bərabərdir. Onun 47,6
faizi xidmət, 34,3 faizi sənaye, 8,6 faizi kənd təsərrüfatı və 4,1 faizi tikinti
bölməsində yaradılır. Əhalinin sayı 23,3 milyon nəfər olan Malayziyada adambaşına düşən Ümumi
Daxili Məhsul 4000 ABŞ dollarına çatmışdır.
Malayziya ölkə iqtisadiyyatında investisiyaların və əmanətlərin əhəmiyyətli rolu ilə də bəzi region
dövlətlərindən müsbət mənada seçilir. Belə ki, bu ölkə də həmin tarixə investisiyaların ümumi milli
məhsulda (ÜMM) xüsusi çəkisi 40,1 faizə, əmanətlərin payı isə 33,6 faizə çatmışdır.
Xarici
investisiyaların ən çox cəlb edilən sahələr elektronika sənayesi və mehmanxana şəbəkəsidir.
Malayziya iqtisadiyyatına ən çox investisiya qoyan ölkələrin siyahısına ardıcıl olaraq ABŞ,
Yaponiya, Sinqapur daxildir. 2000-ci il ərzində qoyulmuş investisiyaların həcmi 20 mlrd. Rinqitt
və ya 4,3 milyard ABŞ dolları olmuşdur. Malayziyada həyata keçirilən özəlləşdirmə siyasəti
sənayeləşdirmə kursu ilə sıx bağlıdır ki, onun başlıca mərhələləri aşağıdakılardan ibarətdir.
1)1957-70-ci illər ərzində ölkədə müstəqillik əldə olunandan sonra idxalın əvəzedici sahələrinin
yaradılması üzrə sənaye siyasəti start götürmüşdür.
2)1970-80-cı illər ərzində ixrac yönümlü sənaye siyasəti kursuna başlanılmışdır.
3)1980-99-cu illərdə isə ixrac yönümlü sənaye siyasəti dərinləşmiş və mal mövqeləri üzrə ixracın
strukturunda periferik (xammal) sahələrinin azaldılmasına nail olunmuşdur.
Malayziya iqtisadiyyatın dövlət planları vasitəsilə idarəedilməsinə üstünlük verir. Bu ölkədə
özəlləşdirmə proqramı 1985-ci ildə qəbul edilmişdir. Onun işlənilməsi və həyata
keçirilməsi ingilis
iqtisadçıları və maliyyə ekspertlərinin aktiv iştirakı ilə aparılmışdır. Ötən əsrin 90-cı illərinin
əvvəlində artıq ölkədə 900 qeyri-maliyyə korporasiyasının özəlləşdirilməsinə start verilmişdir.
1983-cü ildə ölkədə televiziya kanallarından biri, 1985-ci ildə Lotoreya şirkəti, Milli Aviaşirkətdə
dövlətin aktivlərinin 30 faizi, sonradan 1988-ci ildə isə daha 40 faizi özəlləşdirilmişdir.
Hazırda ölkədə özəl bölmənin ÜDM-də xüsusi çəkisi 56 faiz təşkil edir.
Malaziyada islahatların fərqləndirici cəhəti ondan ibarət idi ki, bu ölkədə sərbəst şəkildə inkişaf
edən özəl bölməyə paralel surətdə yeni dövlət müəssisələri yaradılır. Özəlləşdirmənin başlıca
xüsusiyyəti isə Baş Planda 5 il ərzində həyata keçiriləcək və bu prosesdə iştirakçı
olacaq hər bir
firmanın özəlləşdirilməsi qrafikinin müəyyənləşdirilməsidir. Bu ölkənin iqtisadiyyatının strukturu
özəlləşdirmə siyasətinə ehtiyatlı yanaşmanı zəruri edirdi. Belə ki, Malaziyada dövlət bölməsinin
işçiləri, özəl bölmə ilə müqayisədə sosial cəhətdən daha çox müdafiə olunduğundan, özəlləşdirmə
tədbirləri nəticəsində əhaliyə müxtəlif güzəştlər verilməsinə diqqət artırılırdı. Elə bu məqsədlə də
özəlləşdirilən hər bir müəssisənin 5 faizlik səhmləri əvvəlcə "bronlaşdırılır"
və sonradan da
güzəştli şərtlərlə işçilərə satılırdı. Malayziya da özəlləşdirmə indi də davam edir. Hazırda
hökumət
genişləndirilmiş özəlləşdirmə siyasətinə üstünlük verir.
2.1. Malayziyada 1983-2000-ci illər üzrə özəlləşdirilmiş layihələrin sektorlar üzrə bölgüsü (ümumi
yekunda xüsuüsi çəkisi faizlə)
Kənd təsərrüfatı - 6,8%
Dağ mədən sənayesi - 4,4%
Sənaye - 14,7%
Tikinti - 14%
Elektrik, qaz və su - 7,7%
Nəqliyyat, saxlanma və rabitə - 12,2%
Ticarət, mehmanxana və restoran - 12, 2%
Maliyyə, daşınmaz biznes xidmətləri - 12 %
Sinqapur YSD arasında yüksək inkişaf səviyyəsinə görə seçilir. Son məlumatlara görə, Sinqapurda
adambaşına düşən ÜDM-in həcmi 25 min ABŞ dollarını ötmüşdür. Son illər ölkədə iqtisadi artım
müşahidə olunmasa da Sinqapur regionun iqtisadi cəhətdən ən güclü və inkişaf etmiş dövləti hesab
olunur. Fond bazarının inkişafı baxımından da Sinqapur region ölkələri arasında fərqlənir. Burda da
vaxtı ilə iqtisadiyyatın idarəedilməsində dövlətin rolu böyük olmuşdur. Hazırda hökumət
tərəfindən ölkənin ÜMM-nin 25 faizinə qədərini istehsal edən 450 şirkət üzərində dövlət nəzarəti
həyata keçirilir. Sinqapurun digər Asiya dövlətlərindən fərqləndirici xüsusiyyətlərindən biri bu
ölkədə büdcə kəsirinin olmaması və dövlət tərəfindən ÜMM-in 40 faizi səviyyəsində yüksək yığım
normasının dəstəklənməsidir. Bu qədər yığım əsasən işçilərə maliyyə köməyi funksiyasını yerinə
yetirən müxtəlif sosial fondlar vasitəsilə formalaşdırılır. Sinqapurda özəlləşdirmə istiqamətində ilk
addım 1984-cü ildə "Temosek" iri dövlət investisiya şirkətinin səhmlərinin 45 faizinin satışa
çıxarılması ilə atılmışdır. Həmin il hökumət qiymətli kağızlar bazarında "Mistsubisi Sinqapur
xevi indastriz" yapon-sinqapur şirkətində də dövlətin payını reallaşdırmışdır. Bütün bu proseslər
"Dövlət bölməsinin bölünməsi üzrə hökumət komissiyası"nın rəhbərliyi altında həyata
keçirilmişdir. Bu komissiyada dövlətin iqtisadiyyatda rolunun məhdudlaşdırılmasının tərəfdarları
olan praqmatik düşüncəli şəxslərin rəhbərlik etməsi özəlləşdirmənin
digər sahələrə də sirayət
etməsinə şərait yaratmışdır. Sinqapurda özəlləşdirmənin başlıca məqsədi dövlət tərəfindən
dəstəklənən haqsız rəqabət mühitində və bərbad idarəetmə aparatında keyfiyyət dəyişikliklərinə
gətirib çıxaran yenidənqurma işlərini həyata keçirməkdən, bütün təsərrüfat subyektləri üçün
bərabər rəqabət şəraiti formalaşdırmaqdan ibarət olmuşdur.
Filippində özəlləşdirmə "dövlət biznes fəaliyyətinə mümkün qədər az müdaxilə etməlidir" şüarı
altında başlayaraq, ölkəni əsasən Markosun hakimiyyəti dövründə məruz qaldığı ağır
iqtisadi
vəziyyətdən çıxarmağa istiqamətlənmişdir. Bu məqsədlə ötən əsrin 80-cı illərində maliyyə
nazirinin rəhbərliyi altında özəlləşdirmə komitəsi yaradılmış və aktiv islahatlara start verilmişdir.
İlk dövrlər özəlləşdirmə islahatları ilə paralel surətdə ticarətin liberallaşdırılması, o cümlədən
qeyri-tarif baryerlərinin aradan qaldırılması, gətirilən mallara qoyulan gömrük rüsumunun aşağı
salınması istiqamətində də addımlar atılmışdır. Bu məqsədlə 110 dövlət müəssisəsi "özəl əllərə"
verilmişdi. Lakin bu ölkədə özəlləşdirmə islahatları həmkarlar təşkilatlarının ciddi müqaviməti
altında həyata keçirildiyindən uğur qazana bilməmişdir. Özəl sahibkara inamasızlığın kütləvi
şəkildə təşkil olunmuş etiraz aksiyaları ilə bildirilməsi fonunda tez-tez baş verən nümayiş və
tətillər özəlləşdirmənin gedişinə mənfi təsir göstərmişdir. Hazırda Filippin YDS arasında
işsizlik
səviyyəsi ən yüksək olan ölkədir. 2000-ci ilin yekunları üzrə, Filippində bu göstərici 11,2 faiz təşkil
etmişdir. Lakin, bu ölkədə iqtisadi artım səviyyəsi region dövlətləri arasında ən yüksək göstərici
hesab olunur. Qeyd olunan dövr üzrə, region dövlətlərinin 5,4 faizlik orta artım tempinə qarşı,
Filippində real ÜDM -in artımı 9,89 faiz qeydə alınmışdır. YSD-ləri arasında Filippində
adambaşına ÜDM göstəricisi Sinqapur və Malayziyadan sonra üçüncü olaraq, 990
dollar təşkil
etmişdir. Ölkədə inflyasiya səviyyəsi region üzrə orta göstəricidən yüksək olaraq 4,4 faizə
bərabərdir. 1980-1999-cu illər ərzində Fillipinin iqtisadiyyatına qoyulmuş birbaşa xarici
investisiyaların həcmi 11,2 milyard dollar olmuşdur.