Rüblük ədəbiyyat dərgisi
11
BĠR KĠTAB ġEĠR
Gecə kilsənin damında ağlayan Qvazemuda
Dünyada ən ucuz su göz yaşıdır.
Ağla, doyunca, ağla,
Həm də yadında saxla
Yağışların ən gözəli çiskin payız yağışıdır.
Duaların ən gözəli
Dəliqanlı oğulların arxasınca söylənilən
Kövrək ana qarğışıdır:
―Kaş ki, səni oğul deyil, sükutlara yuva olan daş
doğaydım,
Böcəklərə kölgə olan ot doğaydım,
Kaş ki, səni yuvasız bir quş doğaydım.
Sevinərdim daş olsaydın, ot olsaydın, quş olsaydın,
Sevinərdim evin damında ulayan, qovduğum bayquş
olsaydın‖
Ağla, doyunca ağla.
Həm də yadında saxla,
Sevgi böyüklərin kiçik hisslərinin uşaq oyuncağıdır.
Klassik məhəbbətlər insanlığın uşaqlıq çağıdır.
Həyatla vidalaşmış adam üçün
Qandal, sadəcə, qolbağıdır. əsl insan əliyalın
olandır!
əlində, ox, nizə, mis kuzə, balta, tüfəng,
kağız-kuğuz, soyuq səhəng tutan insan,
o, sadəcə, bir bədbəxtdir.
Çünki xisləti heyvan davranışları ilə müqayisə
olunur.
İnsan hər şeydən tez yorulur,
Yaşamaqdan, sevməkdən, ayrılıqdan, ölməkdən,
Ölüb yenidən dirilməkdən.
Ağla, doyunca ağla.
Bax mənim halıma: səhər saat altıdır.
Mən isə başımı yazı masamın üstünə qoyub
ağrıyıram.
Özümü boş yuva kimi hiss edirəm,
Sadəcə, boş yuva...
Sən də artıq adına ―O‖ deyib xatırladığım
Onların birinə çevrildin.
Mən qoca deyiləm, köhnəlmiş insanam
Yəni artıq sevgi hissimin dişləri tökülüb,
Ürəyimin beli bükülüb.
Mən indi gözlərimi yumanda daha yaxşı görürəm
həyatı.
12
№ 3 (11) Sentyabr 2014
O həyatı ki, çəkisi
Kürəyə saplanan bıçaq, alına tuşlanan tapança
qədərdi.
Əlimi yalnız boğulan adama uzadıram ki,
Məni də xilas etsin, özüylə birgə batırsın.
Və son sözlərimi dilim ucunda hazır saxlamışam:
Əlvida, ey dünyanın hönkürtüsü olan dənizlər!
Əlvida, ey dünyanın nəriltisi olan dağlar! -
N
əsiminin soyulmuş dərisi haqqı
keçən əsrin 70-ci illərində, ərdəbil şəhərində.
inqilabçılar minlərlə polisi yaxalayıb
cinsiyyət orqanlarını kəsdilər
mən o vaxt çox uşaq idim
üstündən otuz il keçdi
bu yaxınlarda yenə ərdəbil şəhərində üç gözəl
tələbəni
qaldırıcı kranın dimdiyindən asdılar
mən indi çox qocayam
nəsiminin soyulmuş dərisi haqqı…
uşaqları çox sevdiyimdəndir ki,
istəmirəm onlar bu dünyaya gəlsinlər
hamilə qadınlardan zəhləm gedir
elə atalarımız da bizi ona görə böyüdüblər ki,
onlar öləndə biz də onların şəkillərin böyüdək
sən demə, adamlar ölmürlər, adamları öldürürlər
atam öləndən sonra ayaqqabıları geyilməməkdən
çürüdü
paltosu geyilməməkdən köhnəldi
atam öləndən sonra biz onu unutmağa başladıq
tez-tez xatırlamaq şərti ilə
nəsiminin soyulmuş dərisi haqqı…
mənim yaşadığım "8-ci kilometr" qəsəbəsində
bir ev uçdu, içində yaşayan əclafı öldürdü
sən demə bu adam gecələr altını batırıb
öz nəcisi ilə evin divarlarına
ən müqəddəs şeylərin adını yazırmış
qonşular danışırdılar ki,
ev boğaza yığılıbmış onun əlindən
nəsiminin soyulmuş dərisi haqqı…
qadın kişinin vətənidir - deyib
bütün qadınlarının ərazi bütövlüyünü dəstəkləyirəm
qonaq olduğum mehmanxanada
çox kişinin yatdığı fahişənin çiyninə toxunub
"bacı, sağ ol, mən getdim"- dediyini eşitdim
burda bir sirr olduğunu düşündüm
nə vaxtsa bütün fahişələr
bütün kişilərin bacısı olub yəqin
hərdən beynimdən qadın zorlamaq keçir-
məncə bu olardı əsl ehtiras aksiyası
etiraz aksiyasını dağıdır əli dəyənəkli polislər
"hökumət evi"nin qarşısında
necə ki, sığırçınlar didib-dağıdır at nəcisini
içindəki buğda dənələrinə görə
nəsiminin soyulmuş dərisi haqqı…
o ölkədə ki, allah sözü silah sözü ilə qafiyələnir,
qolboyun olur
o ölkədə mən yaşayıram
yaşayıram deyəndə ki, şorba içir,
çarpayıya dirsəklənir
və dişlərimin xorla ağrımasına qulaq asıram
heç bir dinə inanmıram
məncə "kafirlər" qır tiyanında qaynayacaqlarsa
"möminlər" də həmin tiyanın altına çör-çöp
daşıyacaqlar
nəsiminin soyulmuş dərisi haqqı.
Amaliyanın cib dəftəri üçün
ağır-ağır örtülən darvazanın səsindən
kədərli heç nə yoxdur
ağır-ağır batan gəminin həyəcanlı fitindən
bunu görüb heç bir kömək edə bilməyən
sahildəki yeganə sakinin görkəmindən,
kədərli heç nə yoxdur
kədərli heç nə yoxdur balıq çırpıntısından
nə qədər ki, qarmağın ucuna yem taxırlar
heç bir dənizdə balıqlar heç bir balıqçıya qarşı
üsyana qalxmayacaqlar
bu acı həqiqətdən kədərli heç nə yoxdur
qocaların istikanda suya qoyulmuş protez dişlərinin
səssiz gülüşündən
Rüblük ədəbiyyat dərgisi
13
bu gülüşün gecə boyu evdəkilərə verdiyi əzabdan
kədərli heç nə yoxdur
üzünün cod tükü ilə əlinin üstünü qaşıyan atanın
sükutu uzun sürəcək
uşaqları böyütmək üçün evdə bir az da sükut
lazımdır
bu uzunömürlü sükutdan kədərli heç nə yoxdur.
zəlzələdən sonra şəhərdəki qarmaqarışıqlığa nə ad
vermək olar ?
bilmirəm.
Şəxsən məni ölmək yox, uçuq divarların altında
qalmaq qorxudur
bizim evdə qadınlar cocuqları,
cocuqlar kişiləri ovutmaq üçündür
Qadınlar haqqında mühazirə
(A. Kuşun arvadı üçün oxunmuşdur)
Əvvəlcə qanunlar qadınları pozur, sonra qadınlar
qanunları
qocaldıqca çox şeyləri öyrəndim,
öyrəndim ki, dayanacaqda dayanmış qadının
tez-tez saata və güzgüyə baxması xəyanətin ilk
əlamətidir.
Xəyanət ritm axtarışıdır qadının, eləcə də kişinin
xəyanətlər hər kəsə öz ritmini bəxş edir.
Ritmlərin ən gözəli qadınlara həsr olunub,
şerlərə yox.
Zamana insanın bədəni lazımdır,
məncə ömür qocalıqdan uşaqlığa doğru başlasaydı
daha gözəl olardı
onda bu qoca fahişə
axırda məsum bir qız uşağına çevrilər və ölərdi.
Qocaldıqca çox şeyləri öyrəndim
öyrəndim ki bir kişi susuzluğudur
hər qadının sonrası
ancaq su, yaxud göz yaşı ilə deyil
uşaqla ölçülür kişi ilə qadının arası
uşaqsız evində pişik saxlayardı əmimin sonsuz
qarısı
sən demə gecələr uşağa çevrilirmiş pişik.
Kişi sevgisi qadına uşaq doğurmaq üçün deyil
ancaq doğurmamaq üçün də deyil
kişi sevgisi qadınları qucaqlamaq, zorlamaq üçün
deyil
ancaq qucaqlamamaq, zorlamamaq üçün də deyil,
kişi sevgisi xəyanət etmiş qadını qətlə yetirmək üçün
deyil
ancaq qətlə yetirməmək üçün də deyil
bilmirəm nə üçündür kişi sevgisi
bir onu bilirəm ki
acığını sevdiyi qadından çıxan kişinin
böyük oğlunun adı Ümiddir.
Kişilər yatağa canını qoyar qadınlar bədənini
budur əsas məsələ
sən qadınsan bilərsən bunları.
Aynurənin ümidsizliyi
Ümidlər daha çox adam şəklində yoxa çıxır,
daha çox adam şəklində yoxa çıxır ümidlər
qızlarını varlı adamlar üçün bəsləyən ailələrin
qonşuluğunda
şəkillərə ata deyən bir uşaq böyüyür
əllərinin arxasında gözlərinin qarası.
Qanlı dimdiyini dəmir relslərə çəkən çalağan
bıçağını itiləyən qəssab deyil
quş başqaları üçün öldürməmişdi.
Sevdiyimiz nəğmələrin tayıyıq, vəssəlam.
Gecələr Sahil bağında tütək çalan qaraçı oğlanın
içində
yuxulayır dilənçi nəğmələr
o oğlanın oturuşu qədər
ümidsizdir bu şəhər.
Ümidlər daha çox adam şəklində yoxa çıxır
daha çox adam şəklində…
Buludxan
Arvadı, atı, iti, bir də çomağı vardı
Təpənin üstə qalxar, çomağına söykənər, yamacda
Dostları ilə paylaş: |