Sonuncu Fateh indd
Yüklə 12,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
224 S O N U N C U FAT E H Doğrudan da, o gedəndən sonra aravuranlar ağ la- gəlməz hiyləyə əl atdılar: – Əlahəzrət, bu Nadir xan Əfşar Təhmasibqulu xan ləqəbi ilə qorçubaşı olandan sonra çox dəyişib. Elə bilir ki, İsfahana yürüşü nəyə görə təxirə saldı- ğından xəbərimiz yoxdur! Axı, Sam bəyin qızı Şövqi xanıma elçi göndərib. Bugün-sabah təmtəraqla özünə toy edəcək. Başqa biri: – Qibleyi-aləm, o qızın qardaşı Məhəmməd Hüseyn xan Zəfəranlı Xabuşana sizin mübarək fərmanınızla hakim təyin olunub... – Bundan savayı Nadir xan bugünkü addımlarını sabahı düşünərək atır. Bu əfşar cəngavəri özünə bö- yük təhlükə saydığı adamları yolunun üstündən çox asanlıqla götürməyi bilir. Təhmasib Mirzə səsini qaldırdı: – Nədir, sən bəlkə Fətəli xan Qacarı nəzərdə tu- tursan? Dəfələrlə demişəm, mən özüm ondan narazı idim. Fətəli xan mənim sinəmə dağlar çəkmişdi. Ma- zandaranda olarkən onu əfqan basqınçılarının üstü- nə getməyi əmr etdim. Amma mənə qulaq asmadı. Odur ki, mənim onunla köhnədən ixtilafım vardı. Əyanlar susmaq əvəzinə yenə söhbəti hərliyib tə- zədən Nadir xanın üstünə gətirdilər. Ehtimad-üd Dövlə dedi: – Məşhədi ələ keçirməklə əslində Nadir xan Əfşar cəmi Xorasan vilayətini öz nəzarəti altına alıb... Onun artan nüfuzunun qarşısı alınmasa, İsfahan alınandan sonra taxt-tac üçün təhlükə yarada bilər! 225 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R – Məncə, onun şərəfinə, heysiyyətinə kiçik xələl gə tirməklə nüfüzuna böyük zərbə vurmaq olar... – Necə? – Nəhayət, Təhmasib Mirzə də səbrini boğa bilməyib onların səviyyəsinə endi. – Deyiklisini, şahlara layiq o nişanlısını özünüz almaqla... Başqa bir məmuru şit-şit hırıldayıb dedi: – Hə də, bax belə yerdə deyiblər, gəlin xanım bə- zənincə, toy-düyün əldən gedər! Sonra Təhmasib Mirzənin qabağında ikiqat əyilib sözünə belə xitam verdi: – Məhəmməd Hüseyn xan Zəfaranlı ilə şahımızın qo hum olması Şahverdi xan Keyvanlı, Cəfərqulu bəy, Məmmədrza xan Kəpənəklı kimi kürd hakimlərini öz tərəfinizə çəkmək deməkdi. Bu da otuz min, bəlkə də qırx min qoşunun şah həzrətlərinin ixtiyarına keçməsi deməkdi... Dəniz kimi dalğalanan bu qoşunla İsfaha- na üz tutsanız, Əşrəf bədbəxtin oğlu taxtını qoyub qa- çacaq... Təhmasib Mirzə nanəcib saray adamlarının hö- rümçək kimi qurduğu hiylə toruna düşürdü. Onlar açıq-aşkar taxt-tacsız qalmış şahzadəni Nadir xa- nın nişanlısını zorla da olsa, əlindən almağa təşviq edirdilər. İndi Təhmasib Mirzənin ürəyində Qoçana gedib, həmin qızı görmək, hətta onunla əylənmək ar- zusu baş qaldırmışdı. …O elə həmin gecə Nadir xandan xəbərsiz iki qu- lamı ilə Məşhəddən çıxıb, Xabuşan qalasına tərəf yol- landı.
226 S O N U N C U FAT E H * * * Ertəsi gün sərkərdələrindən biri gəlib Nadir xana Şah Təhmasibin yoxa çıxmasını xəbər verəndə, ağlına gələn ilk fikir onun kürdlər tərəfindən oğurlanması oldu: – Nə durmusunuz, tez hazırlaşın! Kürdlərin əlin- dən sahı xilas etmək gərəkdi. Görünür, mənimlə dö- yüşməyi onlar oyun-oyuncaq sanırlar... – Şah özü iki qulamı ilə onlara təşrif aparıb. – Necə, bəs belə xəbərsiz gedişdə məramı nə- dir? Tale yenə Nadir xanı ağır sınağa çəkmişdi. Təhmasib xan Cəlairin başçılığı ilə gəlinin dalın- ca göndərdiyi dəstə Qoçandan Məşhədə kor-peşman qayıtmışdı. – Demək, şahın Məşhəd-müqəddəsdən xəbərsiz getməsinin səbəbindən çoxunuz agahsınız? – Əyanlar qızın ata-qardaşının qulağını «Nadir xanla qohum ola bilməzsiniz» – deyə pis-pis fikirlərlə doldurublar. Şahın buradakı cah-calalla süslənmiş sa- rayı qoyub bu soyuqda ora getməsi... – Qədirqulu kişi Təhmasib xan Cəlayirin sözünü kəsdi: – Bundan o yana qan qaraltmağın zamanı deyil, xan, Tikmədaşlı Xəstə Qasım demişkən: Üz vermə nadana, sirr vermə pisə, Axır qəlbin ya inciyə, ya küsə, Ot bitər kök üstə, əsli nə isə, Yovşan bəsləməklə çəmənzar olmaz... 227 N A D İ R Ş A H Ə F Ş A R Nadır xan Qədirqulu kişinin bu sözlərindən çox məyus oldu: – Yovşan bəsləməklə çəmənzar olmaz... Mən indiyəcən dəbdəbəli toy-büsat məclisi qurmamışam. Nə buna imkanım olub, nə də vaxtım. İstəyirdim ki, Məşhədin alınması əsl toy-bayram olsun. O dediyin aşıq da sazla-sözlə şənliyimizə şənlik qatsın... İlahi feyzdən qəlblərimiz barınsın. Ancaq düz deyirlərmış, sən saydığını say, gör fələk nə sayır... Qədirqulu kişi ona təskinlik verməyə çalışdı: – Əvvəllər Novruz bayramında aşıq da bura – bi- zim Kiçik Məkkəyə ziyarətə gələrdi. Əgər Məşhədin azad olunmasını eşitsə, mütləq bu bahar da gələcək, – və elə bil qəsdən söhbətin məcrasını dəyişdi, – kim bilir, bəlkə Təbrizi, Zəncanı osmanlılar zəbt eləyəndə Tikmədaşlı aşıq Xəstə Qasım da elindən-obasından didərgin düşüb elə? Qohum olacağı kürdlərin vədəxilaflığı, qulluğun- da qılıncına güvənib can-başla dayandığı Təhmasib Mirzənin – gənc şahzadənin üzüdönüklüyü Nadir xanı ağır düşüncələrə qərq etmişdi. «İnsana gözdən ya xın heç nə yoxdur. Fəqət, dədə-babalarımız düz gün buyurublar ki, gözünü qırpdın, o da sənin deyil… Bir də deyiblər «Əl mərd olar, göz namərd». Yəni bu etibarsız, günahkar dünyada sağ gözün sol gözə eti- barı yoxdu… Daha belə dünyanın etibarsız adamları- nın nəyini qınayırsan?!». – Yer üzünə fitnə-fəsad toxumu səpən saray mə- murları qədim zamanlardan üzü bəri çox sarayları qana boyayıb, çox şahların başını tacsız qoyublar. Can Yüklə 12,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|