6
İllər
Keçən dövr
Salınmış yaşıl
sahələr (ha)
Adam başına
(il)
illər üzrə orta
hesabla
1 ildə
düşən (m
2
)
1880-1920 40
20,2 0,5
0,6
1921-1940 20 241,0 12,5
3,43
1941-1945 5
0,0 0,0
3,07
1946-1970 24
2719 113,0
6,5
1971-1975 4,5
2520 560,0
17,2
1976-1980 5,0
4100 820,0
20,0
YAŞILLAŞDIRMA QURUCULUĞU – şəhər, qəsəbə, sənaye
obyektlərində yaşıllıqların salınması, qorunması üzrə planlı tədbirlər
sistemi. Müasir Y.q. biologiya, aqronomiya, meşəçilik, ekologiya, tibb
və arxitekturanın nailiyyətlərinə əsaslanaraq xalq təsərrüfatının mühüm
sahəsi hesab olunur.
YAY YUXUSU – orqanizmin yayda qızmar istidən qorunması üçün
olan uyğunlaşmalarından biri kimi passiv həyata keçməsi.
YAYLA – Dəniz səthindən 500 m-dən hündürdə yerləşən, səthi
hamar və ya azacıq parçalanmış düzənliklər. Bəzən Y-da ayrı-ayrı
dağlar və dağ silsilələri yerləşir ki, belə Y. dağlıq Y. adlanır. Məs: Tibet.
YAYLAQLAR – mal-qaranın yay zamanı otarıldığı ərazi, yer.
Maldarlıq meydana gəldikdən sonra Y-dan geniş istifadə olunur.
Azərbaycanda Y-ın əksəriyyəti dəniz səviyyəsindən 3000 m-ə qədər
yüksəklikdədir. Böyük və Kiçik Qafqaz dağlarındakı alp və subalp
çəmənlikləri qoyunçuluğun qədim Y-ı sayılır. Azərbaycanda təqribən 6
minlik tarixi olan Y-dan indi də geniş istifadə olunur.
YAZLIQ BİTKİLƏR – yazda səpilmiş və payız bitkilərindən fərqli
olaraq səpilən ili məhsul verən birillik kənd təsərrüfatı bitkiləri. Dənli,
paxlalı, texniki bitkilərin bəzisi, tərəvəz, bostan və yem bitkilərinin bir
çoxu Y.b.-ə aiddir.
YELPİKBIĞLI BÖCƏKLƏR (Rhipiphoridae) – həşəratlar
fəsiləsi. 100-dən çox növü məlumdur. Azərbaycanda 6 növü var. Geniş
yayılmışdır. Cinsindən asılı olaraq Y.b. ailə ilə yaşayan itarıları
sürfəsində, tək yaşayan arıların və tarakanların bədənində parazitlik edir.
YELPİKQANADLILAR (Strepsiptera) – həşəratlar dəstəsi.
Böcəklərə oxşayır. Y. arıların, taxtabitilərin və cırcıramaların daxili
parazitidir. 170-dən çox növü var.
YEM BİTKİLƏRİ – becərilən yem bitkiləri-kənd təsərrüfatı
493
heyvanlarının yemləndirilməsi üçün becərilən birillik, ikiillik və çoxillik
bitkilər, siloslu və dənli Y.b. aiddir. Azərbaycan respublikasında birillik
və çoxillik yem otları, şalğam, yemlik, yerkökü, yem çuğunduru,
turneps, kartof (yemlik sortları), yerarmudu, yemlik qarpız və qabaq,
qarğıdalı, günəbaxan, yem kələmi və s. becərilir. Yaşıl yem üçün dənli-
paxlalı (noxud, soya, mərci) və dənli yemlər (çovdar, vələmir, arpa,
darı) bitkilər, dənli yemlər almaq üçün çölnoxudu, at paxlası, noxud,
vələmir, arpa, qarğıdalı, darı, kalış və s. bitkilərdən istifadə olunur.
YEM ƏMSALI – istifadə olunan yem kütləsinin, yemi istifadə
edənin çəkisinin artımına nisbəti (onların kimyəvi tərkibindən asılı
olmayaraq). Y.ə. sənaye heyvanlarının inkişafı üçün yem resurslarının
effektivliyini göstərir.
YEM NORMASI – Heyvanların sağlam saxlanmasını və yüksək
məhsuldarlığını təmin etmək üçün zəruri qidalı maddələrin miqdarı.
Yemləmə məhsuldarlıqdan (südlük, ətlik, yunluq, yumurtalıq),
məhsulun tərkibindən (südün yağlılığı) fizioloji vəziyyətdən (böyümə,
dölün inkişafı və s.) asılı olaraq normaya salınır. Müasir Y.n.-na
heyvanların qidalı maddələrə, yem vahidi ilə ifadə edilən və kalsiuma,
fosfora, proteinə, karotinə olan ümumi tələbatı daxildir. Heyvanın hər
növünə vitamin və mikroelementlərin, donuzlar və quşlar üçün
aminturşuların sərf olunma norması hazırlanmışdır. Y.n. daimi deyil.
Yem rasionu Y.n. əsasında düzəldilir.
YEM RASİONU – heyvanların qidalı maddələrə tələbatına görə
yem norması. Yemlərin qidalılığı və tərkibi əsasında hazırlanan sutkalıq
yem.
YEM VAHİDİ – yemin ölçü vahidi və ümumi qidalılığının
müqayisəsi. Bir Y.v. kimi 1 kq quru vələmirin orta qidalılığı vahid qəbul
edilmişdir. Qaramalda piylənməyə görə təyin edilmiş bir Y.v.-nin
qidalılığı 150 q yağa və ya 1414 kal-yə bərabərdir. Kənd təsərrüfatı
heyvanları üçün yem norması Y.v. əsasında hesablanır.
YEM YERİ – vəhşi heyvanları cəlb etmək məqsədilə müəyyən yerə
yem qoymaq (tutmaq və ya müşahidə aparmaq üçün).
YEMİN MƏHSULDAR TƏSİRİ ƏMSALI – istifadə edilən
qidanın miqdarının istifadə edənin artımına nisbəti (hər iki göstərici
quru çəki ilə ifadə olunur).
YER – Günəş sisteminin Günəşdən məsafəsinə görə üçüncü, ölçüsü
və kütləsinə görə beşinci planeti: Y. quru planetləri (Merkuri, Venera və
Mars) arasında ən böyüyüdür. Y-in Günəş sistemindəki başqa
planetlərdən fərqi, onda həyatın mövcudluğu və insanın meydana
gəlməsidir. Y. Günəşdən 1496.10
4
km məsafədədir. Kütləsi
494
Günəşinkindən 330000 dəfə kiçikdir. Günəşin cazibəsi nəticəsində onun
ətrafında elleptik orbit boyunca dolanır.
YER ATMOSFER SİSTEMİNİN İSTİLİK BALANSI – Yerin
istilik balansı xarici mənbələrdən Yerin bütövlüklə (atmosferlə birlikdə)
aldığı və atmosfer vasitəsilə kosmik fəzaya verdiyi istiliyin cəbri cəmi.
Uzun zamandır ki, Y.a.s.i.b. sıfıra bərabərdir, yəni Yer planet kimi
istilik tarazlığındadır. Lakin son vaxtlar atmosferin qlobal çirklənməsi
nəticəsində müşahidə edilən parnik effekti Yerin istilik balansının
dəyişməsi ehtimalı haqda xəbərdarlıq edir. Əgər atmosferin karbon qazı,
kükürd, azot, sənaye tozları və s. ilə çirklənməsinə qarşı təcili tədbirlər
görülərsə Y.a.s.i.b.-nın antrpogen pozulmasının qarşısı alınmış olar.
YER QABIĞI – Yer kürəsinin bərk xarici qatı. Üstdən atmosfer və
hidrosferlə, altdan seysmik məlumatlarla müəyyənləşdirilmiş daha sıx
ultraəsasi substratla (Moxoriviçiç səthi ilə) hüdudlanır. Y.q.
materiklərdə və okeanların altında müxtəlifdir. Materik Y.q.-nın
qalınlığı adətən 35-45 km, dağlıq ərazilərdə 75 km-ə qədərdir. Okean
Y.q.-nın qalınlığı 5-10 km-dir (su qatı ilə birlikdə 9-12 km).
YER QURULUŞU – torpağın tam və səmərəli istifadəsini təşkil
etmək, əkinçilik mədəniyyətini yüksəltmək üçün şərait yaratmaq və
torpağın mühafizəsi ilə əlaqədar dövlət orqanları qərarlarının yerinə
yetirilməsindən ibarət dövlət tədbirləri sistemi. Y.q. torpaqdan düzgün
istifadə olunmasına nəzarət edir. Y.q. iki əsas növə – təsərrüfatlararası
və təsərrüfat daxili Y.q.-na ayrılır. Təsərrüfatlararası Y.q. torpaqdan
düzgün istifadə olunmasına nəzarət edir: rayonun planlaşdırılması sxemi
əsasında istifadə ediləcək torpaq sərhədinin dəqiqləşdirilməsi və
dəyişdirilməsi; kənd təsərrüfatında yeni torpaqların aşkara çıxarılması
və istifadəsi; torpaq sahələrinin ayrılması; şəhər, qəsəbə və əhali
yaşayan perspektiv kənd sərhədlərinin müəyyən edilməsi və s. ilə
əlaqədar tətbiq edilir. Təsərrüfatdaxili Y.q.-na kənd təsərrüfatı
əkinlərinin və növbəli əkinin təşkili, bağ və üzümlük, otlaq və biçənək
sahələrinin təşkili daxildir.
YER SƏTHİNİN ANTROPOGEN ÇÖKMƏSİ – əsasən düzən
dəniz kənarı ərazidə insan fəaliyyəti nəticəsində baş verərək ətraf
mühitin pozulmasına səbəb olur. Y.s.a.ç.-nin əsas səbəbləri: faydalı
qazıntıların çıxarılması, torpağın drenajı və meliorasiyası, müxtəlif
tikililərin və mühəndis qurğularının şaquli istiqamətdə təzyiqi, müxtəlif
məqsədlər üçün yeraltı suların çıxarılması, neft və təbii qazın istehsalı
və s.
YER SƏTHİNİN İSTİLİK BALANSI – Yer səthinə gələn və
oradan çıxan istilik axınının cəbri cəmi. Bu düsturla ifadə olunur:
Dostları ilə paylaş: |