- 33 -
baycanda milli özünüdərkin, fəlsəfi və ədəbi-bədii
dəyərlər sisteminin inkişafı naminə geniş və hərtə-
rəfli tədqiqatçılıq və maarifçilik fəaliyyəti göstərir-
di. Kosmopolit kommunist ideologiyasının bütün
möhtəşəm makinasından, həm də milli məfkurəyə
xidmət üçün istifadə olunurdu. Lakin zaman başqa
zaman idi. Çar Rusiyası dövründə keçilə bilən səd-
lər Qırmızı İmperiyanın daha mütəşəkkil qadağa
sərhədlərini keçə bilməzdi. Heydər Hüseynovun fə-
aliyyəti isə Mərkəzin verdiyi nisbi müstəqillik həd-
lərini çoxdan aşıb keçmişdi. O, təkcə kommunist
ideologiyasına deyil, həm də İmperiyanın, Rus şo-
vinizminin maraqlarına xidmət etməli olan elmi-təd-
qiqat və təbliğat institutlarını, o cümlədən Elmlər
Akademiyasını və ali məktəblərdəki ictimai və hu-
manitar fənn kafedralarını milli maraqlara xidmət
istiqamətində yönəldə bilmişdir.
Sokrat aqibəti
Bəli, Heydər Hüseynov intihar məcburiyyətin-
də qaldı. Lakin onun hərəkətə saldığı humanitar ma-
kina fəaliyyətini dayandırmadı. Düzdür, şəxsiyyət
yoxluğu sonrakı illərdə bu makinanın işini tədricən
cırlaşdırdı, bu odlu-alovlu vətəndaş alimin yerini tu-
tanların bəziləri bu kursu davam etdirmək əzmində
olmadı, lakin Elmlər Akademiyasında Yusif Məm-
mədəliyev, Səməd Vurğun kimi şəxsiyyətlərin varlı-
ğı bu alovun sönməsinə imkan vermədi. Şəxsiyyət-
lərin təqib olunmağı isə davam edirdi. Fiziki repres-
- 34 -
siyaların yerini zahirən daha yumşaq ideoloji rep-
ressiyalar tuturdu. Ta-a yeni şəxsiyyətlər yeni sta-
tusda zühur edənə yeni Heydərlər yetişənə qədər.
Yaradıcılığının ən gur və səmərəli dövrünü
yaşayan 42 yaşlı akademikin cismani intiharından
yarım əsr keçdikdən sonra, artıq müstəqil Azərbay-
canın milli özünüdərk axtarışlarında, hər hansı bir
buxovdan azad şəkildə öz milli-fəlsəfi fikrinə yeni
nəfəs vermək səylərində biz Heydər Hüseynov ru-
hunun oyanışını görürük.
Əllinci il otuz yeddinci il deyildi. Və Heydər
Hüseynov öz «səhvlərini» etiraf etsəydi və sonrakı
fəaliyyətini milli məzmundan azad edilmiş ideoloji
fəaliyyətə, marksizm-leninizm təliminə həsr etsəydi,
o, əlbəttə, yaşaya bilərdi. Lakin Heydər Hüseyno-
vun filosofluğu da elə ondadır ki, o, cismani varlığı-
nın deyil, ruhani varlığının, əqidə və amalının yaşa-
masına üstünlük verdi. Elmi-fəlsəfi fəaliyyəti ilə,
böyük yaradıcılıq əzmi ilə, millətə təmənnasız xid-
məti ilə əsl qəhrəmanlıq göstərmiş olan Heydər Hü-
seynov «şərəfli ölüm» və «şərəfsiz həyat» seçimin-
də də böyük Sokratların tutduğu yolu davam et-
dirməklə qəhrəmanlığın daha bir nümunəsini gələ-
cək nəsillərə ərməğan etdi.
“Xalq qəzeti”, 20 may 2003-cü il
- 35 -
Sevilin xələfləri
(Akademik İzzət Orucova haqqında)
Səhərlər instituta gedən-
də fikir vermişəm ki, hər gün
saat doqquza on dəqiqə işləmiş
Üzeyir Hacıbəyov küçəsi ilə
metronun 26 Bakı komissarı
adına stansiyasına sarı gedən
bir qadınla rastlaşıram... Mən
tələsəndə də, hələ dərsə xeyli
vaxtım qalanda da çalışıram ki,
instituta məhz həmin vaxtda
gedim; ya metronun eskalatorunda, ya da küçədə
onunla rastlaşım, auditoriyaya girməzdən əvvəl yur-
dumun qəhrəman qızını görüm. Bu qadın akademik
İzzət Orucovadır.
Onun açıq alnında, xoş sifətində düzlüyün, hə-
qiqətin əsl təcəssümü ifadə olunub. Onu görəndə
mənim mənəvi varlığım süzgəcdən keçir, təmizlə-
nir, paklaşır, özümdə tükənməz qüvvət hiss edirəm,
əyilməzlik, vüqar hissi təlqin olunur mənə.
Antey torpaqdan qüvvət alarmış deyirlər. Şair
– vətəndən, filosof – insandan, insanlıqdan ilham
alar. Torpağımı, vətənimi, analığın, insanlığın tim-
salını görürəm o qadınla rastlaşanda. Xalqımın
- 36 -
mərdlik və qeyrət salnaməsi olan keçmişini, bu gü-
nümüzün böyük, əzəmətli qələbələrinin ifadəsini
görürəm. Xoşbəxt sabahımıza inam yaranır məndə.
Dünya ədəbiyyatında, bütün mədəni inkişaf
tarixində misli görünməmiş bir haldır ki, obrazın
səhnə təcəssümçüsü eyni zamanda onun canlı həyat
təcəssümçüsünə çevrilir. Öz fərdi həyat nümunəsi
ilə oynadığı rolun reallığını isbata yetirir, həm də
arzu edilə biləcək ən yüksək səviyyədə...
Sevil obrazının keçirdiyi səhnə təkamülünü
gerçək həyatda ən parlaq şəkildə təkrar edən qadının
məhz həmin rolun ilk ifaçısı olması heç də təsadüfi
deyil. Biz burada rejissor axtarışı ilə dramaturq ide-
alının birləşməsini görürük. Məsələ burasındadır ki,
Cəfər Cabbarlı Sevilin ifaçısını heç də asanlıqla tap-
mamışdır. O, bir aktrisa axtarırkən, eyni zamanda
Sevilin canlı gələcəyini axtarmışdır. O zaman ak-
trisa kimi çıxış etməli olan qadın böyük inam, cəsa-
rət və mədəniyyət potensialına malik olmalı idi.
Əslində müəllif belə bir adamı tapdığı andan öz
idealında yanılmadığına əmin ola bilərdi. Bu fakt
özlüyündə göstərirdi ki, Azərbaycan qadını həqiqə-
tən yüksələcək, nəyə qadir olduğunu isbat edəcək-
dir. Bu tək fakt kütləvi axına çevriləcəkdir.
Lakin göstərilən məntiqi əsasa baxmayaraq,
Azərbaycan qadınının tərəqqisində ilk ciddi addımın
müəllifi olan İzzət xanımın axıradək öz mövqeyini
qoruyub saxlaması hər halda heyrətamiz faktdır.
Dostları ilə paylaş: |