45
yüzyıllarda Orenburg topraklarında nüfus 4 kat, Rus nüfus ise 75 yılda (1719–1795) 12
kat artmıştır ve bu artış bölgedeki Başkurtlar aleyhine olmuştur.
130
İdil-Ural
Bölgesine Ruslar, önceden tahkim edilmiş bir hat buyunca ve bir sistem
içinde şehir ve kalelere yerleştirilmiştir. Daha sonraları ise Rus köylüleri, gemilerin yol
alabildiği nehir sahillerine yerleşmeye başlamışlardır. Bu şekilde İdil, Kama, Vyatka, Bela,
Ufa ve diğer nehirlerde Rus yerleşim alanları büyümüştür. Rus ahalinin daha sık yerleştiği
alanlar Orta İdil'de Tambov, Penza, Simbirsk, Ural ardı kazaları ve dağlık alanların
bulunduğu Orenburg vilâyeti olmuştur. Ukraynalılar ise bu
göç hareketinde Ruslar kadar
etkili olamamışlardır. Bu süreç özellikle XIX. yüzyılın ikinci yarısında Ural’da Orenburg ve
Ufa; İdil sahasında da Saratov ve Samara şehirlerinde yaşanmıştır.
131
1857 yılında bölgenin tamamında Rus nüfusu 15,2 milyon (% 70,1) olmuştur. XIX.
asrın ikinci yarısında Rusların artış oranlarında önceki yıllara göre düşüş görülmektedir.
Avrupa Rusyasında 1811 yılından 1838 yılına kadar nüfus artış oranı % 16.8; 1782–1857
yıllarında ise %16'dır. Vyatka vilâyetinde ise nüfus artışı 1795–1838 yıllarında % 51; 1795–
1857 yıllarında, 50 yılın üstünde bir zaman diliminde % 45 olmuştur. Ninniygorod
vilâyetinde Rus nüfusun artışı 1795–1833 yıllarında Avrupa Rusyasının ortalama artışı %
6'dan daha aşağıdadır.
132
Bu zıt durum şöyle açıklanmaktadır: Vyatka vilâyetinde XIX.
yüzyılın birinci yarısında Rus köylülerin yoğun akını ve yerleşimi
sebebiyle nüfus olarak
hızla artmış, Ninniygorod ise ise bu süreçte göç verdiği için azalmıştır. XIX. yüzyılın ikinci
yarısından itibaren Vyatska vilâyetine Rus akını kesilmiştir.
133
İdil boyu vilâyetlerinde XIX. yüzyılın ikinci yarısında Rus nüfusun azalması
dikkat çekmektedir. Simbirsk’de %72’den % 68'e; Samara’da % 84,7'den % 64,5'e
Saratov’da % 92,8 den % 76,7 kadar inmiştir. Bu duruma ana neden Mordva,
Çuvaş ve
130
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya.., s. 158.
131
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya.., s.158; Bakınız,
Tablo 3; Büyük Petro (I) zamanında Rusya guberniyalara
(vilayet) bölünmüştür, ancak bu taksimat iyice yerleşmemiştir. Vilayet sistemi Katerina (1762–1796) II zamanında
yeniden düzene konmuş ve Rusya 20 vilayete ayrılmıştır. 300–400
bin nüfuslu sahalar guberniya; 20–30 nüfuslu
sahalar (uyezd) kazalar olarak düzenlenmiştir. Vilayetlerin başına da Gubernatör adıyla valiler atanmış ve geniş
yetkilerle donatılmıştır. 1775 yılında çıkarılan bu kanun Rus İmparatorluğunun idaresini düzenlemiştir. Yine 1785
yılında çıkarılan ek kanunla vilayetlere kendi valilerini seçme hakkı tanınmıştır. “Dvoryan” halk arasındaki en üst
tabakayı oluşturuyordu ve yerel meclisteki seçimlerde en etkili kuruluşun üyeleriydi.
Bu dönemde dvaryan ve
tüccarların sisteme katılımı sağlanırken köylülerin hiçbir hakkı yoktur ve sosyal rahatsızlıklarda en önemli etkendir.
(Bakınız; Kurat,
Rusya Tarihi, s. 286–287).
132
A. G. Raşin,
Naselenie Rossii za 100 let (1811–1913), Moskova, 1956, s. 41-42.
133
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya..., s. 159.
46
Tatar unsurun doğum oranının artmasıdır. 1857- 1897 yılları arasında adı geçen 3
vilâyette Mordvaların nüfusu 281 binden 552 bine; Çuvaşların, 160 bin den 266 bine
yükselmiştir. Rus nüfus ise 3.546 milyondan 4.660 milyona yükselmiştir.
134
Kazan ve Orenburg vilâyetlerinde Ruslar, 1857 yılı rakamlarına göre azınlıkta
idiler. Aslında 1795–1833 yılları arasında Kazan vilâyetinde Rus nüfus % 51 ile
çoğunluktadır, fakat 1833–1857 yılları arasında Kazan vilayetindeki Rus Nüfus artışı
yerli halkın gerisinde kalmıştır.
135
XIX. yüzyılın ilk yarısında Kazan vilâyetine komşu
Simbirsk, Samara, Saratov, Orenburg vilâyetlerinde büyük miktarda göçle Yerli
nüfusun azaldığı görülmektedir. 1897 yılında Kazan vilâyetinde Rus nüfus 832 bin
kişiye yükselmiştir, fakat bu gösterge 1857 yılına kıyasla çok düşüktür. (% 38.3). Geniş
Orenburg vilâyetinde 1857 yılında Rus nüfus 1.306'tür ve 1795 yılına göre tahminen 4
defa artmıştır. 1897 yılında Orenburg vilâyetinde Ruslar 1.960
bindir ve bölge
nüfusunun % 51,6’sını oluşturmaktadır.
136
Tablo 5a : 1857 Yılı Teftiş Sonuçlarına Göre İdil Ural Bölgesi Nüfusu
Guber Aynı zamanda halklar
Toplam
Nüfus
Rus Tatar
Başkurt
Çuvaş Mari Mordva Udmurd
Türk ve
fin-ugorlar
Vyatski 2025
1628
(80,4)
78
(3,9)
- -
98
(4,8)
- 221
(10,9)
397
(19,6)
Kazan 1466,1 596
(40,7)
439
(29,9)
- 326
(22,2)
8,1
(5,5)
17,0
(1,2)
7,1
(0,5)
870,1
(59,3)
Nijegor-od 1137
1019
(89,6)
33
(2,9)
- -
5,0
(0,5)
80
(7,0)
- 11,8
(10,4)
Penza 1160 988
(85,2)
45
(3,9)
- - -
127
(10,9)
- 172
(14,8)
Tambov 1800 1719
(95,5)
13
(0,7)
- - -
6,8
(3,8)
- 81
(4,5)
Orenburg 2639 1306
(49,5)
485
(18,7)
545
(20,7)
30
(1,1)
50
(1,9)
19
(0,7)
10
(0,4)
1139
(43,2)
Samara 1495 1226
(84,7)
87
(5,8)
- 47
(3,1)
- 95
(6,4)
- 22,9
(15,3)
Saratov 1580 1466
(92,8)
50
(3,1)
- 12
(0,8)
- 52
(3,3)
- 114
(7,2)
Simbirsk 1131 814
(72,0)
90
(8,0)
- 93
(8,2)
- 134
(11,8)
238,1
317
(28,0)
Toplam
14433,1
100,0
10802
(74,8)
1320
(9,2)
545
(3,8)
508
(3,5)
234
(1,6)
592
(4,3)
(1,6) 3437,1
(24,2)
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya i Yujnogo Urala, Moskova 1992, s. 160.
134
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya.., s. 158.
135
Kuzeyev,
Narodı Srednego Povoljya …, s. 159; Bakınız,
Tablo 3; bu yıllar arasında Rus nüfus % 40.7 ve % 49.4
arasındadır.
136
Bakınız,
Tablo 5a.