olan “Xatirələrim” kitabında yazır ki,
bizim nəsil öz cəngavərliyi, tündməcazlıqı
ilə qəzada tanınırdı. Qəzada bizi “dəli qazaxlı” adlandırırdılar. Əli Qazaxoğlu
içərisində birinci savadlı adam mənim atam idi.
Sual olunur: hərfi mənada başa düşsək, “dəli” olan bir nəsil “artilleriyanın
Allahı” kimi oğul yetirə bilərdimi? Onu da unutmaq lazım deyil ki, Şıxlinskilər
nəsli Azərbaycan maarifinə, ədəbiyyatına və hərb tarixinə bütöv, sağlam ziyalı
nəsil bəxş etmişdir.
Sonralar (
1917-ci ilin noyabrından - Ş.N.) həmin diviziyanın Tatar
(
Azərbaycan - Ş.N.) süvari alayının əsgərlərindən ibarət ilk dəfə 600 nəfərlik
“Müsəlman korpusu” təşkil olundu. 1918-ci ildə müstəqilliyini
elan edən
Azərbaycan Zaqafqaziya Seymindən çıxdı. Bu dövrdə ölkədə siyasi durum çox
qarışıq və mürəkkəb idi. Bolşevik - daşnak silahlı qüvvələri tərəfindən güclü
təhlükə yaranmışdı. Məhz Tatar-Azərbaycan alayının qüvvəsinə arxalanıb, əlavə
könüllülər toplamaqla həmin il iyunun 26-da “Əlahiddə Azərbaycan korpusu”
yaratmaqla Əliağa Şıxlinski və Səməd bəy Mehmandarov Milli ordunun təməl
daşını qoydular.
“...Birləşməyə belə bir ad qoşulanda onun məna mərkəzində müsbət bir
münasibət dayanırdı və bununla da “Dikaya diviziya”nın məğlubedilməzliyinə
işarə ifadə olunurdu. Xüsusən, daşnak və ifrat bolşevik elementləri “Dikaya
diviziya”dan danışarkən heç də bu sözü həmin diviziyanın şücaətinə olan
heyranlırına görə işlətmirdilər. Belə münasibət elə sovet tarixşünaslığının
özündə
də mövcuddur. Bir sıra müəlliflər “Dikaya diviziya”dan danışarkən bu ifadənin
nəzərdə tutulan mənasını deyil, məhz “dikiy” sözünün leksik mənasını qabartmağa
çalışmışlar. Bununla da həmin birləşmənin hissələrinin hərbi keyfiyyətlərinə,
Cümhuriyyət Ordusunun özülünü təşkil etmiş qoşun hissələrinin nizam-intizamına
bir istehza ifadə olunmuşdur. Həmin diviziya 1917-ci ildə ləğv edilmiş və bununla
da onun mövcudluğuna son qoyulmuşdur. Diviziya ləğv edildikdən sonra
azərbaycanlılardan və çeçenlərdən təşkil olunmuş Tatar süvari alayının qalıqları
Azərbaycana qayıtmış və onun bazasında Müsəlman korpusunun ikinci süvari alayı
yaradılmışdı” (M.Süleymanov, “Azərbaycanda “Dikaya diviziya” olubmu?”
məqaləsi, “Hərbi bilik”jurnalı, 1998-ci il, №4). Və bu hərbi qüvvələrin özəyi
əsasında da 1920-ci ilə kimi Azərbaycan Demokratik Cümhuriyyətinin tərkibi 40
minə yaxın olan Milli ordusu yarandı. Əliağa Şıxlinski
və Səməd bəy
Mehmandarov kimi iliyinə qədər hərbçi olan generallar ordunun təməl daşının
“dəlilər”dən olmasına razı olardımı?
“Müsəlman milli korpusu”nun əsasında Petroqraddan köçürülən “Vəhşi
diviziya”nın “Tatar süvari alayı” dayanırdı.
General Əliağa Şıxlinski ümumi komandanlığı qəbul etdi. Tərxis edilmiş rus
ordusunun zabitləri də həmin qoşun birləşmələrinə götürüldü. Bu zaman
müsəlmanlara üstünlük verilirdi. Bundan əlavə, 1917-ci il çevrilişindən sonra
Bakıdakı kadet məktəbində yerli zabit kadrlarının hazırlanmasına da başlandı”
40
.
Ayrı-ayrı sənədlər şahidlik edir ki, Birinci Dünya müharibəsi cəbhələrində
üç mindən çox sıravi və kiçik rütbəli azərbaycanlı döyüşürdü.
Bunlar müharibə
40
Т.Свјаtочевсki, "Rusiyа Аzərbаycаnı. 1905-1920-ci illər" məqаləsi.
başlananda səfərbər olanlar idi. Lakin imperiya qoşunlarının tərkibində yüksək
rütbəli zabit və generallarımız da az deyildi. Tam artilleriya generalı Səməd bəy
Mehmandarov, general-leytenant Əliağa Şıxlinski, süvari generalı Hüseyn xan
Naxçıvanski, general Məmmədsadıq bəy Ağabəyzadə, Əsəd bəy və
MirkazımxanTalışxanovlar, rotmistr Teymurbəy Novruzov,
təyyarəçi Fərrux ağa
Qayıbov, praporşik Sayad Zeynalov və onlarla başqa oğullarımız cəbhədə ad-san
qazanmışdılar.
1918-ci ildə ölkəmiz ağır və təhlükəli günlərini yaşayırdı. Həmin ilin yanvar
ayında Türkiyəyə hərbi yardım üçün gedən Azərbaycan hökumətinin əks-kəşfiyyat
idarəsinin rəisi Nağı bəy Şeyxzamanlı Türkiyənin hərbi naziri Ənvər paşa ilə
görüşəndə demişdir:
- Paşam, Birinci Dünya müharibəsidə biz azərilərdən dörd general rus
ordusunda ordu komandiri olmuşdular. Qonşularımız
erməni və gürcülərdən ordu
komandiri çıxmamışdır. Yalnız bir gürcü generalı hərbi korpus komandiri ola
bilmişdir. Azərilərdən ordu komandiri Səməd bəy Mehmandarlı rus-yapon
müharibəsində hərbi korpus komandiri olaraq rus ordusunun ən yüksəg ordenini
almışdır. İkinci general Əliağa Şıxlinskidir. Rus ordusunun topçu baş inspektoru
idi. Üçüncü general Hüseyn xan Naxçıvanskidir. Dördüncüsü isə Xan İrəvanskidir.
(
N.Şeyxzamanlı, “Azərbaycan istiqlal mücadiləsi xatirələri” kitabı, 1997-ci il,
səh.73).
1914-cü ildə Gəncədə, Şuşada və başqa qəzalarda alaylar təşkil olundu.
Şuşalılardan “Tatar süvari alayı”, gəncəlilərdən isə “İkinci Gəncə süvari müsəlman
alayı” yaradıldı. Bunların hamısı “Qafqazın yerli əhalisindən
təşkil olunmuş süvari
diviziyası”nın
41
tərkibinə daxil oldu.
Diviziya üç briqadadan və üç süvari alayından ibarət idi: birinci alay
Kabardin və dağıstanlılardan, ikinci alay tatar
(Azərbaycan - Ş.N.) və çeçenlərdən,
üçüncü alay inquş və çərkəzlərdən təşkil olunmuşdu. Bundan başqa, osetinlərdən
ibarət piyadalar briqadası və Don kazaklarından səkkizinci artilleriya divizionu
yaradılmışdı.
Diviziyanın baş komandanı imperator II Nikolayın qardaşı,
böyük knyaz
Mixail Aleksandroviç Romanov, rəisi isə general-leytenant, knyaz D.P.Baqrationi
idi.
Sıravi əsgərləri (aşağı rütbəliləri) “süvari”, bəzən də “atlı” deyə çağırırdılar.
Zabitlər ayda 25 manat maaş alırdı. Onlardan əksəriyyəti ruslardan və Qafqazın
xan, bəy və ağa oğullarından ibarət idi.
Diviziya əsgərlərinin yaxşı təlimi, əla döyüş qabiliyyəti vardı. Bunu “Gəncə
alayı”nın komandiri podpolkovnik Polovtsovun 1915-ci il iyulun on birində Gəncə
qubernatoru Kovalyovun adına göndərdiyi teleqram da təsdiq edir:
“Qafqazın yerli əhalisindən təşkil olunmuş “diviziya”nın alayları arasında
Gəncə süvari alayı birinci olaraq öz komandirinə “Müqəddəs Georgi xaçı” ilə təltif
olunmaq şərəfi nəsib etdi. Bu yuksək mükafatla fəxr edərək onu tatar (
Azərbaycan
- Ş.A) süvarilərinin yüksək döyüş bacarığı və fədakar qəhrəmanlığının qiyməti
41
Bundаn sоnrа "Vəhşi diviziyа"nın аdı sənədlərdə оlduğu kimi yаzılаcаq - müəl.