imperiyanın başqa forması olan SSRİ-nin tərkibinə zorla qatması,
hətta vahid sovet dövləti daxilində torpaqlarımızı hissə-hissə kəsərək
qonşulara paylaması, SSRİ dağıldıqdan sonra müəyyən dairələrin
müstəqilliyimizi qısqanması, onu zəiflətmək və özündən asılı salmaq
üçün Qafqazda müstəmləkə siyasətini yeritməkdə vasitə olan
Ermənistanın təcavüzkarlığına açıq-aşkar yardım göstərməsi,
terrorizmi və separatçılığı dəstəkləməsi, ölkəmizi zəiflətmək və Qərb
ölkələrini Qafqaza buraxmamaq məqsədilə şimal dəmir yolunu
bağlaması dövlətlərarası münasibətlərin necə inkişaf yolu keçdiyini
göstərir.
İkincisi, bu təzadlı və mürəkkəb inkişaf yoluna baxmayaraq,
Azərbaycan təxminən iki yüz il Rusiya imperiyasının tərkibində
olmuşdur. Onları bəzi tarixi coğrafi-siyasi tellər, müxtəlif əlaqələr
birləşdirir. Ona görə də Azərbaycan dövləti xarici siyasət
fəaliyyətində Rusiyaya myhym yer verir.
Üçüncüsü, artıq şimal qonşumuzda qismən də olsa reallıq
hissi üstün gəlmiş və ölkəmizin bəzi təkliflərinə müsbət cavab
verilmiş, dövlətlərarası münasibətlərin müxtəlif sahələrinə dair
sənədlər imzalanmış və yumşalma baş vermişdir.Lakin Azərbaycan-
Rusiya münasibətlərinin səviyyəsi dövlətlərimizin imkanlarından
aşağıdır, onlara yeni keyfiyyət halı verilməsi vacibdir. Azərbaycan
tərəfindən münasibətlərin inkişaf etdirilməsi üçün heç bir maneə
yoxdur. Sadəcə müqabil tərəf reallıqları qəbul etməli, tarixdən kül
yox, od götürməlidir.
Dördüncüsü, Azərbaycan, o cümlədən Qafqaz regionu böyük
imperiyaların varisləri olan İran, Rusiya, Türkiyə və digər dövlətlər
arasında nüfuz dairələri uğrunda mübarizə meydanıdır. Rusiya, İran
vəTürkiyənin regiona dair konsepsiyaları müxtəlif meyarlara
əsaslanır. Onların hər üçündə tarixi ənənələr və iqtisadi imkanlar
mühüm yer tutur. Tarixi şəraitdən asılı olaraq bu konsepsiyalarda
müxtəlif dəyişikliklər əmələ gəlir. Əgər Türkiyənin regiona dair
konsepsiyasında üstünlüyü mədəni qohumluq kimi türk birliyi və
münaqişələrə yol verməmək təşkil edirsə, İran Şimal-Qərbi Asiya
regionunda və Qafqazda hakim olmaq istəyir. Rusiya isə bu regionda
özünün spesifik maraqlarını əsas götürərək hər iki dövləti buradan
vurub çıxarmaq istəyir. Zaman göstərir ki, bu üç dövlətin regiona
dair konsepsiyaları başlıca məsələlərdə üst-üstə düşmür. Regionda
sabitlik və əməkdaşlıq (o cümlədən, Dağlıq Qarabağ məsələsinin
36
həlli) bu dövlətlər arasında münasibətlərin necə olmasından çox
asılıdır. Rusiya bu regiona öz həyati mənafeləri zonası kimi
baxdığından onu əlindən buraxmaq istəmir. 1917-1920-ci illərdə
Rusiya Güney Qafqazdan birinci dəfə vurulub çıxarılmışdı. Bunun
acı nəticəsini görən Rusiya 1920-1921-ci illərdə zor gücünə regionu
özünə qaytardı. Sonra isə dövlət quruculuğunda və idarəçilikdə
unitarizmə üstünlük verildi. Gələcəkdə özündən asılılığı
gücləndirməkdən ötrü iqtisadi-təsərrüfat əlaqələrini başqa regionlarla
sıx yaxınlaşdırdı və kiçik etnik qruplara xüsusi diqqət verdi.
Nəticədə SSRİ-nin hələ mövcud olduğu, lakin zəiflədiyi dövrdə
məhz bu regionda münaqişələr baş verdi. Regionda nüfuz qazanmaq
uğrundakı mübarizədə bu ölkələrin bir-birilərinə çoxlu iddiaları və
şübhələri vardır. Qərb ölkələri Qafqazda Rusiyanın öz rolunu
artırmaq cəhdlərinə mənfi müsbət bəsləyirlər. Rusiyanın hakim
dairələrində isə "ümumbəşəri meyarlar" termini sıradan çıxır və hər
yerdə tez-tez "Rusiyanın milli mənafeləri" fikri səslənir.
Bununla belə ikitərəfli münasibətlərin qurulması üçün bir
neçə qarşılıqlı addımlar atıldı.
1992-ci il oktyabrın 17-19-da Rusiya Federasiyası və
Azərbaycan Respublikasının parlament üzvlərinin «Dəyirmi stol»u
keçirildi. «Dəyirmi stol»da aşağıdakı məsələlər müzakirə edildi:
Azərbaycan-Rusiya münasibətləri, Azərbaycanda və Rusiyada milli
azlıqlar məsələsi, Dağlıq Qarabağ münaqişəsində Rusiyada milli
azlıqlar məsələsi, Dağlıq Qarabağ münaqişəsində Rusiya hərbi
qüvvələrinin mövqeyi, Azərbaycan-Dağıstan münasibətləri və s.
Hər iki tərəfdən deputaların və ekspertlərin təmsil olunduğu
bu dəyəirmi stol bütövlükdə faydalı oldu və sonrakı parlamentlərarası
əlaqələr üçün müəyyən zamin yaratdı.
1992-ci il noyabrın 13-15-də Rusiya Federasiyası Ali
Sovetinin Millətlər Palatasının sədri R.Abdullatipov başda olmaqla
Rusiya parlament nümayəndə heyəti Bakıda oldu. Görüşün
nəticəsində iki respublikanın parlamentləri arasında əməkdaşlıq
haqqında protokol imzalandı. Rusiya parlamentinin nümayəndələri ilə
növbəti görüş 1993-cü il martın 20-də Bakıda keçirildi.
R.Xasbulatovun başçılıq etdiyi Rusiya parlamentinin nümayəndə
heyəti Azərbaycan Respublikası parlamentində qəbul edildi. Görüş
zamanı Azərbaycan-Rusiya münasibətlərinin aktual məsələləri
37
müzakirə edildi və yekun sənədi kimi hazırlanmış birgə bəyannamə
parlament başçıları tərəfindən imzalandı.
1992-ci il oktyabın 12-də Azərbaycan Respublikası
prezidentinin Moskvaya səfəri zamanı Azərbaycanla Rusiya arasında
qarşılıqlı təhlükəsizlik haqqında müqavilənin imzalanması iki ölkənin
münasibətlərində uğur hesab edilə bilər. Müqavilə 26 maddədən
ibarətdir. Birinci maddə razılığa gələn ali tərəflər arasında dostluq
münasibətlərinin inkişaf etdirilməsini, bir-birinin dövlət suverenliyinə
və müstəqilliyinə hörmət etməyi, hüquq bərabərliyi və bir-birinin
daxili işlərinə qarışmamağı, ərazi bütövlüyü, sərhədlərin pozulmazlığı,
zor işlətməkdən imtina etməyi, mübahisəli məsələləri dinc vasitələrlə
aradan qaldırmağı, insan hüquqlarına hörmət etməyi nəzərdə tuturdu.
İkinci maddə qlobal və regional miqyasda sülhün, sabitliyin,
təhlükəsizliyin təmin edilməsinə, kollektiv təhlükəsizlik sistemlərinin
yaradılmasına həsr edilmişdir. Burada eyni zamanda göstərilirdi ki,
tərəflər qarşılıqlı maraq doğuran problemlər ətrafında müntəzəm
məsləhətləşmələr keçiricəklər. Üçüncü maddədə qeyd edilirdi ki,
tərəflərin birinin fikrincə sülh üçün və ya onların təhlükəsizliyinə
ciddi xələl gətirən şərait yarandığı təqdirdə tərəflərdən biri digərindən
məsləhətləşmələr keçirilməsini xahiş edə bilər. Bu barədə onlar bir-
birinə informasiya verməyi öhdələrinə götürürdülər. Dördüncü
maddədə tərəflər razılığa gəlirdilər ki, hər biri öz ərazisində digərinin
suverenliyinə və müstəqilliyinə yönəlmiş qrupların və ya təşkilatların
yaradılmasına imkan verməyəcəklər və belə hərəkətlərin qarşısını
qətiyyətlə alacaqlar. Həmçinin tərəflər dövlət sərhəddinin mühafizəsi
sahəsində əməkdaşlıq etməyi də razılaşdırırdılar. Beşinci maddə
tərəflərin hər biri digərinə qarşı yönəldilən hərəkətlərdə və ya
tədbirlərdə iştirak etməkdən imtina edirdi və öz ərazisindən digərinə
qarşı zorakılıq hərəkətləri üçün istifadə olunmasına yol verməyəcəyini
öhdələrinə götürürdülər. Altıncı maddəyə görə, tərəflərin hər-biri digər
tərəfin suverenliyini, ərazi bütövlüyünü, səhədlərinin toxunulmazlığını
və müdafiə qabiliyyətini qorumağa yönəldilən tədbirlər kompleksini
müstəqil təyin etmək və ya həyata keçirmək hüququnu təsdiq edirdi və
bu hüquqa hörmət edirdi.
Yeddinci maddəyə görə, tərəflər milli təhlükəsizliyin təmin
edilməsi və müdafiə quruculuğu ilə bağlı məsələləri müstəqil həll
edirdilər, eyni zamanda bu sahədə əməkdaşlığı və qarşılıqlı fəaliyyəti
həyata keçirirdilər. Səkkizinci maddə vətəndaşların əmlak, şəxsi qeyri-
38
Dostları ilə paylaş: |