qədərində istifadə anemiyanın müalicəsində xeyirlidir. Bəzən Azər-
baycanda anemiyanı müalicə etmək üçün Kürdəmir, Qızıl Şərbət və
Mil kimi azərbaycan portveynlərindən istifadə olunur,
Yel və qaz. Mədə pozğunluğu və yelin qarşısını almaq
üçün yeməkdən qabaq bir qədər şərab içmək məsləhət görülürdü.
Müasir yovşan arağına (yovşan lıkörü) bənzər acı yovşandan
hazırlanmış tibbi sərabından yelə qarşı dərman kimi istifadə
olunurdu.
Don vurma. Soyuq günlərdə evi tərk etməmişdən qabaq su
əvəzinə şərab içmək məsləhət görulürdü. İbn Sina (980-1037) yazır
ki, "çaşır" (şüyüd ailəsi) qatılan müalicəvi şərab bədəni effektli
qızdınr.
Qızdırma. Malyariyanın səbəb olduğu qızdırmanı sağal-
tmaq üçün Məhəmməd Hüseyn Xan (18-ci əsr) ədviyyəli şərabdan
istfadə etməyi məsləhət görür. Bundan əlavə qızılgül ləçəyindən
hazırlanmış şərab və Ər-əstun şərabı da müxtəlif növ qızdırmaya
qarşı effektli müalicə sayılırdı.
İştahanın olmaması. İştahanı tənzimləmək üçün bir qədər
ədviyyəli şərab, əsasən də balla içmək məsləhət görulürdü. İnanılır-
dı ki, rahiyəlı şərab mədə şirəsinin əmələ gəlməsini tənzimləyir və
bu da öz növbəsində həzm prosesini yüngulləşdirir. Reyhani şərab
növündən də iştahanı tənzimləmək üçün istifadə edilirdi.
Tibbi şərablar heç də mütləq alkoqolik içki deyildilər, onlar
müasir apteklərdə satılan spirtlərdən hazırlanmış valerian və nanə
aşqarları kimi bitki aşqarlarına bənzəyirdi. Ümumiyyətlə, bir vaxt-
lar Azərbaycanda çox geniş yayılan tibbi şərablar bu gün əsasən
yaddan çıxıb. Lakin mən əminəm ki, onları yenidən canlandırmaq
və lazımi elmi tədqiqatlar və sınaqlar apardıqdan sonra qüvvədə
olan müasir tibbi təcrübədə istifadə etmək olar.
Fərid Ələkbərlinin məqaləsini ingilis dilindən
tərcümə etdi: Gülnar Aydəmirova
SAĞLAM QİDALANMA VƏ UZUNÖMÜRLÜK
Mənbə: Azerbaijan International jurnalı - AI 8.3 (2000) © 2000.
Azerbaijan International AZERI.org
33
zun ömür sürmək hər bir insanın arzusudur. Buradan sual
doğa bilər: insan üçun son yaş həddi neçədir? Yaş həddi
varmı? 100 il yaradıcı, fəal ömür surmək mümkündürrmü?
Əlbəttə. Bəs 150 necə? Yenə də cavab “bəli”dir.
U
Azərbaycan uzunömürlülərinin sayına görə dünyada ilk
yerlərdən birini tutur. 1981-ci il siyahıya almaya görə Azərbay-
canda yaşı 100 və 100-ü ötmüşlərin sayı 14486 nəfər idi. Başqa
sözlə desək hər 100000 nəfərdən 48,3-ü yaşı 100 və ya 100-ü
ötmüşlərdir.
Uzunömürlülük əsasən nəsildən nəslə keçir, lakin, əlbəttə
ki, burada düzgun qidalanmanınn da rolu boyükdür. Bəs Azər-
baycanda yaşayan uzunömürlülər nə yeyir? Onların yedikləri müa-
sir elmin sağlamlıq və uzunömürlük haqda biliklərinə uyğundurmu?
Müasir diyetoloqlar deyərdi: "Onlar həddən artıq heyvan piyi və
kərə yağından isrifadə edir."
Doğrudan da Azərbaycanlıların əksəriyyətinin quzu və qo-
yun əti çox xoşuna gəlir. Lakin daha çox uzunömürlü yaşayan kənd
yerlərində ət həftədə bir-iki dəfədən çox yeyilmir. Kənd yerlərində
əhali ətdən çox, süd məhsulları ilə qidalanır.
Azərbaycan kəndlisinin yediyi əsasən yumurta, pendir, yağ,
qatıq, süd, şor, xama, çörək, müxtəlif növ meyvə, tərəvəz və göyər-
tidən ibarətdir. Göyərtidən dovğa və lobya, noxud və ya buğdadan
şorba hazırlamaq üçün istifadə edirlər. Qədim zamanlarda uzun-
ömürlülər yeməklərində çörək və ya un məmulatlanndan çox isti-
fadə etməzdilər.
HEYVAN PİYİNDƏN İSTİFADƏ. Tarix boyu Azərbay-
canlılar pəhrizlərində müasir alimlərin birinci dərəcəli düşmən
saydığı heyvan piyindən va kərə yağından çox isrifadə ediblər. Bəs
onda niyə bu düşmən Azərbaycanın Lerik rayonunun kəndlərində
yaşayan uzunömürlülərə təsir etməyib? Axı burada yaşayanlann
çoxunun yaşı 120-ni ötür.
Ətin Azərbaycanlılara ziyanı yoxdur. Çünki, onlar orta
əsrlər Azərbaycan loğmanlarının miras qoyduğu qidalanma
qaydalarına riayət edirlər. Loğmanlar tamamilə sağlam və ya
sağlam olmayan qida məhsulunun varlığını qəbul etmirdilər.
Onlann fıkrincə bu, qidanın miqdarından və düzgün
uygunlaşdırılmasından asılıdır.
Məsələn, “Tibbnamə”yə görə (1712-ci il) heyvan piyi və
kərə yağından istifadə etmək olar, amma qədərində və sonra da
34
piyin mənfi təsirinin qarşısını almaq uçün ispanaq, kərəviz, şüyud,
soğan, göy soğan, keşniş, nanə, reyhan, yovşan, cəfəri kimi göy və
tərəvəz növləri yemək lazımdır. Müasir alimlər təsdiq edir ki,
tərəvəzin və göyərtilərin tərkibinə daxil olan qida lifləri mədədə
piyin həzm olmasını asanlaşdınr.
Müasir elmi təbabətə görə doğrudan da az miqdarda olsa
belə heyvan piyindən istifadə etmək lazımdır, çünki, o, hormonlann
əmələ gəlməsi və qara ciyər, ürək və beynin normal işləməsi üçün
lazımlı faktordur.
Əgər biz insan dişlərini müayinədən keçirsək, görərik ki,
onların həm yırtıcılara, həm də otyeyənlərə məxsus xüsusiyyətləri
var. Bu sübut edir ki, bizim ulu əcdadlarımız ət yemişlər və insan
orqanizmi tarix boyu heyvan piyi ilə qidalanmağa uyğunlaşıb.
Lakin ətlə birgə ilk insanlar böyük miqdarda meyvə və tərəvəz də
yeyiblər. Orta əsrlər Azərbaycan loğmanları da eyni şeyi təklif
ediriər: Yalnız ət yeməyin. Yalnız tərəvəz də yeməyin. Onlan birgə
yeyin və düzgün uyğunlaşdırın. Sanki müasir dövrün vegeterianizm
kimi birtərəfli nəzəriyyələrinə qarşı çıxan bu orta əsrlər yanaşması
insanın bioloji xüsusiyyətlərinin müşahidəsinə əsaslanır.
Heyvan piyindən çox istifadə yalnız Azərbaycan uzunö-
mürlülərinə xas olan xüsusiyyət deyil. 15 il əvvəl "Vokruq Sveta"
(Dünya ətrafında) jurnalının əməkdaşları Abxaziyada yaşlı
adamlardan müsahibə almış və onlardan pəhrizləri barədə
soruşmuşlar. Məlum olmuşdu ki, uzunömürlülərin çoxunun yağlı ət,
əsasən də qoyun əti xoşuna gəlir. Azərbaycanlılardan fərqli olaraq
gürcülər hətta 100 yaşlarında belə şərab içir.
Buna baxmayaraq, Qafqazda yaşayan uzunömürlülərin ək-
səriyyəti ilk növbədə çox ət yemir və adətləri uzrə piyin mənfi təsi-
rini neytrallaşdırmaq üçün böyük miqdarda qatıq, eləcə də meyvə
və tərəvəzlə qidalanırlar. Piyin mənfi təsirlərinin qarşısını almaq
üçün sarımsaq qatıqla bərabər çox miqdarda soğan, limon şirəsi, nar
şirəsi, sumaqdan istifadə etmək olar. Bütün bu sadalanan qida
məhsulları həzm prosesini yüngülləşdirir və piylərin parçalanması-
na kömək edir.
ŞƏKƏR YA BAL? Baxmayaraq ki, Azərbaycan mətbəxi
şirniyyatla zəngindir, Azərbaycanlılar bu şirniyyatdan qədərində
istifadə ediblər. Paxlava, şəkərbura və halva kimi milli şirniyyat
növlərini hazırlayarkən onlar şəkərdənsə bala üstünlük veriblər.
Məsələn, Azərbaycanlı alim Yusif Xoyi özünün "Bağdad toplusu"
35
Dostları ilə paylaş: |