Rüblük ədəbiyyat dərgisi №3 (11) Sentyabr 2014
Yüklə 472,06 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Rüblük ədəbiyyat dərgisi 17
- Sabahdan bütün cinayətkarlar mənəm
- 9 ay tora-bora mağarasında
- Barayev mənim qardaşım idi (toyuq baĢı kəsən uĢaq)
Rüblük ədəbiyyat dərgisi 17 İstəyərdinizmi gözləriniz adi insan gözləri olsun? Yəni bir az kor İstəyərdinizmi adi insan kimi ağlayasınız? Yəni hərdən, aradabir İstəyərdinizmi pəncərədən adi insan kimi baxasınız? Yəni intihar etmək üçün yox İstəyərdinizmi küçədə adi insan kimi dayanasınız? Yəni getməyə yeri olmayan biri kimi yox Yoxsa elə sizdə belədir? T ək Adamın Fikirləri Kəlbətinlə kökündən çıxarılmış dişimizin yerində əmələ gəlmiş xarabanı əlimizlə örtürük. Vaxtilə burada bir ağrı yaşayırdı. Yalqız bir ağrı. Bir diş yeri boyda yoxuq artıq həyatda yoxa çıxmağından utanır adam. Qolsuzun birisi ziyafət salonunda pencəyinin boş qolunu cibinə elə səliqə ilə soxub ki indicə məyus edəcək olmayan qoluna girmək istəyən qadını nədənsə həyatın yoxa çıxdığı yerlər daha çox cəlb edir diqqəti. Yenicə doğulan körpənin bağırtısı ağlamaq deyil ağlamaq göz yaşlarının səsidir bu bağırtı ilə həyat ilk dəfə ağzını cırır zavallı insan balasının. Əslində insana «taleyin alnına yazılmışdır» yox, «taleyin başına qaxılmışdır» demək ən düz və ən qəti həyatın yoxa çıxdığı yerlər daha çox cəlb edir diqqəti. İndicə başla bədənin sərhədində boğaz sözündəki «boğ» feli əmr kimi səsləndi qulaqlarımda indicə gecə düşdü və görünməz bir əl pəncərələrin dördkünc yerini kəsdi qaranlıqdan indicə böyük pişiyin içindən balaca pişiklər çıxdı indicə ağlıma bir fikir gəldi – qadını bəzən fahişəyə çevirən analıq hissləri deyilmi? Sabahdan bütün cinayətkarlar mənəm Diktator olacaq cocuqları analar doğmurlar diktator olacaq socuqları qadınlar qusurlar öz bətnlərindən səhərin gözü açılmamış iğtişaşdan sonra küçələrdə tökülüb qalmış daş-kəsəyi süpürən bu qarı elə bil gecənin özünü süpürüb bir yerə toplayır və zülməti, qaranlığı boğmağın daha bir yolunu kəşf edir öz yorğun süpürgəsiylə. Sabahdan mən də Bakı küçələrində qan tökəcəyəm qan töküldüyü yerin təkcə rəngini dəyişmir həm də adını dəyişir qan mənasız axan zamanı saxlayır tarixə çevirir. Sabahdan mən də Bakı küçələrində qan tökəcəyəm polis məmurunun evinə soxulacağam (evimə soxulacaq polis məmuru) arvadının yanında qanına qəltan edəcəyəm onu (arvadımın yanında qanıma qəltan edəcəklər məni) ürəyim balaca uşağın nəlbəkiyə töküb üfürdüyü isti çay kimi soyuyacaq. Sabahdan mən də Bakı küçələrində qan tökəcəyəm cibimdə qətlə yetirəcəyim adamların siyahısı. Artıq üstümdə qansız bir bıçaq gəzdirirəm adam öldürəcəyəm və bir daha sübüt edəcəyəm ki pis adamlar heç vaxt yaxşı ölmürlər! Ölməməlidilər də!!! Sabahdan bütün cinayətkarlar mənəm! Sınmış pəncərədə ay Ehey… ağ tavandan asılmış insan bir addım göylərə qısılmış insan ruhum qoymur məni su dağıtmağa. Susur pişiklərin intim səsləri 18 № 3 (11) Sentyabr 2014 sınmış pəncərədə əl kəsir gecə bu gecə qadınla olmağım gəlir ruhum qoymur məni su dağıtmağa. Kimi öldürüm ki bu gecə vaxtı sabah ağlamağa bəhanəm olsun. Ucuz kafelərdə yoxsul dostlarım allahı danırlar göz yaşlarıyla küncdəki masada fahişə qızlar kişi belindən ağlaşa-ağlaşa gələn uşaqlara qıyan bu qatil analar bu ac qansızlar laqqırtı vururlar bekarçılıqdan ruhum qoymur məni su dağıtmağa əlimlə ölçürəm sözümün boyun. Kişi gül şəkli çəkməz! 9 ay tora-bora mağarasında Bu zülmət gecələrin öz qəribəlikləri var belə gecələrdə güllələr kiməsə dəymək ümidi ilə uçur güllələr öz yanğısını söndürür kişi bədənlərində. Əsl kişi «necə» yox, «nə üçün» öləndir. Ölüm heç vaxt nə sualına cavab verməyib. Qadınlara elə gəlir ki, qaranlıq onları gizləyir əksinə, qadın qaranlıqda daha aydın görünür məndən iki addım qabaqda gedən bu qadının azadlığının sərhəd dirəkləridir sevişdiyi kişinin qolları bu «dirəklərdən» o tərəfdə səhər çoxdan açılıb kişi qolları arasında qadın üçün həmişə qaranlıqdır həmişə. Qadının azadlığı qaranlıqdır. Mən insan ömrünü dustaq gəzintisinə bənzədirəm darısqal və darıxdırıcı bir gəzintiyə bir azdan hamını öz soyuq hücrəsinə qaytaracaqlar bir azdan öz bədənlərinə şəkil döydürəcək tənha dustaqlar. İnsan öz bədəninə şəkil döydürməklə də artıb çoxala bilir. Qəribədir, quşlar azad olduqları üçün uçmurlar azad olmaq üçün uçurlar adamilar azad olduqları üçün yaşamırlar azad olmaq üçün yaşayırlar ağaclar azad olduqları üçün ucalmırlar azad olmaq üçün ucalırlar azadlıq nədirsə məncə donmuş haldadır bütün bu uçuşların, yaşayışların və ucalıqların sonunda. Bu zülmət gecələrin öz qəribəlikləri var insanlar bizim uğrumuzda öldürəndə qəhrəman olurlar öz uğurlarında öldürəndə qatil Barayev mənim qardaşım idi (toyuq baĢı kəsən uĢaq) Uşağın əlinin yüngüllüyündən gec ölər başını kəsdiyi toyuqbəlkə də heç ölməz üzülmüş boğazdan axan qan bədənin öz kəsilmiş üzvündən ötrü tökdüyü göz yaşına bənzəyər, bəlkə heç bənzəməz ancaq üstündə qan ləkələri qurumuş çəkmələr nə vaxtsa uşağın üzünə duracaq uşağın üzünə duracaq bir cüt yngül əl. Olsun ki, nə zamansa toyuq bu uşağı öldürüb indi başını kəsməklə toyuqdan qisas alır uşaq. Doğulan hər kəsin içində uşaqlıqla əkiz bir qocalıq doğulur bəzən elə bətindəcə qocalıq öz əkiz tayı uşaqlığın qatili olur uşağın içində qoca bir qatil gəlir həyata uşağın içindəki qoca qatili əmizdirir ana qoca qatili böyüdür ata bəzən də sona qədər uzanır qocalığın uşaqlığa nifrəti. İlk dəfə toyuq başı kəsən uşağın içində bəlkə qocalıq da uşaqlığın başını kəsir ilk dəfə baş kəsən uşaq birdən-birə qocalır. Yüklə 472,06 Kb. Dostları ilə paylaş:
|