Microsoft Word M?MM?D araz doc
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- NAZİMƏ TÜRKİYƏ SOVQATI
- DAĞLARA ÇAĞIRIŞ
- QARABAG DÜZÜ
__________________Milli Kitabxana_________________________ 119 NAZİMƏ TÜRKİYƏ SOVQATI Fikrimdə nə vaxtdan uyumuş bir xəbər Oyandı bu gecə. Bir ağ xəbər. Onda qaranlıq da vardı, ağlıq qədər. Deyirlər: Lev Oşanin Türkiyə torpağı gətirib, Nazimin qəbrinə səpibdi – Nazimin qəbri də Nazimin qəlbinə səpibdi. O torpaq içində görünməz Bir ana dodağı gətirib – Nazimin qəbrini öpübdü. Nazimin qəbri də Nazimin qəlbini öpübdü. Nazim vətəninə "İnfarktım" - demiş. Nazimin sinəsi həsrətdən sönük. Nazimin sinəsi bundan da böyük, Bundan da məhrəm — Bir sovqat - məlhəm görməmiş! Sağ ikən Vətənə Gözimdən qəlbinə, Qəlbindən gözünəcən, Qələmindən mizinəcən Gedə bilərdi Nazimin dərdi. Eh, indi sağ olsa, __________________Milli Kitabxana_________________________ 120 Bir ovuc torpaqdan Bir ölkə düzəldərdi, Nazimin dərdi. Orada İstanbulu, Ankarası Öz şair oğluna kabinet -"zindan" axtarardı. Orada gözünün ağı-qarası – şeir-sənət balası ata geyimli İnsan axtarardı. O ölkə yenə də bu Yerə yamanar, fırlanar, fırlanar, Orbitə tullardı Nazimi, deyərdi: "Bu Vətən - kürrəni uzaqdan seyr elə Ay kimi", deyərdi.,. Deyərdi... Yox, heç ne deməzdi. Günahı nə idi - desəydi, - nə derdi. Nə desə, yenə də Nazim deyərdi. Nə lazım: bu uzun-uzadı bəlkələr, Bu adi fakt özü bəlkə də Nə qədər vicdanı silkələr. Şairə bir ovuc torpaq çatdı Bir dünya bildiyi ölkədən. Yatdığı zindanın nəmindən sovqat! Səsləri bu nəmə hopulmuş, Özləri yox olmuş Zindan oxucularmın qəmindən sovqat! Nazim yaşadı nə qədər yaşadı, - Özündə bir ölkə yaşatdı. __________________Milli Kitabxana_________________________ 121 Bir ölkə adından Dalmca neçəsi daş atdı. Nazim bu xəyanət daşlannı yaşatdı. Yaşatdı pilləli misralar şəklində: "Gör, ölkəm, bu satqın daşları Sinəni tapdayan insanlar şəklində" Bir sinə bir ölkə yaşatdı. Bir sinə dünyanın şeir-sənət limanlarına Qırx il, qırx il Türkiyə yükü boşaltdı! Bir sinə bir ölkə yaşatdı, Bəs onda şairə nə çatdı? – Bir ovuc torpaq! O da ki qəbrinə qismət oldu! Eşidirsənmi, Anadolu? Qəbrinə qismət oldu... Fevral, 1971 __________________Milli Kitabxana_________________________ 122 DAĞLARA ÇAĞIRIŞ Musa Yaquba Şair, qayalara, dağlara söykən, Mənim də arzumu sən yaşat barı. Özülsüz şöhrətlər uçurub sökən Zamana bənzəyən dağ gurşadları Min il də göz yumub, açsa ağzını, Yuya bilməyəcək daş xınasını. Bu dağlar özəyi, özülü möhkəm, Şair, qayalara, dağlara söykən! Ən ağır anında dağlarla danış, Ən ali loğmandır o müdrik qoca. Nə qədər, nə qədər qaysaqlanmamış Dərdlər tullasan da dərə boyunca, Dağ çayı çökdürüb çay daşlarına, Duruldub bənzədər göz yaşlarına. Dağlar öz hökmündə güzəştsiz, Ötkəm, Şair, qayalara, dağlara söykən! Dağlar sevgisində bir ulu ata, Dağlar ərköyünlər atası deyil. Kimini xurcuntək çiyninə atan, Hellənc sapandına qoyub kimini Dərələr dibinə atası deyil. Hətta ildırımlar dağlar çibini, Dağların qorxusu, xətası deyil. İgidlər çiynini dağlara tikər, Şair, qayalara, dağlara söykən! Başından sağsağan əskik olmayan Donqar qoz ağacı pıçıldasa da, Gözündə gözəllər əksi olmayan Lil bulaq qıyqacı pıçıldasa da, __________________Milli Kitabxana_________________________ 123 Söykənmə möhrəsi nəm divarlara, Söykənmə özülü kəm divarlara. Ucalıq enilməz dağlar var ikən, Dağlara söykənən dağlara söykən! Dağlar dağ oyadan qıyıltıları Bütün dərələrə paylaya bilir. Ötəri, itəri vıyıltıları Bəzən min illərlə quylaya bilir. Beləcə səbr öyrən o dağ önündən. Yorulub, beziksən dağ aləmindən, Mənim ünvanıma qarğıyıb, söylən, Məni bu dağlara çağırıb, söylə: - Buyur, qayalara, dağlara söykən! Şair, qayalara, dağlara söykən! 1972 __________________Milli Kitabxana_________________________ 124 QARABAG DÜZÜ Bu gün mənim dənizimdi Qarabağ düzü, Kəhər atın tozanağı "Doqquzuncu bal". Bu gün mənim söz düzümdü – Qarabağ düzü. Sonsuzluğun son xəttini gəzirdi xəyal. Bu gün mənim çörəyimdi Qarabağ düzü. Hər əlimdə Kür çayından bir bıçaq arxım, Yoğuracaq, yapacaqdım gecə-gündüzü, Sonra halal süfrələrə doğrayacaqdım. Bu gün mənim tariximdi Qarabağ düzü. Bu gün üfüq bir üzükdü – Nizami qaşdı. Geri fırlan, Yer kürəsi, zamandan küsüb Nüşabənin kocavəsi təpədən aşdı... Qədim Bərdə Tərtər üstən yüz körpü atdı, Xəyanətin adlaması böyük ar oldu. Hanı tarix cünglərinə yubanmış atlı? – Azərbaycan qadınından hökmdar oldu! Bu gün mənim bir düz kürsüm – Qarabağ düzü. Qanadımdı qız alqışı, qadın alqışı. Bu gün mənim bacım Gülsüm — Qarabağ düzü. Doluxsunma, bir də gələr şair qardaşın, Bu gün bizə quzu kəsdi Hüseyn qağa, Baxdım: sürü adaları göy düzdə üzür. Bir dostluğa, bir süfrəyə, bir eşqə sığan, Bir dənizdi yer üzünün Qarabağ düzü... İyun, 1972 Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
|