56
Hökmdar
belə adamı tapmağ
ı əmr etdi. Bir kəndli oğlunu tapd
ılar ki,
həkimlərin dediyi xasiyyətlərin ham
ıs
ı onda var idi. Hökmdar
oğlan
ın atas
ın
ı cağ
ırtd
ırd
ı. Çoxlu mal və pul verib onlar
ı raz
ı sald
ı.
Qaz
ı da şərən hökm verdi ki, hökmdar
ın sağlaml
ığ
ın
ı qorumaq üçün
bir kəndlini öldürmək olar. Nəhayət cəllad haz
ır olub oğlan
ın baş
ın
ı
kəsmək istədi. Oğlan gülümsəyərək baş
ın
ı göyə qald
ır
ıb, nə isə
dodaqalt
ı dan
ışmağa başlad
ı. Hökmdar oğlandan nə üçün güldüyünü
soruşdu. Oğlan dedi:
–Ey hökmdar, övlad ata–anas
ına arxalanar, şikayətçi qaz
ı yan
ına
gedər, hökmdardan aman dilərlər. İndi ata–anam məni dünya mal
ına
sat
ıb,
cəllad əlinə verdi, qaz
ı ölüm hökmünü yazd
ı, hökmdar isə öz
səlamətliyini mənim ölümümdə gördü. Əziz və böyük allahdan başqa
mənim heç bir pənah
ım yoxdur.
Beyt
Mən kimə eyləyim səndən şikayət,
Özün bax dərdimə, göstər ədalət.
Hökmdar oğlan
ın sözündən mütəəssir olub, gözü yaşard
ı, dedi:
–Bir günahs
ız
ın qan
ın
ı tökməkdənsə, mənim həlak olmağ
ım
yaxş
ıd
ır.
Sonra oğlan
ı bağr
ına bas
ıb, üz–kozündən öpdü, says
ız–hesabs
ız
bəxşiş verib azad etdi. Deyirlər ki, hökmdar haman həftə içərisində
xəstəlikdən şəfa tapd
ı.
Şer
Nil çay
ın
ın sahiliidə bir filban,
Əhaliyə söyləyirdi bir zaman:
«Ayağ
ın
ın altda nəsə qar
ınca,
Sən də osan fid ayağ
ı alt
ında».
23. Hekayət
Əmr Leysin
33
qullar
ından biri qaçm
ışd
ı, dal
ınca adam sald
ılar.
Nəhayət, onu tap
ıb gətirdilər. Vəzirin ona qarş
ı ədavəti vard
ı. «Başqa
57
qullar ibrət al
ıb, qaçmas
ınlar» – deyə o, qulu öldürmək üçün göstəriş
verdi. Yaz
ıq qul Əmr Leysə baş əyib dedi:
Beyt
Qəbuldur xoşuna gələn dərdü qəm,
Fərman səninkidir, aciz bəndənəm.
Sonra sözünə davam edib dedi:
–Lakin bu xanədan
ın çörəyi ilə böyüdüyümə görə, istəmirəm ki,
nahaq qan
ım boynunuzda qals
ın. İcazə verin mən bu vəziri öldürüm,
siz də onun qan
ın almaq üçün məni öldürün.
Beləliklə, tökdüyünüz
qan nahaq olmas
ın.
Qulun sözü hökmdar
ın xoşuna gəldi, gülüb vəzirə dedi:
–Necə məsləhət görürsən? Vəzir dedi:
.
–Ey böyük hökmdar, sizi and verirəm rəhmətlik atan
ız
ın qəb–
rinə, bu həyas
ız
ı azad edin, yoxsa məni də bəlayə salar.
Şer
Sapandl
ı adamla vuruşsan əgər,
Baş
ına daima sənin daş gələr.
Düşmənə bircə ox atsan əgər sən,
Can
ın
ı hədəf tək oxlayar düşmən.
24. Hekayət
Zəvzən
34
padşah
ın
ın alicənab və xeyirxah bir xacəsi vard
ı,
zahirdə ham
ıya hörmət edər, arxada ham
ın
ın
xeyrinə danışard
ı. Bir
gün təsadüfən onun hans
ı hərəkətisə şah
ın xoşuna gəlmədi, əmr elədi
ki, mal
ın
ı müsadirə edib, özünə cəza versinlər. Lakin ona əzab verəsi
olan şah məmurlar
ı xacənin əvvəlki yaxş
ıl
ığ
ın
ı unutmam
ış, çox şeydə
ona borclu olduqlar
ın
ı yaddan ç
ıxarmam
ışd
ılar. Ona görə zəmanət
müddətində döyüb əziyyət verməyi, incidib məşəqqət etməyi rəva
görmədilər. Xoş dindirib, mülayim rəftar etdilər.
Beyt
58
İstəsən düşmən ola sülhdə daim sən ilə.
Dalda da eyb desə, üzdə onu təhsin et.
Söz ki, ax
ırda ağ
ızdan ç
ıxacaq əğyar
ın,
Sözün ac
ı diləməzsən dilini şirin et.
O, şah
ın ittihamlar
ın
ın
bəzisini rədd edə bildi, lakin yerdə qalan-
lar
ı üçün həbsdə oturmal
ı oldu. Qonşu şahlardan birisi ona gizli
məktub göndərdi ki, sizin ölkənin şah
ı sənin kimi böyük bir
şəxsiyyətin qədrini bilməyib hörmətsizlik etdi, bu bizə çox ağ
ır gəldi.
Əgər siz alicənab
ın (allah aqabətinizi xeyr etsin) lütf edib bizim
tərəflərə gəlməyə rəyi olsa, xatiri hər nə istəsə yerinə yetiriləcəkdir.
Bizim ölkənin əyan və əşraf
ı cavab
ın
ız
ı gözləyir və sizi görməyi
qəlbdən arzu edirlər.
Xacə məktubu
alcaq qorxuya düşdü, aqibəti düşündü və dərhal
elə bir cavab yazd
ı ki, ələ keçsə ziyan
ı dəyməsin.
Yax
ın adamlardan biri bundan xəbər tutub şaha dedi ki, həbs
buyurduğun filan adam qonşu şahlarla yaz
ış
ır.
Şah qəzəblənib məktubu ələ keçirməyi əmr etdi. Qasidi tutub
məktubu oxudular. Yaz
ılm
ışd
ı: «Ali zat
ın
ız
ın bizə verdiyi qiymət
layiq olduğumuzdan çoxdur, buyurduqlar
ı təklifə gəldikdə isə, onu
qəbul etmək bəndənizə müyəssər olmayacaqd
ır, çünki, mən bu
xanədan
ın nemətilə tərbiyə alm
ışam, balaca bir məzəmmət üstündə
öz nemət sahibinə vəfas
ızl
ıq
etmək olmaz, necə ki, deyiblər:
Beyt
Haqq
ında kərəm etsə sənin əhli–nəcabət,
Bir ömr səni incidə məzur hesab et.
Xacənin haqşünasl
ığ
ı şah
ın xoşuna, gəldi, ənam verdi, xələt
bağ
ışlad
ı, üzr istəyib dedi: «Səhv etmişəm, nahaq səni incitmişəm!»
Xacə dedi: – Ey yer üzünün şah
ı, mən burada sizdə bir səhv gör–
mürəm, qəzan
ın əmri belə imiş, gərək mənim baş
ıma bu iş gələymiş
yaxş
ı ki, bu sizin əlinizlə oldu, çünki sizin mənim boynumda haq-
q
ın
ız vard
ır.
Şer
59
Xalqdan bilmə əgər zəhmətə düşdünsə bir az,
Çünki xalqdan nə əziyyət, nə fərağət olmaz.
Düşməni, dostu xilafda yaşadan allahd
ır,
Onlar
ın qəlbinə hakrm də haman allahd
ır,
Doğrudur ki, hədəfə atsa kaman hər tiri,
Bilik əhli, ox atanda görəcək təqsiri.
25. Hekayət
Bir əcəm şah
ı haqq
ında
eşitmişəm ki, öz yax
ın adamlar
ına belə
deyirmiş:
– Filankəsin maaş
ın
ı ikiqat art
ır
ın, çünki o işə yanand
ır, əmrə
baxand
ır; başqalar
ı isə eyş–işrətə alüdə olub xidmət göstərməkdə
kanall
ıq edirlər. Ariflərdən biri bunu eşitdi, dərindən bir ah çəkdi.
Dedilər: «Nə oldu?»
Dedi: – Bəndələrin allah dərgah
ındak
ı mənzələsi də belədir.
Şer
İki səhər gedərsə şah yan
ına bir nəfər,
Üçüncü gün yenə də şahdan mərhəmət görər.
Ümid vard
ır dərgandan qay
ıtmazlar naümid,
Allah
ına ixlasla ibadət eyləyənlər.
Şer
Böyüklük fərman
ı qəbulda olar,
Fərman
ı tərk edən çox tez qovular.
Hər bir kəs düzlüyə eyləsə adət,
Tapar xidmətində böyük səadət.
26. Hekayət
Nağ
ıl
edirlər ki, zal
ım bir hakim zorla yoxsullar
ın odununu ucuz
qiymətə al
ıb, güclə varl
ılara baha qiymətə satarm
ış. Ariflərdən biri
onun haqq
ında belə demişdir:
Beyt