sahibi” olan çoxluqla bir səviyyədə qəbul olunmasının siyasi tanınmasını müdafiə
etmişdir. Bu hadisə kənardan müxtəlif mədəni və etnik qrupların assimilyasiya
doktrinasından radikal şəkildə ayrılması kimi görünsə də, həqiqətdə
çoxmədəniyyətlilik – çoxluq və azlıq qarşısında formalaşan cəmiyyətin bərabər və
sxematik konsepsiyasını özündə birləşdirir. Bu azlığın çoxluğa uyğunlaşması deyil,
əksinə onların bir – birindən ayrılması faktını təsdiq etməklə fərqlənir.
(54)
Opatiya bəyannaməsi
(2003) bu paradiqmanı rədd edir. Mədəni müxtəlifliyi
müəyyənləşdirərkən, bəyannamədə belə mübahisəli bir məsələyə toxunulur ki, bu
prinsip “azlıq” və “çoxluq”a istinadən tətbiq oluna bilməz, məhz buna görə də, o
mədəniyyət və cəmiyyətləri seçərək (ayıraraq), onları qrupların hörmətəlayiq
statuslarına əsasən qiymətləndirilən ictimai rəftar və mədəni stereotiplərin sabit
mövqeyinə endirir və kateqoriyalara bölür.
Qismən uyğun gələn mənsubluqlar bir-
birilə ziddiyyət təşkil etmir: onlar güc mənbəyidir və ümumi marağın
mümkünlüyünə işarədir.
(55) Mədəniyyətlərarası dialoq bir çoxları tərəfindən ictimai təcridolunma və
qarşılıqlı anlaşılmazlığı artıran, eyni zamanda yeganə kollektiv aktorlar kimi qəbul
olunan azlıq birliklərinə aid Fərdlər, xüsusilə də qadınların hüquqlarının
pozulmasına səbəb olan bir faktor kimi qəbul olunur. Çağdaş cəmiyyətlərin mədəni
müxtəliflikləri empirik bir fakt kimi qəbul edilməlidir. Lakin məsləhətləşmələrin
mütəmadi olaraq təkrarlanan mövzusu o idi ki, çoxmədəniyyətlilik
(multikulturalizm) respondentlərin özlərini rahat hiss etmədikləri bir siyasətdir.
(56) Bu modellərdən heç biri – assimilyasiya və ya çoxmədəniyyətlilik heç bir
halda tam və ya ayrı – ayrılıqda tətbiq olunmur. Assimilyasiya və ya
çoxmədəniyyətliliyin elementləri, onların ən yaxşı keyfiyyətlərini özündə əks
etdirən yeni yaranmaqda olan mədəniyyətlərarası paradiqmanın aspektlərini əhatə
edir. O, assimilyasiyadan – bütün diqqətin şəxsiyyətə yönəldilməsi;
çoxmədəniyyətlilikdən isə mədəni müxtəlifliyin tanınması kimi, ən yaxşı
keyfiyyətləri götürərək, özündə cəmləşdirir. Bununla yanaşı, mədəniyyətlərarası
paradiqma, bərabər ləyaqət və bölünmüş dəyərlərə əsasən dialoqun, intreqrasiya və
sosial birliyə tənqidi münasibətdə olan yeni elementini də əhatə edir.
3.4 Mədəniyyətlərarası dialoqun şərtləri
3.4.1 İnsan hüquqları, demokratiya və hüquq qaydası
(57) Avropa Şurasının müdafiə etdiyi universal dəyərlər mədəniyyətlərarası dialoq
üçün şərtdir. İnsanların
ləyaqət bərabərliyinə, insan hüquqlarına, hüquq qaydasına
və demokratik prinsiplərə hörmət olunmadığı təqdirdə heç bir dialoq baş tuta
bilməz. Bu dəyərlər, xüsusilə də özünü ifadə etmə azadlığı və digər fundamental
azadlıqlara hörmət, hökmran olmamaq və bu yolla da dialoqun güc arqumentindən
çox arqumentin gücü ilə idarə olunmasını təmin etmək üçün vacibdir.
(58) Rəqabətli insan hüquqlarının inkişafı mədəniyyətlərarası dialoq məsələləri ilə
üzləşəndə ədalətli tarazlıq yaradır. Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinin
presedent hüququ və ECRİ və ya Milli Azlıqların Müdafiəsinə dair Çərçivə
Konvensiyasının Məşvərətçi Komitəsi kimi monitorinq orqanlarının təcrübəsi bu
cür tarazlığın təcrübədə necə əldə olunmasını göstərir.
(59) Fərdlərin öz insan hüquqlarından istifadəsi və cəmiyyətdə məsul iştirakının
qarşısını almaqdan
ötrü etnik, mədəni, dini və linqvistik birliklərə və ənənələrə
istinad edilə bilməz.
Bu prinsip xüsusən gender və digər ayrı-seçkilik
formalarından əziyyət çəkməmək hüququ, uşaqlar və gənclərin hüquq və
maraqları, müəyyən din və etiqadlarla məşğul olmaq və ya olmamaq azadlıqlarına
aiddir. Məcburi evlilik, “şərəf cinayətləri” və ya genetic müxtəliflik
10
kimi insan
hüquqlarından sui-istifadə hallarına hər hansı mədəniyyət
məzmununda bəraət
qazandırmaq olmaz.
Bərabər şəkildə, “üstün mədəniyyət”in real və ya qeyri-real
qaydaları din, irq, etnik mənşə və ya digər mənsubluqlara əsaslanaraq ayrı-seçkilik,
hər hansı irq, cins və etnik mənşəli qrupun və ya belə qrup üzvünün ləyaqətini
alçaldan nitq və ayrı-seçkiliyin digər formalarına bəraət qazandırmaq üçün istifadə
oluna bilməz.
.
(60) Demokratiya bizim siyasi sistemimizin əsasıdır və vətəndaşlar yalnız sosial
varlıqlar, millətin əmin-amanlağına fayda verənlər və ya onun benefisiarları deyil,
həmçinin siyasi aktor kimi də dəyərləndirilirlər. Demokratiya inkişaf edir, çünki o
fərdlərə üzv olduqları cəmiyyətə uyğunlaşmağa kömək edir və legitim qərar
qəbulu və gücün həyata keçirilməsini təmin edir. Son iki onillikdə Avropa
Şurasının genişlənməsi demokratiyanın gücünə əsaslı sübutdur. Tənqidi və
konstruktiv dialoq öz-özlüyündə geniş demokratik standart olaraq plüralizm,
inkluzivlik və bərabərlik kimi digər demokratik prinsipləri tanımalıdır. Bu çox
vacibdir ki, dialoq demokratik mədəniyyət ruhunu və onun elementlərini
təsdiqləyir və onun əsas elementləri: iştirakçılar arasında qarşılıqlı hörmət və hər
kəsin ümumi marağa can atma və qəbul etmə hazırlığı.
(61) Demokratik cəmiyyətlərdə hüquq qaydasının fundamental standartları
mədəniyyətlərarası dialoqun inkişaf edə biləcəyi çərçivənin zəruri elementləridir.
Onlar hakimiyyətin aydın bölgüsünü, qanunun aliliyini və hər kəsin hüquq
qarşısında bərabərliyini təmin edirlər. Onlar dövlət orqanlarını əsassız və ayrı-
seçkiliyə yol verən qərarlar qəbul etməkdən çəkindirir və hüquqları pozulmuş
şəxslərə məhkəmə yolu ilə öz hüquqlarını bərpa etməsini təmin edir.
3.4.2 Bərabər ləyaqət və qarşılıqlı hörmət