Ənvərlə o tay-bu taya keçərdik. Mən Ənvərə çata
bilməyəndə hirsimdən
ağlayırdım, qardaşım məni bağrına basıb toxdadardı. İndi harda belə əzəmətli çay
görürəmsə, elə bilirəm onda qolumun gücü, qəlbimin məhəbbəti var.
Əşrəf bəy məhəbbət dolu nəzərlərlə ona baxıb gülümsündü:
- Böyük Füzuli, - dedi, - sağ olaydı, sizin bu qeyri-adi, qəribə məhəbbətinizi
tarixə salardı.
- Bu dan üzünün saflığında nə yaxşı elədin aydan arı, sudan duru Füzuli
babamızı xatırladın. Bəy, mənə elə gəlir, hər bir türk oğlu ilk məhəbbətilə yanaşı,
qəlbində Füzuli babamızın da sevgisini yaşadır.
- Paşam,
xəbəriniz var, Füzuli İraqın Kərbəla şəhərində doğulsa da, atası
müfti Süleyman əfəndi bizim Ərəşlidir. Hətta bəzi məlumatlara görə, şairin oğlu
Fəzli atasının ölümündən sonra bizim Ərəş mahalına qayıdıb, qohumlarının
yanında yaşamışdır.
Nuru paşa Əşrəf bəyin çiynini qucaqlayıb iri, yorğun gözlərini təəccüblə açdı.
- Bu, rəvayətdir, yoxsa özün elə indicə uydurdun. Sırağa gün məclisdə də
gördüm, müğənniləriniz elə hey Füzulidən oxudu, Sən də babamız Füzulidən
böyük şövqlə şerlər deyirdin.
- Paşam, mən sözümün əvvəlində dedim ki, bəzi məlumatlara görə... Bizim
Ağdaşda Çələbilər nəsli var. Bu nəslin qocaları deyir gi, Fəzli onların
məhəlləsində
yaşayıb. Bir də ki, paşam, narahat olmağa dəyməz, böyük Məhəmməd Füzuli nə
sizindir, nə də bizim. O, bütün türk dünyasında şer-sənət soltanıdır.
- Bax, bu fəhminə əhsən, bunu gözəl dedin, bəy. Füzuli böyük türk
dünyasının şer-sənət soltanıdır.
Kefi durulan paşa dostunun dirsəyinə toxundu. Aşağı, çaya düşmək işarəsi
verdi. Yarğanı enib çaya çatana kimi üç - dörd dəfə: “Füzuli şer-sənət soltanıdır”
deyə öz-özünə təkrar etdi.
Dostunun onun sözlərinə qiymət verməsindən məmnun olan Əşröf bəy:
-
Amma bir məsələ də var, - dedi. Bizdən bir az əvvəlki və bizim nəsil gün
çıxandan gün batana kimi olan türk dünyasını qoruya bilmədik.
- Bunu nə mənada deyirsən, Əşrəf bəy?
- O mənada ki, görün bir nə gündəyik. Bizi yüz iyirmi il əvvəl sarı ruslar
parçalayıb. Yarımız o tayda - İranda, - daha nə bilim haralarda. Bu saat elə siz də
bizim günümüzdəsiniz. Sultan Türkiyəsi Antanta dövlətlərinin əlində fağır bir
ölkəyə çevrilib. Deyilənə görə, Sultan Türkiyəsinin Şərq vilayətlərini Rusiya almaq
iştahındadır. Suriya tərəfləri Fransa, Mesopatomiya, İzmir və Aydın dəmir
yollarının
keçdiyi ərazini ingilislər, Anadoluya isə almanlar göz dikib. Bəs bizim
taleyimiz necə olacaq? Əgər o boyda Türkiyənin taleyi belə acı olsa, parçalansa,
görün biz Azəri türkləri nə günə düşəcəyik. Paşam, bizim ümidimiz, nicatımız
sizədir. Siz də ki, bu gündə...
- Sən lap qardaşım Ənvər paşa kimi yana-yana danışırsan. Onun ən böyük
arzusu türkçülük, turançılıq uğrunda mübarizə aparmaqdır. İnşallah, vaxt gələr,
səni onunla tanış edərəm. Siz qardaşımla
eyni fikirdəsiniz, eyni zindana
döyürsünüz.
- Hər bir türk oğlunun borcudur ki, birlik uğrunda eyni zindana çəkic
vursun.
- Dərd də bundadır ki, bizim yeni padşah olan Sultan Vahidəddin belə
düşünmür. Əşrəf bəy, siyasət söhbəti başımızı qatdı, çimməyi unutduq, - deyib
paşa suya atıldı... Beş-on dəfə qol atıb üzə-üzə geriyə döndü. - Çıxanda babamız
Füzulidən sənə bir məktub oxuyacağam, - dedi. - Yadıma salarsan.
Yarğanın qaşında on iki yaşında bir oğlan uşağı “ata, ata”, - deyə qışqırıb əl
eləyirdi. Bu, Əşrəf bəyin kiçig oğlu Məhəmmədəli idi.
- Nə olub? - deyə ata aşaqıdan yuxarı qışqırdı.
- Gəncədən qonağımız gəlib, sizi istəyirlər - dedi.
Sudan çıxan Nuru paşa:
- Gedək, - dedi, - yarğanı çıxana kimi məktubu da sənə oxuyaram.
-
Onda tələsmə, əl-ayağını qurula, məktubu da tap, oxuya-oxuya yarğanı
çıxarıq.
Nuru paşa gülümsünüb:
- Məktub-zad axtarmayacaqam, o burdadır, - deyib əlilə başını
göstərdi.
- Yaddaşındadır?
- Bəli, necə bəyəm, ola bilməz?
- Əhsən sənin yaddaşına, qardaş.
- Sən arada siyasi “dərddən” danışdın. Mənim isə hüsni-xəyalım hələ də
babamız Füzulidən ayrılmayıb. Sən Çələbi dedin, Füzulinin Bəyazid Çələbiyə
yazdığı məktubu xatırladım. Oğlu Fəzli Ərəşə qayıdıb, Çələbilər məhəlləsində
yaşayıbsa, burda bir qanuna uyğunluq var.
Kim bilir, bəlkə də Füzuli bu nəsillə
qohum imiş. Allah onun torpağını pak, yerini behişt eləsin.
- Paşam, çələbilərin dediyinə görə Füzulinin gəlini, Fəzlinin arvadı bu
nəsildən imiş.
- Bəy, onda qulaq as, məktubu oxuyum. Füzuli Sultan Süleymanın oğlu
şahzadə Bəyazid Çələbiyə yazır:
“Mənə bir məktub, bəlkə çiçəkli bir bağça gəldi. Onun işıqları gözümün
nurunu artırdı. O, ən lətif lövhələr üzərinə diqqətlə təsvir edilmiş gözəl bir şəklə
bənzəyir. Onun sətirləri, işarələri ulduzlu səmaya oxşayır. Yazıları budaqlar,
ibarələri çiçəklər kimidir. O, mərifət fənlərini əhatə edən bir səhifə, nemət
budaqları yetişdirən bir bağçadır. Onun gəlişi göz baqçasını çiçəkləndirdi...”
Əşrəf bəylə Nuru paşa mülkə dönəndə,
bir qədər sükut içərisində
addımladılar. Buna sükut demək olmazdı. İçlərində lal bir haray vardı. Füzuli
harayı idi bu: türk qardaşlarım, çiçəkli bağçamızın viranəliyə çevrilməsinə imkan
verməyin!
Və onlar sanki bu harayın təsiri ilə addımlarını yeyinlətdilər...
* * *
Türk qoşunları Azərbaycana ilk dəfə iki qrup halında gəlmişdir. General
Nuru paşanın təşkil etdiyi birinci qrup 1918-ci il iyunun 7-də, ikinci qrup isə bir
gün sonra Qazağa və iyunun 9-da Gəncəyə çatmışdı. Hər iki qrup üçüncü türk
ordusunun beşinci Qafqaz diviziyasından seçilmişdi. Gümrü və Qazax
istiqamətində hərəkət edən birinci qrupa onuncu Qafqaz alayı, doqquzuncu və on