işğalı nəticəsində daha da ağırlaşmış, cəmiyyətin qaçqın və məcburi köçkünlərdən
ibarət zəif bir təbəqəsi yaranmışdır.
Ancaq 90-cı illərin ortalarından başlayaraq, iqtisadiyyatda vəziyyəti dövlət
mülkiyyətinin özəlləşdirilməsi, sahibkarlıq fəaliyyətinin inkişaf etdirilməsi, torpaq
islahatlarının keçirilməsi sayəsində sabitləşdirmək mümkün olmuş və əhalinin
məşğulluğu sahəsində müsbət dəyişikliklər baş vermişdir. Bununla belə, hal-hazırda
qadınların məşğulluğu sahəsində əsaslı problemlər mövcuddur. Bu problemləri
aşağıdakı amillərlə xarakterizə etmək olar:
İşləyən qadınların payı daha yüksək olmuş yüngül və yeyinti sənayesi,
elektrotexnika, neft maşınqayırması sahəsində əksər iri və orta müəssisələrin
işləməməsi;
!"
İqtisadiyyatda və elmin intellektual sahələrində qadınların payının
kəskin azalması;
!"
Eyni xarakterli işin görülməsi üçün kişilərin əmək haqqı
səviyyəsinin qadınların əmək haqqından yüksək olması;
!"
Qadın əməyinin üstünlük təşkil etdiyi xalq sənətkarlığı, tətbiqi
incəsənət (xalçaçılıq, ipəkçilik və s.) məhsullarına olan tələbatın azalması
nəticəsində bu sahənin tənəzzülə uğraması;
!"
Qadınların peşə hazırlığı və yenidən hazırlıq kurslarına cəlb
edilməsinin aşağı səviyyədə olması;
!"
Ticarət (xırda alver, maqazin, yarmarka) sahəsində qadınların
payının kəskin artması;
!"
Həyətyanı torpaq sahəsində-fərdi maldarlıq, bostan və bağ təsərrüfatlarında
işləyən qadınların sayının artması.
Əhalinin iqtisadi fəal hissəsinə aid edilməsi üçün kişi və qadınların yaş həddi
qanunvericilik ilə müəyyən olunmuşdur. 1999-cu ilə kimi kişilər 1659, qadınlar 1654
yaş, 1999-2000-ci illərdə kişilər 16-60, qadınlar 16-55 yaş, 2001-ci ildən başlayaraq kişilər
16-61, qadınlar 16-56 yaş həddlərində əmək qabiliyyətli əhaliyə aid edilmişir.
2002-ci ildə Azərbaycan Respublikasında əhalinin iqtisadi fəal hissəsi 3777,5 min
nəfər təşkil etmişdir ki, bunların 1806,4 min nəfəri (43%-i) qadınlardır. Bunların
müvafiq olaraq 3726,5 min nəfəri (1778,5 min qadın) bilavasitə əməklə məşğuldurlar.
4-cü Qrafikdə qadınların ümumi sayinda iqtisadi fəal qadınların payinin
dinamikasi göstərilmişdir.
Tədqiqatlar zamanı müəyyən edilmişdir ki, fəaliyyət sahəsi və iqtisadiyyatın
sektorlarından asılı olaraq qadınların və kişilərin məşğulluq strukturunda müəyyən
fərqlər mövcuddur. Qadınların fəaliyyət göstərdiyi sahələr əsasən: tibbi, təhsil,
mədəniyyət və elm, kredit və sığorta kimi sektorlardır. Dünyanın bir çox ölkələrində bu
sahələrdə əmək haqqı aşağıdır. Kişilər əsasən istehsal sahələrində üstünlük təşkil edir:
sənayedə 50%, nəqliyyat sistetmində 90%-dən çox, tikintidə 90%-dən çox, idarəetmə
sahəsində 70%-dən çoxdur. İşlərin həyata keçirilməsinin daha ətraflı bölgüsü aparılarsa
burada qenderlə bağlı daha kəskin fərqlər görə bilərik. Məsələn, təhsil sahəsində
qadınlar ibtidai və orta məktəblərdə üstünlük təşkil edirlər. 14-cü siniflərdə dərs deyən
qadınlar 57%, 4-11-ci siniflərdə 42%, musiqi, nəğmə, rəsm, bədən tərbiyəsi, əmək təlimi
sahəsində 23% təşkil edirlər. Nəticədə, bütün müəllimlərin 43%-i qadınlardır. Bundan
əlavə, direktorların 31%-i qadındır. Lakin, ali məktəblərdə kişi müəllimlərin payı
yüksəkdir. Səhiyyə bölməsində qadınların sayının çox olmasına baxmayaraq,
mütəxxəsislərin yalnız 37%-i qadın həkimlərdir. İqtisadiyyatın müxtəlif sahələrində və
sosial sferada rəhbər vəzifələrdə çalışanların 33%-i qadınlardır.
5-ci Qrafikdə xalq təsərrüfatının müxtəlif sahələrində muzdla işləyən
qadınların payı göstərilmişdir.
Göründüyü kimi, Azərbaycanda qadınlar əsasən təhsil, səhiyyə və sosial
xidmətlər, kommunal xidməti, emal sənayesi kimi sahələrdə daha çox təmsil olunurlar.
Azərbaycan Respublikasında kişilərin və qadınların təhsilinin müqayisəli
səviyyəsi (1999-cu il) 6-cı Qrafikdə göstərilmişdir.
Müxtəlif yaş kateqoriyaları üzrə 2002--ci ildə qeydiyyata alınmış kişi və qadınlarin
faizlə nisbəti 7-ci Qrafikdə verilmişdir.
Bir sıra QHT-lərın tədqiqatlarına əsasən Azərbaycanda işsizliyin səviyyəsi iqtisadi
fəal əhalinin sayının 20-25% ni təşkil edir (qeyri-rəsmi məlumata əsasən).
Əmək prosesinə cəlb olunmuş qadınlar əksər hallarda muzdlu işlərdə işləyirlər.
Bundan sonra sayına görə fermer təsərrüfatlarında və kənd təsərrüfatı işlərinə cəlb
edilmiş qadınlar, digərləri və cüzi hissəsi sahibkarlıq fəaliyyəti ilə məşğul olan
qadınlardır. Qadınların sosial qruplarının iqtisadi zonalar üzrə bölgüsü 8-ci Qrafikdə
verilmişdir.
Keçmiş müəllimlər, tibb işçiləri, iqtisadçılar, mühəndislər və s. özlərinin peşəsi
üzrə daha aşağı əmək haqqı ödənildiyinə görə, əmtəə bazarına və kommersiyaya
keçmişlər. Bir çox qadınlar bunun müvəqqəti olduğunu hesab edirlər. Qeydə alınmış
kiçik, özəl müəssisələrdə qadınlar 7% təşkil etdikləri halda onlar əmək resurslarının
49%-ni təşkil edirlər. Qadınların
cox (64,2%) daha az ixtisas tələb edən, lakin maaşı yüksək olan işlərə gedirlər.
Ailənin maraqları qadınlar üçün dövlət qurumlarında və ya rəsmi qeydiyyatdan
keçmiş özəl müəssisələrdə işləməkdən daha zəruridir. Ev işləri görmək və uşaqların
qayğısına qalmaq onlar üçün hökumətdə, formal özəl müəssisələrdə işləməkdən daha
çox əhəmiyyət kəsb edir. Qeyri- dövlət sektoru və iqtisadiyyatın digər sahələri inkişaf
etməkdədir. Kənd yerlərində qadın əməyinin həcmi torpaqların paylanması və fermer
təsərrüfatlarının inkişafı sayəsində artmışdır.
Qadınlarin iş fəaliyyətini məhdudlaşdıra amillərdən biri onların özəlləşdirmə
prossesindən kənarda qalmasıdır.
Dostları ilə paylaş: |