Az
ərbaycan dili məsələləri
17
Çünki ideoloji iş fəalı ədəbi tələffüzə - orfoepik qaydalara
düzgün
əməl etmədikdə onun nitqi zəif olur və təsir gücü
azalır. Bu, hər şeydən əvvəl, ondan irəli gəlir ki, bəzi
t
əbliğatçılar orfoqrafik qayda ilə orfoepik qaydanı bir-biri
il
ə qarışdırırlar. Onlar səhv olaraq belə hesab edirlər ki,
söz nec
ə yazılıbsa, elə də tələffüz edilməlidir. Bu səhvi
aradan qaldırmaq üçün təbliğatçı yazılışı ilə deyilişi
arasında fərq olan sözləri (belə sözlər dilimizdə həddindən
artıq çoxdur) orfoepik qaydalara uyğun şəkildə - məsələn,
sovxoz
əvəzinə safxoz, plandan əvəzinə plannan, başlayır
əvəzinə başlıyır və s. tələffüz etməlidir. Bu keyfıyyətlərə
yiy
ələnmək üçün təbliğatçı tam orfoepik biliyə malik
olmalı, dilçilik ədəbiyyatında ədəbi tələffüz haqqında olan
m
əlumatı müntəzəm oxumalı, məharətli natiqləri, aktyor
v
ə diktorların çıxışlarını dinləməli və onlardan öyrən-
m
əlidir.
T
əbliğatçının nitqinə yuxarıda göstərilənlərdən başqa,
müv
əffəqiyyət qazandıran bir sıra amillər də vardır. Bura
t
əbliğatçının dili mükəmməl bilməsi, sözləri müvəffə-
qiyy
ətlə, yerli-yerində seçib işlətməyi bacarması, fikri
m
əntiqi, aydın və parlaq surətdə izah etməsi, zəngin lüğət
ehtiyatına malik olması, nitqin ideyalılığı, partiyalılığı,
h
əyatla sıx əlaqəsi, günün tələblərinə cavab verməsi və s.
daxildir.
T
əbliğatçı əməli fəaliyyətində bütün bu göstərənlərə
əməl etsə, dinləyicilərin şüuruna və qəlbinə daha geniş yol
tapmış olar, onların qurub yaratmaq əzmini qüvvətləndirər.
1978
Misir S
əfərov
18
BƏDİİ ƏSƏRLƏRİN LEKSİK
TƏHLİLİ HAQQINDA
Son dövrl
ərdə orta məktəbin Azərbaycan dili pro-
qramına çox düzgün olaraq “Leksika” bəhsi də daxil
edilmişdir. Buna görə də orta məktəblərdə fonetik,
qrammatik t
əhlil aparıldığı kimi, leksik təhlil də aparılır.
Leksik t
əhlil prosesində şagirdlər Azərbaycan dilinin lüğət
t
ərkibi, onu zənginləşdirən mənbə və yollar, sözün həqiqi
v
ə məcazi mənası, çoxmənalılığı, mənşəyi, işlənmə
dair
əsi, sinonimliyi, omonimliyi və s. haqqında daha ətraf-
lı məlumat alırlar.
Linqvistik t
əhlilin bu növündən təkcə Azərbaycan
dili d
ərslərində ədəbi əsərlərin öyrənilməsində geniş
istifad
ə olunmasına ciddi ehtiyac vardır. Bu çox geniş
mövzu olduğundan biz burada yalnız VII sinifdə tədris
olunan Ə.Əbülhəsənin “Tamaşa qarının nəvələri” poves-
tinin lüğət tərkibinin leksik təhlilindən, özü də həmin
əsərin bütün leksik xüsusiyyətləri haqqında deyil, şagirdlər
t
ərəfindən çətin anlaşılan yalnız bəzi dialekt sözlərdən
b
əhs etməklə məhdudlaşacağıq.
Az
ərbaycan sovet ədəbiyyatının görkəmli nümayən-
d
ələrindən biri olan Ə.Əbülhəsən öz müasirləri S.Rəhi-
mov, M.İbrahimov, Ə.Vəliyev və b. kimi, ədəbi dili canlı
xalq dili hesabına zənginləşdirmək məqsədi ilə öz bədii
yaradıcılığında dialekt sözlərdən yeri gəldikcə istifadə
etmişdir. Bu isə, hər şeydən əvvəl, yazıçının üslubi məq-
s
ədi ilə əlaqədardır. Belə ki, yazıçı müəyyən bir ərazidə
yaşayan şəxsi, əsəri üçün surət seçmişsə, deməli, onun
Az
ərbaycan dili məsələləri
19
nitqind
ə həmin mühitə, şəraitə və əraziyə aid dialekt
sözl
ərindən, ləhcə, şivə xüsusiyyətlərindən istifadə etmə-
lidir. Bu is
ə surətlərin daxili aləminin açılmasına, onun
dünyagörüşünü, psixologiyasını müəyyənləşdirməyə
köm
ək edir. Yazıçı dialekt sözlərindən həm öz dilində,
h
əm də surətlərin danışığında istifadə etmişdir. “Dialekt
söz-l
ərindən ədəbi-bədii əsərlərin dilində müəyyən
m
əqsədlə istifadə olunur. Yazıçı və şair kənd həyatı
haqqında danışırsa, gerçəkliyi daha real göstərmək, əsərin
dilini z
ənginləşdirmək məqsədilə surətin nitqindəki kimi,
mü
əllif nitqinə də dialektizmləri tez-tez daxil edirlər”
1
.
Bununla yanaşı, sənətkar əsərin dilinə ehtiyatla yanaşmalı
v
ə hər cür dialektizmin əsərə yol tapmasına imkan
verm
əməlidir. Çünki bu, “əsərin dilində məzəli duzluluq
yox, artıq duzluluq – şorluq əmələ gətirir”
2
. Yazıçı dialekt
sözl
ərindən “yerli kolorit yaratmaq, surətin nitqini fərdi-
l
əşdirmək, hadisəni real əks etdirmək”
3
üçün istifad
ə edə
bil
ər.
Mü
əllim izah etməlidir ki, povestin dilindəki dia-
lektizml
ərin çoxu canlı xalq danışıq dilinə aiddir. Ədib
dialekt sözl
əri vasitəsi ilə əsərdəki surətlərin dünya-
görüşünü, peşəsini, həyat tərzini və başqa xüsusiyyətlərini
daha real şəkildə verə bilmişdir. Digər tərəfdən, bu sözlər
vasit
əsilə sənətkar qəhrəmanın daxili aləmini, onun psixo-
logiyasını da düzgün əks etdirmişdir.
Düzdür, “dialekt sözl
əri ədəbi dildə işlənmir, çünki
bunlar, fikrin ç
ətin başa düşülməsinə səbəb olur. Lakin
1
В.Н.Прохорова. Диалектизмы в языке художественной литературы.
Учпедгиз, 1957, стр.4.
2
Ə.Dəmirçizadə. Azərbaycan dilinin üslubiyyatı. Bakı, 1972, səh.89.
3
A.Qurbanov. Müasir Az
ərbaycan ədəbi dili. Maarif nəşriyyatı, Bakı, 1967,
s
əh.218.
Dostları ilə paylaş: |