də aşağıdakı tektonik və geofiziki materialları toplamaq lazımdır: bünövrənin
üst hissəsinin və çökmə örtük horizontlarının struktur xəritəsi; astenosfer, Mo-
xoroviçiç və Konrad və s. səthlərinin strukturunu əks etdirən dərinlik seysmo-
zondlama və seysmik tədqiqatların nəticələri. Geoloji ,geofiziki və distansion
materialların birbaşa müqayisəsi heç də həmişə düzgün fikrə gəlməyə imkan
yaratmır; belə halda halqavarı strukturların genetik əlamətlərinin dəqiqləşdi-
rilməsinə kömək
edən xüsusi xəritə, sxem və kəsilişlərin tərtib edilməsi faydalı-
dır. Bunlardan isə paleotektonik, paleocoğrafi, paleovulkanoloji, litoloji-fasial,
petroloji-struktur, formasion və s. materiallar daha əhəmiyyətli ola bilər.
Toplanmış məlumatların təhlili zamanı, hər şeydən əvvəl, halqavarı
strukturların sərhədlərində yerləşən geoloji sahənin, onun, geoloji əmələgəlmə-
lərin yaşı, litoloji-petroqrafik və formasiya tərkibi,
tektonik strukturu, relyef
xüsusiyyətləri, geomorfologiya, neotektonika, anomal geofiziki sahələrə və
metallogenik xüsusiyyətlərinə görə yerləşən çərçivəsindən fərqlilik dərəcəsi və
xarakteri aydınlaşdırılmalıdır. Halqavarı strukturların ayrı-ayrı konsentrik və
radial elementlərinin bu və ya digər geoloji kütlələr və tektonik strukturlarla
əlaqəsinin təyini son dərəcə əhəmiyyətlidir. Əgər kosmik şəkildə deşifrə edilmiş
halqavarı struktur planda izometrik formalı qranit massivi ilə tam üst-üstə
düşürsə, bu halda həmin strukturu plutonik dairəvi struktura aid etmək olar.
Əgər deşifrə olunmuş halqavarı struktur platforma örtüyü süxurlarının inkişaf
etdiyi
sahələrdə yerləşirsə, təpəcikli yüksəkliklər və ağırlıq qüvvəsinin müsbət
anomaliyasına tam uyğun gəlirsə, iri çay dərələri ilə əhatələnirsə, xırda çay
şəbəkələrinin radial şəkli ilə səciyyələnirsə, bu halda onu platforma örtüyünün
müsbət tektonik dairəvi strukuturu adlandırmaq olar.
En kəsiyi bir neçə yüz km olan iri halqavarı strukturlar müxtəlif
mənşəlivə yaşlı geoloji əmələgəlmələrdən təşkil olunur ki, bu da onların
müxtəlif amillərin təsiri altında və uzun geoloji zaman ərzində formalaşmasını