70
38. Hekayət
Bir
gün Kəsranın
40
hüzurunda bir necə alim y
ığ
ış
ıb məsləhət-
ləşdilər. Onlar
ın başç
ıs
ı Bozorcmehr də orada idi. Lakin susur, bir
kəlmə də dan
ışm
ırd
ı. Sükutunun səbəbini soruşduqda o belə cavab
verdi:
–Həkim yaln
ız xəstəyə dərman verər. Görürəm siz sağlam
məsləhət verirsiniz, odur ki, mənim dan
ışmağ
ıma ehtiyac yoxdur.
Sözü təkrar etmək ağ
ıll
ı adamlara yaraşmaz.
Şer
Əgər iş səs–küysüz düzəlirsə, mən,
Qaçaram dil aç
ıb bir söz deməkdən.
Korun qarş
ıs
ında görsəm quyu var,
Bu
zaman dinməsəm, çox günah olar.
39. Hekayət
Harunərrəşid
41
Misir ölkəsini ald
ıqdan sonra demişdi:
–Misirdə allahl
ıq iddias
ında olan bu tüğyanç
ılar
ın ac
ığ
ına bu
ölkəni qullar
ımdan ən alçağ
ına tapş
ıracağam. Onun həddən art
ıq
yaramaz bir zəncisi var imiş. Harun Misrin hökmdarl
ığ
ın
ı həmin
zənciyə tapş
ırd
ı. Deyirlər ki, zənci o qədər ağ
ıls
ız imiş ki, bir gün
Misir əkinçiləri onun yan
ına şikayətə gəlib,
Nilin ətrafında əkdikləri
pamb
ığ
ın vaxts
ız yağmurdan tələf olduğunu söylədikdə, o demişdi:
–Yun əkəydiniz..
Şer
Biliklə artsayd
ı insan
ın var
ı,
Ac
ından ölərdi aləmdə nadan.
Qanmaza o qədər dövlət çat
ır ki,
Qal
ır bu əmələ yüz alim heyran.
Şer
Biliklə tap
ılmaz bəxtü səadət,
71
Göylərin əmrilə verilir qismət.
Dünyada hesabs
ız, bədbəxt, yaz
ıq var,
Alçaqlar hörmətli, aqil isə xar.
Kimyagər evdə ölür ac
ından,
Tap
ır xərabədə xəzinə nadan.
40. Hekayət
Şahlardan birinə bir çinli kənizi gətirdilər; məst halda ona
yax
ınl
ıq etmək istədi. Q
ız mane olub müqavimət göstərməyə başlad
ı.
Şah qəzəblənib
onu qara bir qula bağışlad
ı. Qulun üst dodağ
ı burun
pərələrini aş
ır, alt dodağ
ı döşünə düşürdü. Elə bədheykəl idi ki, Səxr
cinni
42
onu görsəydi uzaqdan qaçard
ı, qoltuğunun alt
ında da çox
üfunətli bir iy vard
ı.
Beyt
Əbədi tapm
ışd
ı dünyada ikmal
Onda eybəcərlik, Yusifdə camal.
Şer
Belə çirkin yaran
ıbm
ı, görəsən,
bir insan,
Onu təsvirə ola dildə, qələmdə imkan.
Qucağ
ı, üzdən iraq, bir qat
ı murdard
ır ki,
Onu mordad
43
günəşi pak edə bilməz bir an.
Deyirlər ki, bu zaman qara qulun şəhvəti çoşmuş, gözü q
ızm
ış,
nəfsini saxlaya bilməyib q
ız
ın bəkarətini alm
ışd
ı. Sabah
ıs
ı gün şah
q
ız
ı axtard
ı, tapa bilmədi. Əhvalat
ı dan
ışd
ılar, qan b
ış
ına vurdu, əmr
etdi qul ilə q
ız
ı bir–birinə bağlay
ıb qalan
ın kəlləsindən dərənin dibinə
ats
ınlar.
Xeyirxah vəzirlərdən biri baş əyib təzim etdi və dedi:
–Şah
ın ömrü uzun, dövləti əbədi olsun,
burada yazıq qulun gü-
nah
ı yoxdur, onun da başqa qullar kimi şahdan mərhəmət gözləməyə
haqq
ı vard
ır.
Dedi: – Bir gecə səbr etsəydi dünya dağ
ılmazd
ı ki, mən ona kə-
nizin qiymətindən daha çox dövlət verərdim.
72
Dedi: – Ey yer üzünün allah
ı, düz buyurdunuz, lakin:
73
Şer
Ciyəri təşnə olan çəşməyə çatd
ıqda məyər,
Çəkinərmi dəli fildən, buna de kim inanar:
Boş otaq, süfrə dolu, mədəsi boş bir dinsiz.
Ramazandan
44
çəkinib süfrədə heç ac oturar?!
Bu
lətifə şahın xoşuna gəldi. Dedi: – Yaxş
ı, qulu sənə bağ
ış-
lad
ım, bəs kənizi neyləyim?
Dedi: – Kənizi də qula bağ
ışla ki, onun art
ığ
ı özündən başqa heç
kəsə layiq deyil.
Şer
Pis yerə gedəndən sənə dost olmaz,
Dostunu yaxş
ı seç və yaxş
ı tan
ı.
Təşnənin ürəyi götürməz içsin
Üfunət ağ
ızdan art
ıq qalan
ı.
41. Hekayət
Rumlu İskəndərdən
45
soruşdular:
–Qərbdən Şərqə qədər uzanan bu ölkələri necə tutdun? Halbuki
keçmiş hökmdarlar
ın ömrü, xəzinəsi, mal–dövləti
səndən artıq olmuş,
lakin sənin qədər fəthlər edə bilməmişlər.
İskəndər dedi:
–Səbəbi budur ki, hər ölkəni ald
ıqda camaat
ın
ı incitmədim, şah-
lar
ına hörmət edib, adlar
ın
ı ehtiramla çəkdim.
Beyt
Onu böyük saymaz aqil olanlar,
Ki, böyük kəsləri pisliklə anar.
Şer
Keçici hər bir şey, heç olur şəksiz,
Təxt ilə bəxt və əmrlə kirdar.
Pisləmə köçənin yaxş
ı ad
ın
ı,
74
Ta sənin öz ad
ın qals
ın paydar.
75
II FƏSİL
DƏRVİŞLƏRİN ƏXLAQI HAQQINDA
1. Hekayət
Yüksək mənsəbli bir şəxs zahiddən soruşdu:
–Adamlar
filan abidin dalınca pis dan
ış
ırlar, sən onun haqq
ında
nə deyə bilərsən?
Dedi:
–Zahirində eyib görmürəm, batininə isə bələd deyiləm.
Şer
Hörmət et, hər zaman, yaxş
ı adam bil,
Hər kimi çox sadə geyinmiş görsən.
Batini dərk etmək bir müşkül işdir.
Darğa tək hər evə daxil olma sən.
2. Hekayət
Gördüm bir dərviş üzünü Kəbənin
46
astanas
ına sürtür və hey belə
deyir: «Ey kərim allah, rəhim allah, sən özün bilirsən ki, zalim və
cahillərdən nə xətalar baş verə bilər».
Qitə
Xidmətində müqəssirəm əfv et.
Çünki yoxdur ümid taətdən,
Tövbə eylər
günah üçün asi,
Arif üzr istəyər ibadətdən.
Abidlər dualar
ın
ın icrətini, tacirlər mallar
ın
ın qiymətini istərlər.
Mən isə nə dua etmişəm, nə mal götirmişəm, baş götürüb dərgan
ına
dilənməyə gəlmişəm. Vəziyyətimə görə yox, ləyaqətimə görə
mənimlə rəftar et.