Мonqolların gizli tarixи
59
xaldun civarındakı ovlaqlar ova əlverişlidir, oradakı ölkələr daha
yaxşıdır» deyərək, Burhan-xaldun (dağının) sahibləri olan Burxan-
bosxahsan
1
və Şinçi-bayan-uryañ-xaya
2
müraciət etmək üzrə köç
edirdi. Xoritumadlardan Xorilartay-mərgənin qızı olan və Arih-usun
civarında doğulan Alan-ho'aya elçi düşərək, Dobun-mərgən bax bu
şəkildə evlənmişdi.
§ 10. Alan-hoanın Dabun-mərgəndən Bügünötay və Belgünötay
adlı iki oğlu oldu.
§11. (Dobun-mərgənm) böyük qardaşı Duva-soxorun dörd oğlu
vardı. Beləcə yaşayıb gedərkən böyük qardaşları Duva-soxor öldü.
Duva-soxorun ölümündən sonra dörd oğlu, əmiləri Dobun-mərgəni
xorlayaraq qohumdan saymadılar və ondan ayrılıb köç etdilər. (Köç
edən dörd qəbilədən) bu surətlə dörd
3
oymaq təşəkkül etdi və
dörben xalqı meydana gəldi.
§ 12. Bundan sonra bir gün Dobun-mərgən Toxoçah-ündür (da-
ğına) ova çıxmışdı. Ormanda uryañxatlardan bir adamın üç yaşında
bir geyiyi kəsərək qabırğa və içalatını qızartmaqla məşğul olduğunu
gördü.
§ 13. Dobun-mərgən ona «Dostum
4
, qızartmandan
5
mənə də
ver!» deyincə, o «verim!» deyərək, heyvanın dərisini və ciyərləri ilə
tərcümə edir. «Qan qohumlarının özünəməxsus birliyi» olan oboh əski mon-
qol cəmiyyətinin əsas ünsürü idi. Vladimirtsova görə bu söz əski oboğ şəklin-
dən gəlmişdir. türkcə omağ, omak, obak, oba sözləri ilə qardaşdır (Vlad. İct., §
46). (Müq. et: irgən, § 5, qeyd).
1
Bu təbiri Haenisch bir şəxs adı kimi alır, Kozin isə burxan «Allah, büt»,
bosxahsan «dikilmiş» ( san «büt dikilmiş, qonmuş» deyə tərcümə edir. (Aşağıdakı qeydə bax).
2
Haenisch bu təbiri də bir şəxs adı sayır. Kozinin fikrincə, bu bir dağ adı olub,
yuxarıdakı qeyddə zikr etdiyimiz cümlə ilə bu şəkildə bağlanır: Burhan bos-
xahsan Şinçi-bayan-uriyañxay «üzərinə büt dikilmiş Şinçi-bayan-uriyañxay
dağı».
3
NT: dorben, monq. yazı dilində dörben «dörd».
4
NT: nokor, monq. yazı dilində: nökör. Bu söz «arxadaş, yoldaş, dost» mə-
nalarına gəlib, anda (bax: § 96 qeyd) təbirindən olduqca fərqlidir. Biz bunu
hər yerdə dost deyə çevirdik.
5
NT: şirol xada. Haenisch xada sözünü yanlış sayaraq, nada «mənə» olması
Monqolların gizli tarixi
60
döşünün yarısını alıb üç yaşındakı geyiyin (geri qalan) ətini Dobun-
mərgənə verdi.
§ 14. Dobun-mərgən bu üç yaşındakı geyiyi dalına alıb gedərkən,
oğlunu əlindən tutaraq gələn kasıb bir adama rast gəldi.
§ 15. Dobun-mərgən «Sən kimsən?» deyə soruşdu, bu adam
«Mən ma'alih bayağutlarındanam
1
, səfil bir vəziyyətdəyəm. Bu ge-
yik ətini mənə ver, mən də oğlumu sənə verim» dedi.
§ 16. Bu söz üzərinə Dobun-mərgən üç yaşındakı geyiyin bir bu-
dunu kəsib ona verdi, sonra onun oğlunu öz xidmətinə alaraq evinə
apardı.
§ 17. Beləcə yaşayıb gedərkən Dobun-mərgən öldü. Dobun-
mərgənin ölümündən sonra Alan-ho'anın ərsiz olduğu halda üç oğlu
oldu. Bunların adları Buxu-xadagi, Buxatu-salci və Bodonçar-
muñxah idi.
§ 18. Bundan əvvəl Dobun-mərgəndən olan Belgünötay və
Bügünötay adlı uşaqlar isə anaları Alan-ho'a haqqında dedi-qodu
edərək «Bizim anamız əri və kişi qohumları
2
olmadığı halda üç
oğlan doğdu» Evdəki yeganə kişi bu Ma'alih bayağutlardan olan
kimsədir. Bu üç uşaq ondan olmalıdır» dedilər. Bu dedi-qoduları
anaları Alan-ho'a eşitdi.
§ 19. (Anaları Alan-ho'a) bir ilkbahar günü qışdan qalmış
3
bir
qoyunu bişirərək Belgünötay, Bügünötay, Buxu-xatagi, Buxatu-salci
və Bodonçar-müñxah adlı beş oğluna ziyafət verdi. (Ziyafət əsna-
sında) onlara birər ox verərək qırmalarını söylədi. Onlar bu oxları
çətinlik çəkmədən qırıb atdılar. Sonra (başqa) beş oxu bir dəstə ha-
lazım gəldiyini yazır (Haenisch. NT, qeyd). P.Pelliot Ulan-bator nüsxəsində -
de hecasının olmadığını göstərir və bu iki sözü birləşdirərək şirolxa, şirolğa
deyə oxuyur (TP, vol. XXXII, 1936, s.357). Müq. et: çağ. şirolğa (Wb., IV,
s.1071) «ov heyvanlarının başına yaxın olan qismi».
1
NT: ma'alih-baya'uday, Haenisch bunu bir xalq adı olaraq alır, Kozin isə
ma'alih sözünü şəxs adı sayır və baya'uday təbirini də bayan «zəngin» sözü ilə
qarşılaşdıraraq, buranı «Mən zəngin Ma'alihəm» deyə tərcümə edir.
2
NT: üyexaya. Bu söz üçün Haenischin qeydlərinə bax.
3
NT: koñşilemel xonin, İnt.: «qışın sonuncu ayından qalan bir qoyun». Kozin
bunu «günəşdə qurudulmuş və duzlanmış qoyun əti» kimi çevirir.
Мonqolların gizli tarixи
61
lında bağlayaraq hamısını birdən qırmalarını söylədi. Beş uşaq bir-
biri ardından bir araya bağlanmış beş oxu sıra ilə
1
əllərinə alıb qır-
maq istədilər, lakin qıra bilmədilər.
§ 20. Belə olduqda anaları Alan-ho'a (Dobun-mərgəndən olan
uşaqlarına) bunları söylədi: «Oğlum Belgünütay və Bügünötay! Siz
bu üç uşaq haqqında ananızdan şübhə edərək əleyhimdə dedi-qodu
etdiniz. Şübhənizdə haqlısınız.
§ 21. Lakin hər gecə sarışın
2
bir adam evin (çadırın) bacasından
3
sızan işıq vasitəsilə
4
girərək qarnımı oxşayır və onun nuru bədənimə
keçirdi. Çıxanada isə günəş (və ya) ayın şüaları üzərindən
5
sarı bir
köpək kimi sürünərək çıxırdı. Siz düşünmədən necə belə danışır-
sınız? Bu (hadisə) üzərində fikir yürüdülsə, onların tanrı oğlu oldu-
ğu meydana çıxar. (Qardaşlarınızı) qarabaşlı (adi) insanlarla müqa-
yisə edərək necə elə danışa bilirsiniz? Onlar bütün insanların xanı
olduqları zaman, sadə xalq
6
(həqiqəti) anlayacaqdır».
1
NT: bitü'ülcü və ya bitü'ülün, İnt.: «sıra ilə» (bitügü «boyunca getmək»).
Kozin bunu monq. bitügülekü «tutmaq, qucaqlamaq» ilə qarşılaşdıraraq buna
görə tərcümə edir.
2
NT: çaogen şira, İnt.: «parlaq (açıq) sarı». Heanisch bu təbiri. «altın kimi par-
laq», Kozin isə «sarışın» deyə tərcümə edir.
3
NT: erüge, bu soz üçün Haenischin qeydinə bax.
4
NT: ger-ün erüge dotoxa-yin gege'er orocu. Haenisch bu cümləni «çadırın
bacasından girərək» deyə qısaldıb tərcümə edir, halbuki lüğətində dotoxa-yin
gege'er «mit dem Lichtschein der Türfront» şəklində vermişdir. Kozin isə bu-
ranı tam sərbəst bir tərzdə «içəridə işıq söndüyü zaman» deyə tərcümə edir,
buna bir də «günəş batmış, lakin ay hələ doğmamışdır» cümləsi ilə qeyd əlavə
edir.
5
NT: naran sara-yin kil-iyer «günəş (və) ayın nuru ilə» təbiri də bir sıra
gücüklər yaradır. Biz Haenischin tərcüməsindən nəql etdik. Lakin Kozin
buranı yuxarıdakı cümləyə müvazi sayaraq: «günəşlə ayın birləşdiyi zaman»
şəklində tərcümə edir, bunun üçün yazdığı qeydində isə «ay batmış, lakin gü-
nəş hələ doğmamışdır» deyir.
6
NT: haraçus, təki: haraca. Bu təbirlə yalnız avam deyil, bəzən xan və xa-
nədana nisbətdə digər içtimai kütlələr dəxi ifadə olunurdu1 (Vlad. İçt., § 118).
Sözün etimologiyası üçün bax: Velyaminov-Zernov. İssledovaniya o Kasi-
movskix tsaryax i tsarevitsax, SPB, 1864, II, s. 414-417.
Dostları ilə paylaş: |