İşıq salan çıraq oldu,
Şeh götürən yarpaq oldu.
Gah sevincə qonaq oldu,
Gah da qəmi seçib getdi.
Öz suyu var hər bulağın,
Zəri gənclik tər bulağın.
Dünya adlı bir bulağın
Şərbətini içib getdi.
Dünya elə tutub qərar,
Mənli də var, mənsiz də var.
Bir də gördün şair Eldar
Bu dünyadan köçüb getdi.
28.02.2002
QOCALIQMI
Məcnunluğum, dəli eşqim,
Görən pirlik, ucalıqmı?
Şama dönüb əriməyim
Zəiflikmi, bacarıqmı?
Yaxşılar hər kəsə gərək,
Böyük insan, arxa, kömək.
Dağ olmamış dağdan demək,
Böyüklükmü, ucalıqmı?
Ötənlərə nəzər saldım,
Bu gəl-gedə heyran qaldım.
Gəncliyimdən xəbər aldım,
Altmış yaş da qocalıqmı?
22.02.2002.
GÖRÜNÜR
Professor Surxay Musayevə
Ulduz var ki, uldzların içində,
Gah yaxından, gah uzaqdan görünür.
Qaranlıqlar pərdə tutur günəşə,
Aydınlıqlar min çıraqdan görünür.
Ər oğulun ər durumu, ər səsi,
Hələ durur igidlərin nərəsi.
Bar yetirən yüz budağın bəhrəsi
Yaşıl donlu bir yarpaqdan görünür.
İnsan eşqi dalğalanan bir dəniz,
Bu torpaqda qayıq çəkən bizik,
biz.Babalardan bizə qalan hər bir iz,
Miskin gəzən bu torpaqdan görünür.
Eldar, sənsən atəş ömrü yaşayan,
Bahar ömrü, həm qış ömrü yaşayan.
Surxay həkim günəş ömrü yaşayan...
Günəş öncə qarlı dağdan görünür.
13. 03. 2002.
QALASI DEYİL
Dərdini açmağın nə mənası var,
Bir qəlb ki, səninçün yanası deyil,
Arifə sirrini eyhamla bildir,
Nadan yüz söz ilə qanası deyil.
Asıb- kəsib coşma qadın önündə,
Möhkəm ol, sayıq ol adın önündə.
Alçalma, əyilmə yadın önündə,
Bir iş ki, düzəlib olası deyil!
Əvvəl düşün, sonra danış dərindən,
Əməl eylə nə söz çıxsa dilindən.
Peşmanlama var ki, getdi əlindən
Yenidən yerinə dolası deyil.
Vicdanlı adamdan olar mərhəmət,
Yaxşılıq eyləyər, eyləməz minnət.
Namussuz adama etsən yüz hörmət
Bir dəfə yadına salası deyil.
Ötür aylar, illər dəyişir zaman,
Bu gün düşgünləşir dünənki cavan.
Gec- tez bu hikmətli, gözəl dünyadan
Eldar gedəsidir, qalası deyil.
20.09.69.
DEMƏ
Demirəm acgöz ol, qorun hər şeyə,
Nur verən çıraqdan doymuşam demə.
Çalış ayaqlardan boylanmayasan,
Çıxsan uca dağdan doymuşam demə.
Düşmən ol mənasız ötən hər günə,
Mənalı hər ana sinə gər, sinə.
Bir ömür əmsən də, soğsan da yenə,
Bu zümrüd bulaqdan doymuşam demə.
Hər ömrün sevinci min çilid kitab,
Sən əsil sevinci əməlinlə tap.
Atını hayana çapırsansa çap,
Arandan, yaylaqdan doymuşam demə.
Nüfuzdan salandır bir yersiz gülüş,
Vəfasız dostlardan uzaq gəz, gen düş.
Namussuz qohumu nə tap, nə görüş,
Hatəm ol qonaqdan doymuşam demə.
Dünyanı bir cürə anlayır hərə,
Torpağdı mənimki uçsam göylərə.
Bir əsrin arxasın vursan da yerə
Eldar, yaşamaqdan doymuşam demə.
SÖZÜMDƏ QƏLBİMİN QANI YOXDUSA
Sinəsi söz xəzinəsi olan, zər sözün zərgəri,
əziz dostum professor Ġbadulla Ağayevə.
Könül dəftərimi varaqla, qardaş ,
Korşalan sözləri qarala getsin.
Düzgümdən mənalar soraqla, qardaş,
Mənasız misranı korala getsin.
Könlümdən boy atan xurma ağacı,
Barı-bəhrəsi nə, budaqdan oxu.
Orda yazılanlar ömrümün tacı.
Sən tale yazımı, yarpaqdan oxu.
Mənim hər misramda canımın odu,
Kəlməmdə qəlbimin qanı yoxdusa,
Səsimdə torpağın qoxusu, dadı,
Sözümün qüdrəti,canı yoxdusa
O, sənin dünyanla tən ola bilməz,
Bu gündən sabaha yol sala bilməz!
Tapdanmış kəlmələr dən tutan deyil,
Çeynənmiş sözlərə tər deməmisən.
Sənin söz xəznəndə söz yavan deyil,
Sən paslı sözlərə zər deməmisən,
Bilirsən nə deyir"yandım" deyənlər.
Burda yanan kimdi, burda yalan kim?
Azmı Vətən deyib döşə döyənlər?
Bütöv olan kimdi,saxta olan kim?
Saxta bir şöhrətin sabahı zülmət,
İnsanlıq həyatın eşqi əzəli.
Ünlü alim olmaq Tanrıdan qismət,
Şəfalı bir həkim şahdan irəli,
Sinəndə çağlayan söz çeşməsimi?
Hayqıran, kükrəyən dəryamı yoxsa?
Bu qüdrət ruhunun öz rişəsimi?
Səndə səndən ayrı dünyamı yoxsa?
Sən sinə dəftərim, nurlu aləmim.
Mənim söz xəzinəm, dürlü aləmim.
İçində ulduzlu səma gəzdirən
Uca kəhkəşanım,sirli aləmim.
Oxu hər əsəri, süzgəcdən keçir,
Çör-çöpdən təmizlə, sağlam dən keçir,
Qoyma yad kəlmələr düşsün qabağa.
Dişli misraları nəzərdən salar.
Yanğısız şerimisən at qırağa.
Atmasan o bizi nəzərdən salar.
Könül dəftərimi varaqla, qardaş.
Sonsuz bir həvəslə, maraqla, qardaş.
Söz sənin yanında ucadan uca,
Sözü ucuz etmək günahdan gəlir.
Sən elə mötəbər, elə bir xoca,
Sənin hər qüdrətin Allahdan gəlir!
25.05.05.
GETMƏ
Elin-obanın sevimlisi, istəkli qohumların istəklisi, mənim üçün
əvəzolunmaz bir insanı-bibimoğlu Mirələkbər ağanı son mənzilə
yola salarkən söylənən ağılar.
Sən mənim nur saçan günəşimiydin,
Cismimdə közlənən atəşimiydin.
Dostları ilə paylaş: |