__________________ Milli Kitabxana_________________________
131
QƏFİL
Bir haray yuxuma güllə boşaltdı,
Bir duyğu səsiymiş oyadan məni, -
Qəfil bir səksəkə qoynuna atdı,
Oyatdı bir Qəfil yuxudan məni.
Qəfil başkosmələr, Qəfil asmalar,
Qəfil qasırğalar yadıma düşdü.
Qəfil hökmləri qəfli yazmalar,
Naqəfil darğalar yadıma düşdü.
Qəfil oyanışlar, vuruşlar ki var!
Yaman qəfilləri qəlbim unutdu.
Qəfil hücumlara qəti duruşlar
Gözümə təsəlli pərdəsi tutdu.
Qəfil üsullarla çoxdan tanışıq,
Bəzən bu cürəti yada vermişik.
Qacarı Qəfildən yaxalamışıq,
Nəbini Qəfildon bada vermişik.
Qəfil muştuluqlar az çıxar yola,
Qəfil xoş xəbəri haqla deyiblər.
Qəfil bir sevgini dağdan qolayla,
Sonra dalısınca ağla, deyiblər.
Bu torpaq əsrlər qaranlığında
Qəfil nur dağları dikəldib axı!
Bu torpaq qədimlər toranlığında
Nadan sürüsü də kökəldib axı!
Qəfil təzadların sıçrayış yeri –
Gah zülmətli olub, bu yer, gah işıq.
Biz həiə bu yerdə qəfilliklərin
Əsil damarını axtarmamışıq...
1970
__________________ Milli Kitabxana_________________________
132
ÜFÜQ
Nə yaxşı,
əl çatmazdır üfüq;
Nə yaxşı,
arzularca
Ucalmazdır üfüq.
Nə yaxşı,
əl çatmazdır üfüq.
Nə qədər xəyalımız
səs qapır, söz tapır, çapır, çapır...
Düz keçir, dağ aşır,
yetmir ona.
Nə yaxşı yetmir ona.
Nə yaxşı,
əl çatmazdır üfüq.
Nə yaxşı, arzular kamına
alçalmazdır üfüq.
Nə yaxşı, istəyin
boz quma əkiləni var.
Ümidin çarmıxa çəkiləni var.
Nə yaxşı, sən varsan,
üfüqdən o yankı həyatım.
Üfüqdən o yanda –
Söz yetməz heyhatım...
__________________ Milli Kitabxana_________________________
133
VƏTƏN MƏNƏ OĞUL DESƏ
Buyruqlara sığışmayan inaddım,
Çox qanadlar yorub salan qanaddım.
Ulduzlara yumruq düyüb, daş atdım;
Nizamlara baş əyməzdi nizamım.
Qayaları haçalardı qüdrətim,
Buludları parçalardı qüdrətim
Şimşəkləri qıçalardı qüdrətim,
Yorulanda nur mizrablı ozanım.
O selablar seləliyim yalanmış,
Ötən günlər çalağanmış; çalanmış.
Bircə kövrək xatirələr qalanmış,
Onu da ki, ha çevirim, ha sanım...
Vətən mənə oğul desə nə dərdim,
Mamır olub qayasında bitərdim.
Bu torpaqsız harda, nə vaxt, nə dərdim
Xəzanımdır, xazanımdır, xəzanım.
Dünənimi döşdən asan deyiləm,
Dünənimə qəbir qazan deyiləm.
Ürəyimsiz kəlmə yazan deyiləm,
Nə qədər ki, öz əlimdi yazanım.
1970
__________________ Milli Kitabxana_________________________
134
GÜL - TÖHFƏLƏR
Bu qədər
güllərə uyma, gül balam,
Mənsiz bu töhfələr yox ola bilər.
Körpə düyğuların belə zövq ala,
Beləcə incəlib, yıxala bilər.
Mağara ağızlı vədlər kamına
Tez baxıb, tez uyan incələr olur.
Qəfil bürkülərin yaz kəlamına
Tez uyan,quruyan incələr olur.
Mələr çəmənlərdə quzu küləklər,
Sazaqlar yol üstə yaz haraylayar.
Qırıb pəncərəni quzğun küləklər,
Qəlbini didməyə yas haraylayar.
Güllərə hopulan bu alqışları,
Gülüm, göz yaşınla yuyarsan onda.
Tikan qayğıları, buz baxışları,
Ayaz gülüşləri duyarsan onda.
İyun-avqust, 1970
__________________ Milli Kitabxana_________________________
135
BİRİ MƏNƏ ŞAİR DEDİ...
Biri mənə şair dedi,
Dondum yerimdə.
Hər çiynimdən asıldı bir
qurğuşun tayı.
Dünya məndən yer istədi bəbəklərimdə,
Elə bil ki, canlı yoxdu məndən savayı.
Ağılların uçurumuna ütü çəkməli,
Ürəklərin zülmətinə enmək istədi.
Qələm dostum, yaxşı rahla əsgər çəkməni,
Qanlar tökən dişləri bəs kim tökəcəkdi.
Bir ölkənin caynağından ölkə saldırıb,
Neçə-neçə bölünənlə bölünməliyəm.
Bir öikənin sağlığına badə qaldırıb,
Bir ölkənin göz yaşına bələnməliyəm.
Tamahlar var, məqam tapıb orbitə çıxsa,
Qitələrin gözlərinə qor atacaqdır.
Yer şarını bir nar kimi ovcunda sıxsa,
Tamahsıyıb, ulduzlara tor atacaqdır.
Neçə ümid gəmisini sürər qanında,
Bələdçiyə möhtac olan qərib duyğu var.
Bir qarışqa yuvasını dağıdanın da
Nə vaxtdansa Qacarınan qohumluğu var.
Öz şöhrəti heykəlinə dəmir əridən
Vətəndaşın vətəni də bir evdir ancaq.
Vətən üçün can əridən, ömür əridən –
Bir daşa da minnət qoyub, pay ummayacaq.
__________________ Milli Kitabxana_________________________
136
Dodağından bır yarımçıq ümid doğmayan
Beyni batıq, ağlı yatıq riyakara bax!
Qızıl-qızıl qayçılarla tale doğrayan
O əlləri miz üstündə kim doğrayacaq?!
Uşaq yüklü analara muştuluq məndən:
Şair əli gülüş əkən bağban kimidir!
Yer üzünün hər küncünə yönələ bilən –
Buludlara nur daşıdan sarban kimidir!
1970
Dostları ilə paylaş: |